ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΑ ΜΜΕ.

 

Επειδή βλέπω πολύ κλάμα σε διάφορους χώρους, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ένα πράγμα, το οποίο θα είναι κάτι που θα επαναλαμβάνεται συνεχώς και στο μέλλον σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Νικητές και ηττημένοι δεν βγήκαν από τις κάλπες, ούτε γιατί κάποιοι ήταν χαρισματικές φυσιογνωμίες και κάποιοι άλλοι όχι, ούτε γιατί επιβραβεύτηκαν ή απορρίφθηκαν ιδέες, προγράμματα. ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΒΓΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΧΑΦΙΕΔΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ.

Ας πάρουμε το παράδειγμα των μικρών κομμάτων. Υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός των λεγόμενων κομμάτων του κεντροδεξιού χώρου και από την άλλη κόμματα που ανήκαν στον κεντροαριστερό χώρο που απευθυνόταν στους αγανακτισμένους και αηδιασμένους πολίτες και όλα «πάταγαν» στους ίδιους προβληματισμούς. Μνημόνια κατάργηση ή καταγγελία, μεταναστευτικό, εθνική προδοσία, ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, υγειονομική χούντα, αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας κλπ.

Πρέπει να αναρωτηθείτε π.χ. γιατί ένας χριστιανός μαχόμενος επέλεξε τη ΝΙΚΗ π.χ. και όχι τον Εμφιετζόγλου? Και οι δύο είναι 100% υποστηρικτές της Ορθοδοξίας και της εκκλησίας. Και μάλιστα ο δεύτερος είχε φτιάξει μια ένωση που εκτός από το πατρίς-θρησκεία-οικογένεια που πάταγε ο πρώτος είχε στον συνασπισμό του και γνωστούς γιατρούς που είχαν κάνει έναν αγώνα την περίοδο της υγειονομικής χούντας και άλλους πολλούς. Ποιο ήταν το μυστικό? Τον πατριωτικό συνασπισμό εκτός από μέλη και φίλους των κομμάτων που συμμετείχαν δεν τον ήξερε κανείς. Και επί πλέον μέσα στο διαδίκτυο οι «γνωστές πατριωτικές σελίδες που έχουν καταντήσει πλέον σαν τις κουτσομπόλες της γειτονιάς» φώναζαν  ΝΙΚΗ ΔΑΓΚΩΤΟ και ανέβαζαν αναρτήσεις, βιντεάκια και διάφορους δημοσιογραφίσκους που δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους που γελοιοποιούσαν, ξεφτίλιζαν στη κυριολεξία τον Εμφιετζόγλου και τους υπόλοιπους (παρακολουθούσα έναν φίλοι μου, που έχει ένα κανάλι στο you tube , δεν θα πω ποιον που η φάτσα του και μόνο σε έκανε να φωνάζεις ποιο είναι αυτό το βλήμα που μιλάει? Και όμως υπήρχαν εκατοντάδες που τον παρακολουθούσαν και αποφάσισαν τι να κάνουν από το τι έλεγε αυτός και άλλα διάφορα βλήματα .. εντυπωσιακό)

Πάρτε το ίδιο με το συνασπισμό που έκανε ο Καζάκης στις πρώτες εκλογές με τη ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, που θέλησε να ενώσει διάφορες δυνάμεις τις κεντροαριστεράς. Αν και είναι από την εποχή των πρώτων μνημονίων σε αγώνα κατά όλων αυτών που έχουν συμβεί, στο χώρο της αγανακτισμένης αριστεράς και του κέντρου, και στο πατριωτικό  χώρο , που όλοι αυτοί θα μπορούσαν να ψηφίσουν αυτή τη συμμαχία, οι περισσότεροι δεν ήξεραν. ΠΛΕΥΣΗ και ΜΕΡΑ 25 ήταν σε όλα τα κανάλια εντός και εκτός διαδικτύου. Ο Καζάκης δεν μπορούσε να γίνει αστέρας όπως η Ζωίτσα με τις καρδούλες και ο Γιάννης με ένα «ν» (την πάτησε όμως γιατί δεν χωράγανε όλοι ε?)  Η συμμαχία , έπρεπε να ψάξεις μέσω των σελίδων της ή στο YouTube για να δεις που μίλησαν τι είπαν? Τι μπορούμε να μάθουμε? Για δε τον Καζάκη γυρίζοντας σε διάφορες σελίδες είδα ότι «υπονοούμενο» σχετικά με απατεώνα, ύποπτο, σταλινικό χαφιέ ή ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, τα είχαν ανασύρει από τα αραχνιασμένα ντουλάπια 20 χρόνων πριν και τα αραδιάζανε.  

Το ίδιο και τα υπόλοιπα μικρά κόμματα. Αν πήγαινε κάποιος σε ένα χωριό ή και στις μεγάλες πόλεις,  να ρωτήσει τι ξέρετε για την ΠΝΟΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, για το ΚΙΝΗΜΑ21, για το ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΞΑΝΑ για τον Κοντογιαννίδη και το ΚΙΝΗΜΑ ΦΤΩΧΩΝ και όποιο άλλο μικρό κόμμα? Ιδέα δεν είχαν για την ύπαρξή τους.  Και φυσικά η φασαρία με τον Κασιδιάρη που και κάποιος ακόμα να ζούσε σε κάποιο βουνό απομονωμένος τα προηγούμενα χρόνια και να μην είχε πάρει χαμπάρι περί ΧΑ κλπ., ε τώρα έμαθε. Από το πρωί ως το βράδυ στις πρώτες εκλογές παιζόταν η αδικία που έγινε στο Κασιδιάρη και όλα τα βλέμματα στραμμένα να δουν ποιος θα τον υποστηρίξει και στις δεύτερες λες και περίμεναν το μάνα εξ ουρανού, ποιον θα δείξει με το δάχτυλο ο Ηλίας να πάνε όλοι εκεί μονοκοπανιά. Και πήγαν 240.000 με ένα νεύμα. Που ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει τέτοιο ποσοστό κάποιοι άνθρωποι που αγωνίζονται χρόνια και φωνάζουν.

Εννοείται πως στο ίδιο στημένο μοτίβο έπαιξε και το θέμα ΑΠΟΧΗ. Υπήρχαν άνθρωποι που καιρό παρακολουθούν διάφορους «σοφούς» πατριωτικών ή εναλλακτικών σελίδων και ήταν τέτοιο το ξεφτίλισμα που έριχναν για όποιον πάει να ψηφίσει (προδότες, ηλίθιοι, στυλοβάτες του συστήματος, ανεγκέφαλοι, χαφιέδες και όλα τα κοσμητικά του κόσμου) που οι φουκαριάρηδες ντράπηκαν να πουν πως θα πάνε να ψηφίσουν ή δεν πήγαν για να μην τους πουν προδότες της πατρίδας!!!!!

Να προτείνει το  σενάριο η συμμετοχή στηρίζει το σύστημα, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, ο στημένος ή ηλίθιος μπουρδολόγος , και να πείθει τον δύστυχο ανιστόρητο αναγνώστη του πως ναι, δεν πάω να ψηφίσω γιατί έτσι θα δώσω το καλό παράδειγμα.

Το μεγάλο πλήθος των ανθρώπων που κυκλοφορούν ανάμεσα μας είπαμε χωρίζεται σε δύο κατηγορίες δυστυχώς… εκείνους που ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ, ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ οι τηλεχαφιέδες του συστήματος και τώρα πλέον και του διαδικτύου, και η δεύτερη κατηγορία είναι δύσπιστη, φοβισμένη, χωρίς ξεκαθαρισμένες ιδέες, χωρίς ανάλογη πολιτική παιδεία, ώστε να ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΗ ΦΑΚΑ. Αγανακτισμένοι πολίτες κυρίως νέοι, που βασίζονται σε συνθήματα, εύπεπτες αναλύσεις, φωνές που ακούγονται πιο δυνατά γιατί κραυγάζουν, και είδωλα θετικά ή αρνητικά που δημιουργούνται ακριβώς από το σύστημα για να μην μπορέσει ποτέ όλος ο «απέναντι» χώρος να συγκροτηθεί σε μια ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΔΥΝΑΜΗ.

Καθόμαστε και τσακωνόμαστε και κάνουμε διάφορες πολύπλοκες αναλύσεις λες και ο μέσος ψηφοφόρος πριν πάει στη κάλπη, (και κυρίως ο νέος που έχει μάθει να διαβάζει μέχρι μικρά τουιτ, και χαβαλέ σελίδες στο fb που παρουσιάζουν ένα κόμμα με κάποια βιντεάκια που αν είναι πάνω από 7 – 8 λεπτά τα κλείνουν σαν κουραστικά) ,  κάθεται  και μελετάει ένα τόνο βιβλία ιστορίας, πολιτικής, ψάχνει τον κατάλογο με τα κόμματα και διαβάζει λεπτομερώς όλα τα προγράμματα, και ανατρέχει σε όλο το διαδίκτυο σε σελίδες πολιτικής επιστημονικής έρευνας για να δημιουργήσει άποψη εμπεριστατωμένη.

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αφορά τι είπε και δεν είπε το κάθε κόμμα ή τι καπνό φουμάρει.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΑ ΜΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΟ ΝΑ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΙΧΑΜΕΝΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ.

Αυτή η χειραγώγηση επειδή εκτελείται από άρτια εκπαιδευμένους πράκτορες, ξέρει και πως να μιλήσει στους φιλήσυχους πολίτες, πως να τους οδηγήσει μέσα από παιχνίδια φόβου και δωράκια μπιχλιμπίδια φθηνά , να ψηφίζουν συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους, για να νοιώθουν ασφαλείς με τον πατερούλη, και πως να χειριστεί όσους σκέφτονται να αντιδράσουν , έτσι ώστε να μείνουν στη σκέψη. 

 

 

 

ΟΙ ΦΑΝΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΥΦΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.

 

Ναι θέλει ανάλυση το φαινόμενο Σπαρτιάτες το κατανοώ και θα γίνουν τις επόμενες ημέρες διάφορες αναρτήσεις από τους "σοφούς" του διαδικτύου. Από ότι βλέπω πάλι εστιάζουμε στην άνοδο της ακροδεξιάς (θυμηθήκαμε και τα τάγματα ασφαλείας και το Μελιγαλά κι είστε σίγουροι πως η νεολαία που ψήφισε Σπαρτιάτες ξέρει τι είναι όλα αυτά ), και δεν εστιάζουμε στο γιατί μόλις φτωχοποιείται μια χώρα αντί να ανεβαίνει η αριστερά, ανεβαίνει η ακροδεξιά.

Γιατί μόλις ο Ηλίας είπε ψηφίστε εκεί , 240.000 άτομα υπάκουσαν, και υποθέτω στη πλειοψηφία τους νέοι θα ήταν. Να σας πω και πως όταν είχε πάρει το μεγάλο ποσοστό η ΧΑ και η Καιτούλα που δούλευε στο κομμωτήριο που πήγαινα τους ψήφισε, κι όταν προσπάθησα να καταλάβω αν ήξερε από ιστορία εμφυλίου, πηγάδες, παρακράτος κλπ. δεν είχε καμιά απολύτως ιδέα. Ήξερε μόνο πως αυτοί είναι πατριώτες και οι κουμουνιστές προδότες.

Τώρα οι κουμουνιστές θα πρέπει να αναρωτηθούν σε μια τόσο κρίσιμη εποχή όπως τότε με τα μνημόνια, τους αγανακτισμένους και τις μούτζες στο Σύνταγμα, γιατί η Καιτούλα κατάλαβε πως αυτοί είναι πατριώτες και οι άλλοι προδότες? Μήπως γιατί εκείνους έβλεπε την ώρα που τα κόκκινα μαγαζιά ονόμαζαν τους αγανακτισμένους απολιτίκ, ανεγκέφαλους? Προσέξτε για να μην παπαγαλίσετε πάλι. Δεν μας ενδιαφέρει αν λέγανε αλήθεια η ψέμματα, αν ήταν στημένο όλο από το καθεστώς ή αν όντως ονειρευόντουσαν ναζί και πογκρόμ, λέμε για το τι έβλεπε η  Καιτούλα, που δεν έβλεπε στον ήλιο μοίρα και έμενε στο κέντρο ανάμεσα σε μπουρδέλα και πρεζέμπορους και το βράδυ κοιμότανε τριπλοκλειδωμένη. 

Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφθείτε πως ίσως να μην έχετε το αλάθητο του Πάππα. ? Αν βέβαια πιστεύετε πως αξίζει κάποιος να ασχολείται με παρακατιανούς , (το άκουσα κι αυτό να το λέει μορφωμένος άνθρωπος αριστερός, να ισοπεδώνει τα πάντα λέγοντας με ύφος καρδιναλίου, με τα σκουπίδια θα ασχολούμαστε τώρα, τους ξέρουμε δεν αξίζει καν το κόπο να χαλάμε φαιά ουσία....)

Μερικές φορές νομίζω πως η ηλικωμένη μάνα μου με τα λίγα γράμματα που ξέρει , είναι ικανή να κατανοήσει καλύτερα που έχουμε φτάσει, από μερικούς καρεκλάτους πολιτικάντηδες  που δεν έχουν καταλάβει τη τύφλα τους. Είναι τα ερωτήματα που θέτω και σε φίλους που με ξέρουν πολύ καλά και τραβήξαμε διαφορετικούς δρόμους στην ωριμότητα μας. Τους λέω έχετε αναρωτηθεί γιατί έφυγα και δεν είμαι πια μαζί σας? Τι φταίει? Η συνήθης απάντηση που παίρνω είναι "έχασες το δρόμο σου κάποια στιγμή θα τον ξαναβρείς"

Μερικοί από αυτούς βέβαια όταν άρχισα να χρησιμοποιώ τη λέξη πατρίδα, έθνος, σύνορα, προδοσία της αριστεράς και άλλα σχετικά, απλά με διέγραψαν χωρίς συζήτηση από τα κατάστιχα. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τόση βεβαιότητα στα μυαλά κάποιων για την δική τους ορθότητα και την καταδίκη όσων αυτή την ορθότητα την βλέπουν μια τραγική πλάνη. Δυο φορές έχασα φίλους στη ζωή μου και μάλιστα με άγριο τρόπο. Όταν είπα στους πρώην συντρόφους ανοίξτε τα μάτια σας κάνετε τραγικά λάθη και όταν αρνήθηκα να εμβολιαστώ.

Και στις δύο περιπτώσεις ούτε φανταζόμουν πόση περιφρόνηση σχεδόν παρόμοια με μίσος θα μπορούσαν να δείξουν άνθρωποι που σε θεωρούν μορφωμένο, έξυπνο, χαρισματικό άνθρωπο, ταλαντούχο και ξαφνικά γίνεσαι σκουπίδι , χωρίς να έχεις συμπράξει με κάποιον και να χρηματίζεσαι, χωρίς να έχεις επιλέξει άλλο στρατόπεδο, χωρίς να έχεις «βολευτεί» κάπου, έτσι απλά επειδή δημιούργησε εύλογες αμφιβολίες και υποψίες. 

Θέλω να είμαι ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος. Να αμφισβητώ, να ερευνώ, να μην αποδέχομαι οτιδήποτε προωθείται σαν αλήθεια αν δεν μελετήσω, να έχω το δικαίωμα να αποφασίζω για αυτό που θεωρώ όμορφο, καλό, ηθικό, δίκαιο. Να βοηθώ τη πατρίδα μου και τους συμπολίτες μου να φτιάξουν ένα καλύτερο κόσμο μακριά από στείρα δόγματα και φασιστικές πρακτικές.

Ξέρετε κάνουμε ένα λάθος χρησιμοποιώντας τη λέξη φασισμός. Επίτηδες διαχέεται παντού πως φασισμός είναι μια ακροδεξιά εθνικιστική αντίληψη των πραγμάτων. Φασισμός δεν είναι μια συγκεκριμένη ιδέα που έλαβε χώρα σε συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας . Φασισμός είναι η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΕΝΟΣ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ.   Αυτή είναι η ουσία του φασισμού. Φασιστικό μπορεί να είναι ένα ναζιστικό, κουμουνιστικό ή θρησκευτικό καθεστώς. Φασιστικό μπορεί να γίνει ένα καθεστώς επιβολής υγειονομικών μέτρων. Φασιστικό μπορεί να είναι ένα οικονομικό σύστημα που προάγει την ανισότητα, την αδικία, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Κάθε καθεστώς που επιβάλλει μέτρα απόλυτης υποταγής, βία, φυλακίσεις, δολοφονίες, και τιμωρία όσων ορθώσουν ανάστημα εναντίον. Κάθε καθεστώς που σφραγίζει στόματα, περιορίζει την ελευθερία και ασκεί διώξεις στους διαφωνούντες είναι φασιστικό. Οποιο χρώμα και να έχει. 

Εχουν γλυτώσει πάρα πολλοί από το να τους ονομάσουμε φασίστες, γιατί κρύβονται πίσω από το μανδύα μιας δημοκρατικής ιδεολογίας ενώ οι πράξεις τους δείχνουν το αντίθετο. Είναι το ίδιο παιχνίδι όπου μαύρες δολοφονίες είναι φασιστικές ενώ κόκκινες είναι αξιέπαινες ή το αντίθετο. Το ίδιο παιχνίδι που ο ένας θεός τιμωρεί δίκαια και ο άλλος άδικα. (Προσέξτε, εσείς που ανατριχιάζετε με τους ντόπιους φασίστες πόσες χιλιάδες βαμμένους φασίστες έχετε εισάγει τα τελευταία χρόνια. Και μάλιστα γεννημένους και αναθρεμένους στα πλέον τυραννικά σκοταδιστικά κράτη, όπου η ελευθερία της άλλης άποψης ή του διαφορετικού τρόπου ζωής δεν υπάρχει ούτε σαν σκιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού) 

Ο μόνος πόλεμος που μπορεί να δικαιολογηθεί είναι για να υπερασπιστεί κάποιος τη πατρίδα του από έναν ξένο εισβολέα που θέλει να την υποτάξει. Η ο νοικοκύρης που υπερασπίζεται τη ζωή των παδιών του και το σπίτι του. Τη γεύση φασισμού την ένοιωσα εγώ και πολλοί άλλοι στο πετσί μου τα τελευταία χρόνια αφού η απόφαση μου να μην εμβολιαστώ με κατέταξε στους πολίτες δεύτερης κατηγορίας, εκβιάστηκα, απειλήθηκα κι έφαγα πρόστιμα, και ένοιωσα "φυλετικό" μίσος από τους καθως πρέπει πολίτες που τώρα τους πειράζει ο Κασιδιάρης. 

Ζούμε σε σκοτεινούς και άγριους καιρούς, και αυτά που θα έρθουν θα είναι χειρότερα, οπότε μερικοί φροντίστε μην βγει ο δικός σας φασίστας από μέσα που έχετε καλά κρυμμένο κάτω από τη μάσκα του καλού νοικοκύρη και ψηφίσατε εκείνους που χαίρονται ιδιαιτέρως να επικρατήσει ακριβώς αυτός ο ευαυτός σας για να σας μετατρέψουν σε εθελοντές δήμιους της πατρίδας σας και των συνανθρώπων σας. 

Βέβαια μέσα στις  βαθυστόχαστες αναλύσεις που θα κάνετε, κι επειδή η μουσική παιδεία πολλών έχει μείνει στο "μαχαίρι του Βασίλη"  να ενημερώσω, να βάλετε και την παράμετρο για έναν νέο π.χ. που ψήφισε Σπαρτιάτες, ότι το έκανε επειδή το είπε κάποιος που έδειχνε μπρατσάς κι έχει κι ένα "γαμάτο" τατουάζ , που εσάς σας θυμίζει περασμένες τραγωδίες, αλλά εκείνος νομίζει πως ψηφίζει Till Lindemann των Rammstein!!

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΟΣ.

 

Θα μιλήσω σήμερα για την μεγάλη εικόνα, όπως κάνω πάντα, και ναι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, αλλά αυτό ίσχυε κάποτε, πλέον ο διάβολος έχει κατεβάσει τη μάσκα, λέει εδώ είμαι μπορείτε να με κοιτάξετε, αλλά η όραση είναι τόσο αλλοιωμένη, που τον κοιτάζουν και λένε κοίτα ένα αγγελάκι!  Στην μακριά και βασανισμένη ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχει μόνιμα ένα κέντρο εξουσίας που αποφασίζει για την μοίρα των κοπαδιών. Δημιουργημένο στο σκοτάδι σε πολύ μακρινές ταραγμένες εποχές, τότε που η μοίρα των ανθρώπων οριζόταν με άνισους όρους.  Ανά εποχές, ήταν οι μεγάλες βασιλικές οικογένειες, αυτοκράτορες, θρησκευτικοί ηγέτες, στη νεότερη εποχή πανίσχυροι μεγιστάνες του πλούτου. Δυνάστες των αδύναμων ανθρώπων, υπηρέτες όμως και οι ίδιοι ταπεινοί των αιμοσταγών Θεών τους. 

Για να είναι όλοι οι παραπάνω ετοιμοπόλεμοι και παντοδύναμοι, στα βασίλεια τους,  ήταν απαραίτητο να έχουν στα χέρια τους εδάφη και πλούτο. Γι΄αυτούς δεν υπάρχει ο άνθρωπος σαν μονάδα, ούτε λαοί που πρέπει να υπάρξουν ελεύθεροι.  Υπάρχει ένα κράτος που «ζυγίζεται» ανάλογα με το τι έχει να προσφέρει στο κουμπαρά του αχόρταγου δυνάστη. Πετρέλαιο? Ορυκτό πλούτο? Εύφορη γη? Στρατηγική θέση σημαντική? Για να γίνει αυτό εφικτό, δηλαδή η εκμετάλλευση μιας γης προς όφελος μιας ομάδας τυράννων, πρέπει πρώτον να βρεθούν οι «υπάλληλοι» που θα κάνουν τη δουλειά που θα τους ανατεθεί, δηλαδή να είναι πιστοί στα συμφέροντα των αφεντικών τους και να κρατηθεί ο λαός του συγκεκριμένου «εδάφους» στην άγνοια, στην αγωνία της επιβίωσης, στη τρομοκρατία, με ένα συνεχή φόβο για το αύριο. Πρέπει αυτοί οι λαοί να είναι ανίκανοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους να υπάρχουν ελεύθεροι και πρέπει να μένουν σε ένα συνεχές χαμηλό επίπεδο γνώσης για να μην μπορούν να αναγνωρίσουν την παγίδα που έχει στηθεί γύρω τους.

Οι υπάλληλοι (κυβερνήτες)  που πρέπει να καταφέρουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών, έχουν συγκεκριμένο ρόλο, και όπως σε κάθε παράσταση όταν τελειώσει ο ρόλος, δεν έχει και λόγο ύπαρξης. Όπως ανεβάζουν κάποιον στην εξουσία έτσι μπορούν να τον πετάξουν σαν στιμμένη λεμονόκουπα. Όπως τα αφεντικά τους έτσι και οι υπάλληλοι δεν έχουν «ευαισθησίες»,  τύπου αγαπώ την πατρίδα μου, νοιάζομαι για τους συνανθρώπους μου, παλεύω για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, σέβομαι τη φύση, γενικότερα θέλω ο κόσμος γύρω μου όταν φύγω από αυτή τη ζωή να είναι καλύτερος από ότι τον βρήκα και πάλεψα για αυτό.

Γι΄αυτό συνήθως οι άνθρωποι που επιλέγονται ως υπάλληλοι των μεγάλων αφεντικών,  είναι διεφθαρμένοι ως το κόκκαλο, διεστραμμένοι στο νου, ανωμαλίες της φύσης που είναι ικανοί να πραγματοποιήσουν οποιοδήποτε έγκλημα ή να κλείσουν τα μάτια σε οποιαδήποτε δυστυχία. Αν εντολή έχουν να εκτελέσουν θα γίνουν δήμιοι. Αν η εντολή είναι να βουτήξουν τον πλούτο θα γίνουν κλέφτες. Αν η εντολή είναι να μετατρέψουν  τους ανθρώπους σε άβουλα, μίζερα όντα που θα καταπίνουν κάθε ανωμαλία σαν φυσική τάξη των πραγμάτων, θα γίνουν άριστοι χειραγωγοί.

Η μικρή μας πατρίδα, ήταν ένα φως μέσα σε όλο το πλανήτη. Ένας πολιτισμός που ισοπέδωσε το σκοτάδι και προσπάθησε να καλλιεργήσει τον ανθρώπινο νου με τέτοιο τρόπο, ώστε να λειτουργήσει για την ευημερία και την ευδαιμονία του ανθρώπινου γένους.  Στον τομέα των επιστημών, της τέχνης, της στρατηγικής, της νομοθεσίας, την αντίληψη γενικότερα της θέσης του ανθρώπου πάνω στη γη και στο σύμπαν, δημιουργήσαμε κάτι που δεν μπόρεσε ποτέ να επαναληφθεί στη παγκόσμια ιστορία.

Τι μας δίδαξε αλήθεια το ελληνικό πνεύμα? Ιδέα δεν έχουν, διάφοροι βάρβαροι ντυμένοι με τις ελληνικές σημαίες που επικαλούνται τους ήρωες μας και τους προγόνους μας, διαπράττοντας μέγιστη ύβρη, άνθρωποι που  ποτέ δεν διάβασαν ελληνική γραμματεία, δεν έχουν προσεγγίσει ούτε στο ελάχιστο τις διδαχές των λαμπρών αυτών προγόνων μας, άνθρωποι άπλαστοι, με έλλειψη μεγαλείου και απόλυτα περιορισμένους ορίζοντες, σε εκείνο που οι ηγέτες του παγκόσμιου σκοταδισμού έχουν ορίσει ως το περιθώριο που ένα ανθρώπινο ον ΕΠΊΤΡΕΠΕΤΑΙ να φθάσει.

Ιεροσυλία σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι πως η πατρίδα ξεπουλιέται φθηνά με συνοπτικές διαδικασίες, πως ο πλούτος της έχει αισχρά κλαπεί, πως σέρνεται και γελοιοποιείται στα διεθνή παζάρια, ρακένδυτη και ντροπιασμένη, ιεροσυλία είναι πως σε αυτήν υπάρχουν απλοί κάτοικοι, που ονομάζονται Έλληνες και χρησιμοποιούν αυτό το ιερό όνομα κατά βούληση, δίνοντας το δικαίωμα στις διεθνείς συμμορίες, στους διεστραμμένους που ζουν και ευημερούν πατώντας πάνω στην ανθρώπινη δυστυχία, ανασαίνουν στο σκοτάδι και σιχαίνονται το φως, να μιλάνε για Έλληνες και να γελούν πρόστυχα, νοιώθοντας νικητές και τους λαούς τους να συναινούν σε αυτή τη ντροπή γιατί έχουν ξεχάσει ή αγνοούν πως οι Έλληνες υπήρξαν Η ΕΛΠΙΔΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Τι σημαίνει λοιπόν είμαι Έλληνας? Τι μας δίδαξαν οι Έλληνες? Τι δώρο έδωσαν στην ανθρωπότητα και γιατί κυνηγήθηκαν χωρίς έλεος για τη φλόγα που άναψαν στις καρδιές των ανθρώπων. Θα έρθει κάποτε ένας ήρωας να σπάσει τις αλυσίδες και να μας απαλλάξει από το μαρτυρίων των όρνεων που ροκανίζουν συνεχώς τα σπλάχνα μας? Θα μπορέσουμε όσοι απομείναμε,  να σπάσουμε μόνοι μας τις αλυσίδες ακόμα κι αν ο ήρωας δεν φθάσει ποτέ?

Είναι μια εποχή τεράστιων αλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η νέα τάξη που είναι η παμπάλαια που απλά ξετινάζει από πάνω της μερικά αραχνιασμένα πέπλα και φοράει μάσκες νεοτερισμού για να προσελκύσει τους αμνήμονες νέους κατοίκους, σύντομα θα αλλάξει και τους υπαλλήλους της που δεν θα είναι πια χρήσιμοι και θα έχουν εκτελέσει την υπηρεσία τους. Θα τους εξαφανίσει και έχει ήδη έτοιμους καινούργιους.

