Οι ειδήσεις για τον Έβρο που καίγεται 15η ημέρα, έχουν περάσει στα ψιλά γράμματα της ενημέρωσης. Βασικές ειδήσεις τι έκαναν, τι είπαν, τι αποφάσισαν τα σούργελα κάθε είδους. Πολιτικά, τηλεοπτικά, καλλιτεχνικά κλπ. Πόσο άραγε είναι το μέγεθος της ανοησίας του τηλεθεατή μιας εκπομπής που την «κρατάνε» στον αέρα ένα μάτσο καραγκιόζηδες , άχρηστοι, κουραδομηχανές καλοπληρωμένες από το σύστημα, με αστραφτερό χαμόγελο και καλοχτενισμένα μαλλιά που έχουν στόχο να γεμίζουν σκουπίδια τα μυαλά των ανθρώπων. Ναι αυτό είναι… μια μάζα αποχαυνωμένων έχει επιλέξει να μετατρέψει το μυαλό σε κάδο απορριμμάτων.
Το πρόβλημα είναι πως και καλοί, λογικοί, άνθρωποι που έχουν αρκετά σπουδαία πράγματα να σκεφθούν και να πράξουν, ρίχνουν τη ματιά τους στο αίσχος, έτσι για να περάσει η ώρα λιγάκι, να ξεφύγει το μυαλό. Δεν υπάρχει «λιγάκι», κάθε ματιά στο μπουρδέλο έστω και κλεφτά νομιμοποιεί τους νταβατζήδες που το διευθύνουν. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τις δαγκάνες των μέσων μαζικής αποχαύνωσης. Σε κρατάνε γερά ακόμα κι αν νομίζεις πως έχεις το πάνω χέρι.
Κλείστε τη γ@μημένη τη τηλεόραση.
Κλείστε την.
Βρίσκεται στο σπίτι σας για να είναι ο ανυποψιάστος κανίβαλος ο καλοντυμένος με τους ωραίους τρόπους, που ρουφάει το μυαλό σας στάλα, στάλα . Δεν
έχετε τόση δύναμη όση νομίζετε απέναντι της. Δεν την κοιτάτε εσείς. Σας κοιτάει
αυτή. Μολύνει τον αέρα του σπιτιού σας, κλέβει τις ελάχιστες ώρες ελευθερίας ,
επηρεάζει τα όνειρα που θα δείτε το βράδυ, σκαλίζει τους μεγαλύτερους φόβους
και δημιουργεί τις άχρηστες ανάγκες, συνήθειες, που νομίζετε πως είναι η
κανονικότητα σας.
Ο συνδυασμός
τηλεόρασης και διαδικτύου έχει πάει την υποδούλωση των μυαλών σε άλλο επίπεδο.
Ποιες είναι οι
ασχολίες των ανθρώπων εκτός δουλειάς, τηλεόρασης και διαδικτύου?
Παίζετε
επιτραπέζια στο σπίτι με τα παιδιά σας ή με φίλους?
Διαβάζετε βιβλία?
Ζωγραφίζετε? Κεντάτε?
Κάνετε κάποια χειροτεχνία?
Πηγαίνετε θέατρο?
Σε κάποια έκθεση? Σε κάποιο μουσείο?
Κάνετε πάρτι? Με
αναψυκτικά, πίτσες, μουσική στο διαπασών, χορό και στο τέλος παιχνίδια παρέας?
Οχι ασχολίες ή διασκέδαση προγραμματισμένη. Αυθόρμητα. Ξαφνικά. Μια έκπληξη. Πόσες εκπλήξεις δωρίζετε στον εαυτό σας? Πόσο αυθόρμητες είναι οι κινήσεις σας. Πόσες αποφάσεις σας τις παίρνετε έτσι στο πόδι, χωρίς σημειώσεις, χωρίς ενδοιασμούς?
Βγαίνετε στο μπαλκόνι το βράδυ να απολαύσετε τον ουρανό, να αφήσετε το μυαλό να ταξιδέψει χωρίς στο σκοτάδι, με όλες τις οθόνες σβηστές?
Πόσοι πριν να ξαπλώσετε το βράδυ κλείνετε τη τηλεόραση, το κινητό και το ρούτερ?
Πρέπει να αρχίσουμε να βγάζουμε καλώδια από το σβέρκο μας. Ας ξεκινήσουμε με τον ηγέτη της αποχαύνωσης.
Δεν υπάρχει λίγη ή πολύ τηλεθέαση. Την κλείνω. Δεν υπάρχει. Βγαίνω εκτός. Αρνούμαι να δίνω λόγο σε ένα μηχάνημα που πρόσφατα έδειξε την τεράστια δύναμη του, μετατρέποντας εκατομύρια ανθρώπους σε ψυχοπαθείς με το πείραμα πανδημία.
Κλείστε την.
Σας σκοτώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου