Το μήνυμα μου απευθύνεται στους μεγαλύτερους. Επειδή όπως παρακολουθώ δίπλα από τους νέους που ασχολούνται συνέχεια με τραγούδια ηχορύπανση, γυμναστήρια, δερματοστιξίες, αποχαυνωμένοι μπροστά σε οθόνες, με μηδενική καλλιέργεια και εγκέφαλο φουσκωμένο από κάθε είδους αηδίες, υπάρχει και μια σκεπτόμενη νεολαία, παιδιά που ανησυχούν, που ενδιαφέρονται για τα κοινά, που προσπαθούν να μάθουν ότι δεν τους δίδαξε το σχολείο, προσπαθούν να αντλήσουν γνώση από κάθε τι που μπορούν. Είναι παιδιά που θέλουν να ζήσουν σ΄ενα καλύτερο κόσμο, και αγαπούν τη πατρίδα τους. Οργίζονται με τα αίσχη που βλέπουν γύρω τους και έχουν μια διαφορετική ηθική κι αξίες από τη σκατόμαζα.
Αυτά τα παιδιά, ψάχνουν αλήθειες σε σελίδες που υποτίθεται είναι του "πατριωτικού" χώρου. Πολλές από αυτές τις σελίδες ανήκουν σε ανθρώπους ηλικιωμένους, που ακόμα και σήμερα το 2022, και αφού η πατρίδα μας έχει υποστεί τα πάντα από τις ξένες δυνάμεις που ουδέποτε ελευθερώθηκε, αφού έχει περάσει καταστροφικούς πολέμους, διωγμούς και τη μεγαλύτερη ντροπή έναν εμφύλιο, που δίχασε κι έδωσε τη χαριστική βολή σε μια ήδη κατεστραμένη χώρα, ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΘΗ. Να δηλητηριάζουν τα νέα παιδιά, επιμένουν να μιλάνε με το ίδιο μίσος, τον ίδιο φανατισμό για μια εποχή που πέθανε και άφησε πίσω της ερείπια.ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΤΕ τα νεανικά μυαλά από όποιο χώρο κι αν προέρχεστε αν θέλετε να λέγεστε πατριώτης. Δεν υπάρχει πατριώτης που να θέλει το λαό διχασμένο. Δεν υπάρχει πατριώτης που να υποστηρίζει ιδεολογίες και πρακτικές που δεν ωφελούν την πατρίδα αλλά τον όποιο κ@λοχώρο ανήκει. Η Ελλάδα τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ. Οι νέοι άσχετα με το τι μίσος έχουν φουσκώσει τα μυαλά τους οι παπούδες και οι πατεράδες, δεν πήραν μέρος στις μαύρες σελίδες της ιστορίας. Σαν μια ηχώ από ένα άγνωστο τόπο είναι οι φωνές που προσπαθούν ακόμα να τους διχάσουν. Βρείτε μου ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ, που έχει να παρουσιάσει πατριωτικό έργο στη μεταπολεμική Ελλάδα και θα σας πω μπράβο. Οχι λόγια και αρλούμπες, όχι αθώους που έδωσαν τη ζωή τους άδικα, όχι φυλλάδες γεμάτες συνθήματα που δεν έβγαλαν πουθενά και φυλακές γεμάτες από ανθρώπους που η θυσία τους πηγε χαμένη. Οχι σημαίες, ντουντούκες και άχρηστα λάβαρα.
ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ, ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ αν θέλετε από όλο αυτό το συρφετό που ΑΝΕΤΡΕΨΕ την αποικιοκρατία, απευλευθέρωσε την Ελλάδα και το λαό, και τον οδήγησε στην αληθινή πρόοδο κι ευημερία. Οσο για τους "επαγγελματίες επαναστάτες" πείτε μου ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ που κατόρθωσαν να σκίσουν, μια αντισυνταγματικότητα που σταμάτησαν, ΜΙΑ Γ@ΜΗΜΕΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που να έφερε ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μια πορεία διαμαρτυρία που να άγγιξε έστω και μια τρίχα από τα @ρχίδια του συστήματος....
Δεν χρειάζεται να αναμοχλεύονται οι πηγάδες, τα ξερονήσια, οι ταγματασφαλίτες, οι κουμουνιστοσυμορίτες ή ότι άλλο σύνθημα ξέρναγαν οι ανεγκέφαλοι στη καλύτερη περίπτωση και προδότες στη χειρότερη, που κατέστρεψαν τη πατρίδα μας. Μια πατρίδα που από τη μία μεριά το πρακτοριλίκι το σταλμένο από ξένες δυνάμεις με επαγγελματίες χαφιέδες και οι επαγγελματίες γιαλατζί επαναστάτες από την άλλη έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο, και οδήγησαν στην δυστυχία που ζούμε σήμερα. Και όχι δεν συμπεριλαμβάνω στον κατάλογο τους αγνούς ιδεολόγους που πίστεψαν σε ένα καλύτερο κόσμο , ή τους φοβισμένους που πίστεψαν πως θα τους σώσουν από τα κονσερβοκούτια οι ίδιοι που τα κατασκεύασαν....
Το τι έγινε στ΄αλήθεια κάποτε θα το γράψει η ιστορία. Και θα δικάσει τους πραγματικούς ενόχους, θα τους στιγματίσει και θα τους πετάξει στη χωματερή της μνήμης. Εσείς λοιπόν οι γεροντότεροι, οι "βαμμένοι" από τα κηρύγματα μίσους των ίδιων των γονιών σας, από όποια παράταξη και να προέρχοντας, που και οι ίδιοι ήταν οι περισσότεροι πλανεμένοι και μισούσαν χωρίς να ξέρουν το λόγο, γιατί έτσι μάθαμε... θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι ή αλλιώς σκάστε!
Κάποτε ο πατέρας μου είχε πει μια ιστορία. Καθόταν σε ένα καφενείο μετά τον εμφύλιο ένας γνωστός αντάρτης που είχε πολεμήσει με τον ΕΛΑΣ κι απέναντι του ένας συγχωριανός που είχε προσχωρήσει στα τάγματα ασφαλείας. Ηταν χρόνια μετά το πόλεμο, είχαν βρεθεί να δουλεύουν δίπλα δίπλα σ΄ενα χωράφι και στο διάλειμα κάθισαν μαζί στο τραπέζι να πιουν ένα κρασί.
Σε κάποια στιγμή ο Αργύρης ο ΕΛΑΣΙΤΗΣ ρώτησε το Μάνθο τον πρώην αντίπαλο. Τι κατάλαβες από όλα αυτά που ζήσαμε, από τα ντροπιαστικά πράγματα που κάναμε? Γιατι με πολέμησες? Κι ο Μάνθος του απάντησε, μου είχαν πει πως όταν έρθετε εσείς στην εξουσία θα γκρεμίσετε την εκκλησιά του χωριού κι εγώ εκεί άναβα το κεράκι για τη μανούλα μου, δεν μπορούσα να σας αφήσω να το κάνετε....
Αυτή είναι η τραγωδία που βίωσε ο λαός μας πατριώτες. Κι ακόμα σήμερα δεν μπορούμε να ξεφύγουμε πρώτο γιατί ζουν τα παιδιά των ενόχων (και δεν μιλάω μόνο για μία παράταξη όταν λέω ένοχοι), και δεύτερον γιατί ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΔΙΧΑΖΟΥΝ. Η λύση είναι μία για τα νέα παιδιά, όπου μπουν και διαβάσουν κείμενα που αναμοχλεύουν μίση, που έχουν ακόμα κρεμασμένα λάβαρα της μεγάλης ντροπής που ονομάστηκε εμφύλιος, και το παίζουν πατριώτες, αλλάξτε σελίδα.
Ακολουθείστε εκείνους που μιλάνε για ΟΜΟΨΥΧΙΑ. Και δεν θα χάσετε το δρόμο. Δεν υπάρχουν πια βασιλιάδες, δεν υπάρχουν γερμανοί που είναι φίλοι μας, δεν υπάρχουν λαοπλάνοι καλά εκπαιδευμένοι πράκτορες, δεν υπάρχουν ούτε εκείνοι που θα καταλάβουν τη Βαστίλη ή τη κόκκινη πλατεία. Ολα γκρεμίστηκαν, ισοπεδώθηκαν και θα πάρουν τη θέση τους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οσοι επιμένουν στα ίδια σφάλματα σε μια πατρίδα που καταρρέει, φτωχοποιημένη, ξεπουλημένη με μασκούλες στη μούρη και τρυπημένα μπρατσα, είναι το λιγότερο ανόητοι για να μην πω ΥΠΟΠΤΟΙ.
Δεν χρειάζεται να αναμοχλεύονται οι πηγάδες, τα ξερονήσια, οι ταγματασφαλίτες, οι κουμουνιστοσυμορίτες ή ότι άλλο σύνθημα ξέρναγαν οι ανεγκέφαλοι στη καλύτερη περίπτωση και προδότες στη χειρότερη, που κατέστρεψαν τη πατρίδα μας. Μια πατρίδα που από τη μία μεριά το πρακτοριλίκι το σταλμένο από ξένες δυνάμεις με επαγγελματίες χαφιέδες και οι επαγγελματίες γιαλατζί επαναστάτες από την άλλη έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο, και οδήγησαν στην δυστυχία που ζούμε σήμερα. Και όχι δεν συμπεριλαμβάνω στον κατάλογο τους αγνούς ιδεολόγους που πίστεψαν σε ένα καλύτερο κόσμο , ή τους φοβισμένους που πίστεψαν πως θα τους σώσουν από τα κονσερβοκούτια οι ίδιοι που τα κατασκεύασαν....