Ένας αγαπητός φίλος εδώ και πολύ καιρό γράφει, πως αυτός είναι το τελευταίος αλλοδαπός πρωθυπουργός.  Ίσως μοιάζει κάπως αλλόκοτη αυτή η φράση. Εγώ πάλι νομίζω πως είναι η ακριβής προσέγγιση των μελλοντικών εξελίξεων. Υπάρχουν ακόμα μερικά πολύ σπουδαία πράγματα να γίνουν για να φθάσουμε στο πάτο. Αλλωστε αν δεν φθάσουμε σ΄αυτόν πως θα μπορέσουμε να πατήσουμε με δύναμη στη γη και να προσπαθήσουμε να τιναχτούμε έξω από το τάφο που μας θάβουν? Τώρα ακόμα πέφτουμε, πολλοί νομίζουν πως το αεράκι που νοιώθουν γύρω τους είναι πνοή ανανέωσης και διάσωσης. Πρέπει να φθάσουν σε εκείνο το σημείο που δεν υπάρχει πια οξυγόνο για να καταλάβουν με ποιους έχουν να κάνουν. Και θα φθάσουν. 

Οι πρόγονοι μας άφησαν μια τεράστια κληρονομιά, μοναδική που άλλη παρόμοια δεν έχει κανένας. Για να λάβουμε όμως αυτή τη κληρονομιά πρέπει να αποδεχτούμε πως είμαστε απόγονοι τους και όχι φυσικά μόνο να το αποδεχτούμε αλλά να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ. Γιατί στα ψιλά γράμματα γράφει, η κληρονομιά αυτή μπορεί να δοθεί μόνο σε όσους τίμησαν τους προγόνους τους με το πνεύμα τους, τις πράξεις τους, την αγάπη τους για την ελευθερία, τον άνθρωπο, τη φύση, δεν είναι δούλοι κανενός παρά μόνο πιστοί οπαδοί του συμπαντικού απειρου και κάθε ομορφιάς που αυτό μπορεί να περικλείει. 

ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΡΝΙΑ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΜΑΣ. 

 

 

 

ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ... Η Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Το έγραψα στη σελίδα μου στο FB αλλά θα το επαναλάβω κι εδώ για τους φίλους που διαβάζουν το ιστολόγιο αυτό. 

Πρέπει να δούμε τη πραγματική εικόνα. Πρέπει να ξεφύγετε από τις οθόνες της απάτης, της χειραγώγησης, της συνεχούς προπαγάνδας. \

Η πλειοψηφία δεν ψηφίσαμε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Αλέξη ψηφίσαμε ΟΧΙ 

Τώρα δεν ψηφίσαμε ΝΔ ψηφίσαμε άλλον ή δεν ψηφίσαμε τίποτα. 

Επί τέλους πρέπει να υπάρξει μια ελάχιστη λογική, γιατί στο τέλος θα ξεχάσουμε και απλά μαθηματικά, όπως είχαμε ξεχάσει 2 χρόνια πως ναι μπορούμε να πάθουμε και γρίππη!

Οπως ξεχάσαμε και τις τραγωδίες που μας συγκλόνισαν , ΦΩΤΙΕΣ, ΜΑΤΙ, ΤΕΜΠΗ λες κι έχουν γίνει τον περασμένο αιώνα.

Δεν είμαστε εμείς τρελοί και τα έχουμε χάσει, αυτοί είναι επαγγελματίες ψεύτες.

Αποτελέσματα των εκλογών.

ΝΔ πήρε το 40,55% του 52,68% (αφού η αποχή έφτασε το 48%) άρα πήρε το

21,36% των εγγεγραμμένων.

Αρα την επόμενη τετραετία θα αποφασίζει τις ζωές μας και για την πατρίδα μας το 21,36% των ψηφοφόρων που επέλεξαν ΝΔ.

Δηλαδή το 21,36 θα έχει τη δύναμη να αποφασίζει και για το υπόλοιπο 78,64% που δεν τους ψήφισε.

Η τεράστια πλειοψηφία και το θεάρεστο έργο της δηλαδή έπεισε τον 1 στους 5 ψηφοφόρους.

Επειδή νομίζω πως οι περισσότεροι δεν μπαίνουν καν στο κόπο να σκεφτούν τι παπαριές τους αραδιάζουν, αλλά γοητεύονται από τα αγαπημένα τους ΜΜΕ όταν ακούνε φράσεις όπως θρίαμβος, νικήσαμε, ο ελληνικός λαός αποφάσισε και διάφορα τέτοια.

Τώρα τι θα ψήφιζε το 48% που δεν μπήκε στο κόπο να πάει δεν θα το μάθουμε ποτέ, είναι ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη!!! Νομίζω πως δεν έχει σημασία αφού τελικά επέλεξαν, ΚΑΝΑΠΕ, ΠΑΡΑΛΙΑ, ΚΑΦΕΔΑΡΕΣ.

Σκεφθείτε πως παλιότερα θεωρούσαμε δημοκρατία να είμαστε 100 και οι 51 μπορούσαν να παίρνουν αποφάσεις και για τους 100.

Τώρα φτάσαμε στο σημείο οι 20 να μπορούν να ορίζουν τις ζωές και των υπόλοιπων 80 που δεν τους επέλεξαν.

Και αυτό να το ονομάζουμε θρίαμβο!!

Νομίζω πως η ικανότητα αντίληψης και των πιο απλών πραγμάτων είναι πλέον ένα πολύ δύσκολο πράγμα για τους περισσότερους.

Κι επειδή τα αφεντικά το ξέρουν, πάρτε να έχετε.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ

Διαβάζουμε όλο αυτό το καιρό το παρακάτω : αν η αποχή ήταν τόσο μεγάλη θα γινόταν μια ανατροπή στα παιχνίδια του συστήματος. Μερικοί νομίζουν πως ακυρώνονται και οι εκλογές με αυτό το τρόπο (κούνια που τους κούναγε)
Ας υποθέσω λοιπόν εγώ το αντίθετο.

 
Οι συνειδητά απέχοντες δηλαδή εκείνοι που δεν θα πάνε να ψηφίσουν γιατί δεν θέλουν κανέναν από τα συστημικά κόμματα, γιατί το παιχνίδι είναι στημένο κλπ. ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΡΙΧΝΑΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑ.

Σκεφθείτε λοιπόν να πήγαιναν όλοι αυτοί να ψηφίσουν. Θα υπήρχε εκτός από το ήδη 16% που ψήφισαν μικρά κόμματα κι ένα άλλο 20?30?40%? που θα ψήφιζε επίσης μικρά κόμματα.
Δηλαδή αν τελικά είχαν να "μαγειρέψουν" ένα ποσοστό αντισυστημικών ψήφων που να έφτανε στο 50%
Δεν θα τους είχατε κάνει τη ζωή λιγάκι πιο δύσκολη?

 
Η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου, είναι να πείσει πως δεν υπάρχει.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του συστήματος, είναι να πεισει πως δεν υπάρχετε.

Επίσης η αμφιβολία για το αν ένα μικρό κόμμα αποτελείται από έντιμους ανθρώπους ή απατεώνες αποδεικνύεται μόνο αν περάσει τη πόρτα του Κοινοβουλίου, αλλιώς από την απέξω μεριά θα συνεχίσει να παριστάνει (αν αποτελείται από απατεώνες) το αντισυστημικό χωρίς ποτέ να χρειαστεί να αποδείξει τίποτα. 

Τώρα αν βάλουμε και το θέμα νοθεία στη μέση, σκεφθείτε αν στις προηγούμενες εκλογές που πολλοί λένε πως στα κανονικά αποτελέσματα ζήτημα είναι να είχαν πιάσει ένα 30% , σκεφθείτε λοιπόν αν δεν υπήρχε αποχή κι ένα σύνολο 70% δεν είχε ψηφίσει εκείνους που θεωρούν τον εαυτό τους κυρίαρχο του παιχνδιού.  Και αν σε ΚΑΘΕ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ είχαμε πάει όλοι σαν εθελοντές εκλογικοί αντιπρόσωποι να καταγράψουμε ακριβώς τι έβγαλε η κάθε κάλπη. 

Τι θα γινόταν άραγε? Η μάσκα που θα έπεφτε τόσο ξεκάθαρη πως θα συμμαζευόταν,  προσπαθώντας να διατηρήσει δήθεν το δημοκρατικό προσωπείο? 

Αρα ναι, θα στο επαναλάβω ξανά, δεν είμαι εγώ πιόνι του συστήματος που θα πάω να ψηφίσω ένα μικρό κόμμα, είσαι εσύ ΕΙΤΕ ΑΦΕΛΗΣ ΕΙΤΕ ΒΑΛΤΟΣ, που ΣΥΝΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΣΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Δεν είσαι μαχητής ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΙΣΑΙ. Και κάτι χειρότερο. Αν υποθέσουμε πως το παιχνίδι είναι δυό πλευρές που κρατάνε τη μια μεριά του σχοινιού και την άλλη, όπου στη μία είναι οι τύραννοι και όλα τα βόδια που τους ψηφίζουν (βολεμένοι, κομματόσκυλα και ηλίθιοι) και από την άλλη όλοι εκείνοι που θέλουν να τους φτύσουν, και τραβάμε όπως το γνωστό παιχνίδι να δούμε ποια ομάδα θα πέσει τελικά κάτω, την ώρα που σου ζητάω να κρατήσεις κι εσύ γερά το σκοινί μου λες ... α μπα έγω θα πάω σπίτι απέχω κι αφήνεις όλους όσους προσπάθησαν να τραβήξουν το σκοινί της απάτης ξεκρέμαστους, και το σύστημα γεμάτο χαμόγελα. 

Εγώ πάλι θα πάω να ψηφίσω για να δηλώσω αυτό που πιστεύω. Τι είναι αυτό? 

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ, ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ? 

Η συμμετοχή μου στο "στημένο παιχνίδι" και η ψήφος μου σε ένα μικρό κόμμα, δεν γίνεται γιατί θα κάνω κάποια σπουδαία ανατροπή, γιατί δυστυχώς πάρα πολλοί από όσους θα μπορούσαν να είναι συνοδοιπόροι θα απουσιάζουν, θα το επιχειρήσω ξανά - και ξανά αν χρειαστεί - γιατί δηλώνω ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΨΗΦΟ, δηλαδή σας ξέρω, σας βλέπω, σας μαυρίζω. 

Γιατί κάποιοι πρέπει να τους μαυρίσουν,ακόμα κι αν η κίνηση αυτή δεν έχει ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ καμιά αξία. Εκείνοι όμως μετρούν (μετρούν τα αληθινά αποτελέσματα) κι είναι καλό να ξέρουν πόσοι ακριβώς είναι εκείνοι που βλέπουν το βασιλιά γυμνό. 

Σκεφθείτε τώρα το αντίθετο. Κανένα από όσους θα ψήφιζαν αντισυστημικά δεν πάει να ψηφίσει. Η ΑΠΟΛΥΤΗ  ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ, δεν θα ήταν απλά ικανοποιημένη, θα είχε φτιάξει στομάχι από τα γέλια, και θα ένοιωθε τόσο μα τόσο δικαιωμένη, πως τελικά ναι, η μεγάλη μάζα είναι εντελώς ΑΚΙΝΔΥΝΗ, γιατί αποτελείται από δύο κατηγορίες ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΧΑΥΝΩΜΕΝΟΥΣ Η ΒΟΛΕΨΑΚΗΔΕΣ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥΣ. Τζακ ποτ!

Η ΧΑΜΕΝΗ ΨΗΦΟΣ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!!

 

Το σημερινό κείμενο έχει δύο ενότητες, η πρώτη είναι μια προσπάθεια λογικής σκέψης, και νομίζω εύπεπτη από όλους τους φίλους που θα μπουν στο κόπο να διαβάσουν. Η δεύτερη είναι για τους παλαβούς που τραβάμε μαζί τα κουπιά στο αστρόπλοιο!

Παρατηρώ όλες αυτές τις ημέρες, τις συζητήσεις, τις αναλύσεις από το κόσμο και τα κόμματα (τάχα), για να ερμηνεύσουν το αποτέλεσμα τον εκλογών... Αλήθεια τώρα? Ποιος δουλεύει ποιον? Το μόνο που δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα είναι το δικαστικό σώμα. Ολοι οι άλλοι έχουν κάποια π@παριά να πουν. Και στις προηγούμενες εκλογές και σε αυτές, είχα πει και λέω, πως ο μόνος λόγος να συμμετέχουμε είναι ΝΑ ΜΑΣ ΜΕΤΡΗΣΟΥΝ, και να μετρηθούμε. Εκείνοι θα μας μετρήσουν κανονικά γιατί ξέρουν.

Εμείς μπορούμε μόνο να υποθέσουμε. Αλλά κάποιο συμπέρασμα βγάζουμε. Το συμπέρασμα αυτό χρησιμεύει όχι για να γίνει μια ανατροπή, αλλά για να έχουμε μια μικρή ιδέα τι κυκλοφορεί γύρω μας. Δηλαδή πόσοι είναι βόδια με τη βούλα, και απόλυτη άγνοια της πραγματικότητας, και πόσοι κάτι υποπτεύονται, έχουν βγει από το λήθαργο, ακόμα κι αν (ακόμα)  δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γιατί είναι αλυσοδεμένοι όπως όλοι μας. 

Είναι εντυπωσιακό ότι συνεχίζουν να λένε, πως αυτές οι εκλογές δεν θα είναι με απλή αναλογική, λες και οι προηγούμενες ήταν!!! Εκείνο το 3% καταλαβαίνουμε τη σημασία του ή όχι. Ολα τα λεφτά ήταν εκείνο το 3%. Γιατί αν δεν υπήρχε, δηλαδή αν ήταν όντως απλή αναλογική θα τους είχαν κατσικωθεί καμμιά 10ριά μικρά κόμματα μέσα στη Βουλή, ότι και καλούδια να χρησιμοποιούσαν.

Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, θα μετρήσει ένα ακόμα δεδομένο (αυτοί θα το μετρήσουν εμείς δεν μπορούμε). Πόσοι παραιτούνται και βάζουν το κεφάλι μέσα στην άμμο επειδή κάποιος τους πείθει πως είναι ΑΗΤΤΗΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, και πόσοι είναι οι πεισματάρηδες που συνεχίζουν αδιάφοροι για το στημένο παιχνίδι, γιατί απλά έτσι επιθυμούν. 

Πλέον δεν μετρούν οι αριθμοί και οι στατιστικές αλλά η αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα στημένα μηχανήματα. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπουν πως πίσω από τα κοπάδια, κρύβεται ένα πλήθος που αδιαφορεί για τα παιχνιδάκια τους. Αυτό το ότι και να κάνετε, εγώ θα κάνω αυτό που γουστάρω, δεν μπορείς να το εκφράσεις με αποχή, γιατί η αποχή στα δικά τους μάτια, είναι κάτι σαν τα πεισμωμένα παιδιά, που πατάνε το πόδι κάτω και λένε στο μπαμπάκα, όχι εγώ δεν θα πάω σχολείο αν δεν μου πάρεις σοκολάτα! Το να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει κάποιος είναι σεβαστή επιλογή, αρκεί να έχει συνειδητοποιήσει πως την επιλογή του το σύστημα την τοποθετεί στο μεγάλο κάδο ανακύκλωσης, όπου ονειρεύεται να μας τοποθετήσει κάποια στιγμή όλους! Η επιλογή έχει αξία από τη στιγμή που κάποιος κάνει κάτι γιατί αυτό αποφάσισε και όχι γιατί τον έπεισε κάποιος. Για όποιο λόγο και να το αποφάσισε.

Ομως τι κρύβεται πίσω από το θολό νέφος που καθημερινά απλώνουν έτσι όμορφα πάνω από τα κεφάλια μας? Υπομονή και θα το ανακαλύψουμε.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ζούμε τις τελευταίες μέρες της Ατλαντίδας, με τους δούλους  να στρώνουν βάγια για να περάσει ο άρχοντας, με τα ερμαφρόδιτα να κάνουν λαμπερές παρελάσεις, με τα εργαστήρια να δουλεύουν στο φουλ για την παραγωγή υβριδίων προετοιμασμένων άρτια για την μετα ανθρώπινη εποχή, με τους μεγάλους Παλαιούς να γλεντάνε μεθυσμένοι από την ευτυχία της εξουσίας, με τα (αγαπημένα μου) λόιγκορ να επιδίδονται σε κάθε πράξη ανωμαλίας και διαστροφής με θύματα τους αδύναμους, τα παιδιά, τους αρρώστους, με τα εγρηγοράτα να φτιάχνουν τεράστια κοπάδια αμνοεριφίων έτοιμων για σφαγή.

Αλλά έναν περίεργο θόρυβο ακούω…

Κάτι σαν να έρχεται από τα έγκατα της γης…

Ένα τρέμουλο που ταρακουνάει προς το παρόν ελάχιστα τους θρόνους..

Δεν ακούτε τίποτα? 😊

Να είστε λίγο συμπονετικοί , σκέφτεστε τη χαμένη ψήφο σας και δεν σκέφτεστε τον εφιάλτη της χαμένης ατλαντίδας και πόσοι θα βυθιστούν στην άβυσσο. Στην επιφάνεια θα μείνουν να επιπλέουν μερικές σπασμένες οθόνες τηλεόρασης, κάποια σετ από τα εργαλεία των πλαστικών χειρουργών, κάποιες βαλίτσες με βρεγμένα χαρτονομίσματα, γαλάζιες και άσπρες μάσκες προστασίας, σύριγγες με ίχνη από δηλητήρια, ένα φθαρμένο αντίγραφο από "τα βουνά της τρέλας" του H.P. Lovecraft, και μια φαγωμένη μπομπίνα από τα αρχεία του ανθρώπου στο ψηλό κάστρο... 

Συγνώμη για την προσθήκη επιστημονικής φαντασίας, αλλά πάντοτε ασκούσαν πάνω μου μια γοητεία οι ιστορίες μιας άλλης πραγματικότητας. Θα φταίει το πολύ διάβασμα, αυτό με έφαγε όπως λέει κι μάνα μου.

Πάω τώρα σχολείο, να διαπραγματευτώ με το κυλικείο να μου δώσουν μια σοκολάτα βερεσέ!!

ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ Η ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΤΡΙΨΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ?

 

Για τα λεγόμενα ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία αποδεικνύεται πέραν κάθε αμφιβολίας η ταυτότητα του δράστη ή των δραστών, είμαι υπέρ της σκληρότερης ποινής, κι επειδή η θανατική ποινή καταργήθηκε, ισόβια χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης. Οι συζητήσεις του είδους, αν κάποιος που βιάζει, βασανίζει, και δολοφονεί έναν άνθρωπο, να βρούμε αν δεν τον έπαιζαν τα άλλα παιδιά όταν ήταν μικρός, αν η μάνα του του φόραγε φουστανάκια, ή αν προέρχεται από τόπους που η βαρβαρότητα είναι στη καθημερινότητα τους, είναι απλά ύβρις για τα θύματα. Είναι ένα αίσχος. Σε πολλές περιπτώσεις διαβάζουμε ο τάδε ήταν γνωστός στις αρχές γιατί είχε προσπαθήσει ή διέπραξε το τάδε έγκλημα και στο παρελθόν. Και για ποιο λόγο περιφερόταν πάλι ανάμεσα στην υπόλοιπη κοινωνία? Παιδεραστία, βιασμός και δολοφονία, κακοποίηση ανηλίκων, και όλα εκείνα που εκτελούν διάφορα ανώμαλα σκουπίδια, δεν μπορούν να μπαίνουν σε συζήτηση αν είχαν δικαιολογίες για το έγκλημα. Ακόμα κι αν αποδειχτεί πως κάποιος είναι επικίνδυνος ψυχοπαθής, τι θα τον κάνουμε? Σε κάποιο ίδρυμα να κάνει θεραπεία μήπως και συνέλθει κάποια στιγμή και γίνει ο καλός Σαμαρείτης?

Όσο για την ηλιθιότητα που θα ακουστεί σήμερα είμαι σίγουρη από διάφορους, "καλά τώρα θα πείτε τόσα γιατί ήταν αλλοδαπός ο εγκληματίας, μήπως δεν έχουμε κι Έλληνες εγκληματίες?" εντάξει ρε παιδιά, αφού έχουμε τους εγκληματίες της ενορίας μας,  να φέρουμε κι εφεδρείες από άλλες ενορίες με αλλοδαπούς για να σκοτώνουν όλοι μαζί. Δηλαδή πόσο στόκος μπορεί να είναι κάποιος, την ώρα που κάποιο πλάσμα έχει βρει μαρτυρικό θάνατο, να κάνει επικοινωνιακά παιχνίδια ή να προσπαθεί να αναρωτιέται ο πολίτης που τον έχουν γεμίσει με ενοχές, οι απατεώνες,  "είναι καλό να κατηγορήσω τον τάδε εγκληματία ή όχι" μήπως .. αν.. ίσως..

Έλεος! ο συγκεκριμένος ή οι συγκεκριμένοι που διέπραξαν το τάδε έγκλημα είναι ΚΤΗΝΑΝΘΡΩΠΟΙ. Αν ήταν Έλληνες μια και θανατική ποινή δεν υπάρχει ισόβια χωρίς κανένα έλεος. Αν είναι αλλοδαποί πίσω στη πατρίδα τους με συνοπτικές διαδικασίες να δικαστούν με το νόμο της χώρας τους και τις ανάλογες ποινές. Ποιοι είναι αυτοί επί τέλους που ονειρεύονται μια Ελλάδα, γεμάτη στρατόπεδα και φυλακές που θα ξερνάνε συνέχεια όλο και περισσότερους εγκληματίες ? Ποιος ακούει για ένα κτήνος πως έκανε τη τάδε πράξη και ανάλογα με το αν είναι Έλληνας ή αλλοδαπός να πάρει θέση? Δηλαδή υπάρχει εναλλακτική στάση απέναντι σε έναν εγκληματία από το να τον φτύσεις και να απαιτήσεις παραδειγματική καταδίκη? Ποιοί είναι αυτοί που θεωρούν την Ελλάδα το σκουπιδοτενεκέ της δύσης που μπορεί ο καθένας να πετάει μέσα ότι απόβλητο γουστάρει? 

Γιατί ναι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός καθάρματος Έλληνα και αλλοδαπού που είναι όχι πνευματικής φύσεως γιατί και οι δύο για διαφορετικούς ίσως λόγους είναι κτηνάνθρωποι. Η διαφορά είναι ότι ο Έλληνας εδώ γεννήθηκε, μεγάλωσε και αν κατάληξε να είναι ένα κτήνος θα δικαστεί από την ελληνική δικαιοσύνη με τις ανάλογες ποινές. Ο εισαγόμενος εγκληματίας πως μπόρεσε να μπει εδώ, ή αν δεν ήταν και κατάντησε έτσι ποιος έλεγχει τη πορεία αυτών που μπαίνουν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εδώ?  Οι αγκαλιάρηδες των ΜΚΟ έχουν μήπως έναν άνθρωπο κοντά στο κάθε αλλοδαπό που μπαίνει να παρακολουθεί πως ζει, τι κάνει, πως συμπεριφέρεται, τι παρέες έχει βρει, η τον μπάζουν και μετά στ'@ρχίδια τους αν ζει, αν πέθανε ή αν σκότωσε κάποιον?  Ολοι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται έχει ελεγξει κάποιος ΤΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ?  Δηλαδή ποιος γνωρίζει αν άλλα κράτη που είχαν μια υπερφόρτωση στις φυλακές τους από διάφορα σκουπίδια, δεν τους  ξεφορτώθηκαν και τους έστειλαν εκεί που άκουσαν πως είναι μπάτε σκύλοι αλέστε? ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΠΟΥ ΒΙΑΖΟΥΝ, ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ, ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΠΡΕΖΕΣ, ΚΑΝΟΥΝ ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙΑ, ΔΙΑΚΙΝΟΥΝ ΟΠΛΑ, ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ κλπ., ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ?

Να ρωτήσω επίσης και να μου απαντήσουν κάποιοι καλοί Σαμαρείτες που τελικά μας τα έχουν ζαλίσει πραγματικά, για ποιο λόγο εγώ που έχω γεννηθεί στην Αθήνα, κι έχω μεγαλώσει εδώ κι αγαπώ τη πόλη μου τις γειτονιές μας, έχω αναμνήσεις από χίλια δυο μέρη σ΄αυτά τα χώματα, να ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ να περπατήσω το βράδυ ανέμελα με τη παρέα μου με τα παιδιά μου, σε ολόκληρες συνοικίες στο κέντρο, να ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΩ παρά μόνο υπό προϋποθέσεις ΣΕ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΟΥ, και ΜΟΝΟ ΜΕΡΑ? ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΝΟΙΚΙΕΣ? ΠΟΙΟΙ ΞΕΝΥΧΤΑΝΕ ΕΚΕΙ? ΠΟΙΟΙ ΖΟΥΝ? ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ? ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕ ΚΛΕΨΟΥΝ, ΝΑ ΜΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΜΕ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ? Είναι δυνατόν να περνάει κανείς από ολόκληρες συνοικίες και να βλέπει τα καφενεία γεμάτα από τη τάδε συμμορία αλλοδαπών ή την άλλη? Να διαβάζουμε διάφορες έρευνες που μας ενημερώνουν πως τις τάδε συνοικίες τις έχει η αλβανική μαφία, ενώ εκεί είναι η ρωσική, πιο εκεί οι πακιστανική, πιο πέρα  Σομαλοί ή Αφγανοί, και να ενημερωνόμαστε επίσης με άρθρα του είδους «εκεί βρίσκεις όπλο με τόσα» παρά κάτω καλή πρέζα και λίγο πιο εκεί φθηνά μπουρδέλα? …. Οπότε οι Έλληνες να προσέχουν να κυκλοφορούν μόνο βόρεια προάστεια. Λίγο δυτικά, λίγο νότια, λίγο ανατολικά γιατί στα υπόλοιπα είναι επικίνδυνα για τους ντόπιους?  Σοβαρά τώρα, αυτή τη κατάσταση πρέπει να τη δω με φιλάνθρωπα συναισθήματα και να κλείσω τα μάτια?

ΕΙΣΤΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ Η ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΣΤΡΙΨΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ?

ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΑΔΑ Η ΟΧΙ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ.

 

Οι εικόνες για όσους είναι από επαρχία, να διευκρινήσω δεν είναι από Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν ή άλλα κράτη της Ασίας είναι από την Αθηνα, σε περίπτωση που δεν έρχεστε συνχά να μας επισκεφθείτε.... 

Αφού επιμένετε να μιλάτε για δεξιούς κι αριστερούς, ας παίξω κι εγώ αυτό το παιχνίδι, μήπως και βγάλουμε άκρη. Το μεταναστευτικό το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία του καπιταλιστικού συστήματος, δεν πρέπει να το κατανοήσει ο απλός πολίτης στη πραγματική του διάσταση. Οι ανόητοι που χαίρεται το σύστημα να προωθεί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στη μεν δεξιά πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν τύποι άξεστοι και τραμπούκοι, οι οποίοι φωνάζουν πως οι μετανάστες πρέπει το λιγότερο να ψοφήσουν, έτσι για να αφήνουν αυτή την αύρα του ρατσισμού,  του κρυφοναζί και να επαναλαμβάνουν συνεχώς τη λέξη πατριώτης για να συνδέεται το ένα με το άλλο,  πατριώτης = ρατσιστής. Από την άλλη είναι οι  αριστεροί γιαλατζί που στέλνουν καρδούλες , υποκινούμενοι από τις στημένες ΜΚΟ και τους θεωρητικούς της πλάκας, οι οποίοι δεν έχουν καν μπει στο κόποι να μελετήσουν τι έγραφαν οι μέντορες τους περί μετανάστευσης, οι οποίοι πρέπει να δείχνουν μια εντυπωσιακή έλξη, για οτιδήποτε δεν είναι ελληνικό, να μην αναφέρουν τη λέξη πατριώτης γιατί μυρίζει άσχημα έτσι ώστε αριστερός = ανθέλληνας. Γιατί ο συνδυασμός έλληνας πατριώτης-ανθρωπιστής-μη φασίστας, τσούζει όσο δεν φαντάζεστε. 

Με λίγα λόγια το μεταναστευτικό πρέπει να εμφανίζεται σαν ο σάκος του μποξ για τη δεξιά και η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για την αριστερά. Είναι απολύτως λογικό μια και ο ψυχρός πόλεμος έχει τελειώσει προ πολλού, η Σοβ.Ενωση δεν υπάρχει, και πρέπει να βρεθεί ένας νέος μπαμπούλας. Το πρόβλημα είναι πως ο πραγματικός μπαμπούλας αυτή τη στιγμή δεν είναι κάποιο κράτος ή κάποια ιδεολογία, είναι απλά η κατάντια των ανθρώπων να μπορούν να σκεφθούν με λογική και να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει. Αυτός είναι ο πραγματικός εφιάλτης, γιατί εκτός από σκλάβοι έχουμε γίνει ανίκανοι να σχηματίσουμε ελεύθερη σκέψη πέρα από τη πλύση εγκεφάλου που γίνεται σε κάθε λεπτό της ημέρας μας. Κι επειδή αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι η πατρίδα μας, γιατί εκτός από τα σαπιοκάραβα με τους αλλοδαπούς, πνιγόμαστε όλοι εμείς μαζί, στο σαπιοκάραβο που την κατάντησαν ας δούμε ένα κι ένα πόσο κάνουν. 

Πρώτον πρέπει ο καθένας μας να αποφασίσει αν πιστεύουμε στην αναγκαιότητα ύπαρξης του έθνους μας, στην συνέχιση της ιστορίας μας σαν Ελλάδα, ή αν αυτό μας είναι αδιάφορο και θέλουμε να εστιάσουμε στο ατομικό μας συμφέρον ή σε μια γενικότερη αντίληψη του κόσμου εκείνου που μιλάει για μια ανθρωπότητα χωρίς σύνορα και χωρίς πατρίδες. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτήμα που πρέπει να απαντήσουμε γιατί όπως καταλαβαίνετε είναι δύο κόσμοι σε σύγκρουση η μία από την άλλη αντίληψη. Είναι ένας πόλεμος που έχει κυρηχτεί ανάμεσα μας και που κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε δραματικές εξελίξεις. Με λίγα λόγια εκτός από το ατομικό μας σύμπαν,  θέλετε να υπάρχουμε και σαν έλληνες ή είναι αδιάφορο? 

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι μια χώρα αποικία ξένων δυνάμεων, με κυβερνήσεις που απλά είναι υπηρέτες αυτών των δυνάμεων και ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΗ. Επίσης για την ιστορία είμαστε εδώ και πολλούς αιώνες ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ και ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΑΝ ΛΑΟΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΕ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΩΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΞΕΝΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ . Αυτό επειδή ακούω συνεχώς αυτές τις μέρες τη βλακεία πως ναι οι αποικιοκράτες εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις πατρίδες που σήμερα δυστυχούν και πολύ σωστά τώρα πρέπει να περιθάλψουμε όλους εκείνους που τρέχουν να ξεφύγουν από τους πολέμους, τους εμφυλίους τους και την καταστροφή. Να έχουμε εμείς ενοχές για τους Αγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, Ισπανούς, Γερμανούς , Βέλγους αποικιοκράτες και τις γενοκτονίες που έκαναν για να γεμίσουν τα ταμεία τους με τον πλούτο που κατάκλεψαν από τον πλανήτη? Ελεος τους πρώτους που τσάκισαν ήμασταν εμείς οι έλληνες που θέλησαν διακαώς να μας αφανίσουν από το χάρτη, αλλά ω του θαύματος είμαστε ακόμα εδώ. 

Ναι, πρέπει ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΛΑΟΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ. Εμείς είμαστε οι ίδιοι σκλαβωμένοι και κατεστραμένοι από τους ίδους που έχουν καταστρέψει και τους υπόλοιπους. Η μήπως νομίζετε πως μας βλέπουν σαν ισότιμα μέλη της Δυτικής Κοινότητας? Εδώ γελάμε. 

Σε ένα κράτος φτωχοποιημένο όπως το δικό μας λοιπόν ένα κι ένα κάνουν δύο. Η εισρροή τέτοιας έκτασης αλλοδαπών ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ γιατί το μόνο που αποσκοπεί είναι να πάρει και τα τελευταία αποθέματα οικονομικής δυνατότητας των ιθαγενών για να ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ακριβώς όπως οι απόκληροι, ξεσπιτωμένοι των χωρών που μαστίζονται από τυραννικά καθεστώτα και πολέμους. Είμαστε 10 εκατομμύρια ψυχές σ΄αυτόν εδώ το τόπο που ρημάζει. Στ΄αλήθεια πιστεύετε πως είναι ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟ να ενωθούμε με άλλα 4-5 εκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ? Γιατί ας μου εξηγήσει κάποιος από τους φωστήρες των αλληλέγγυων. Τι έρχεται να κάνει ένας φτωχός, ξεσπιτωμένος, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα, στην Ελλάδα του σήμερα, που τα ταμεία ανεργίας έχουν ουρές, τα λουκέτα πρωταγωνιστούν στις επιχειρήσεις, χιλιάδες οικογένεις ζουν με κομμένο ρεύμα, με άδεια ψυγεία, ηλικιωμένοι και ασθενείς πεθαίνουν χωρίς περίθαλψη, χωρίς καμιά φροντίδα, με το οργανωμένο και μη έγκλημα να μαστίζει τις γειτονιές, πορνεία, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο, και το κράτος να είναι απλά οι φύλαρχοι που κάνουν μπίζνες με τους αποικιοκράτες.

Είναι σαν να μου λέτε πως ο έλληνας άνεργος που έχει χάσει κάθε ελπίδα, και θέλει να βρει ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ (για να χρησιμοποιήσω αυτή τη γελοία φράση που ακούω τις τελευταίες μέρες) παίρνει το βαλιτσάκι του και ξεκινάει να βρει τη τύχη του στο Μπαγκλαντές!!! Ενα επί πλέον ιδιαίτερο φαινόμενο που κάπως το ξεχνάμε είναι το είδος των αλλοδαπών που προωθούνται να έρθουν εδώ. Κάποια φίλη μου είπε όλοι αυτοί που δεν θέλουν τους αλλοδαπούς μιλάνε για εκείνους που έχουν μαύρο χρώμα κι όχι για άλλους. Κι εκεί είναι το "κουμπί" όλης της ιστορίας. Η στημένοι από το σύστημα φιλάνθρωποι και οι κανονικοί που είναι γεμάτοι ενοχές και προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείξουν πως δεν είναι ρατσιστές, ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ. Δεν χρησιμοποιούν τη λέξη ισλάμ. Γιατί αυτή τη στιγμή κατατάσσοντας τα κράτη σε φασιστικα και μη, σε απολυταρχικά στυγνά καθεστώτα και μη, σε λαούς που κυριαρχεί μίσος και όνειρα επεκτατισμού εκτός από τους γνωστούς μας καουμπόυδες μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος κίνδυνος που φαίνεται στον ορίζοντα?

Οπως έγραψα ξανά η ηλιθιότητα έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε καλοί άνθρωποι να πιστεύουν πως οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας, οι Αμερικανοί μας προστατεύουν και οι Τούρκοι με όλο το Ισλάμ που βρίσκεται πίσω από τα σχέδια τους ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ. Εμας την Ελλάδα που δεν έχει μείνει κανένα από τα "πολιτισμένα κράτη" και τα "βαρβαρικά" στη διάρκεια αιώνων που να μην την έχει ΒΙΑΣΕΙ. Δηλαδή εμας τώρα μας έχουν φορτώσει μνημόνια που θα τσακίζουν τη ζωή ακόμα και στα τρισέγγονα, έχουν τοποθετήσει κυβερνήτες που ξεπουλάνε ότι βρίσκεται μπροστά τους, είμαστε σε κίνδυνο να αρχίσουμε να χάνουμε και εδάφη, ο λαός στη πλειοψηφία του δυστυχεί, με μια άρχουσα τάξη η οποία τρώει με χρυσά κουτάλια, και ένα εκατόμμυριο να πω, παρατρεχάμενοι, βολεμένοι και παρτάκηδες μασουλάνε ότι έχει απομείνε. Σ΄αυτή την Ελλάδα εντελώς τυχαία οι προαναφερόμενοι κυβερνήτες - φύλαρχοι, έκαναν συμφωνίες και άνοιξαν τα σύνορα για την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών. ΚΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΤΥΧΑΙΑ. Ολα τα παραπάνω ενισχυμένα από μια συνεχή υποβάθμιση του πνευματικού επιπέδου του λαού, μια συνεχή προώθηση ενός μοντέλου ζωής άθλιου, ανώμαλου, αφύσικου, που ισοπεδώνει κάθε παράδοση, κάθε ελληνικότητα, κάθε συναίσθημα ελευθερίας, αξιοπρέπειας, περηφάνειας. Με τον νεοέλληνα να μετατρέπεται σε ένα μεταλλαγμένο πράγμα, που δεν ξέρει ούτε σε τι να πιστέψει, ούτε για ποιο λόγο πρέπει να υπάρχει εκτός από το να προσπαθούν τα παιδιά του να μοιάσουν στα σιχαμένα πρότυπα που γουστάρει η νεά τάξη πραγμάτων. 

Οπότε επανέρχομαι στις δύο κατηγορίες για να μπορεί κάποιος άνετα να επιλέξει. Η μία είναι, αγαπώ τη πατρίδα μου, θέλω να υπάρχει, θέλω την Ελλάδα να ζήσει, να αναστηθεί και να πάρει πίσω στα χέρια της τη ελευθερία της, το πλούτο της, να αναβιώσουν τα ιδανικά που θάφτηκαν μέσα στους αιώνες και να ζήσουν τα ελληνόπουλα στο μέλλον σε μια πατρίδα κυρίαρχη και ελεύθερη που θα μπορέσει να παράγει πλούτο, επιστήμη, τέχνες, πολιτισμό αντάξιο της πανάρχαιας ιστορίας της.

Η επιλέγω δεν μου καίγεται καρφί αν αύριο υπάρξει ή δεν υπάρξει Ελλάδα, εγώ να είμαι καλά, να έχω ένα σπίτι, φαί, ένα αυτοκίνητο, τα παιδιά σε κάποιο σχολείο, δεν με νοιάζει αν θα μοιάζω με αμερικάνο, με γιαπωνέζο ή ακόμα και με ξαναμένο μωαμεθανό όπως έλεγε το τραγούδι. Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω θρησκεία, δεν έχω κανένα εθνικό ιδανικό, και ναι, ας γ@μηθούμε όλοι μαζί να φτιάξουμε ένα μόρφωμα της προκοπής. 

Ας μην κρυβόμαστε πλέον πίσω από π@παριές του ποιος είναι ρατσιστής και ποιος όχι, παραβλέποντας τη μόνη αλήθεια, πως εμάς τους έλληνες μας βλέπουν με ακραίο ρατσισμό για τους δικούς τους λόγους και η δύση και η ανατολή, κι είμαστε μέσα στη μέση ρημαγμένοι, να υπηρετούμε αυτό που γουστάρουν πιο πολύ από όλα οι βάρβαροι. Τον διχασμό στον οποίον έχει προστεθεί κάτι πιο εφιαλτικό... η ηλιθιότητα. 

ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΚΙ Η ΑΒΥΣΣΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙ...

 

Αυτό το ανέσυρα κάπου εκεί πίσω στο 2020, όταν καθόμουν κλεισμένη στο κελί, κι είχα ένα πακέτο με τυπωμένες άδειες εξόδου.... για αγορά τροφίμων... και βόλτα το σκύλο...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Χτες βράδυ

Έβαλα να ακούσω τραγούδια παλιά . Από εκείνα τα χιλιοτραγουδισμένα που λατρεύτηκαν αλλά στο δρόμο ξέχασαν οι άνθρωποι την ουσία των στίχων.

Ξεφύλλισα μερικές παλιές σημειώσεις για να εξακριβώσω πόσο και αν έχω αλλάξει από τότε. Τότε που νόμιζα...

Δεν σας κρύβω πως ο ψυχισμός μου, όπως και πολλών άλλων πλέον, χωρίζεται άγρια σε δυο μέρη. Από τη μια οργή κι από την άλλη θλίψη. Απέραντη θλίψη.

Η αισιοδοξία παρακολουθεί απλά τις εναλλαγές στη ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια σαν τουρίστας. Αραχτή κάπου μακριά , αμέτοχη, ξένη σε όσα συμβαίνουν.

Υπάρχει ένα επικίνδυνο όριο που πιστεύω πως έχουμε αρχίσει να το ξεπερνάμε. Οχι ένας ένας από εμάς , εννοώ ένα όριο επικίνδυνο που το καταρρίπτει χωρίς σκέψη πλέον, με το ένστικτο προχωρώντας, το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.

Μπορεί ακόμα να κυκλοφορεί χρήμα, μπορεί να είναι πολλοί οι σιωπηλοί, οι αμέτοχοι, μπορεί να υπάρχει κόσμος που κάνει το παιχνίδι του εαυτούλη του ακόμα, αλλά πόσους χαρούμενους βλέπετε γύρω σας? Ακόμα κι από αυτούς που περνάνε με το αμάξι τους και τη μουσική στο τέρμα, ακόμα κι από τα παιδιά που χορεύουν στα κλαμπ, ακόμα κι οι τηλεπερσόνες που παρελάζουν χαζοχαρούμενα από τα κανάλια, πόσες φάτσες βλέπετε να λάμπουν να είναι ευτυχισμένες?

Κοιτάζω τα πρόσωπα γύρω μου και τρομάζω.  Στα περισσότερα μάτια δεν υπάρχει γαλήνη,  ούτε καν λογική. Δεν έχει σημασία αν ο τάδε καταναλώνει τη ζωή του σε σκουπίδια ή ο άλλος παλεύει για μεγάλα ιδανικά. Και οι δυο κουβαλάνε ένα βλέμμα γεμάτο πανικό.

Κι  όσα βλέμματα δεν έχουν φτάσει καν σ΄αυτό το πανικό, τα κοιτάζεις και δεν έχουν τίποτα μέσα τους. Τίποτα άλλο εκτός από συνήθειες. Συνήθειες που τις νομίζουν ζωή. Κλισέ, εμμονές, πεποιθήσεις που τους κρατάνε σε ένα συνεχόμενο ρελαντί, να μην μπορούν να απολαύσουν ούτε μια επικίνδυνη κούρσα, ούτε ένα ρομαντικό περίπατο της ψυχής.

Στο σημείο μηδέν οι τύραννοι άρπαξαν βίαια πάνω από τα ζαλισμένα πλήθη αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι, τις συνήθειες, τις δικλείδες ασφάλειας σε ένα κόσμο που καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Δεν έφτανε η φτωχοποίηση, η μετάλλαξη της κοινωνίας σε πόλεις ζωντανών νεκρών, δεν έφταναν οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία, ήρθε η φυλάκιση, χωρίς δίκη, χωρίς απόδειξη ενοχής. Η καταδίκη να μην μπορεί κάποιος να εκτελέσει ούτε τις μικρές ελάχιστες συνήθειες. ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΕΣ, ΚΡΑΤΑΤΕ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, και στο τέλος

ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ.

Χλιαροί, μέτριοι, αποκοιμισμένοι σε στρώματα φτιαγμένα από ψέματα και στην απέναντι όχθη μάτια γεμάτα απορίες, αγουροξυπνημένα από ένα μεγάλο και βαθύ ύπνο,  γεμάτα θολωμένη οργή που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάποιον να φωνάξει το όνομά τους, να τους επιστρατεύσει σε κάποιο  πόλεμο, για να μπορέσουν να βρουν κάτι να υπερασπιστούν.

Το μόνο συναίσθημα αυτή τη στιγμή που μπορεί να γεμίσει τις άδειες ψυχές είναι η υπεράσπιση κάποιου ιδανικού.  Άλλοι το ψάχνουν στο πατριωτισμό, άλλοι στο ταξικό αγώνα, άλλοι στη διαφύλαξη του πολιτισμού, άλλοι  στην επιθυμία για ανατροπή, επανάσταση, εξέγερση, άλλοι γίνονται απλά τραγικοί αυτόχειρες...

 Η δική μας πατρίδα,  που έχει συγκλονιστεί από τη μικρασιατική καταστροφή, τις χαμένες πατρίδες, τη φασιστική επέλαση, δυο παγκόσμιους πολέμους , έναν απίστευτο σε αγριότητα εμφύλιο , μια επέλαση του ψυχρού πολέμου με το χειρότερο του πρόσωπο, δικτατορία, τη προδοσία της Κύπρου, και τον εξευτελισμό όλων των οραμάτων της μεταπολίτευσης , μια κοινωνία που παρασύρθηκε στο να ξεπουλήσει τους λόγους που θα μπορούσαν να την κάνουν ευτυχισμένη, περήφανη, γενναία, μοιάζει να παρασέρνεται , να αδρανεί, να υποτάσσεται ή να βγάζει κραυγές που δεν έχουν σημασία, όμως κατά βάση μετατρέπεται σε κάτι επικίνδυνο.

Είναι το αγρίμι που αφουγκράζεται το κίνδυνο, τον αόρατο εχθρό, τον επερχόμενο θάνατο, και γρυλίζει δείχνοντας τα δόντια, χωρίς να έχει βγάλει ακόμα τα νύχια. Το γρύλισμα ακούγεται αλλά κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει. Που θα ορμήσει. Γιατί εδώ και πολύ καιρό, ο πολιτικός κόσμος έχει χάσει την ικανότητα να μεταφράζει τα γρυλλίσματα της κοινωνίας και να τα κατανοεί εγκαίρως πριν το δάγκωμα. Όλος ο πολιτικός κόσμος. Δεξιά κι αριστερά.   Δεν είναι καθόλου τυχαίο ή αφελές που όλο και περισσότεροι επιζητούν σήμερα να συσπειρωθούν σε ομάδες που δεν είχαν συμμετοχή στο θλιβερό αυτό Κοινοβούλιο και σε όλο το σκηνικό της εξευτελιστικής και πέρα από κάθε φαντασία αισχρής κατάληξης της πολυπόθητης μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ούτε αφελές που ξεψαχνίζουν οι περισσότεροι τι καπνό φουμάρει κάθε νέα κίνηση, κάθε νέα πρωτοβουλία.

Οργή, εξαθλίωση και έλλειψη εμπιστοσύνης στη Πολιτεία είναι ένα τρίπτυχο που σύντομα θα κοιτάξει  την άβυσσο.  Κι η άβυσσος  θα μας κοιτάξει κι αυτή.... Τότε μόνο θα έρθει η κάθαρση που τόσοι πολλοί λαχταρούν. 

Και θα ‘ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα.

Και θα ‘χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας.

Και θα ‘ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια.

Τότε,

μην έχοντας άλλη εξορία, που να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας από τ’ ανοιχτά στήθη τουαδειάζοντας,

θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια.

Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει,

ν’ αψηλώσουν τα χόρτα,

η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει.

Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει πάνου στα χόρτα

καθώς που ετάχθη.

Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση,

και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!

ΕΛΥΤΗΣ - ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ 

ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ .

 

ΑΣ ΣΥΣΤΗΘΟΥΜΕ, ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ. 

Γράφω μέσα στο διαδίκτυο από το 2003. Ποτέ οι σελίδες που έφτιαξα δεν είχαν το πλήθος ακολούθων που έχουν άλλες γνωστές σελίδες, αλλά με μια έρευνα, θα δείτε πως ένας πολύ μεγάλος αριθμός των αναρτήσεων μου έχει αναδημοσιευτεί από πλήθος σελίδων (πολλές από αυτές με μεγάλη επισκεψημότητα) ακόμα και σε πάρα πολλές εφημερίδες. Πολλές φορές χωρίς καν να έχουν την ευγένεια να αναφέρουν την πηγή. Δεν με ενδιέφερε ποτέ να κάνω τον εαυτό μου διάσημο. Επειδή ότι γράφω βγαίνει μετά από πολύ σκέψη, πολύ διάβασμα, και ένα ιδιαίτερο τρόπο να αντιλαμβάνομαι ότι συμβαίνει γύρω μου, αυτό που ήθελα γινόταν. Οι σκέψεις μου «κυκλοφορούσαν».

Είμαι πολιτικό ον, και κυρίως σκεπτόμενο πολιτικό ον. Αυτό στην πορεία των τελευταίων 20 χρόνων που γράφω μου χάρισε πολλούς φίλους αλλά απομάκρυνε πολλούς άλλους. Γιατί? Γιατί στην Ελλάδα ένα ολόκληρο σάπιο, προδοτικό σύστημα με τους υπηρέτες του, αυτό που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πετύχουν ήταν να κρατήσουν τους Έλληνες ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΥΣ.  Δεν θα αναφερθώ στις προπολεμικές καταστάσεις αλλά θα πάω από τον σιχαμερό και στημένο εμφύλιο και μετά. ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ στη πατρίδα μας, μετά τον εμφύλιο, ο οποίος κηλίδωσε την ένδοξη ιστορία του ελληνικού λαού με την αντίσταση του στη γερμανική κατοχή, είχαν μέσα τους υποστηρικτές της μιας πλευράς ή της άλλης. Άνθρωποι που μισιόντουσαν μεταξύ τους και που τις περισσότερες φορές δεν είχαν καν καταλάβει τι ήταν αυτό που υποστήριζαν και δημιουργούσε τόσο μίσος.

Δεξιοί με ένα συνεχή φόβο πως θα έρθουν κουμουνιστές να τους πάρουν τα σπίτια, και αριστεροί όπου στη πλειοψηφία τους δεν είχαν ακούσει για Μαρξ παρά από κάποιες κουβέντες στο καφενείο που έκανε κάποιος καθοδηγητής. Στους πρώτους είχε εμφυσήσει μέσα τους η ιδέα πως υπερασπίζονται τη πατρίδα και στους δεύτερους πως υπερασπίζονται το δίκιο του αγώνα των προλετάριων. Η πατρίδα μας γέμισε μίσος, αίμα, διωγμούς, δολοφονίες, και ένα συνεχή ΔΙΧΑΣΜΟ.

Την έχω πει την ιστορία και θα την επαναλάβω για να κατανοήσουν οι νεότεροι το αίσχος που οι ανθέλληνες που μόνιμα κυβερνούσαν σε αυτό το τόπο είχαν δημιουργήσει. Κάποια στιγμή γύρω στο 50 ο πατέρας μου (που στην κατοχή ήταν αετόπουλο στον ΕΛΑΣ) βρέθηκε σε ένα καφενείο να κάθεται με ένα συγχωριανό του που επί κατοχής ήταν στα τάγματα ασφαλείας. Βρέθηκαν γιατί και οι δυο δούλευαν σε ένα χωράφι 10-12 ώρες τη μέρα, σχεδόν ξυπόλητοι και πάμπτωχοι και ίδρωναν για ένα κομμάτι ψωμί. Ο πατέρας μου σε κάποια στιγμή τον ρώτησε «γιατί ρε Γιώργη μας πολεμούσες με τέτοιο τρόπο κι έκανες τόσο κακό?» Κι εκείνος απάντησε «τι να σου πω, εγώ αγάπαγα τη μακαρίτισσα τη μανούλα μου, και της είχα φτιάξει πάνω στο τάφο ένα όμορφο εικονοστάσι, ήρθαν λοιπόν άνθρωποι και μου είπαν πως εσείς όταν έρθετε στην εξουσία θα γκρεμίσετε το τάφο της και θα κάψετε την εικόνα»..

Καταλαβαίνετε τι έχουμε ζήσει? Μπορεί να το συλλάβει το μυαλό σας πόσο ΑΝΟΗΤΟΙ, ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ, έχουμε πιαστεί, και πως τελικά σήμερα δεν κινδυνεύει ο Γιώργης με το εικόνισμα ούτε ο πατέρας μου σήκωσε το λάβαρο στη κόκκινη πλατεία, αλλά έχουμε γύρω μας ένα μόρφωμα που αποτελείται από τα μαγαζάκια της απάτης που το ένα υποδύεται τη πατριωτική δεξιά, το άλλο την αγωνιζόμενη αριστερά και έχουν ΟΛΟΙ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΩΝ, ΕΧΟΥΝ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ, ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΕΞΟΥΘΕΝΟΜΕΝΟ.

Ξεκίνησα στα νιάτα μου να υποστηρίζω το ΚΚΕ, με το οποίο δηλώνω πως δεν θέλω πλέον να έχω καμία σχέση (πριν με βρίσουν οι λίγοι εναπομείναντες φίλοι που ανήκουν εκεί, ας αναρωτηθούν ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ, γιατί αξιόλογοι άνθρωποι, αληθινά ειλικρινείς, μορφωμένοι, πατριώτες άνθρωποι έφυγαν και δεν γύρισαν ποτέ, και ας δώσουν τη δική τους απάντηση όχι αυτή που θα τους υποδείξει το μαγαζί. Αν θέλουν απλά να με διαγράψουν, με τις ευχές μου, γιατί δεν έχουν καμιά ελπίδα να ξυπνήσουν)

Όπως λέει κι η μάνα μου τα βιβλία με κατέστρεψαν. Ναι γιατί διάβαζα, τα πάντα, είχα και έχω εμμονή με τη μελέτη κάθε είδους βιβλίων. Προσπαθούσα και προσπαθώ να δώσω απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα που αναδύονται από την ανθρώπινη φύση και απλώνονται σε άπειρους κόσμους. Ηξερα, πως όποιος νομίζει πως τα ξέρει όλα, είναι καταδικασμένος να ζήσει ακίνητος στο ίδιο σημείο χωρίς ποτέ να μάθει τι υπάρχει παρακάτω. Γνώρισα αριστερούς, δεξιούς, φασίστες, γκουρού του εσωτερισμού, αρχαιολάτρες, φανατικούς χριστιανούς, άθεους, ήθελα να ακούσω, να μάθω, δεν με ικανοποιούσαν ποτέ οι ετοιματζίδικες εξηγήσεις.

Μέσα από τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, και μετά τους συγγραφείς Έλληνες και ξένους που μίλησαν και έγραψαν και γοήτευσαν τα ανήσυχα πνεύματα, ένοιωσα πως είναι ένα δέος πως ζω σ΄αυτή τη πατρίδα. Μια μεγάλη ευτυχία που είμαι Ελληνίδα. Τίποτα πιο όμορφο, πιο ανθρώπινο, πιο σπουδαίο δεν ειπώθηκε στον άνθρωπο, από αυτά που γεννήθηκαν και απλώθηκαν σε όλη την οικουμένη από τους προγόνους μας. Είναι αφύσικο να είσαι Έλληνας και να μην είσαι περήφανος γι΄αυτό, και είναι εξευτελιστικό και θλιβερό συνάμα, να μην έχεις ανοίξει ένα βιβλίο για να μάθεις και να κατανοήσεις το θαύμα που συνέβη σ΄αυτό το τόπο και το φως που προσφέραμε σε όλη την ανθρωπότητα. ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΝΑΓΚΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ.

Όταν στη μεταπολίτευση κούναγαν όλοι σημαιάκια ΜΠΛΕ και ΠΡΑΣΙΝΑ ποτέ δεν πήρα τέτοιο σημαιάκι στα χέρια μου. Και κάποια στιγμή πετάχτηκα έξω από το δημόσιο, από μία πολύ σημαντική υπηρεσία γιατί το παρελθόν της οικογένεια μου δεν άρεσε πολύ (στιγματισμένοι) αλλά δεν βρήκα και κανένα υποστηρικτή γιατί δεν ήμουν ΟΥΤΕ ΜΠΛΕ ΟΥΤΕ ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΕΛΑΤΗΣ.

Στη συνέχεια από πρώην συντρόφους αλλά και φίλους δεξιούς ήμουν το απολιτίκ πρόβατο, η ανόητη ή αφελής, επειδή συμμετείχα κάθε μέρα και νύχτα στο κίνημα των ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ. Ένα εκατομμύριο κόσμος μαζευόμασταν και για τα συστημικά μαγαζάκια ήμασταν ηλίθιοι ή ύποπτοι. Δεν έβλεπαν τη τύφλα τους ή έβλεπαν αλλά ήταν πουλημένα τομάρια. Κάποια στιγμή εκείνο το πρωινό που διαλύθηκαν όλα έφαγα τα χημικά στη μούρη, είδα γύρω μου να βαράνε ασύστολα και ανθρώπους να σέρνονται στα πλακάκια με αίματα, λιπόθυμοι, αλλά δεν είδα τις ορδές επαναστατών (και μόνο που το λέω μου προκαλεί αναγούλα) να έρχονται να σώσουν ακόμα και τα γερόντια που είχαν πέσει στα γόνατα αβοήθητοι.

Ψήφισα ΟΧΙ σε ένα δημοψήφισμα που ο νέος μεγάλος ηγέτης της αριστεράς και της προόδου πέταξε στα σκουπίδια, δηλαδή πέταξε στα σκουπίδια αυτό που ήθελε το 62% του λαού. Ο λαός είχε δώσει ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ στον λεγάμενο να πράξει αυτά που του ζήτησε να κάνει, αλλά μάλλον εκείνος νόμισε πως είχε πάρει εξουσιοδότηση γιατί ήταν όμορφος!!

Όλα σώπασαν μετά.

 Ήταν ὅλα σιωπηλά, γιατί τὰ 'σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά…

Και φτάσαμε στη νέα αναμέτρηση της υγειονομικής χούντας. Δεν εμβολιάστηκα, δεν νόσησα, αναγκάστηκα να υποστώ όλα τα φασιστικά μέτρα, τα πρόστιμα, το τρύπημα της μύτης 2 φορές την εβδομάδα, τους συγγενείς, φίλους, συναδέλφους που με φώναζαν ψεκασμένη, ανεύθυνη, ηλίθια, την ώρα που ο Πρωθυπουργός, ο Αλέξης, ο επαναστάτης του Περισσού, η επαναστάτρια Ζωή έβγαζαν σέλφι χαζογελώντας με το μπρατσάκι να το τρυπάει το θαυματουργό σκεύασμα….

Σε όλο αυτό το σκηνικό της μετεμφυλιακής Ελλάδας, όπου τα Υπουργεία, γέμισαν με κλητήρες και υπαλλήλους που είχαν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, και η αριστερά ξεπουλήθηκε κι έμεινε να υποστηρίζει κάτι που μοιάζει με κάποια θρησκευτική αίρεση τύπου Ιεχωβάδες, που δεξιοί κι αριστεροί υπόγραψαν τελικά με χέρια και με πόδια μνημόνια, Πρέσπες, και ξεπούλημα όλου του εθνικού πλούτου, που η πλειοψηφία του λαού μεταλλάχθηκε σε πελάτες ζητιάνους των βουλευτικών γραφείων και των παραμάγαζων της απάτης,

ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΩ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ.

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΩΣΩ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Και όσοι ακόμα νομίζουν πως ψηφίζουν δεξιά ή αριστερά και πηγαίνουν να κρυφτούν ΠΑΛΙ στα γνωστά τους καταφύγια που τους λένε πως είναι οι καλοί που θα τους προσέχουν, ας συγκρατήσουν αυτό. Είμαστε σε μια χώρα που με ελάχιστες λαμπρές εξαιρέσεις (Καποδίστριας) από την επανάσταση του 21 και μετά ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΟΥΛΟΙ ΞΕΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, και για να μας κρατάνε αδρανείς και υποταγμένους, ανήμπορους να ελευθερωθούμε, ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΕΧΝΑΣΜΑ, ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ.

Ο κυρ Γιώργης κι ο πατέρας μου κατάλαβαν κι ας είχαν βγάλει το δημοτικό. Τσούγκρισαν το ποτήρι κι είπαν «κατάρα στους αλήτες που μας έκαναν να σκοτωθούμε», να δω εσύ τι θα πεις.

 

ΤΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ

 

Στα χωριά το Πάσχα σφαζόταν από κάθε νοικοκύρη ένα και δυο και τρια αρνιά και κάθε σφαχτό γδερνόταν και του αφαιρούσαν το δέρμα, το κοινώς λεγόμενο τομάρι. Ως γνωστόν αυτό το τομάρι πουλιόταν στο δερματέμπορο. Εκτός όμως από το δερματέμπορο, ειδικά τα κατσικίσια δέρματα τα έπαιρναν οι αγωγιάτες και τα φτιάχνανε ασκιά για τη μεταφορά του κρασιού και του λαδιού. Έτσι όποιος είχε προλάβει και είχε πληρώσει το τομάρι προτού το σφάξει το ερίφιο ήταν δικό του. Καταλάβατε?  

Παρακολουθώ όλους και έχω ειλικρινά εντυπωσιαστεί από δύο πράγματα. Πόσο συντονισμένα διαφημίζουν τα ΜΜΕ  (το κλασικό κόλπο, μιλάνε γι΄αυτούς ΟΛΟΙ, είτε αρνητικά είτε θετικά) συγκεκριμένα αντισυστημικά κόμματα που πετάχτηκαν από το πουθενά και ξαφνικά έχουν το τρόπο και το χρήμα να παρουσιάζονται παντού. Τα ίδια κόμματα στο παράλληλο ψηφιακό σύμπαν έχουν αυτά τα ίδια ,  την στήριξη μεγάλων υπερ-πατριωτών του διαδικτύου, (μερικές από αυτές τις σελίδες τις έχω στο μυαλό μου σαν βόθρους) και ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ, που θέλει να προσελκύσει δεξιούς, παίζεται σε  ΝΙΚΗ, ΒΕΛΟΠΟΥΛΟ, ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ. Μπήκα χθες σε μια σελίδα που έχει μεγάλη επισκεψημότητα και έλεγε ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΥΣ. Το πιάνετε τι γίνεται έτσι?

Η χαμένη ψήφος, όσων δεν θέλουν να φάνε τη καραμέλα της ΑΠΟΧΗΣ, δεν είναι χαμένη πια αν  κάπου πάει συγκεκριμένα.  Ανθρωποι που στις προηγούμενες εκλογές έσκιζαν τα ιμάτια, είστε προδότες, ηλίθιοι κλπ όσοι πάτε να ψηφίσετε, τώρα το σκέφτονται λιγάκι γιατί είδαν το φως το αληθινό. Τώρα υπάρχει λύση. ΑΥΤΗ.  Γιατί μην παίξει καμιά μ@λακία και  πέσουν ψήφοι στους λάθος ανθρώπους,  τους μην υπολογίσιμους ε?  Δεν θα σταματήσουν μέχρι να σας το φυτέψουν βαθειά μέσα στον εγκέφαλο μέχρι που να τον κάψουν! 

Εν τω μεταξύ όλα αυτά θα είναι αφορμή για ωραίες συζητήσεις στο μέλλον ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕΛΛΟΝ. Θα μπορούμε να τσακωνόμαστε για το ποιος είναι πατριώτης και ποιος όχι ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. Θα μπορούμε να σκεφτούμε τι να κάνουμε με τις τράπεζες, τους φόρους κλπ., αν ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΕΣ κι όχι σαν ΔΟΥΛΟΙ ΖΗΤΙΑΝΟΙ που θα κάνουν ότι λέει ο αφέντης.

Επίσης πάρα πολλοί που το παίζουν ήρωες του πληκτρολογίου, (και δεν είναι από τους πληρωμένους χαφιέδες) νομίζουν πως και σε ένα κοντινό μέλλον, θα μπορούν να συνεχίσουν να λένε ότι θέλουν. Πολλοί έχουν την εντύπωση πως η εικονική ελευθερία που έχουμε τώρα είναι κάτι μόνιμο. Όπως τότε με το χαβαλέ και το μεθύσι του Τσοβόλα δώστα όλα, νόμιζαν πως έχει ανοίξει μια πηγή κάπου στον ουρανό της Ελλάδας και θα ρίχνει χρήμα, διορισμούς και θα φροντίζει τους καλούς «πελάτες»

Όπως μας πήραν το χαλί κάτω από τα πόδια σε ότι αφορά τα λεφτάκια, και μετέτρεψαν τους πρώην καλοζωισμένους σε ζήτουλες του κατοστάρικου, τα παιδιά με το μέλλον λαμπρό υποτίθεται μπροστά τους, μετανάστες κάπου εκτός Ελλάδας, ή μισθοσυντήρητους των 600 και 700 ευρώ, όπως είδαν τις οικονομίες τα νοικοκυριά να φεύγουν με φτερά για άλλα μέρη άλλες αγκαλιές, όπως το περίφημο ΕΣΥ του λαού μεταλλάχθηκε σε ΕΣΥ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ, έτσι το επόμενο βήμα θα είναι

Τέρμα και η ελευθερία. Το δικαίωμα να επιλέγεις ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Το σε αναγκάζω να έχεις λογαριασμό στη τράπεζα σε πρώτη φάση, σε αναγκάζω να αγοράζεις με την καρτούλα αλλιώς σου ρίχνω ένα λογαριασμό στο τέλος, έφτασε μέχρι τις ασκήσεις εγκλεισμού, θα παίρνεις άδεια να βγεις από το σπίτι (πραγματικά υπάρχουν ακόμα τόσο βαθιά νυχτωμένοι που πίστεψαν πως αυτό γινόταν γιατί αυτές οι συμμορίες νοιαζόντουσαν για την υγεία μας?) στη συνέχεια θα περάσουμε στο ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ ΑΜΙΛΗΤΑ ΑΚΟΥΝΗΤΑ ΚΙ ΑΓΕΛΑΣΤΑ? ΠΟΥ ΠΑΣ ? ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙΣ? Πάρε μία στο κεφάλι!

Το σπουδαιότερο όμως που θα μας συμβεί, είναι πως αυτή εδώ την πατρίδα μερικοί την βλέπουν και την ονειρεύονται σαν ένα ακόμα κρατίδιο των ΗΠΑ. Ένα απομακρυσμένο κρατίδιο που θα λειτουργεί σαν μια στρατιωτική βάση στη Μεσόγειο κι ένας καλός τόπος για επενδύσεις ΚΑΙ ΓΔΥΣΙΜΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΤΟΥ ΑΠΟΘΕΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ.

Το θλιβερό είναι πως έχουν τόσο πολύ μεταλλάξει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, που στην παραπάνω παράγραφο ένα σωρό ζωντόβολα ή βολεμένοι θα απάνταγαν.. ε και τι έγινε?

Ο ελληνικός λαός έχει δείξει στη μακριά πορεία του πως όταν βρει τα δύσκολα εμπνέεται από πατριωτικά συναισθήματα και θέλει να διαφυλάξει τη γλώσσα του, τα ήθη τα έθιμα του, την οικογένεια του, το χώμα του. Έπρεπε λοιπόν να λειτουργήσει ένας ολόκληρος καλά μελετημένος μηχανισμός που να φυτέψει στα μυαλά των Ελλήνων κυρίως των νέων, πως οι λέξεις πατρίδα, έθνος, είναι κάτι που με αυτά ασχολούνται άτομα είτε γραφικά είτε φασιστόμουτρα.

Πριν πολλά χρόνια σε μια εκδήλωση που γινόταν στη Ρώμη για τον Πλάτωνα, δυο κάφροι (πολύ υψηλά ιστάμενοι τότε) ήταν σε μια συγκέντρωση και άκουσαν αυτή την είδηση .. «ξέρετε στο τάδε πολιτιστικό κέντρο γίνεται μια πολύ σπουδαία εκδήλωση για τον Πλάτωνα και το οργανώνουν τα τάδε Πανεπιστήμια). Ξέρετε τι είπε το ένα από το δύο τομάρια? « Για τον Πλάτωνα? Τίποτα φασίστες θα είναι»

Μ ’αυτούς έχετε να κάνετε και αυτούς σκέφτεστε να ψηφίσετε, ή  τους παρόμοιους που σας έχουν ρίξει σαν το τυράκι μπροστά στη φάκα.

Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει «με ξεγέλασες και δείπνισες, αλλά δεν θα γευματίσεις»

Κι εγώ λέω «όταν μου χτυπάς το ένα μάγουλο, γυρίζω και το άλλο, αλλά αν πας να με ξαναχτυπήσεις θυμήσου μου τελείωσαν τα μάγουλα!!!»

 

Τη καλημέρα μου.

Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχωσι..

 

Ένα άλλο που φοριέται πολύ τώρα τελευταία είναι η φράση "Ξύπνα Έλληνα"!! Συνήθως με κεφαλαία γράμματα και πολλά θαυμαστικά, συνοδευόμενη από μια φωτογραφία με το άγαλμα του Λεωνίδα.(Να μπορούσε μόνο να αναστηθεί ο Λεωνίδας, πόσους θα ξύριζε…)  Να προσέχετε αυτούς που έχουν δημιουργήσει την αντίληψη μέσα τους πως είναι ξύπνιοι και σας πετάνε κατάμουτρα πως είστε βλίτα, συγνώμη κοιμισμένοι ήθελα να πω.

Επίσης να προσέχετε εκείνους που αγαπάνε να λένε "ζώα, πρόβατα, όλοι οι νεοέλληνες είναι κοπάδια, ανάξιοι των προγόνων" (εκτός κι αν θεωρούν εμένα τον γνήσιο Έλληνα, τότε συγχωρούνται) Αυτοί προσθέτουν φωτογραφίες από διάφορους τελειωμένους, ανώμαλους, ψυχοπαθείς, και λένε να αυτό είναι ο Έλληνας, έτσι κατάντησε.

Εννοείται πως το μεγαλύτερο σκουπιδαριό το έχουν ξαμολήσει να παριστάνει τον πατριώτη και να επαναλαμβάνει τη λέξη αυτή "πατριώτης" έτσι ώστε να μπει καλά στο μυαλό του Κυρ Παντελή,  πως στο λεγόμενο πατριωτικό χώρο υπάρχουν μόνο κατακάθια, φασίστες ή αμόρφωτοι τρελαμένοι.

Το κλείσιμο του ματιού που κάνουν καλλιεργημένοι και προοδευτικοί άνθρωποι σ΄αυτή την αισχρή προπαγάνδα είναι ακόμα πιο κατάπτυστο.  Η μεν αριστερά γιατί έχει εξασφαλισμένα τα ψηφαλάκια της από τα μαγαζάκια που κάνουν τη δική τους προπαγάνδα που συνεχίζει να προσελκύει τους ανθρώπους που δεν θα ψήφιζαν έτσι κι αλλιώς ποτέ δεξιά, η δε δεξιά αναγκάζει τους καχύποπτους και θέλω την ησυχία μου ψηφοφόρους της να μην δοκιμάζουν τίποτα άλλο εκτός από εκείνους που μοιάζουν κάπως πιο "ευπρεπείς, συμμαζεμένοι"...

Εν τω μεταξύ το ότι καίγεται το Κορδελιό, και ακόμα παίζουμε με όρους δεξιά, αριστερά με ξεπερνάει. Σε μια χώρα που μετά την μεταπολίτευση δοκιμάσαμε και τις δεξιές, και τους σοσιαλιστές και τους αριστερούς που έσκιζαν μνημόνια. Και στη συνέχεια βιώσαμε μια υγειονομική χούντα που δεν είχε ιδεολογία παρά μόνο μία, όποιος δεν υπακούει τον εξαφανίζουμε. Και ενώ όλο αυτό το μεταπολιτευτικό τσίρκο ξεπουλούσε ότι υπήρχε και δεν υπήρχε, (απορώ πως ακόμα έχουμε κράτος που λέγεται Ελλάδα και επιτρέπεται να λέμε πως είμαστε Έλληνες),  ακόμα τα μαγαζιά κρατάνε!!

Ο άλλος σε έχει κατακλέψει, σε έχει ρημάξει, έχει πει με κάθε δυνατό τρόπο δεν μου καίγεται καρφί αν ζεις ή αν πεθαίνεις, και ζητά την ψήφο λέγοντας τι? «έλα μωρέ περασμένα ξεχασμένα?»

Οι Έλληνες δεν είναι ηλίθιοι, ούτε ξεπουλημένοι. Οι Έλληνες επαναλαμβάνω. Εγκλωβισμένοι είναι σε ένα λαβύρινθο χωρίς βοηθητικό νήμα εξόδου, με το τέρας να έρχεται κατά πάνω τους.  Το 62% του δημοψηφίσματος το έριξε με το χέρι στη καρδιά, έχοντας εισπράξει κάθε είδους απειλή για την επιλογή του ΟΧΙ. Και όμως το έκανε. Η προδοσία που ακολούθησε ΜΑΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΨΥΧΙΚΑ. Δημιούργησε την πεποίθηση ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΑ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη προδοσία που έγινε πάνω στις πλάτες μας.

Οι προηγούμενοι αφαίρεσαν από τη πατρίδα τη δύναμη, τους πόρους, για να μπορεί να διεκδικεί την κυριαρχία της. Αυτός ο τελευταίος αφαίρεσε κάτι πολύ πιο  σοβαρό. ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ.

Όμως ο πατέρας μου έλεγε «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό και τραγουδάν τη νύφη» Και κάπου ακούω ένα ξυραφάκι να ανεβοκατεβαίνει κι ένα τραγούδι σαν ψίθυρο που όλο ανεβάζει ένταση.

Τελευταία δεν πεθαίνει η ελπίδα είπε κάποιος, τελευταία πεθαίνει η πρόσπαθεια. Η κλοπή της ελπίδας μας οδήγησε κακώς σε αδράνεια. Αυτό άλλωστε ήταν το κόλπο. ΟΧΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΡΑΝΕΙΣ.  Δεν χρειάζεται να ξυπνήσουμε, ξύπνιοι είμαστε,  όσοι λίγοι και να είμαστε, μήπως είναι κάτι καινούργιο? Πάντα λίγοι ήμασταν αλλά μπορεί να μετρηθεί άραγε το μέγεθος της ψυχής? 

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ.

 

Παραδόσεις που χάνονται.. Μέχρι και τη γενιά του πατέρα μου, μίλαγαν τσακώνικα στην οικογένεια. Και από τις δυο γενιές (πατέρα και μητέρα) κατάγομαι από Αρκαδία και Λακωνία, και μετά από κάποιες μακρόχρονες έρευνες που έγιναν , έμαθα πως πρόγονοι μου ήταν κάτοικοι της Magna Grecia. Δυστυχώς δεν έμαθα τη τσακώνικη διάλεκτο, μόνο λίγες λέξεις.

Όταν πήγα στην Κάτω Ιταλία, στη Καλαβρία, σε διάφορα μικρά χωριά, χαμένα στο χάρτη...  χρόνια πριν, αυτό που συνάντησα ήταν κάτι το απίστευτο. Με το που είπαμε πως είμαστε Έλληνες ήταν σαν να άνοιγαν όλες οι πόρτες στο πέρασμα μας. Χωριά που ήταν καθαρά αντίγραφα των δικών μας χωριών. Το καφενείο με τους γερόντους που έπαιζαν τάβλι κι έπιναν το καφεδάκι τους, οι γερόντισσές ντυμένες όπως ήταν οι γιαγιάδες μας στα χωριά, οι νέοι ονειρευόντουσαν να έρθουν στην Ελλάδα, και σε κάθε ευκαιρία φώναζαν πως είναι Έλληνες, κι έγινα μάρτυρας σε γιορτές τέτοιας ελληνικότητας που ούτε στη πατρίδα δεν είχα γνωρίσει.

Και φυσικά η διάλεκτος. Με τα ιταλικά δεν είχα πρόβλημα γιατί ζούσα πολλά χρόνια στην Ιταλία, αλλά εκεί μάλλον οι Ιταλοί είχαν πρόβλημα γιατί δεν καταλάβαιναν, για εμένα ήταν σαν να ήμουν στα χωριά των γονιών μου. Και φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να απολογούμαστε όταν μιλάμε για πατριωτισμό, όταν λέμε πως αγαπάμε τη πατρίδα μας, μη τυχόν και κάποιος ηλίθιος πεταχτεί και πει κάτι από τις συνηθισμένες αηδίες που φυτεύουν στα μυαλά των κατοίκων οι αλλοδαποί ανθέλληνες που ξεπουλάνε χωρίς καμία ντροπή τα πάντα, πατρίδα και λαό, (και οι συνεργάτες τους διαφόρων αποχρώσεων) που παριστάνουν τους Έλληνες.

Έχουν κάνει όμως ωραίο παιχνίδι, χρόνια τώρα. Μόλις βλέπουν πως υπάρχει αγανάκτηση, κάποιο είδος αφύπνισης, ένα πατριωτικό συναίσθημα που γεννιέται, εφαρμόζεται διαχρονικά το ίδιο κόλπο, που ξέρετε κάτι? Έχει αρχίσει και γίνεται βαρετό.  Εμφανίζονται οι εφεδρείες του συστήματος οι οποίες έχουν ακριβώς την εντολή με τους λόγους και τις πράξεις τους να κάνουν τον απλό πολίτη να συνδυάσει στο μυαλό του πως ο πατριωτισμός είναι ταυτόσημος με ύποπτες φασιστικές φάτσες που με κάθε τρόπο τις μοστράρουν συνέχεια για να τις βλέπουν όλοι προς παραδειγματισμό.

Από την άλλη μεριά υπάρχουν μεγάλοι ανθρωπιστές, που αγκαλιάζουν όλο το κόσμο, που χύνουν δάκρυα για την αδικία, το ρατσισμό, την απανθρωπιά και υπόσχονται μεγάλες ανατροπές, δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία, ένα κόσμο που δεν θα υπάρχουν ανούσιες ιδέες όπως οι πατρίδα, όλοι μια πατρίδα είμαστε, όπου όλοι θα είναι μια μεγάλη αγκαλιά.

Με λίγα λόγια πρέπει οπωσδήποτε να μπει καλά στο νου των ανθρώπων πως πατριώτης είναι κάποιος που μισεί τις άλλες πατρίδες, κάποιος μισάνθρωπος γενικότερα, ενώ φιλάνθρωπος, είναι κάποιος που δεν έχει πατριωτικά συναισθήματα αλλά πανανθρώπινα. Κι έτσι χάνεται η ουσία που με κανένα τρόπο δεν πρέπει να καταλάβει κάποιος, πως είναι απόλυτα συμβατό να αγαπάς τη πατρίδα σου και να θέλεις τη πρόοδο, την ευμερία, την ανάπτυξη της, και την ίδια στιγμή να εμπνέεσαι από αισθήματα αγάπης και δικαιοσύνης και για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό σας λένε πως δεν μπορεί να συμβαίνει, γιατί υπάρχει παντού Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ. 

Γιατί αν δεν ήταν κάποιος υποκριτής θα έβλεπε το παιχνίδι που παίζεται τόσο σαδιστικά από τους τυράννους που ορίζουν τις ζωές των ανθρώπων. Γι΄αυτό θα βλέπετε φαινόμενα όπου με το μανδύα του πατριώτη, κοινοί μπράβοι θα ξυλοκοπάνε ένα φουκαριάρη που πουλάει σε ένα πάγκο στη λαική αλλά δεν θα τα βάλουν ποτέ με τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος, τους ναρκέμπορους, τους νταβατζήδες, τα αφεντικά που κυβερνάνε. Κι από την άλλη θα δείτε φιλεύσπλαχνους που θα συγκινούνται με τα παιδάκια που θαλασοπνίγονται και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στοιβάζονται απόκληροι από όλα τα μέρη της γης, αλλά θα τους δείτε μετά να φωτογραφίζονται και να χασκογελάνε μαζί με εκείνους που συναίνεσαν στους βομβαρδισμούς αυτών των κρατών και εξ΄αιτίας των οποίων έμειναν όλοι αυτοί χωρίς πατρίδα.

Ενα ερώτημα που με καίει τόσο καιρό που παρακολουθώ όλο αυτό το χάλι. Ολα αυτά τα δυστυχισμένα και ορφανά παιδάκια που βρίσκονται στη συνέχεια? Είδε κάποιος αν πουλήθηκαν σε κάποιο σωματέμπορα, αν τα βίασαν, αν τα έβαλαν να κλέβουν στους δρόμους, αν τα ξυλοκοπάνε. Ολοι αυτοί που μπήκαν πως ζουν? Πόσοι βρήκαν μια δουλειά και πόσοι ακριβώς σχηματίζουν συμμορίες αναγκαστικά και κλέβουν, σκοτώνουν, πουλάνε πρέζα, όπλα, σάρκα όπως και το ντόπιο έγκλημα? Κι όλο αυτό το μίσος που μπορεί να φωλιάσει στη ψυχή κάθε δυστυχισμένου που ξεσπάει? Στην Εκάλη? Στη Κηφισιά? Στις παραθαλάσιες βίλες? Στα κότερα?

Θα σας εξηγήσει ποτέ κανείς γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ σε μια φτωχοποιημένη πατρίδα ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΔΩ,  όπου οι ίδιοι οι ιθαγενείς δεν έχουν δουλειές, χάνουν τα σπιτια τους, έχουν γεμίσει τους δρόμους με άστεγους, φεύγουν τα παιδιά τους για άλλες πατρίδες μετανάστες, ερημώνεται όλη η γη και ξεπουλιέται, δεν θα σας εξηγήσει κανείς λοιπόν ποιον συμφέρει χιλιάδες άστεγοι και πεινασμένοι να προστεθούν στους υπόλοιπους φτωχοποιημένους, άνεργους και ξεσπιτωμένους ντόπιους? Το είμαστε μια μεγάλη αγκαλιά σας το λένε συνήθως κάποιοι τύποι που αν τους πεις μένω στη Πλατεία Βικτωρίας, θα σκέφτονται καμιά ώρα που πέφτει αυτό.

Ας μπει τώρα κάποιος να μου πει πως κάνω κυρήγματα μίσους να αρχίσω να μποκάρω γιατί πολλά έχω ακούσει και η ανοχή στην ηλιθιότητα έχει κάποιο όριο. Μιλάω με φίλους αριστερούς και κάθονται και μου κάνουν ένα σωρό αναλύσεις, τύπου όταν ένας λαός φτωχοποιείται,όταν υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας, της ανισότητας, της αδικίας, πάντα υπάρχει μια τάση αύξησης της ακροδεξιάς. Μου το λένε αυτό περήφανοι που το κατάλαβαν αλλά δεν μπορούν να μου απαντήσουν στο ερώτημα που τους κάνω άμεσα. Και γιατί υπάρχει μια στροφή ακροδεξιά κι όχι αριστερά? Γιατί είναι σαν να μου λες πως η αριστερά που μάχεται για όλους τους αδικημένους δεν μπορεί να τους προσελκύσει? ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΧΑΡΤΟΓΙΑΚΑ?

Εχω κουραστεί όχι από τη γενικευμένη απάθεια, αποχαύνωση, αλλά από την απύθμενη υποκρισία από τη μία πλευρά και τον απόλυτα ηλίθιο στρουθοκαμηλισμό της άλλης... 

 Κάποιος φίλος είπε μια πρόταση «να μαζευτούμε οι τελευταίοι Έλληνες και να ζητήσουμε καταφύγιο σε κάποια πιο σοβαρή χώρα». Επειδή αυτό δύσκολο το βλέπω, και γιατί άλλωστε να φύγουμε από τη γη μας, μήπως να μαζευτούμε σε κάποιο ακατοίκητο νησί, να κάνουμε μια κοινότητα? Αλώστε από τον επόμενο χειμώνα, πιθανότατα όσοι δηλώνουμε Έλληνες ανεμβολίαστοι δεν θα μας βάζουν απλά πρόστιμα, θα μας δέρνουν και με το βούρδουλα για συμμόρφωση!