Μπορούν να τσακώνονται στην αιωνιότητα οι ένθεοι και άθεοι, οι αγνωστικιστές, οι πιστοί των διάφορων θρησκειών και δογμάτων μεταξύ τους, κανένας όμως δεν θα μπορέσει ποτέ να αμφισβητήσει πιστεύω τη λίστα των επτά θανάσιμων αμαρτημάτων.
Ολόκληρος ο "πολιτισμός" μας είναι δομημένος πάνω σ΄αυτές τις "διαχρονικές αξίες" Εχουν γίνει το φετιχ κάθε κατοίκου του πλανήτη. Ο καθένας μας κουβαλάει τουλάχιστον ένα σταυρό που γράφει επάνω ένα από αυτά τα αμαρτήματα. Οσο ψηλότερα ανεβαίνεις τόσο γεμίζει ταμπελάκια ο σταυρός. Απόλυτη επιτυχία σημαίνει να σου έχουν καρφώσει και τα επτά καρφιά μέσα στο αχυρένιο κεφάλι....
Ολόκληρη η τεχνολογία, η πρόοδος που υποτίθεται πως έχουμε κάνει, η κάθε μορφή εξουσίας και οι λαοί που εξυπηρετούν πειθήνια, οι πόλεμοι και οι περίοδοι της υποτιθέμενης ειρήνης, οι σχέσεις μεταξύ λαών και απλών ανθρώπων, οι σχέσεις μεταξύ εκείνων που κάθονται στα θεωρία της ζωής κι εκείνων που τους κοιτάζουν από κάτω, ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, είναι χτισμένα πάνω σε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ επτά θανάσιμα αμαρτήματα....
ΟΚΝΗΡΙΑ, ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ,ΛΑΓΝΕΙΑ, ΑΠΛΗΣΤΙΑ,ΟΡΓΗ,ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ.
Αν τα δεις όλα μαζί, φέρνεις αυτόματα στο μυαλό σου πρόσωπα που γνωρίζεις, τον ίδιο σου τον ευαυτό.
Μπορείς να δεις πως τα ινδάλματα σου δεν είναι τίποτα άλλο από παραφουσκωμένα παγώνια γεμάτα αλαζονία, πως τα ανθρωπάκια που κράζουν συνέχεια οτιδήποτε δεν κατανοούν ή είναι έξω από τα κουτάκια τους δεν είναι τίποτα περισσότερο από ζηλόφθονες οργισμένους, μπορείς να εξηγήσεις πως ένας ολόκληρος λαός μαστιγώνεται από παντού αλλά δεν κουνάει δαχτυλάκι γιατί η οκνηρία είναι το βασίλειο του, μπορείς να δεις γιατί άνθρωποι παραμένουν σιωπηλοί αρκεί να μπορούν να στουμπώνουν τη κοιλιά τους, γιατί άλλοι πατάνε πάνω σε πτώματα για να ικανοποιήσουν την απληστία τους, γιατί άλλοι δεν μπορούν να αγαπήσουν τίποτα περισσότερο εκτός από τον ευαυτό τους, γιατί τεράστιες πολυεθνικές ασχολούνται από το πρωί ως το βράδυ επιστρατεύοντας χιλιάδες επιστήμονες κάθε ειδικότητας για να κυκλοφορήσουν προϊόντα που....μπορούν
να κρατήσουν τους λαούς οκνηρούς, σε οτιδήποτε και να τους κάνουν
να φουσκώσουν τις ανθρώπινες ψυχές με τόση αλαζονεία μέχρι να τις ψοφήσουν
να μεταβάλλουν τους ανθρώπους σε παραφουσκωμένα μπαλόνια με σάπιο κάθε τους όργανο
να τονίσουν , να δυναμώσουν το ναρκισισμό έτσι ώστε δίπλα τους να πεθαίνουν χιλιάδες και να μην τους καίγεται καρφί
να αγοράζουν συνέχεια, ασταμάτητα, να θυσιάζουν ολόκληρη τη ζωή τους σε μια σχιζοφρενική καταναλωτική μανία και πάλι να μην τους φτάνει τίποτα, να θέλουν κι άλλα..
όταν όλα αυτά θα τους έχουν εξουθενώσει πνευματικά και σωματικά να μην τους μένει τίποτα άλλο από τυφλή οργή ο ένας απέναντι στον άλλο.. αίμα, βία, μίσος....
και να καταλήγουν να νοιώθουν συνέχεια μια ζήλεια για όλα αυτά που δεν θα έχουν ποτέ, για όλα αυτά που μπορεί να έχει κάποιος άλλος...
Ποιοι τα κάνουν όλα αυτά? Οι ίδιοι οι θεοί που προσκυνάμε που είναι φτιγμένοι σάρκα από τη σάρκα μας κι είμαστε φτιαγμένοι όπως τα μούτρα τους. Θεοί που γεννήθηκαν και απέκτησαν δύναμη γιατί ήξεραν να χειριστούν καλύτερα από τους υπόλοιπους τις ανθρώπινες αδυναμίες. Θεοί που κατάλαβαν γρήγορα πως ο άνθρωπος είναι ένα ασυγκράτητο πρεζόνι, εθισμένο σε οτιδήποτε μπορεί να ησυχάσει το πανικό μιας ατελούς ύπαρξης....
Υπάρχει τρόπος να ξεφύγει κάποιος από αυτό το δηλητηριώδη ιστό?
Φυσικά και υπάρχει.
Να αρχίσει να κινεί το σώμα του όπως κάνουν τ΄αγρίμια, να πετάξει τα αυτοκίνητα και να χρησιμοποιήσει τους δικούς του κινητήρες που έχουν σκουριάσει,
Να σκοτώσει την αλαζονεία κατανοώντας πως αλαζόνες είναι μόνο τα δειλά και κομπλεξικά ανθρωπάκια
Να τρώει όσο πεινάει, όσο χρειάζεται για να ζήσει, λιτά, με ότι υπάρχει στη φύση
Να ερωτευτεί κάτι άλλο έξω από το θλιβερό εγώ του, να δει πως υπάρχουν χιλιάδες πράγματα ερωτεύσιμα πάνω σ΄αυτό το πανέμορφο πλανήτη εκτός από τη μουτσούνα του
Να μειώσει τις ανάγκες κι έτσι θα μειωθούν κι οι εκβιασμοί που μπορούν να του επιβάλουν,
Να κατανοήσει πως η οργή, ο θυμός, το μίσος σκοτώνουν πρώτα εκείνον που τα νοιώθει
Να ζηλέψεις κάποιον άλλον γιατί?
Καθένας μας είναι ένας κόσμος, μπορείς να θαυμάσεις το κόσμο που έχει φτιάξει κάποιος άλλος, μπορείς να συμπονέσεις τη καταστροφή που έχει πάθει κάποιος, μπορείς να παρασυρθεί και να γελάς με κάποιον που γελάει, ή να απομακρυνθείς από κάποιον που δεν εκτιμάς.. αλλά να ζηλέψεις γιατί?
Είναι πράγματα που έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές με όλους τους πιθανούς τρόπους... Και με τον ίδιο τρόπο απλά τα γράφουμε στα παλιά μας υποδήματα... Γιατί πάνω από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα υπάρχει ένα όγδοο που δεν αναφέρεται και είναι η γενεσιουργός αιτία όλων των υπόλοιπων...
Η απύθμενη ανοησία του ανθρωποκεντρισμού , που βλέπει τα πάντα ,με γνώμονα τον -υποτίθεται- νοήμονα πίθηκο.
Να ευχηθούμε για τη καινούργια χρονιά τι?
Υγεία? Ναι σημαντικό αλλά δεν αρκεί να είσαι υγιής εσύ, χρειάζεται να μην είσαι νοσογόνος για το περιβάλλον σου. Γιατί αυτή τη στιγμή το περιβάλλον νοσεί άθλια, καταρρέει, σαπίζει, κι επάνω στα ερείπια που δημιουργήσαμε, ευχόμαστε χαζοχαρούμενα υγεία, ευτυχία, χαρά...
Τη δική μας υγεία, ευτυχία, χαρά την οποία θα επιβραβεύσουμε τρώγοντας το κουφάρι από ένα βασανισμένο ζώο, θα στείλουμε ευχές μ΄ενα κινητό φτιαγμένο από κάποιο σκλάβο μάλλον παιδί, θα πετάξουμε τα πυροτεχνήματα και θα τα κοιτάει κάποιος άστεγος που θα έχει παγώσει στην άγια νύχτα, θα τ΄ακούσει ένα ανήλικο που σε κάποιο μπουρδέλο της συμφοράς θα το σκίζει ένας διεφθαρμένος σαπιοκοιλιάς για να το "γιορτάσει", θα τα βλέπει από μακριά μια οικογένεια που θα έχει κομμένο το ρεύμα και το ψυγείο άδειο, θα νομίζει πως τα βλέπει στο ονειρό του ένα πρεζόνι που θα ξεπαγιάζει σε κάποια σκαλιά με μια σύριγγα στο χέρι...
Η ανθρώπινη φύση είναι ένα αποτυχημένο πείραμα, κάποιου φιλόδοξου και κυνικού θεού... κι όπως έλεγε ένας φίλος όταν όλοι τον πίεζαν να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια...
"Στ΄αλήθεια πιστεύετε ακόμα πως αυτό που βλέπετε, κι έδειχνε τον ευαυτό του,. πρέπει να αναπαραχθεί και να φέρει στο κόσμο κι άλλα παρόμοια τομάρια?"
Με ρώτησε ένας φίλος γιατί δεν γράφω πια, γιατί εξαφανίστηκα.. Λοιπόν δεν γράφω δεν επικοινωνώ γιατί έχω μόνο μπινελίκια να πω και δυστάρεστε εικόνες να περιγράψω, και δεν υπάρχει λόγος. Ο κόσμος θέλει παραμύθιασμα, θέλει να νοιώθει χαζοχαρούμενος και ασφαλής, ονομάζει "τοξικούς" τους ανθρώπους που του υπενθυμίζουν την αθλιοτητα του. Θέλει να φάει το κοψίδι βρε αδερφέ και να μην νοιώθει καμιά ενοχή, θέλει να ακουμπήσει ένα εφτακοσάρι σε κάποιο γελοίο γκατζετάκι και να νομίζει πως κάνει καλά. Θέλει στο τσακίρι κέφι να βαρέσει και μια κλωτσιά σ΄ενα αδέσποτο για να μη του χαλάει τη μόστρα στη καλοστολισμένη γειτονιά του....
Θέλει να συνεχίζει να είναι ένα κατακάθι της φύσης και να νομίζει πως είναι η επιτομή της δημιουργίας ...
Αστον λοιπόν στο ψέμμα του.
Υγεία λοιπόν, χαρά, ευτυχία, χρήμα, ένα καλό κινητό, ένα ωραίο λαπ τοπ, μια καινούργια τηλεόραση 90 ιντσών (υπάρχει?) ένα αμάξι με καλογυαλισμένες καινούργιες ζάντες, και φαί πολύ φαί ρε παιδί μου, μέχρι να σκάσει το κτήνος να του βγει από τ΄αυτιά η απληστία του και να τον κατασπαράξει.
Αμην.
ΥΣ Επειδή είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες ανθρωποειδών που δεν θα ήθελα να ευχηθώ τίποτα, θα επιλέξω μία που μου κάθεται στο στομάχι και δεν υπάρχει περίπτωση να δικαιολογήσω ΠΟΤΕ την άθλια υπαρξή της. Τους ανθρώπους που δεν αγαπούν που βασανίζουν που σκοτώνουν τα ζώα. ....
Υπάρχει όμως κι ένα μεγάλο ευχαριστώ, μια ευγνωμοσύνη για εκείνους τους διάσπαρτους ανθρώπους με το Α κεφαλαίο , που υπάρχουν ακόμα και παλεύουν να αντέξουν και να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν να γίνει η κοινωνία μας ομορφότερη. Εκείνους που φυλάνε ακόμα το χαμένο παράδεισο μέσα τους και αφήνουν κομματάκια του στο δρόμο τους για τα αδέσποτα.... Αυτοί ναι, να είναι γεροί και δυνατοί σαν τα ψηλά βουνά...
Ολόκληρος ο "πολιτισμός" μας είναι δομημένος πάνω σ΄αυτές τις "διαχρονικές αξίες" Εχουν γίνει το φετιχ κάθε κατοίκου του πλανήτη. Ο καθένας μας κουβαλάει τουλάχιστον ένα σταυρό που γράφει επάνω ένα από αυτά τα αμαρτήματα. Οσο ψηλότερα ανεβαίνεις τόσο γεμίζει ταμπελάκια ο σταυρός. Απόλυτη επιτυχία σημαίνει να σου έχουν καρφώσει και τα επτά καρφιά μέσα στο αχυρένιο κεφάλι....
Ολόκληρη η τεχνολογία, η πρόοδος που υποτίθεται πως έχουμε κάνει, η κάθε μορφή εξουσίας και οι λαοί που εξυπηρετούν πειθήνια, οι πόλεμοι και οι περίοδοι της υποτιθέμενης ειρήνης, οι σχέσεις μεταξύ λαών και απλών ανθρώπων, οι σχέσεις μεταξύ εκείνων που κάθονται στα θεωρία της ζωής κι εκείνων που τους κοιτάζουν από κάτω, ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, είναι χτισμένα πάνω σε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ επτά θανάσιμα αμαρτήματα....
ΟΚΝΗΡΙΑ, ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, ΛΑΙΜΑΡΓΙΑ,ΛΑΓΝΕΙΑ, ΑΠΛΗΣΤΙΑ,ΟΡΓΗ,ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑ.
Αν τα δεις όλα μαζί, φέρνεις αυτόματα στο μυαλό σου πρόσωπα που γνωρίζεις, τον ίδιο σου τον ευαυτό.
Μπορείς να δεις πως τα ινδάλματα σου δεν είναι τίποτα άλλο από παραφουσκωμένα παγώνια γεμάτα αλαζονία, πως τα ανθρωπάκια που κράζουν συνέχεια οτιδήποτε δεν κατανοούν ή είναι έξω από τα κουτάκια τους δεν είναι τίποτα περισσότερο από ζηλόφθονες οργισμένους, μπορείς να εξηγήσεις πως ένας ολόκληρος λαός μαστιγώνεται από παντού αλλά δεν κουνάει δαχτυλάκι γιατί η οκνηρία είναι το βασίλειο του, μπορείς να δεις γιατί άνθρωποι παραμένουν σιωπηλοί αρκεί να μπορούν να στουμπώνουν τη κοιλιά τους, γιατί άλλοι πατάνε πάνω σε πτώματα για να ικανοποιήσουν την απληστία τους, γιατί άλλοι δεν μπορούν να αγαπήσουν τίποτα περισσότερο εκτός από τον ευαυτό τους, γιατί τεράστιες πολυεθνικές ασχολούνται από το πρωί ως το βράδυ επιστρατεύοντας χιλιάδες επιστήμονες κάθε ειδικότητας για να κυκλοφορήσουν προϊόντα που....μπορούν
να κρατήσουν τους λαούς οκνηρούς, σε οτιδήποτε και να τους κάνουν
να φουσκώσουν τις ανθρώπινες ψυχές με τόση αλαζονεία μέχρι να τις ψοφήσουν
να μεταβάλλουν τους ανθρώπους σε παραφουσκωμένα μπαλόνια με σάπιο κάθε τους όργανο
να τονίσουν , να δυναμώσουν το ναρκισισμό έτσι ώστε δίπλα τους να πεθαίνουν χιλιάδες και να μην τους καίγεται καρφί
να αγοράζουν συνέχεια, ασταμάτητα, να θυσιάζουν ολόκληρη τη ζωή τους σε μια σχιζοφρενική καταναλωτική μανία και πάλι να μην τους φτάνει τίποτα, να θέλουν κι άλλα..
όταν όλα αυτά θα τους έχουν εξουθενώσει πνευματικά και σωματικά να μην τους μένει τίποτα άλλο από τυφλή οργή ο ένας απέναντι στον άλλο.. αίμα, βία, μίσος....
και να καταλήγουν να νοιώθουν συνέχεια μια ζήλεια για όλα αυτά που δεν θα έχουν ποτέ, για όλα αυτά που μπορεί να έχει κάποιος άλλος...
Ποιοι τα κάνουν όλα αυτά? Οι ίδιοι οι θεοί που προσκυνάμε που είναι φτιγμένοι σάρκα από τη σάρκα μας κι είμαστε φτιαγμένοι όπως τα μούτρα τους. Θεοί που γεννήθηκαν και απέκτησαν δύναμη γιατί ήξεραν να χειριστούν καλύτερα από τους υπόλοιπους τις ανθρώπινες αδυναμίες. Θεοί που κατάλαβαν γρήγορα πως ο άνθρωπος είναι ένα ασυγκράτητο πρεζόνι, εθισμένο σε οτιδήποτε μπορεί να ησυχάσει το πανικό μιας ατελούς ύπαρξης....
Υπάρχει τρόπος να ξεφύγει κάποιος από αυτό το δηλητηριώδη ιστό?
Φυσικά και υπάρχει.
Να αρχίσει να κινεί το σώμα του όπως κάνουν τ΄αγρίμια, να πετάξει τα αυτοκίνητα και να χρησιμοποιήσει τους δικούς του κινητήρες που έχουν σκουριάσει,
Να σκοτώσει την αλαζονεία κατανοώντας πως αλαζόνες είναι μόνο τα δειλά και κομπλεξικά ανθρωπάκια
Να τρώει όσο πεινάει, όσο χρειάζεται για να ζήσει, λιτά, με ότι υπάρχει στη φύση
Να ερωτευτεί κάτι άλλο έξω από το θλιβερό εγώ του, να δει πως υπάρχουν χιλιάδες πράγματα ερωτεύσιμα πάνω σ΄αυτό το πανέμορφο πλανήτη εκτός από τη μουτσούνα του
Να μειώσει τις ανάγκες κι έτσι θα μειωθούν κι οι εκβιασμοί που μπορούν να του επιβάλουν,
Να κατανοήσει πως η οργή, ο θυμός, το μίσος σκοτώνουν πρώτα εκείνον που τα νοιώθει
Να ζηλέψεις κάποιον άλλον γιατί?
Καθένας μας είναι ένας κόσμος, μπορείς να θαυμάσεις το κόσμο που έχει φτιάξει κάποιος άλλος, μπορείς να συμπονέσεις τη καταστροφή που έχει πάθει κάποιος, μπορείς να παρασυρθεί και να γελάς με κάποιον που γελάει, ή να απομακρυνθείς από κάποιον που δεν εκτιμάς.. αλλά να ζηλέψεις γιατί?
Είναι πράγματα που έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές με όλους τους πιθανούς τρόπους... Και με τον ίδιο τρόπο απλά τα γράφουμε στα παλιά μας υποδήματα... Γιατί πάνω από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα υπάρχει ένα όγδοο που δεν αναφέρεται και είναι η γενεσιουργός αιτία όλων των υπόλοιπων...
Η απύθμενη ανοησία του ανθρωποκεντρισμού , που βλέπει τα πάντα ,με γνώμονα τον -υποτίθεται- νοήμονα πίθηκο.
Να ευχηθούμε για τη καινούργια χρονιά τι?
Υγεία? Ναι σημαντικό αλλά δεν αρκεί να είσαι υγιής εσύ, χρειάζεται να μην είσαι νοσογόνος για το περιβάλλον σου. Γιατί αυτή τη στιγμή το περιβάλλον νοσεί άθλια, καταρρέει, σαπίζει, κι επάνω στα ερείπια που δημιουργήσαμε, ευχόμαστε χαζοχαρούμενα υγεία, ευτυχία, χαρά...
Τη δική μας υγεία, ευτυχία, χαρά την οποία θα επιβραβεύσουμε τρώγοντας το κουφάρι από ένα βασανισμένο ζώο, θα στείλουμε ευχές μ΄ενα κινητό φτιαγμένο από κάποιο σκλάβο μάλλον παιδί, θα πετάξουμε τα πυροτεχνήματα και θα τα κοιτάει κάποιος άστεγος που θα έχει παγώσει στην άγια νύχτα, θα τ΄ακούσει ένα ανήλικο που σε κάποιο μπουρδέλο της συμφοράς θα το σκίζει ένας διεφθαρμένος σαπιοκοιλιάς για να το "γιορτάσει", θα τα βλέπει από μακριά μια οικογένεια που θα έχει κομμένο το ρεύμα και το ψυγείο άδειο, θα νομίζει πως τα βλέπει στο ονειρό του ένα πρεζόνι που θα ξεπαγιάζει σε κάποια σκαλιά με μια σύριγγα στο χέρι...
Η ανθρώπινη φύση είναι ένα αποτυχημένο πείραμα, κάποιου φιλόδοξου και κυνικού θεού... κι όπως έλεγε ένας φίλος όταν όλοι τον πίεζαν να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια...
"Στ΄αλήθεια πιστεύετε ακόμα πως αυτό που βλέπετε, κι έδειχνε τον ευαυτό του,. πρέπει να αναπαραχθεί και να φέρει στο κόσμο κι άλλα παρόμοια τομάρια?"
Με ρώτησε ένας φίλος γιατί δεν γράφω πια, γιατί εξαφανίστηκα.. Λοιπόν δεν γράφω δεν επικοινωνώ γιατί έχω μόνο μπινελίκια να πω και δυστάρεστε εικόνες να περιγράψω, και δεν υπάρχει λόγος. Ο κόσμος θέλει παραμύθιασμα, θέλει να νοιώθει χαζοχαρούμενος και ασφαλής, ονομάζει "τοξικούς" τους ανθρώπους που του υπενθυμίζουν την αθλιοτητα του. Θέλει να φάει το κοψίδι βρε αδερφέ και να μην νοιώθει καμιά ενοχή, θέλει να ακουμπήσει ένα εφτακοσάρι σε κάποιο γελοίο γκατζετάκι και να νομίζει πως κάνει καλά. Θέλει στο τσακίρι κέφι να βαρέσει και μια κλωτσιά σ΄ενα αδέσποτο για να μη του χαλάει τη μόστρα στη καλοστολισμένη γειτονιά του....
Θέλει να συνεχίζει να είναι ένα κατακάθι της φύσης και να νομίζει πως είναι η επιτομή της δημιουργίας ...
Αστον λοιπόν στο ψέμμα του.
Υγεία λοιπόν, χαρά, ευτυχία, χρήμα, ένα καλό κινητό, ένα ωραίο λαπ τοπ, μια καινούργια τηλεόραση 90 ιντσών (υπάρχει?) ένα αμάξι με καλογυαλισμένες καινούργιες ζάντες, και φαί πολύ φαί ρε παιδί μου, μέχρι να σκάσει το κτήνος να του βγει από τ΄αυτιά η απληστία του και να τον κατασπαράξει.
Αμην.
ΥΣ Επειδή είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες ανθρωποειδών που δεν θα ήθελα να ευχηθώ τίποτα, θα επιλέξω μία που μου κάθεται στο στομάχι και δεν υπάρχει περίπτωση να δικαιολογήσω ΠΟΤΕ την άθλια υπαρξή της. Τους ανθρώπους που δεν αγαπούν που βασανίζουν που σκοτώνουν τα ζώα. ....
Υπάρχει όμως κι ένα μεγάλο ευχαριστώ, μια ευγνωμοσύνη για εκείνους τους διάσπαρτους ανθρώπους με το Α κεφαλαίο , που υπάρχουν ακόμα και παλεύουν να αντέξουν και να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν να γίνει η κοινωνία μας ομορφότερη. Εκείνους που φυλάνε ακόμα το χαμένο παράδεισο μέσα τους και αφήνουν κομματάκια του στο δρόμο τους για τα αδέσποτα.... Αυτοί ναι, να είναι γεροί και δυνατοί σαν τα ψηλά βουνά...