Το τι έγινε στ΄αλήθεια κάποτε θα το γράψει η ιστορία. Και θα δικάσει τους πραγματικούς ενόχους, θα τους στιγματίσει και θα τους πετάξει στη χωματερή της μνήμης. Εσείς λοιπόν οι γεροντότεροι, οι "βαμμένοι" από τα κηρύγματα μίσους των ίδιων των γονιών σας, από όποια παράταξη και να προέρχοντας, που και οι ίδιοι ήταν οι περισσότεροι πλανεμένοι και μισούσαν χωρίς να ξέρουν το λόγο, γιατί έτσι μάθαμε... θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι ή αλλιώς σκάστε!
Κάποτε ο πατέρας μου είχε πει μια ιστορία. Καθόταν σε ένα καφενείο μετά τον εμφύλιο ένας γνωστός αντάρτης που είχε πολεμήσει με τον ΕΛΑΣ κι απέναντι του ένας συγχωριανός που είχε προσχωρήσει στα τάγματα ασφαλείας. Ηταν χρόνια μετά το πόλεμο, είχαν βρεθεί να δουλεύουν δίπλα δίπλα σ΄ενα χωράφι και στο διάλειμα κάθισαν μαζί στο τραπέζι να πιουν ένα κρασί.
Σε κάποια στιγμή ο Αργύρης ο ΕΛΑΣΙΤΗΣ ρώτησε το Μάνθο τον πρώην αντίπαλο. Τι κατάλαβες από όλα αυτά που ζήσαμε, από τα ντροπιαστικά πράγματα που κάναμε? Γιατι με πολέμησες? Κι ο Μάνθος του απάντησε, μου είχαν πει πως όταν έρθετε εσείς στην εξουσία θα γκρεμίσετε την εκκλησιά του χωριού κι εγώ εκεί άναβα το κεράκι για τη μανούλα μου, δεν μπορούσα να σας αφήσω να το κάνετε....
Αυτή είναι η τραγωδία που βίωσε ο λαός μας πατριώτες. Κι ακόμα σήμερα δεν μπορούμε να ξεφύγουμε πρώτο γιατί ζουν τα παιδιά των ενόχων (και δεν μιλάω μόνο για μία παράταξη όταν λέω ένοχοι), και δεύτερον γιατί ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΔΙΧΑΖΟΥΝ. Η λύση είναι μία για τα νέα παιδιά, όπου μπουν και διαβάσουν κείμενα που αναμοχλεύουν μίση, που έχουν ακόμα κρεμασμένα λάβαρα της μεγάλης ντροπής που ονομάστηκε εμφύλιος, και το παίζουν πατριώτες, αλλάξτε σελίδα.
Ακολουθείστε εκείνους που μιλάνε για ΟΜΟΨΥΧΙΑ. Και δεν θα χάσετε το δρόμο. Δεν υπάρχουν πια βασιλιάδες, δεν υπάρχουν γερμανοί που είναι φίλοι μας, δεν υπάρχουν λαοπλάνοι καλά εκπαιδευμένοι πράκτορες, δεν υπάρχουν ούτε εκείνοι που θα καταλάβουν τη Βαστίλη ή τη κόκκινη πλατεία. Ολα γκρεμίστηκαν, ισοπεδώθηκαν και θα πάρουν τη θέση τους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οσοι επιμένουν στα ίδια σφάλματα σε μια πατρίδα που καταρρέει, φτωχοποιημένη, ξεπουλημένη με μασκούλες στη μούρη και τρυπημένα μπρατσα, είναι το λιγότερο ανόητοι για να μην πω ΥΠΟΠΤΟΙ.
Οσοι κόβουν συνέχεια τα φτερά στους νέους που ελπίζουν και θέλουν να αγωνιστούν, προσπαθώντας να περιορίσουν τη δύναμη τους σε μαγαζάκια κάθε είδους είναι προδότες και ανθέλληνες.
Η κοινή μας αγάπη για την πατρίδα μας, για τον συνάνθρωπο μας, για τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας, είναι η δύναμη μας. Οτιδήποτε άλλο, είναι μια ακόμα αλυσίδα στο σβέρκο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου