ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ.

 

Πολλοί φίλοι μου λένε, ωραία αυτά που γράφεις, αλλά η λύση, ποια είναι? Τι προτείνεις? Είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων ανθρώπων, να περιμένουν μια έτοιμη λύση. Είναι τόσο απλό και όμορφο, να καθίσεις κάπου, να βλέπεις την καταστροφή, αλλά να εναποθέσεις τις ελπίδες σωτηρίας σου σε κάποιο σοφό, κάποιον χαρισματικό ηγέτη, ή ένα θεό που θα παρέμβει από το πουθενά.

Η λύση όμως αυτή τη φορά, για το τέλμα που έχει φθάσει ο ανθρώπινος πολιτισμός μπορεί να προέλθει μόνο από μια παγκόσμια συλλογική προσπάθεια, ανθρώπων που θα έχουν συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο που οδηγούμαστε, και θα μπορούν να αναγνωρίσουν τις αιτίες που οδήγησαν στην καταστροφή των ανθρώπων και του πλανήτη, πέρα από θρησκευτικές, ιδεολογικές, ή πολιτικές παρωπίδες, πέρα από τις αναμασημένες προπαγάνδες των τυράννων , πέρα από τα κούφια λόγια των σωτήρων που δεν έχουν δείξει ούτε ένα δείγμα πραγματικής γραφής των όσων υποστηρίζουν.

Η δική μου άποψη είναι πως τα ουσιώδη προβλήματα που μας έφεραν σε αυτή τη κατάσταση είναι δύο και δεν ξέρω ποιο από τα δύο είναι το σοβαρότερο. ΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ και ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ.

Αν κάποιος κοιτάξει στο σύνολο αυτό που συμβαίνει πάνω στο πλανήτη, πέρα από δόγματα, προκαταλήψεις, ανόητες προπαγάνδες χωρίς φόβο, αντικειμενικά, τι θα παρατηρήσει? Ένα κομμάτι αυτού του πλανήτη που καταλαμβάνει ο λεγόμενος ανεπτυγμένος κόσμος, όπου υπάρχει μια ξεδιάντροπη κατανομή του πλούτου, με ένα ελάχιστο ποσοστό, αυτών που συχνά ονομάζω συμμορίες, να κατέχουν όλα τα εργαλεία που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων και αμύθητο πλουτισμό στους προσωπικούς τους λογαριασμούς, με κυβερνήσεις υπαλλήλους που αδυνατούν ή δεν ενδιαφέρονται για δικαιοσύνη, πρόοδο, ουσιαστική ανάπτυξη και ευημερία των υπηκόων τους, και από την άλλη μεριά το άλλο κομμάτι ο λεγόμενος τρίτος κόσμος, άνθρωποι που δυστυχούν, κράτη που τελούν υπό κατοχή αυτών των ίδιων συμμοριών και των ντόπιων υπαλλήλων τους, που ενώ έχουν σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης, αναπαράγονται χωρίς κανένα έλεγχο.

Από τις αρχές του 1900, ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει αυξηθεί 4 φορές. Μόνο σαν παράδειγμα να φέρουμε τον πληθυσμό της υποσαχάριας Αφρικής, με τον τρέχοντα ρυθμό, το 2100 θα έχει αυξηθεί κατά 3 δισεκατομμύρια άτομα (αριθμός ατόμων ίσο με ολόκληρο τον παγκόσμιο πληθυσμό το 1960). Την ίδια στιγμή μας δίνουν στοιχεία όπου βλέπουμε την ψαλίδα της οικονομικής ανισότητας ολοένα να αυξάνεται. Πέντε άνθρωποι έχουν στην κατοχή τους (καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές, εταιρείες κλπ) πάνω από 400 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή καθένας από αυτούς κατέχει περίπου όσα έχουν 750.000.000 άνθρωποι μαζί, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Σε αυτή τη παγκόσμια παράνοια δεν υπάρχουν μικρές λύσεις, ούτε προσωρινές επιδιορθώσεις. Και δεν υπάρχει ποιο πρέπει να γίνει πρώτο και πιο μετά. Η ανθρώπινες κοινωνίες πρέπει να τακτοποιήσουν ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ το θέμα του αλόγιστου υπερπλουτισμού των λίγων, την αισχρή οικονομική ανισότητα και την ίδια στιγμή οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν , η για να το πω πιο σωστά, ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ, στα όρια που θα πρέπει να καταλαμβάνουν στον πλανήτη και στο πόσο σοβαρό θέμα , τι τεράστια ευθύνη, είναι η αναπαραγωγή τους. Δεν μπορεί κανένα από τα δύο να ωθήσει στην ευημερία και την ουσιαστική ανάπτυξη αν λείψει το άλλο.

Το να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις πρόχειρες χωρίς ουσιαστική ανακατανομή του πλούτου ή από την άλλη να προωθήσουμε ενέργειες τύπου χιτλερικών καθεστώτων με γενοκτονίες, ή να περιμένουμε από φυσικές καταστροφές ή πανδημίες να μείνουμε λιγότεροι, είναι στη μία περίπτωση λύσεις απάνθρωπες, κτηνωδίες και στην άλλη περίπτωση λύσεις μοιρολατρίας.

Οι τύραννοι πρέπει να ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ με κάθε τρόπο να γονατίσουν.

Οι άνθρωποι πρέπει να ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ σε μια νοοτροπία κοινωνικής ευθύνης, να συνειδητοποιήσουν πως ότι είναι και ότι κάνουν επηρεάζει το περιβάλλον τους, και αυτό το περιβάλλον είναι το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη.

