Η γειτόνισσα ετοιμάζεται με την οικογένεια για μια ολιγοήμερη εκδρομή. Υποτίθεται αυτές οι λίγες μέρες διακοπές είναι η γαλήνη τους από τη μιζέρια της καθημερινότητας.
Το μόνο πράγμα που δεν παίρνουν μαζί είναι τα έπιπλα!
Όλα τα υπόλοιπα σκουπίδια τα κουβαλάνε μαζί τους.
Κι εκείνο που με τρελαίνει περισσότερο είναι το βαλιτσάκι με τα φάρμακα πρώτης ανάγκης. Φάρμακα για κάθε ενδεχόμενο ενός ανθρώπου που έχει μάθει πλέον από την ώρα που γεννιέται να είναι εν δυνάμει άρρωστος.
Από τους μεγαλύτερους φόβους μη τσιμπήσει το Γιαννάκη κάποια μέλισσα καθότι οι περισσότεροι Γιαννάκηδες αυτού του κόσμου πλέον έχουν "ευαισθησίες" βασανιστικές. Αλλεργίες, δυσανεξίες, γαστρεντερολογικά προβλήματα, άσθμα, δερματολογικά προβλήματα....Και τώρα προστέθηκαν μάσκες, πακέτα από αντισηπτικά μαντιλάκια και δυο τρία κουτιά αντιπυρετικά και αντιβίωση μπας και ..
Και πολύ περισσότερο γιατί η ίδια η φύση που είναι τόσο όμορφη να τη βλέπεις σε ντοκιμαντέρ, από κοντά γι΄αυτό τον άρρωστο, φυλακισμένο στις απαγορεύσεις και στους εκφοβισμούς νεο-άνθρωπο είναι εχθρική. Απρόσιτη. Ύποπτη.Το παρτέρι της γιαγιάς στο χωριό στα μάτια του κάθε Γιαννάκη μοιάζει ζούγκλα....
Οι αποστειρωμένοι από τις ρίζες τους άνθρωποι.
Οι άνθρωποι που τους έχουν πείσει να κάνουν ένα προληπτικό τσεκ απ κάθε χρόνο μπας και...
Οι άνθρωποι που τρώνε σκουπίδια με συμπλήρωμα βιταμινών και ιχνοστοιχείων...
Οι άνθρωποι που αν τους ζητήσεις να φτιάξουν ένα σακίδιο επιβίωσης μπορεί να βάλουν μέσα το λαπ τοπ και να ξεχάσουν να πάρουν νερό...
Ο άνθρωπος που μοιάζει με ένα κατάδικο βαρυποινίτη, που μετά από 40 χρόνια φυλακής ακόμα κι αν του δώσουν χάρη να βγει έξω, θα φοβηθεί, γιατί δεν θυμάται πλέον εκεί έξω τι ήταν...
Μιλάμε συνέχεια για έναν αδίστακτο καπιταλισμό, για ένα αδίστακτο σύστημα κέρδους που δεν σταματάει πουθενά. Χωρίς ιερό και όσιο. Και δεν σκεφτόμαστε ούτε μια στιγμή... από που προκύπτει αυτό το κέρδος των ολίγων?
Δεν σκεφτόμαστε πως όλο αυτό το τερατούργημα το δημιούργησαν οι δικές μας περιττές ανάγκες. Η ασύστολη παραγωγή πολύ απλά εξυπηρετεί μια ασύστολη κατανάλωση. Δουλεύουμε σαν τους σκλάβους για να παράγουμε τα σκουπίδια που καταναλώνουμε. Αυτό είναι το σύστημα. Εκεί πατάνε.
Βλέπουν το φως απίθανες επιστημονικές έρευνες για το τι προκαλεί σοβαρές ασθένειες, τι κουφαίνει, τι τυφλώνει, τι είναι θανατηφόρο, τι προκαλεί ψυχικές διαταραχές και την ίδια ακριβώς στιγμή που κάποιος διαβάζει την έρευνα έχει το σπίτι του γεμάτο από όλα τα απόβλητα που κατονομάζονται σε αυτό που διαβάζει! Τα βλέπει, γνωρίζει κι επιμένει λες κι έχει υπογράψει ένα συμβόλαιο θανάτου να ξοδεύει κόπο, χρήμα και τη ζωή του για να τα έχει....
Που πας διακοπές κυρά Μαρία με τα βαλιτσάκια σου γεμάτα από τη μόλυνση των ημερών σου? Δε κάθεσαι καλύτερα σπίτι σου μπας και γλυτώσει κανένα ζωντανό από τους ιούς της αποβλάκωσης που θα μεταφέρεις στη φωλιά του?
Υπάρχει περίπτωση ποτέ κανείς να καταλάβει πως θα πολεμήσει ότι τον σκοτώνει όσο δεν έχει καταλάβει τι μπορεί να του δώσει ζωή?
Υπάρχει περίπτωση να πετύχει ποτέ μια επανάσταση καταπιεσμένων από διεφθαρμένους αρχηγούς αν το όραμα των επαναστατών είναι απλά να έχουν κι εκείνοι δυνατότητα στη διαφθορά την επόμενη μέρα?
Τι ανατροπή μπορεί να φέρει ένα πλήθος που δεν έχει καταλάβει τι αληθινά του λείπει και θα κάνει ένα πόλεμο για να αποκτήσει αυτά που δεν χρειάζεται?
Τα δεσμά μας είναι φτιαγμένα με τα χέρια μας. Κι όλοι αυτοί γίνανε πουτάνες γιατί τους πληρώσαμε . Κι όλοι αυτοί γίνανε νταβατζήδες των εθνών γιατί γίναμε κι εμείς πουτάνες με τη σειρά μας.
Κυρά Μαρία όταν πάρεις το Γιαννάκη να τον πας βόλτα στο δάσος ξέχασε για μια στιγμή πως είσαι άρρωστη. Άσε τη μέλισσα να σε τσιμπήσει, πέτα τα χαπάκια σου στο ποτάμι, σβήσε τη λάμπα όταν κοιμηθείς το βράδυ, πιάσε και φιλία με κανένα αγρίμι, πέταξε μερικούς φόβους μαζί με τη βαλίτσα σου στο γκρεμό καθώς θα ανεβαίνεις το βουνό, κι ίσως μπορέσεις να επικοινωνήσεις ξανά με εκείνη τη φωνή μέσα σου που τόσο καιρό σου λέει αλλά δεν καταλαβαίνεις τι....
Ιοί που βγαίνουν από τα εργαστήρια. Το υπέρτατο όπλο. Το πιο ύπουλο. Αφού ο θάνατος των πολλών είναι τελικά πολύ αργός με το να περιμένουμε υπομονετικά πότε όλο το δηλητήριο που καταπίνει να κάνε τη δράση του, βγαίνουν σιγά σιγά και οι εφεδρείες του συστήματος. Η άμεση εκκαθάριση. Πρόβες κάνουν. Πετάνε ένα θηριάκι στο πλήθος και παρακολουθούν τη παράσταση. Τώρα συμφέρει ακόμα να χαϊδεύει η αρρώστια έτσι απαλά τους αποστειρωμένους υπανθρώπους. Να φτιάχνουμε εμβόλια, φάρμακα, αντίδοτα, όμως το πείραμα είναι πολύ βαθύτερο.
Κάποια στιγμή, αφού θα έχουμε ξεχάσει γιατί ζούμε, γιατί υπάρχουμε, θα φορέσουμε τις μασκούλες όλοι, για να ολοκληρωθεί η εικόνα από το καρναβάλι. Η αποστροφή που σιγά σιγά δημιουργείται μέσα μας για τον διπλανό, τον άγνωστο, θα γίνει φόβος. Μη με πλησιάζεις θα φωνάζουν υστερικά οι εαυτούληδες για να σωθούν. Θα έρθει μέρα που όλα αυτά που είναι γύρω μας, θα είναι άχρηστα γιατί θα είμαστε κλεισμένοι στα σπίτι και θα βγαίνουμε έξω στο ακήρυχτο πόλεμο οπλισμένοι μην τυχόν και κανένας κερατάς αρρωστιάρης έχει ξεφύγει από τη καραντίνα.
Κάθε μεσαίωνας για να είναι περήφανος πρέπει να έχει και τη πανούκλα του. Κάποτε αυτή έβγαινε από τους βρώμικους υπονόμους, από τη σαπίλα που απλωνόταν στις εξαθλιωμένες κοινωνίες, τώρα θα βγει κουστουμαρισμένη με εξωτικά ονόματα, και θα είναι η δυστοπία του μέλλοντος. Είμαι σίγουρη πως η μεγάλη εκκαθάριση θα γίνει με κάτι τέτοιο. Ούτε με βόμβες, ούτε με πολέμους, ούτε με αίματα.
Γιατί όλα είναι μελετημένα. Πρώτα το σώμα πρέπει να γίνει αδύνατο με σάπιες τροφές και άχρηστα φάρμακα. Να μην έχει καμμιά δυνατότητα αντίστασης. Και μετά του ρίχνεις μια χαριστική βολή κι αφήνεις τα ανθρωπάκια να χτυπιούνται στη μιζέρια τους.
Καλώς ήρθατε στη νέα εποχή, θα είναι ωραία, θα έχει δράση. Ο τελευταίος να κλείσει τη πόρτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου