ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ. Ο ΣΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΞ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΑ ΤΟΥ ΣΙΛΩΑΜ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Μεταναστευτικό. Ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της Ελλάδας.  Οι φτωχοποιημένοι Έλληνες (γιατί οι μη φτωχοποιημένοι και καλοπερασάκηδες καρφί δεν τους καίγεται για τίποτα) χωρίζονται σιγά σιγά σε δυο στρατόπεδα. Οι πατριώτες κατά την δεξιά αντίληψη και κρυφοφασίστες κατά την αριστερά, και οι θολοκουλτουριάρηδες κατά την δεξιά αντίληψη και ανθρωπιστές κατά την αριστερά.

Εγώ όμως που ως γνωστόν είμαι λίγο στραβό κεφάλι, βλέπω κάποια πράγματα που δεν μου κάθονται καλά μέσα σε όλη αυτή τη ιστορία. Ας πάρουμε όμως λίγο τα πράγματα από την αρχή.

Υπήρχε περιθώριο στην Ελλάδα, σε μια χώρα που οδεύει γοργά προς την πτώχευση, την εξαθλίωση, την πλήρη αποσύνθεση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους να φιλοξενήσει και να δώσει δουλειά και μέλλον σε  χιλιάδες ανθρώπους από όλα τα μέρη της γης? Υπάρχει δηλαδή έστω κι ένας ανεγκέφαλος ή τόσο τυφλός που να απαντήσει ναι σε αυτή την ερώτηση? Δεν με ενδιαφέρει αν αυτοί οι χιλιάδες είναι από το Πακιστάν, την Αφρική, την Αμερική, την Ασία ή τον Άρη. Η ερώτηση είναι πολύ απλή. Ήμασταν σε θέση σαν κράτος, πρακτικά, να δώσουμε την ευκαιρία σε δυο εκατομμύρια επί πλέον (ή όσους είναι τέλος πάντων) να ζήσουν, να δουλέψουν, να οργανώσουν τη ζωή τους εδώ ? Ήμασταν οργανωμένοι σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορεί να ενσωματωθεί μέσα στην ελληνική κοινωνία , χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα, ένας τεράστιος όγκος (γιατί τεράστιος είναι σε σχέση με το μέγεθος της χώρας) αλλοδαπών?

Η απάντηση είναι εξ΄ίσου απλή. Με τίποτα. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσαν χιλιάδες αλλοδαποί να κάνουν ερχόμενοι σε ένα κράτος που μετρά ήδη ενάμιση εκατομμύριο άνεργους και τρία εκατομμύρια τουλάχιστον φτωχοποιημένους πολίτες (σε σύνολο δέκα εκατομμυρίων) με μηδενική ανάπτυξη, με λουκέτα από τη μια άκρη ως την άλλη, με ένα θηριώδη δανεισμό τον οποίον δεν θα ξεχρεώσει ποτέ, με συνθήκες κατοχής από τους δανειστές και με όλα τα συστήματα να καταρρέουν, είναι να προσπαθήσουν να επιβιώσουν με οποιοδήποτε τρόπο. 

Ένα δεύτερο στοιχείο (και ίσως το σημαντικότερο) είναι πως η εισβολή λαθρομεταναστών, που δεν ελέγχονται από κανέναν και οι οποίοι επιλέγουν την Ελλάδα γιατί βρήκαν πόρτα και μπήκαν κι όχι γιατί υπάρχει μια τεράστια ανάπτυξη που χρειάζεται χιλιάδες χέρια να δουλέψουν και οι ντόπιοι δεν φτάνουν,  είναι λογικό να συνοδεύεται από μια ανεξέλεγκτη είσοδο κάθε στοιχείου που έχει να κάνει με οργανωμένο και μη έγκλημα. Παράδεισος η Ελλάδα για εξάπλωση ναρκωτικών, πορνείας, όπλων, μαύρης αγοράς, και κάθε είδους παράνομη δραστηριότητα. Η οποία ενισχύεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός πως από όσους ήρθαν οι περισσότεροι τελικά έχουν καταλήξει να ψάχνουν ένα κομμάτι ψωμί να φάνε και είναι επιρρεπείς (ακόμα κι αν δεν ήταν εγκληματίες) να κάνουν οτιδήποτε για να επιβιώσουν και να είναι επί πλέον έρμαια στις συνοικίες - γκέτο που έχουν δημιουργηθεί των κάθε είδους συμμοριών.

Αυτό είναι το μεταναστευτικό πρόβλημα σε σύνοψη και απλοποιημένο, όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Εγώ όμως όπως σας είπα έχω μερικές απορίες και θα τις εκφράσω.

Έχουν οργιάσει οι συζητήσεις περί ρατσισμού και περί πολυπολιτισμικότητας (θέλω να σας ομολογήσω πως αυτός ο υποκριτικός όρος μου τη δίνει στα νεύρα σε μια χώρα που δεν αγαπάει όχι τους ξένους αλλά ούτε τα ίδια της τα σπλάχνα) σε μια πολιτεία που τα ηνία κρατάει το διεθνές οργανωμένο έγκλημα, οι πολίτες, προσπαθούμε να κατανοήσουμε αν μετατρεπόμαστε σε τέρατα ή αν μπορούμε να το παίξουμε Μαντόνες....

Η ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών ήταν ένα ακόμα έγκλημα που διαπράχτηκε από την Πολιτεία, όπως όλα τα άλλα, και δεν ήταν ούτε αθώο ούτε ένα ακόμα λάθος. Ήταν ένας μελετημένος μηχανισμός που αποσκοπούσε στην διάλυση και τη κατεύθυνση σε μια εποχή εξαθλίωσης που όλα θα τα καταπίνει και όλα θα τα ανέχεται. Και το έγκλημα θα διογκωθεί ακόμα περισσότερο, από τη στιγμή που η Πολιτεία θα εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί σε μια έξοχη παράσταση πρόζας, η δεξια θα τρίβει τα χέρια της για τη νέα ευκαιρία που της προσφέρεται στο πιάτο για να αναβιώσει τα παραδοσιακά της φαντάσματα  και η αντιπολιτευόμενη αριστερά θα εξακολουθεί να ζει στο νιρβάνα της, αν είναι Νιρβάνας, γιατί για να το πούμε έτσι αυτόματα, σημαίνει πως πιστεύουμε στην αθωότητα της φουκαριάρας της αριστεράς, η οποία ούτε αθώα είναι ούτε φουκαριάρα. 

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει το ίδιο από την αρχή. Έπρεπε να είναι ανοιχτά τα σύνορα στην Ελλάδα και να μπαίνει ανεξέλεγκτα όποιος θέλει, όποτε θέλει με όποιο σκοπό και να ερχόταν? Όχι. Και στο τώρα. Έχει η Ελλάδα τη δυνατότητα να δώσει ψωμί, στέγη και δουλειά σε εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς που βρίσκονται εδώ και συνεχώς καταφθάνουν? Όχι. Πρέπει να γίνει άμεσα κάτι ώστε να ρυθμιστεί με τρόπο σοβαρό και αυτό το καρφί στο φέρετρο της Ελλάδας? Ναι. Πρέπει να σταματήσει αυτή η παράνοια να είμαστε τυφλοί στο εμφανές? Ναι. 

Η πολυπολιτισμική Ελλάδα είναι γελοίο επιχείρημα σε ένα τόπο που δεν ασχολείται καν με το πολιτισμό και που είναι οπαδός όλων των πιθανών σκοταδιστικών αντιλήψεων. Όπως η χρήση του όρου "ξένιος Ζευς" φαντάζει ανέκδοτο σε ένα τόπο που θεωρεί την αναφορά σε Έλληνες θεούς ειδωλολατρικό μίασμα . Καταλαβαίνετε το μέγεθος της απάτης? Καταλαβαίνετε πως αυτό το κράτος είναι τόσο πρόχειρο που καταντάει γραφικό? Τόσο μαφιόζικο που δεν μπορεί να λειτουργεί παρά μόνο σε συμμορίες πλέον. Ένα κράτος που απέναντί του αυτή τη στιγμή έχει ένα λαό που έχασε την υπομονή του και δεν έχει το χρόνο να εμβαθύνει τα αίτια, την ουσία του δράματος αλλά θέλει με ένα από μηχανής θεό να ξεμπερδεύει άμεσα με ότι τον απειλεί. Εισπράττουμε αυτό που θερίσαμε αλλά επειδή αυτό είναι πολύ σάπιο, η επιθυμία να ξεριζωθεί με οποιοδήποτε τρόπο συνεχώς αυξάνεται.

Στο fight club κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής, αρχίζει να κατανοεί όλο αυτό που έχει στήσει γύρω του διαβάζοντας μια ασήμαντη είδηση σε μια φυλλάδα. "Αγνοούμενοι πίθηκοι, βρέθηκαν ξυρισμένοι" Ψάχνω τις εφημερίδες κάθε μέρα για να δω αν κάπου βρήκαμε ξυρισμένους πιθήκους, αλλά δεν βλέπω παρά καλοχτενισμένους σε κουρεία επώνυμων κωμωτών τηλεαστέρων. 

Επίσης θα ήθελα να εκφράσω μια απορία που έχω τόσα χρόνια που παρακολουθώ αυτή τη πάλη μεταξύ ακροδεξιάς και αριστεράς στο θέμα μετανάστες. Εχετε δει ποτέ ακροδεξιές συμμορίες να πλακώνουν στο ξύλο ή να καίνε το πάγκο κάποιου ρώσου π.χ. ή ρουμάνου ή ουκρανού γιατί παίρνουν το ψωμί του ντόπιου? οι ορθόδοξοι είναι κι αυτοί λαθροόρκ ή όχι? από την άλλη μεριά με ποιους λαθρο έχει εμμονή η αριστερά? Εχει πέσει με τα μούτρα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μουσουλμανικών πληθυσμών. Ποια είναι τελικά τα μυστικά της συμπάθειας που ο κάθε αποχαυνωμένος πολίτης πρέπει να τα χάβει σαν μύγες? Υπάρχει ένας σαφέστατος διαχωρισμός για τους δυστυχισμένους αυτής της γης. Και ποιος είναι αυτός? Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Πάντα, παντού αυτή Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Η δεξιά μπορεί άνετα να εκμεταλλεύεται το χριστιανικό θρησκευτικό συναίσθημα, και η αριστερά των άθεων... ΟΤΙ ΤΗΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ. Τάγματα μίσους από τη μία, καλοπληρωμένες ΜΚΟ απο την άλλη και στη μέση ο Μανώλης. 

Το εντυπωσιακό όμως δεν είναι που η δεξιά νοιώθει μια οικειότητα με τους πατρίς, θρησκεία, οικογένεια του "ξανθού γένους", αλλά το ότι η αριστερά που πάλεψε όλη την ιστορία της υποτίθεται για την κατάργηση του σκοταδισμού, να θεωρεί ότι "είναι επιλογή σεβαστή η μπούργκα" και το κάθε αίσχος που εισβάλλει στην ελληνική κοινωνία που μόλις έβγαινε από το δικό της σκοτάδι.  Καταλαβαίνετε το δούλεμα μας ρίχνουν ή πρέπει να αρχίσουν να μας ξυλοφορτώνουν οι τραμπούκοι κάθε ψεύτικης ιδεολογίας για να συνέλθουμε?

Κάπου σ΄αυτή τη χώρα κάποτε ειπώθηκε εκείνο το περίφημο "μέτρον άριστον" Στη σημερινή κατάσταση δεν υπάρχει μέτρο κανένα. Ούτε άριστο ούτε κάκιστο. Η περίφημη δημοκρατία τελικά ήταν ένα τοπικό πείραμα περιορισμένου χρόνου που συνέβη κάποτε. Στη συνέχεια της ιστορίας οι άνθρωποι απέδειξαν πως είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από δημοκράτες. Ας σταματήσουν λοιπόν οι χοροί της φιλοπατρίας ή της φιλανθρωπίας γιατί τα  κριτήρια αξιών  που έχουμε ορίσει στη ζωή μας , δεν ταιριάζουν  ούτε με την αγάπη για τη πατρίδα ούτε με την αγάπη για τον άνθρωπο και το σύμπαν που τον περιβάλλει.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι πολύ σοβαρό. Ναι μπορεί σε λίγα χρόνια να έχουμε γίνει ένα Ελλαδιστάν, μια ισλαμοποίηση. Από την άλλη αν δεν γίνουμε θα έχουμε έτσι κι αλλιώς ξεπουληθεί και αφανιστεί σαν έθνος, είτε με τυράννους εξ ανατολής είτε με τυράννους από τη δύση.  Το ζητούμενο είναι εμείς σας Έλληνες τι κάνουμε για να ξεκαθαρίσει το τοπίο? Και να δώσουμε πνοή, ελευθερία, δουλειά, ανάπτυξη, ελπίδα και μέλλον στα δικά μας παιδιά? 

Το ζήτημα είναι τα μάρμαρα μας να στολίσουν πάλι ναούς που προκαλούν αγαλλίαση στη ψυχή και ανατάσσουν το πνεύμα. Τι ανάγκη έχουμε εμείς να είμαστε μπλεγμένοι με όλα όσα δεν είμαστε εμείς? Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ένα παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού, ένας τόπος "κλειστός" σε κάθε είδους σκοταδισμό, σε κάθε είδους παραβίαση της φύσης του ανθρώπου. Μακριά από συμπάθειες σε ξεπουλημένα ιερατεία, σε δυναστείες τυράννων, μακριά από βρωμιά που βγαίνει από το σάπιο δυτικό πολιτισμό ή τον ακραίο νέο σκοταδισμό της άλλης πλευράς. Εμείς έπρεπε να είμαστε λάτρεις ενός και μοναδικού πολιτισμού. Εκείνου που ωθεί τον άνθρωπο στο μεγαλείο και τη δόξα.