Η αντίληψη η γη είναι μεγάλη και έχει χώρο για όλους, είναι πολύ όμορφη, αλλά ανέφικτη αν σκεφθούμε πως τεράστιες περιοχές, μπορεί που θα μπορούσαν να μετακινηθούν εκατομύρια άνθρωποι, γιατί τώρα είναι ακατοίκητες, είναι ουτοπίες, αφού το μεγαλύτερο μέρος αυτών των περιοχών δεν πληρούν τις προυποθέσεις για να κατοικηθούν. Που? Η ανταρκτική? Η Σαχάρα? Τα δάση του Αμαζονίου? Τι να κάνουμε να αποψιλώσουμε και τους τελευταίους πνεύμονες της γης ή να μετατρέψουμε σαν θαυτοποιοί τις ερήμους σε κοιλάδες? Και άλλες περιοχές που μοιάζουν πιο προσιτές, τι θα αναγκαζόντουσαν οι νέοι πληθυσμοί να κάνουν? Να εισάγουν, τρόφιμα, νερό, φάρμακα, η ζημιά λοιπόν δεν θα σταμάταγε.

Η βιομηχανική επανάσταση, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η πρόοδος που έγινε στον τομέα της υγείας, μείωσε τη θνησιμότητα και έκανε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων να ζουν περισσότερο και να υπάρχουν περιθώρια μεγαλύτερης αναπαραγωγής. Πολλοί λένε πως αυτό είναι η φύση και αυτή η φύση θα ρυθμίσει τα πράγματα μόνη της. Μόνο που στη φύση επικρατεί ο λεγόμενος νόμος της ζούγκλας. Είναι καλό να αφήσουμε τη φύση να αποκαταστήσει τη δημογραφική ισορροπία ή σε άλλη περίπτωση να φθάσουμε στο σημείο που νέοι τύραννοι θα ονειρεύονται στο μυαλό τους γενοκτονίες, ανώτερες φυλές και λύσεις ευγονικής ή θα μπορούσαμε  σχεδιάσουμε με τρόπο ορθολογικό και ειρηνικό αυτό το τεράστιο πρόβλημα?

Ο ταυτόχρονος σχεδιασμός ανάπτυξης, η ανακατανομή του πλούτου και  ο σχεδιασμός δημογραφικού ελέγχου είναι το ιδανικό γιατί το ένα χωρίς το άλλο δεν μπορεί να γίνει. Τα υπεύθυνα δημογραφικά στοιχεία είναι απαραίτητα για την επίτευξη μιας πιο δίκαιης κατανομής του πλούτου, επειδή η ανεργία που δημιουργείται από τον υπερπληθυσμό μειώνει τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων και, επομένως, των μισθών τους, και επειδή οι γονείς θα κληρονομήσουν λιγότερη περιουσία για κάθε παιδί όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των παιδιών .

Εάν η μόνη αλλαγή σε σύγκριση με την τρέχουσα κατάσταση ήταν μια δίκαιη κατανομή του πλούτου, η οικολογική ζημία θα πολλαπλασιαζόταν, γιατί όλοι θα επωφελούνταν από τα διάφορα αντικείμενα και τις υπηρεσίες που καταναλώνουν . Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατανάλωση πόρων θα αυξηθεί, διότι το οικολογικό αποτύπωμα συνδέεται κυρίως με την κατανάλωση των μεσαίων τάξεων.

Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τα δικαιώματά τους αλλά και τις ευθύνες τους. Για να αλλάξουμε το κόσμο δεν πρέπει να ελπίζουμε σε ανθρώπους που θα ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ με κάθε τρόπο ανατροπές, θα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα κόσμο που θα μεγαλώνει ανθρώπους υπεύθυνους που δεν θα έχουν ανάγκη από πατερούληδες, προστάτες, και όπλα γιατί θα γνωρίζουν το δίκαιο και το αναγκαίο που θα πρέπει να κάνουν για να συνυπάρχουν με το περιβάλλον τους.

Είναι η γνωστή καραμέλα π.χ. του πόσα πολλά σκουπίδια πετάμε και θα μπορούσαν με αυτά τα περισσεύματα μας να τραφούν οι δυστυχισμένοι λαοί. Λύσεις βραχυπρόθεσμες και χωρίς ουσία που το μόνο που αισθάνονται όσοι τις λένε είναι πως κάνουν τη καλή τους πράξη σαν χριστιανοί. Η ουσιαστική λύση είναι όμως πως θα έπρεπε να βάλουμε φρένο στις ίδιες συμμορίες που εκμεταλλεύονται τις δικές μας ζωές, να σταματήσουν την ξεδιάντροπη εισβολή σε όλες τις άκρες του πλανήτη σαν να είναι χωράφι του παππού τους, και να μείνουν οι λαοί ελεύθεροι, να αναπτυχθούν όπως αυτές θα αποφασίσουν. Ίσως μια ενίσχυση σε τοπικές τους πρωτοβουλίες να ήταν η μόνη λογική βοήθεια που θα έπρεπε να δίνουμε.

Είναι κάτι που ποτέ αυτές οι αδίστακτες συμμορίες που εξουσιάζουν το κόσμο, δεν θα θελήσουν να κάνουν γιατί, με αυτό το τρόπο οι άνθρωποι θα έμεναν στο τόπο τους και θα προσπαθούσαν να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο, και όχι να μετατρέπονται σε ζητιάνους των εθνών, ούτε να φεύγουν ορδές για να πάνε σε ξένους τόπους, όπου οι ίδιοι θα ζήσουν σε γκετοποιημένοι, μαριονέτες στα χέρια των τυράννων που παίζουν το παιχνίδι εξουσίας ώστε να έχουν πολλούς δούλους στην υπηρεσία τους, τσακίζοντας με αυτά τα παιχνίδια δήθεν ελεημοσύνης και συμπαράστασης και τους δυστυχισμένους που γυρίζουν έρμαια σε ξένα πελάγη και τους ντόπιους που μετατρέπονται κι εκείνοι σε ζητιάνοι μέσα στον ίδιο τους το τόπο αφού πρώτα έχουν κάνει τα απαραίτητα για να καταστρέψουν τις πατρίδες και των μεν και των δε.

Σκεφθείτε πως το 50% της ανθρωπότητας αποτελείται από μερικές εκατοντάδες κροίσους και εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Σκεφθείτε πως αυτοί οι κροίσοι δεν επιθυμούν οι λαοί να ευημερούν, τους ενδιαφέρει να έχουν σκλάβους. Και όσο πιο πολύ αμόρφωτοι, δυστυχισμένοι και πεινασμένοι υπάρχουν τόσο καλύτερα. Οση περισσότερη ανασφάλεια και φόβο μπορούν να προκαλέσουν τόσο καλύτερα. Αυτοί εκπαίδευσαν με την συνεχή προπαγάνδα τους τους πολίτες των ανεπτυγμένων χωρών να έχουν ψεύτικες ανάγκες, να μην υπολογίζουν τις συνέπειες των επιλογών τους, να λειτουργούν ψυχαναγκαστικά, γεμάτοι εθισμούς, εμμονές, φοβίες, και ένα συναίσθημα απληστίας, όπου ποτέ δεν μπορούν να βρουν γαλήνη και αρμονία στη ζωή τους.

Οι ίδιοι τύραννοι άφησαν σε κατάσταση ζητιανιάς, με πολέμους, θρησκευτικούς φανατισμούς, μηδενική εκπαίδευση, αμόρφωτους, πεινασμένους τους λαούς του μη ανεπτυγμένου κόσμου, με μόνη τους υποχρέωση να γεννοβολάνε, ανεξέλεγκτα για να δημιουργούν κι άλλους πεινασμένους κι άλλους δούλους…

Κάπου όλη αυτή η φρίκη πρέπει να πάρει τέλος.

Εκείνοι κατασκεύασαν τα εργαλεία που ελέγχουν το νου μας, και όχι μόνο τα κατασκεύασαν, μας τα πούλησαν ακριβά και μας έμαθαν να τα έχουμε ανάγκη για να ζήσουμε.

Αν όλα αυτά τα σκουπίδια που μας λένε πως είναι απαραίτητα, τα πετάξουμε, αν αντιληφθούμε την ευθύνη που έχουμε απέναντι στους συνανθρώπους και στο περιβάλλον γενικότερα και θεωρήσουμε πράξη ευθύνης κάθε μας κίνηση, τι θα μελετήσουμε, τι θα καταναλώσουμε, τι επάγγελμα είμαστε ικανοί να κάνουμε, αν είμαστε ικανοί να μεγαλώσουμε ένα παιδί ή όχι, ίσως μια καινούργια μέρα ξημερώσει.

 

 

 

 

200 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΑΠΟΙΚΙΑ.

 

Οι ξενόδουλοι που κυβερνούν την αποικία που ποτέ δεν ελευθερώθηκε, ετοιμάζουν φιέστες, ντυμένοι σαν καρναβάλια, με διάφορες θλιβερές περσόνες που έχουν αναλάβει το ρόλο του διασκεδαστή, στους καλεσμένους αποικιοκράτες, που θα έρθουν να ανταλλάξουν ευχές και χαμόγελα, πίσω από μια μασκούλα, κρατώντας 1,5 μέτρο απόσταση, για να βλέπει το πόπολο πόσο πειθαρχημένοι είναι στις υγειονομικές υποδείξεις.

Το πόπολο, θα γιορτάσει την ελευθερία του, νοερά, από μια οθόνη τηλεόρασης μια και του είναι απαγορευμένο να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις από κοντά. Αυτός ο λαός που θα πρέπει να τιμήσει τους προγόνους που έδωσαν τη ζωή τους, για να μπορέσουν οι επόμενες γενιές να ζήσουν σε μια Ελλάδα που θα έχει αποτινάξει το ζυγό της δουλείας, αυτός ο λαός τώρα φτιάχνει χαρτάκια για να πάρει την άδεια να πάει μέχρι το μπακάλη της γειτονιάς.

Χιλιάδες αστυνομικοί που θα επιβλέπουν κάθε σημείο, drones, κάμερες παρακολούθησης σε ειδικά οχήματα, κάθε πολίτης που θα τολμήσει να πλησιάσει θα απομακρύνεται. Ελικόπτερα θα σκανάρουν από ψηλά για ύποπτες κινήσεις, επί ποδός πυροτεχνουργοί, σκύλοι ανίχνευσης κλπ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ   ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ… 

Μια πατρίδα που οι αργυραμοιβοί έπαιξαν στο τζόγο, ξεπούλησαν τα πάντα, και τώρα το μαχαίρι θα φθάσει βαθιά μέσα στο κόκκαλο  μέχρι τέλους...

Το νέο σύνθημα είναι «καλύτερα 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή, παρά 1 ώρα ανυποταξίας και διασωλήνωση» Οι ήρωες του 21 όπως κι εκείνοι του 40, κοιτάζουν από τις μαρμάρινες προτομές τους, θλιμμένοι, ένα τόπο που ‘’ήταν όλα σιωπηλά, γιατί τα 'σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά’’.

