ΦΩΝΑΖΕΙ Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ?

 

Αυτό ακριβώς ήταν το πρόβλημα της. Είχε το χάρισμα της μαντικής αλλά όχι της πειθούς. Αυτό για εκείνους που μιλάνε κοροϊδευτικά για τις σύγχρονες Κασσάνδρες, ξεχνώντας ή αγνοώντας μάλλον πως τα «κακά μαντάτα» που καταφθάνουν, δεν δίνουν καμμιά απολύτως σημασία αν μας αρέσουν ή όχι. Και στ΄αληθεια χρειάζεται κάποιος να έχει μαντικές ικανότητες για να αφουγκραστεί στην ατμόσφαιρα την μεγάλη προδοσία? Χρειάζεται να έχει κάποιος ιδιαίτερες γνώσεις πολιτικής, στρατηγικής και οικονομίας για να δει αυτό που ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ αναδύεται μπροστά στα μάτια του?

Το πρόβλημα είναι πως πάρα πολλοί, από εκείνους που έχουν ακόμα λίγο μυαλό,  ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ, για ένα πολύ απλό λόγο. ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ. Με μια αίσθηση ασφάλειας, επειδή υπάρχει μια φωλίτσα που δεν είναι σε πλειστηριασμό, μια δουλίτσα που φέρνει λεφτάκια, αυτή η υποταγή σε μια κανονικότητα που τίποτα κανονικό δεν έχει, τους δίνει την αίσθηση πως διάφορα σενάρια καταστροφικά, είναι ίσως μακρινά ή υπερβολικά. Είναι οι άνθρωποι που δεν νοιάζονται να αφήσουν ένα κόσμο καλύτερο από ότι τον βρήκαν, γιατί μέσα τους δεν τους καίγεται καρφί τι θα γίνει όταν εκείνοι θα αποδημήσουν για το μεγάλο ταξίδι.

Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, κινείται ακριβώς με τη νοοτροπία του οικογενειάρχη που λέει «ότι φάμε κι ότι πιούμε» αδιαφορώντας να φτιάξει κάτι για το μέλλον των παιδιών που έχει γεννήσει. Το πρόβλημα είναι πως αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι θα είναι τα πρώτα θύματα μόλις το χαλί φύγει κάτω από τα πόδια γιατί γαλουχήθηκαν με την αντίληψη πως η «βαρκούλα» τους, θα καταφέρει να μην συντριβεί στη καταιγίδα που θα ισοπεδώσει τα πάντα. Τόσο ανόητοι.

Ας κάνω λοιπόν κι εγώ τη Κασσάνδρα, κι ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα ο καθένας.

Βλέπω να υπάρχει μια μεγάλη ανάγκη  στα συστημικά κόμματα να έχουν μια πολύ ισχυρή πλειοψηφία μέσα στη Βουλή, και να μην υπάρχουν μικρά κομματάκια που θα παίζουν εκτός σχεδίου,  γιατί αυτά ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ, θα απαιτούν ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ, όχι απλά 151. Βλέπω να έρχεται ξεπούλημα που όλα τα προηγούμενα που έχουν γίνει μέχρι τώρα θα είναι παιδική χαρά. Από την αρχή της πανδημίας-παναηδίας, λέω συνέχεια πως αυτό ήταν Η ΠΡΟΒΑ. Μια εκπαίδευση φόβου, υποταγής, υπακοής. Οι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν να  ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΤΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΑΝΟΝΑ Η ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ,  ΣΑΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

Αφήνεται παντού στον αέρα η μυρουδιά της ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.

Οι πολίτες πρέπει να βάλουν βαθιά μέσα στο μυαλό τους την ιδέα πως ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ.

Τα πρώτα πράγματα που πρέπει να διαλύσεις στην ψυχή ενός λαού είναι η ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΨΥΧΙΑ. Πρέπει ο πολίτης να καταντήσει ένας απλός τηλεθεατής σε ένα ανόητο τηλεπαιχνίδι, να μην έχει ούτε τη παιδεία, ούτε την επιθυμία για κάτι περισσότερο από μια επιδερμική ανάγκη ύπαρξης. Η οποία επιδερμική ανάγκη μπορεί να ικανοποιείται αρκεί να έχει κάποιος κάπου ΝΑ ΧΩΘΕΙ. Δεν έχει σημασία αν είναι σε μια αποικία ή σε μια περήφανη πατρίδα, δεν έχει σημασία αν ο διπλανός βουτάει ένα παιδί και το βιάζει, αρκεί να μην είναι το δικό του. Δεν έχει σημασία αν γίνεται μια εκατόμβη ψυχών που θυσιάζονται σε ένα τρένο, αρκεί να μην ταξίδευε εκείνος σ΄αυτό….

 

Απομακρυσμένος ο αχυράνθρωπος από τη γη, το σπόρο που φύτευε και περίμενε με λαχτάρα να δει να γίνεται καρπός, τσιμεντωμένος σε μια γκρίζα ζώνη που οι μυρουδιές των λουλουδιών πνίγονται από τα καυσαέρια, απομονωμένος από το γείτονα που δεν νοιώθει πια γι΄αυτόν οικειότητα αλλά φόβο, με γυναίκες που ζητάνε να γεννάνε χωρίς να νοιώσουν τον ελάχιστο πόνο και άντρες με πλαδαρά μπράτσα και κοιλιές, με τα παιδιά που περνάει δίπλα τους ένας ολόκληρος κόσμος που δεν μπορεί να αποτυπωθεί στην οθόνη που καλύπτει το βλέμμα τους, έχει δημιουργήσει το συναίσθημα πως η ασφάλεια στο μικρόκοσμο του θα είναι ΜΟΝΙΜΗ.

Το σχέδιο πέτυχε και ήταν ένα.

Να είμαστε ΑΔΥΝΑΜΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΝΟΣ «ΧΩΡΟΥ» ΕΤΣΙ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΑ.

Να μην έχουμε ΚΟΙΝΑ ΙΔΑΝΙΚΑ, ΜΟΝΟ ΜΕΜΟΝΟΜΕΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

Να μην έχουμε ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΙ.

Και όταν θα χάνουμε διάφορα εδάφη, να ΜΗΝ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ ΑΛΛΑ ΑΠΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΓΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΝ Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ.

Όμως το έργο δεν πάει έτσι. Θα ήταν πολύ εύκολο.

Αν ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σου και παραδόσεις τα κλειδιά σε κάποιον που μπήκε για να σου πουλήσει δήθεν σε συμφέρουσες τιμές μερικά ρολόγια μαϊμούδες, να προσέξεις γιατί ίσως ο απώτερος σκοπός του μπορεί να ήταν να σε γ@μήσει!!!!