Ξετινάξαμε ένα ζυγό, της οθωμανικής  αυτοκρατορίας, σε νεότερους καιρούς δώσαμε το αίμα μας πολεμώντας μια ένα παντοδύναμο άξονα που λύγιζε στο πέρασμα του ολόκληρη την Ευρώπη, θυσιάσαμε στο βωμό βρώμικων παιχνιδιών την αφρόκρεμα της νεολαίας μας σε ένα κατάπτυστο και καταστροφικό εμφύλιο, περάσαμε τα χρόνια της βίας και νοθείας, των παιχνιδιών των Άγγλων και Αμερικάνων , και του ξενόφερτου παλατιού , με λαοπλάνους να οδηγούν τη κούρσα, που φώναζαν από τα μπαλκόνια λόγους ηρωικούς για να παρασέρνουν στα βρώμικα παιχνίδια τους, τον Έλληνα που έβραζε ακόμα το αίμα του .. και μας έδωσε τη χαριστική βολή ένα άνοστο, ασήμαντο, αγοράκι με κοντά παντελονάκια και ποδήλατο.

Και τώρα παλεύουμε με έναν αόρατο ιο, τρομοκρατημένοι, φυλακισμένοι, με μια μασκούλα στη μούρη, κι ένα μπράτσο σηκωμένο για να δεχτεί τη θαυματουργή ενεσούλα. Υποταγμένοι σε μια σιχαμερή κανονικότητα, που παρασέρνει χιλιάδες συνανθρώπους στην καταστροφή, στην αυτοκτονία, στη τρέλα… Δεν είναι κάποιοι στις ΜΕΘ.. όλη η χώρα είναι στην εντατική σε κωματώδη κατάσταση.

Με ένα τράβηγμα στα καλώδιά της θα αφανιστεί για πάντα..

Με ένα δυνατό σοκ, θα ξυπνήσει σε μια νέα πραγματικότητα….

 

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,

και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

ΞΕΧΑΣΑΜΕ Η ΔΕΝ ΜΑΘΑΜΕ ΠΟΤΕ.

 

Στα παιδικά μου χρόνια βρέθηκα να ζω, σε ένα σπίτι που είχαμε ψυγείο με πάγο, σκάφη για το πλύσιμο των ρούχων, κουζίνα με γκάζι, μια τουαλέτα έξω στην αυλή, θέρμανση από μια σόμπα, κι ένα δρόμο χωρίς άσφαλτο μπροστά στο σπίτι. Δυο γονείς που δούλευαν σε εργοστάσια και γύριζαν αργά το βράδυ και μια γιαγιά που με φρόντιζε. Ξύπναγα πολύ πρωί, έπαιρνα το καθαθάκι μου με το κολατσιό μου για το σχολείο. Στη γειτονιά όλοι ξέραμε όλους. Ο ταβερνιάρης ο κυρ Λεωνίδας έφερνε αυγά από το χωριό και μόλις με έβλεπε μου φώναζε, ''μόρτη έλα να σου δώσω το φρέσκο αυγουλάκι''. Με φώναζαν μόρτη, γιατί ενώ ήμουν κοριτσάκι περισσότερο έμοιαζα με τον Ολιβερ Τουιστ, του γνωστού μυθιστορήματος, ή με κάποιο σύγχρονο Γαβριά που ίσως κάποια μέρα γινόταν μπροστάρης στην επανάσταση.

Κάποιος σήμερα ανάρτησε μια φωτογραφία από ''το μικρό σπίτι στο λειβάδι'' κι έγραψε, πως όποιος θυμάται από που είναι φωτογραφία να ετοιμάζεται για το εμβόλιο. Μου ήρθε στο μυαλό μια σκηνή, που είχε να κάνει με τη πρώτη μου επανάσταση όπως συνήθιζα να λέω. Ενα ομαδικό εμβολιασμό που έγινε στο σχολείο μου, δημοτικό, για τη βλογιά. Εκείνο το σημάδι που όλοι στη γενιά μου έχουν , ή σχεδόν όλοι, κι εγώ όχι, γιατί πέρασα ένα ολόκληρο πρωινό κρυμμένη στις τουαλέτες του σχολείου μέχρι να φύγουν εκείνοι οι άνθρωποι με τις άσπρες μπλούζες. Ειχα τρομάξει από τα παιδάκια που ήταν φοβισμένα, άλλα έκλαιγαν, όπως στεκόντουσαν όλα στη σειρά στην αυλή, κι άπλωναν το μπράτσο να τους κάνουν μια χαραγματιά, για κάτι που ούτε ήξερα τι είναι, ούτε κανείς δεν μου είχε πει. Αργότερα προβληματίστηκα γιατί δεν ήξερα αν είχα κάνει βλακεία και δεν ήμουν προστατευμένη από μια φριχτή αρρώστια, που την έμαθα όταν είδα τις φωτογραφίες των δυστυχισμένων που είχαν αρρωστήσει και πεθάνει από αυτήν, ή αν δικαιώθηκα μια και στα x-files ο Μώλντερ και η Σκάλυ ανακαλύπτουν πως μέσα από το εμβόλιο της βλογιάς έγιναν τα πρώτα πειράματα με τους εξωγήινους!!!!

Μέχρι να τελειώσω τη δεύτερη τάξη, είχα περάσει από 1-7 χρονών ιλαρά, ανεμοβλογιά, ερυθρά, μαγουλάδες, κοκίτη και κάποια άλλη που δεν θυμάμαι τώρα, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά αφού οι μανάδες μας δεν μας έκρυβαν, αφήνανε να κολλάμε για να ξεμπερδέψουμε γρήγορα και να μην πάθουμε αργότερα. Ολες αυτές τις αρρώστιες τις πέρασα σχεδόν στο πόδι μέσα στο σπίτι κι εκτός από τα ενοχλητικά συμπτώματα, θυμάμαι τα νεύρα μου γιατί δεν μπορούσα να πάω να παίξω έξω στη γειτονιά και με είχαν κλεισμένη μέσα. Στη γειτονιά το παιχνίδι ήταν σκληρό κι ακόμα έχω τα σημάδια στα γόνατα από διάφορα χτυπήματα. 

Μετά από εκείνες τις αρρώστιες, αρρώστησα ξανά από μια γρίπη στα 32 μου!! Οι απουσίες που είχαν καταγραφεί στο σχολικό μου βιογραφικό ήταν οι κοπάνες. Τις πρώτες εξετάσεις που έκανα για αίμα και διάφορα άλλα ήταν όταν έμεινα έγκυος στα παιδιά μου, κανένα νέο παιδί , έφηβος, ή νέος άνθρωπος δεν είχε στο μυαλό του αρρώστιες , προληπτικούς ελέγχους, και μικροβιολογικά εργαστήρια εκτός κι αν ήταν από τους άτυχους που είχαν μια πάθηση από τη γέννηση του, ή είχαν πάθει ένα σοβαρό ατύχημα. Η υγεία ήταν κάτι το αυτονόητο για τα νιάτα, και ο φόβος της αρρώστιας και του θανάτου κάτι πολύ μακρινό.

Επιδημίες? Ούτε θυμάμαι πόσες. Η ασιατική γρίπη θέρισε, όπως αργότερα εκείνες των πουλερικών ή των χοίρων. Ελονοσίες, αφροδίσια, τύφος, σε όλη την ιστορία ο άνθρωπος ήταν αντιμέτωπος με φοβερές αρρώστιες. Και ναι η εξέλιξη της επιστήμης του έδωσε θαυματουργά φάρμακα κι εμβόλια, και ξεπέρασε το στάδιο αν σου τύχει την έβαψες. Ομως που φτάνει η ''ευλογία'' της υγειονομικής προστασίας και που ξεκινάει η ''κατάρα'' της? Δυο πράγματα έπρεπε να γίνουν ώστε ο άνθρωπος να μετατραπεί σ΄αυτό το δυστυχισμένο πλάσμα που βλέπουμε σήμερα. Να χάσει τις φυσικές του ικανότητες ιάσης, τις αντοχές του, το γερό σώμα με το γερό ανοσοποιητικό, και να γεννηθούν νέοι Θεοί πανίσχυροι, διψασμένοι για κέρδος και δόξα που θα αναλάμβαναν τον ρόλο του σωτήρα της υγείας.

Για να πουλήσεις χάπια για την υπέρταση, τη χοληστερόλη, το ζάχαρο, το στομάχι, τα νεφρά, το συκώτι, τη καρδιά, έπρεπε πρώτα να τον εκπαιδεύσεις να τρώει λάθος. Να τον φορτώσεις με σκουπίδια επικίνδυνα που θα τα έτρωγε και θα τον έτρωγαν. 

Για να πουλήσεις εμβόλια και αντιβιώσεις για κάθε νόσο και κάθε μ@λακία θα έπρεπε να τσακίσεις το ανοσοποιητικό του σύστημα, να μην μπορεί να αναγνωρίζει τους εχθρούς, να μην μπορεί να φτιάχνει τα όπλα του και να του τα βάζεις εσύ με χαπάκια, ενέσεις και ορούς. 

Για να τον γεμίσεις με καρκίνους, που είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής κέρδους στο τομέα της υγείας, έπρεπε να του μολύνεις τον αέρα, τη θάλασσα, τη γη που φυτρώνει η τροφή του, να τον εξουθενώσεις σωματικά και πνευματικά, να γεμίσεις τρόμο τη ψυχή του για να μπερδέψεις τους μηχανισμούς του και να μεταλλάξεις τη φύση του σε κάτι αρρωστημένο, αδύναμο, μοιραίο. 

Για να γεμίσεις με μάτια που γίνονται αδύναμα, έπρεπε να στρέψεις το βλέμμα από τη φύση σε οθόνες και καλώδια, να κλείσεις τους ανθρώπους στο σπίτι, εκπαιδεύοντας τους στον απομονωτισμό, την απομάκρυνση από το περιβάλλον, καθηλωμένους σε παλιούς και νέους εθισμούς, εκτελώντας νέα είδη λοβοτομής χωρίς σφυράκι αυτή τη φορά, αλλά βάζοντας στα σπίτια το καλύτερο εργαλείο χειραγώγησης και εκπαίδευσης στην ανωμαλία, τη τηλεόραση.

Η επιστήμη, πολύτιμος σύμμαχος στην επιβίωση του είδους και στην καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, πέρασε στην άλλη όχθη όταν συμμάχησε με το τυφλό κέρδος. Οταν οι έρευνες της και οι ανακαλύψεις της εντάχθηκαν στις τραπεζικές κονσόλες και στα χρηματηστήρια. Οταν η αντιβίωση δεν υποδεικνυόταν πλέον ανάλογα με την πραγματική ανάγκη του ασθενούς, αλλά με τον αριθμό των χαπιών που θα έπρεπε να συνταγογραφηθούν, ώστε να κερδίσει κάποιος ένα τριήμερο σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας...

Σήμερα ζούμε μια απόλυτη παράνοια όπου οι άνθρωποι σαστισμένοι και τρομοκρατημένοι, ζουν στη καθημερινότητα τους με τον ίδιο τρόμο που είχαν όσοι έζησαν την εποχή του ''μαύρου θανάτου''. Δεν βλέπουν στο δρόμο αραδιασμένους νεκρούς, δεν έχουν οι περισσότεροι κάποιον δικό τους που να αρρώστησε, δεν αισθάνονται οι ίδιοι άρρωστοι, αλλά ο θάνατος παραμονεύει παντού, φοράνε μάσκες συνέχεια, πνίγεται η αναπνοή τους, τρυπάνε τη μύτη τους για να κάνουν τεστ, φυλακίζονται μέσα στα σπίτια, δεν θέλουν να έχουν επαφή, ούτε αγγίγματα, ούτε αγκαλιάσματα με τους φίλους, τους συγγενείς, δεν μπορούν να πλησιάσουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, δεν μπορούν να δουν τον άνθρωπό τους που πεθαίνει μόνος μέσα στο νοσοκομείο, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα όρια της γειτονιάς τους, ούτε να κολυμπήσουν, ούτε να ξαπλώσουν στο γρασίδι, ούτε να απολαύσουν ένα απλό καφεδάκι στη γειτονιά τους. 

Η μόνη διέξοδος διαφυγής ένα εμβόλιο. Και η κοροϊδία είναι τόσο μεγάλη που τους ανακοινώνουν πως ακόμα κι όταν το κάνουν, κινδυνεύουν, και η μάσκα θα συνεχιστεί, και ο περιορισμός το ίδιο, και οι διπλανοί τους θα κινδυνεύουν από αυτούς, και ανοσία μεγάλη δεν θα έχουν, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ. 

Το χειρότερο σαν αντιπαράθεση στην απλή λογική, έχουν ξαμολήσει ''κουκουλοφόρους του διαδικτύου'' να λένε απίστευτες κουταμάρες, έτσι ώστε ο πολίτης θύμα να κάνει συγκρίσεις και να λέει πως αν δεν είσαι με τη συμμορία που θέλει να προστατέψει την υγεία σου, τότε είσαι εκείνος ο λαλημένος που μιλάει για εξωγήινους και τέρατα. Η παλιά δοκιμασμένη τακτική που προστατεύει την απάτη με την επίδειξη στην αντίθετη όχθη τη παράνοια, έτσι ώστε οι φωνές της λογικής που έχουν επιχειρήματα, εύλογες απορίες και συγκροτημένη σκέψη να χάνονται ή να παρομοιάζονται με ''ανόητους, φαντασιόπληκτους και αμαθείς''

Με έχει εντυπωσιάσει το γεγονός πως άνθρωποι που πίστευα πως έχουν μυαλό, και δυνατή σκέψη, έχουν γίνει πιόνια στο παιχνίδι των συμμοριών, χωρίς καν να το παίρνουν χαμπάρι, νομίζοντας πως κάνουν το σωστό για τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους. 

Ναι, θυμάμαι τι ήταν το μικρό σπίτι στο λειβάδι, όπως θυμάμαι και μια κοινωνία που υπήρχαν ακόμα άνθρωποι που όρθωναν ανάστημα στις απειλές, υπήρχαν ακόμα άνθρωποι που αναγνώριζαν πως αυτό που τους πλασάρουν είναι κουτόχορτο, υπήρχαν άνθρωποι που ήξεραν τι είναι ηθικό και τι ανήθικο. Και σήμερα υπάρχουν, απλά έχουν μια νέα ετικέτα κολλημένη στο μπράτσο. Λέγονται ''αρνητές'' για να χτυπάει αμέσως στο μυαλό των λοβοτομημένων πως αυτοί που προσπαθούν να αντισταθούν είναι κάτι σαν ''αίρεση'' ή φασίστες, ή τρελαμένοι θρησκόληπτοι ή φαντασιόπληκτοι συνομοσιολόγοι. Να χτυπάει στο μυαλό πως είναι οι ''ψεκασμένοι'', γιατί ναι, υπάρχουν παντού οι χαφιέδες του συστήματος που ακριβώς τέτοιοι θέλουν να δείχνουν πως είναι. 

Είναι το ίδιο με εκείνον που λέει είμαι πατριώτης κι αμέσως το πρόβατο κάνει συνειρμούς πως σίγουρα είναι φασίστας. Οπως εκείνος που λέει δεν θέλω να κάνω ένα εμβόλιο που έγινε σε 6 μήνες και δεν ξέρω καν αν είναι αποτελεσματικό ή τι παρενέργειες έχει κι αμέσω το πρόβατο κάνει συνειρμούς πως αυτός που το λέει είναι του αντι εμβολιαστικού κινήματος, λες κι αυτό το εμβόλιο το δεν ξέρω από που ήρθε και τι στο διάολο θα προκαλέσει, είναι το ίδιο δοκιμασμένο με το ευλογημένο εμβόλιο της πολυμιελίτιδας, της διφθερίτιδας ή του τετάνου. 

Άνθρωποι υγιείς, γεροί, δυνατοί που μπορούν να αρρωστήσουν και να ξεπεράσουν άνετα κι αυτή τη δοκιμασία, σε ομάδες που δεν είναι ευπαθείς, θα γίνουν πειραματόζωα για να προστατέψουν εκείνους που είναι ευπαθείς. Η ανθρωπότητα και οι τύραννοι της έγιναν ξαφνικά φοβερά φιλάνθρωποι έναντι των ευπαθών ομάδων. Δηλαδή εκείνων των ομάδων που τους είχαν γραμμένους κανονικά, σε συστήματα δημόσιας υγείας γεμάτα με ράτζα, ανεπαρκές πρόσωπικό και έλλειψη υλικών, που τους είχαν με κομμένες συντάξεις, πεταμένους να ψαχουλεύουν τα σάπια στο κλείσιμο της λαικής τώρα νοιάζονται και καλούν έναν ολόκληρο υγιή πληθυσμό να τους σεβαστεί....

Νοσταλγώ την εποχή, που ανέβαζα πυρετό και η μάνα μου έλεγε, όταν φοβόμουν, δεν έγινε τίποτα, μια κοτόσουπα και μερικές πορτοκαλάδες και θα είσαι περδίκι....

Ο πατέρας μου με πολύ σοβαρό πρόβλημα στους πνεύμονες βρέθηκε στη Σωτηρία για αρκετό καιρό κι εκεί λειτουργούσε με μισό πνεύμονα και του έβαζαν όλο και πιο δυνατές μάσκες οξυγόνου. Ημουν δίπλα του και μιλούσα με τους γιατρούς, στο τέλος ρώτησαν κάποιον, μήπως πρέπει να τον διασωληνόσουμε? Μου απάντησε ''τι λες προς Θεού, για να διασωληνώσουμε κάποιον πρέπει να μην υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουμε και πάλι το αποφεύγουμε, μέχρι τελευταία στιγμή'' Τον διασωλήνωσαν όταν πέθανε και τον επανέφεραν αλλά εγκεφαλικά νεκρό και τον άφησαν έτσι λίγες μέρες. Εκείνες τις μέρες ήμουν στην εντατική κι έβλεπα γύρω μου τους νεκροζώντανους.

Και τώρα ακούω να μπαίνουν άνθρωποι στη διασωλήνωση σαν θεραπεία.....

Αν είναι τόσο σοβαρός αυτός ο ιος τότε είστε δύο φορές καραγκιόζηδες με τα μέτρα που έχετε πάρει που είναι αστεία, γιατί μόνο κλείσιμο στο σπιτι εντελώς για 2 μήνες και κλειστά ΤΑ ΠΑΝΤΑ, και ψέκασμα παντού μπορεί να έφερνε αποτέλεσμα.

Αν δεν είναι τότε είστε εγκληματίες. 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

 

Ναι, νομίζω πως κάπως έτσι τα βιβλία του μέλλοντος θα περιγράφουν αυτό που ζήσαμε, που ζούμε, που θα ζήσουμε. Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν υπήρξε κάτι ανάλογο. Πανδημίες αφάνισαν στο παρελθόν ολόκληρους πληθυσμούς. Πόλεμοι. Φυσικές καταστροφές. Όμως είναι η πρώτη φορά που ένας συναγερμός για κάποιο ιο, που μάλλον είναι πολύ μεταδοτικός, μάλλον είναι πολύ επικίνδυνος, μάλλον κολλάει εκείνους ή τους άλλους, μάλλον υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία ή όχι, άλλαξε δραστικά την παγκόσμια ‘’κανονικότητα’’ και τις ζωές των ανθρώπων, σε τέτοιο βαθμό, που όταν θα τελειώσει, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.

Ένα παγκόσμιο πείραμα, που σε χρόνο ρεκόρ, κατόρθωσε να φυλακίσει, χωρίς διαμαρτυρίες,  στα σπίτια εκατομμύρια ανθρώπους, τους έκανε να αλλάξουν κάθε συνήθεια τους, τους έμαθε να μην αγγίζονται, να φοβούνται, έμαθε τα παιδιά να μην παίζουν, τους γέρους να πεθαίνουν μόνοι τους, τους υγιείς να φοβούνται πως θα πεθάνουν. Στέρησε τις μικρές καθημερινές χαρές, ένα καφέ, μια μικρή παρέα σε ένα ταβερνάκι, ένα θέατρο, μια βόλτα στη θάλασσα, ένα νυχτερινό περίπατο. Κλείδωσε κάθε είδους επιχειρήσεις, χώρους άθλησης και αναψυχής, χώρους προσωπικής φροντίδας, στέλνοντας  εκατομμύρια  επιχειρηματίες και εργαζόμενους στην οικονομική καταστροφή .

Δημιούργησε την απόλυτη εξάρτηση από οθόνες κινητών και υπολογιστών,  που έγιναν κυρίαρχα μέσα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, από ένα απλό sms για να πάρουν την άδεια να βγουν από το σπίτι, μέχρι την εκπαίδευση των παιδιών από απόσταση. Την επικοινωνία με τους φίλους, τους συγγενείς, μέσω διαδικτυακών καναλιών. Τις αγορές μέσω ηλεκτρονικών καταστημάτων. Μια απέραντη φυλακή, όπου έξω από αυτήν η φύση απλώνει τα πανέμορφα φτερά της, με χιλιάδες χρώματα, ήχους, μυρουδιές και τα υπόλοιπα ζωντανά του πλανήτη να ζουν όπως ζούσαν πάντα, κι ένα μοναδικό είδος.. στερημένο, τρομοκρατημένο κάτω από μια αόρατη μπότα που του απαγορεύει ακόμα και να αναπνεύσει όπως η φύση επιβάλλει.

Το μέγεθος της μετάλλαξης του ανθρώπινου είδους προχωρά ταχύτατα. Μέσα από μια μακροχρόνια προεργασία, που προηγήθηκε όπου οι άριστοι χειραγωγοί, του είχαν ήδη αφαιρέσει πολλά από τα φυσικά του χαρακτηριστικά, του είχαν εμφυσήσει κάθε ανωμαλία και διαστροφή της φύσης του, τον εκπαίδευαν σιγά σιγά να δεχτεί ήσυχα, χωρίς διαμαρτυρία, τον μετα-άνθρωπο που δεν θα έχει τίποτα καθορισμένο, ούτε καν το φύλο του, το τελευταίο και μεγαλύτερο πείραμα χειραγώγησης έλαβε χώρα με απόλυτη επιτυχία.

Έτοιμο αυτό το δυστυχισμένο πλάσμα, τροφή στις ορέξεις εγκληματικών εγκεφάλων, διεστραμμένων από τη φύση τους, που ηδονίζονται στην ιδέα, πως μπορούν να υποτάξουν, να επιβάλλουν, να εκβιάσουν, να απειλήσουν, να βασανίσουν, να δολοφονήσουν.  Οι θάνατοι από τον ‘’τρομακτικό’’ ιο, ωχριούν μπροστά στον αριθμό των θυμάτων από την παγκόσμια τυραννία. Την ώρα που καταγράφονται τα κρούσματα, παράλληλα, ένας απροσδιόριστος αλλά σίγουρα τεράστιος αριθμός παράπλευρων απωλειών στον ακήρυχτο υγειονομικό πόλεμο, δεν καταγράφονται πουθενά, δεν ενδιαφέρουν κανέναν, δεν υπάρχει κανένα έλεος για τη μοίρα τους.

Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος, θα φαίνονται αργά και σταθερά στους χρόνους που θα έρθουν, κι όταν ο συναγερμός για τον ‘’φονικό ιο» θα τελειώσει, το  τρομακτικό θα είναι πως οι δυστυχισμένοι άνθρωποι, τα πρωτόγνωρα φαινόμενα που θα βλέπουν μπροστά τους, το φτωχό και απόλυτα κατευθυνόμενο μυαλό τους δεν θα μπορεί να τα συνδυάσει με το έγκλημα που προηγήθηκε. Θα βλέπουν τα μεταλλαγμένα παιδιά, τους εφήβους που θα λειτουργούν με εμμονές, φοβίες, που θα κοιτούν το κόσμο με άλλα μάτια από ότι το ανθρώπινο είδος είχε μάθει, αλλά δεν θα κάνουν συνειρμούς γιατί όλα αυτά συμβαίνουν.

Το πείραμα ήταν να μάθεις να υπακούς χωρίς ερωτήσεις.

Να ανέχεσαι οτιδήποτε επιβάλει το σύστημα θεωρώντας το σαν να έχει «το αλάνθαστο του Πάπα»

Το πείραμα ήταν για να σε ενημερώσουν πως από δω και στο εξής, ακόμα και οι πιο προσωπικές σου ανάγκες, επιθυμίες, συνήθειες, θα ΠΡΟΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ και αν πάρεις την έγκριση θα λειτουργείς.

Το μεγάλο πείραμα εμφύσησε στα μυαλά των ανθρώπων αυτό που μια απόλυτη τυραννία ονειρευόταν πάντα να πετύχει.

ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.

ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ

ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ,ΚΑΛΩΔΙΩΜΕΝΗ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΣΤΟ, ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΡΡΩΣΤΗ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ, ΕΞΟΙΚΕΙΩΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.  

Την καλημέρα μου και καλή δύναμη σε όσους ακόμα αντιστέκονται στην παγκόσμια παράνοια.  

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Η ΝΕΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΘΙΣΜΕΝΟΥΣ

 

ΠΗΓΗ : https://comedonchisciotte.org/nuova-normalita-per-assuefatti/

Εκπαίδευση στην υποταγή. Εξοικειωθείτε με την καταστολή των θεμελιωδών ελευθεριών, εξαναγκασμούς χωρίς έννοια  και χρησιμότητα, την τιμωρία στην άσκηση των δικαιωμάτων, τη συστηματική παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, τη συνεχή παρακολούθηση, την παραποίηση των επιστημονικών δεδομένων, την παραμόρφωση των στατιστικών, στην υποχρέωση ψέματος, στο δικαίωμα τρομοκρατίας, τη στέρηση της εργασίας, τον αποκλεισμό από το σχολείο, τον κατακερματισμό της κοινωνικότητας, την απαγόρευση των πολιτικών συναντήσεων, το ταμπού της διαφωνίας, το να φοράς μάσκα μόλις πλησιάζεις κάποιον, την εισβολή ελέγχου, τον κρατικό βιασμό στην  κυριαρχία του σώματος, τον εμβολιασμό σε κλειστό κουτί, την αβεβαιότητα από εισόδημα και φόρους, τον αποκλεισμός στην  ψηφοφορία, την κομματοκρατία, τη στημένη πληροφόρηση , τη φυλάκιση στο σπίτι, την αδυναμία προγραμματισμού, το κλείσιμο των συνόρων. Υπάρχει μέθοδος, υπάρχει επιστήμη, σε αυτήν την παγκόσμια θεραπεία.

 

Ενώ η Κάστα παράγει κρίση μετά την κρίση, οικονομική, τρομοκρατική, μεταναστευτική, κλιματική, πανδημική, προς όφελός της, διότι στην κρίση η Κάστα μπορεί να κυβερνά χωρίς περιορισμούς, εκμεταλλευόμενη την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς ελέγχους ή συζητήσεις, και πάνω από όλα χωρίς την κάπως ενοχλητική ανάγκη να δηλώσουμε στο κοινό ποιο είναι το πρόγραμμά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

 

Για την Κάστα που είναι ικανή να εκφράζει μόνο πολιτικούς και τραπεζίτες, η μόνιμη κρίση ή η μόνιμη διαδοχή κρίσεων είναι εξαιρετικά χρήσιμη, απλοποιεί τη ζωή της, την απαλλάσσει από την αντιπολίτευση και πολλαπλασιάζει τα εισοδήματά της.

 

Με αυτήν την πανδημία έχει μάθει να κάνει χρήση του χρόνιου τρόμου και θα συνεχίσει αντικαθιστώντας τη μια κρίση με την άλλη, και στη συνέχεια της εξοικείωσης  μέσω της επανάληψης στη νέα κανονικότητα  χωρίς ελευθερία.

 

Μόνο ένα εξωτερικό τραύμα θα σπάσει τη μαγική μηχανή ανεύθυνης εξουσίας .