ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Ι ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΒΕΛΓΩΝ ΣΤΟ ΚΟΝΓΚΟ.

Το κείμενο είναι από το παρακάτω λινκ (νομίζω πως είναι άκρως περιγραφικό και όσοι δεν αντέχετε την ικανότητα του ανθρώπινου κτήνους να βασανίζει και να δολοφονεί μην διαβάζετε) Το εντυπωσιακό σε όλες τις ιστορίες που θα αναρτήσω, είναι πως μιλάμε για κάποια εκατομμύρια εκτελέσεις ανθρώπινων ψυχών, έτσι σαν να είναι ένα τίποτα, και σκεφθείτε πόσοι "άνθρωποι νοικοκυραίοι της διπλανής πόρτας" έγιναν οι εκτελεστές αυτών των εγκλημάτων.. γιατί μπορεί τα αφεντικά να ήταν παράφρονες, μπορεί να ήταν κτήνη χωρίς ψυχή, αλλά τα χέρια που εκπλήρωναν τις αποτρόπαιες επιθυμίες τους ήταν τα ανθρωπάκια. Έτοιμα, ποτισμένα με κάθε είδους φανατισμό, με εμμονές ανωτερότητας και άλλες ηλιθιότητες (εκλεκτοί του θεού, ανώτερες φυλές, κλπ)έκαναν ακόμα περισσότερα από αυτά που τους ζητούσαν οι αφέντες τους. Οι λαοί που σφαγιάστηκαν και σύρθηκαν στα σκλαβοπάζαρα ήταν τα θύματα, αλλά τα ανθρωπάκια που εκτελούσαν τα συμβόλαια φρίκης είναι τα αιώνια θύματα, τα μεταλλαγμένα ανεγκέφαλα ανθρωπάρια, οι λατζέρηδες των ισχυρών στα πλυντήρια της εκμετάλλευσης....

Και μια άλλη σημείωση για τους πεφτοσυνεφάκηδες... πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε με λεπτομέρειες την ιστορία των αποικιων σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να σταματήσετε να έχετε αυτό το αποχαυνωμένο ύφος όταν τα μεγάλα ευρωπαϊκά τζάκια σας χώνουν το μαχαίρι στο κόκκαλο, ξεζουμόντας ότι βρίσκουν διαθέσιμο. Λες και πρώτη φορά στην ιστορία μαθαίνουμε τι σημαίνει αδίστακτη εκμετάλλευση των ισχυρών κρατών προς τα μικρότερα...'
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ekato-mastigomata-ke-akrotiriasmos-gia-tous-apitharchous-afrikanous-ergates-ta-egklimata-tou-vasilia-leopoldou-tou-velgiou-pou-exagorase-tous-filarchous-tou-kongko-gia-ena-kommati-ifasma-sklires-ik/

«Εκατό μαστιγώματα και ακρωτηριασμός για τους απείθαρχους αφρικανούς εργάτες».

Τα εγκλήματα του βασιλιά Λεοπόλδου του Βελγίου που εξαγόρασε τους φύλαρχους του Κονγκό για ένα κομμάτι ύφασμα

Ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου, έμεινε στην ιστορία ως ο «σφαγέας του Κονγκό», αφού κατά την περίοδο της βασιλείας του, στα τέλη του 1800, ακρωτηριάστηκαν και θανατώθηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια Αφρικανοί. Την εποχή που οι Ευρωπαίοι ήταν απασχολημένοι με την διαίρεση της αφρικανικής ηπείρου, ο Λεοπόλδος φρόντισε να πάρει στην κατοχή του τις περισσότερες αχαρτογράφητες περιοχές του Κονγκό (πρωην Ζαϊρ).

Ο βασιλιάς Λεπόλδος Β’ του Βελγίου γνωστός και ως «σφαγέας του Κονγκό» Μια έκταση 905 χιλιάδων τετραγωνικών μιλίων τροπικού δάσους, αχανείς εκτάσεις από δέντρα καουτσούκ, που ήταν το υλικό με την υψηλότερη ζήτηση στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν τα εδάφη που είχε υπό την κατοχή του ο βασιλιάς. Έκταση δηλαδή 76 φορές μεγαλύτερη από το Βέλγιο.

Το 1876 ο Λεοπόλδος ίδρυσε την «φιλανθρωπική» Διεθνή Ένωση της Αφρικής για να υποδουλώσει του λαούς της Αφρικής Ήταν μια φιλανθρωπική οργάνωση, που είχε ως βιτρίνα την ιεραποστολική εργασία και την δυτικοποίηση των αφρικανικών λαών. Στην πραγματικότητα η οργάνωση ήταν το όχημα για να δημιουργήσει την δική του αυτοκρατορία αλλά κυρίως να υποδουλώσει τους αφρικανικούς λαούς και να προβάλλει σε διεθνές επίπεδο το μικρό πια Βέλγιο.

Στα 23 χρόνια διακυβέρνησης του (1885-1908), ο Λεοπόλδος σφαγίασε πάνω από 10 εκατομμύρια Αφρικανούς, κόβοντας τα χέρια και τα γεννητικά τους όργανα. Τους μαστίγωναν μέχρι λιποθυμίας και πολλές φορές μέχρι θανάτου. Τους έκαιγαν και βίαζαν τις γυναίκες. Η τραγική ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι ο Λεοπόλδος δεν είχε πάει ποτέ στο Κονγκό. Τις θηριωδίες του βασιλιά-σφαγέα «ζήλεψαν» οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Πορτογάλοι οι οποίοι εφάρμοσαν τις ίδιες τακτικές στους αυτόχθονες λαούς που κατέκτησαν. Κομμένα χέρια και μαστίγωμα μέχρι θανάτου για τους μη αποδοτικούς

Η γενοκτονία που προκάλεσε ο Λεοπόλδος καταδικάστηκε από τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Συγκεκριμένα ο Sir Arthur Conan Doyle, το 1909 έγραψε το βιβλίο «Το έγκλημα του Κονγκό» όπου εξιστορούσε τα δεινά των αφρικανικών λαών. Οι περισσότεροι αρχηγοί φυλών όπου εργάζονταν για τον Λεοπόλδο ήταν άνθρωποι αγράμματοι, οι οποίοι χωρίς να έχουν επίγνωση του τι κάνουν ξεπούλησαν τα εδάφη τους για ένα κομμάτι ύφασμα.

Οι χειρότερες θηριωδίες στο Ζαϊρ συνέβησαν μεταξύ 1890 και 1910 με την έγκριση των παγκόσμιων ηγετών, που έκαναν «τα στραβά μάτια». Ο έμπειρος βασιλιάς είχε προνοήσει και στις συμφωνίες που έκανε με τον κάθε αρχηγό φρόντιζε να του ανήκουν τα όλα τα αγαθά από στεριά και θάλασσα. Έτσι όχι μόνο έπαιρνε τις περιουσίες τους αλλά τους έπειθε ότι δουλεύοντας για εκείνον θα μπορούσαν να βλέπουν την εξέλιξη και να βγουν ωφελημένοι από την εκμετάλλευση των αγαθών.

Oι «εργάτες» του Λεοπόλδου
H βιαιότητα που επέδειξαν οι αξιωματικοί του Λεοπόλδου δεν είχε προηγούμενο. Όποιος εργάτης δεν κατάφερνε να συλλέξει την απαιτούμενη ποσότητα καουτσούκ είχε ως ελάχιστη τιμωρία τα δέκα μαστιγώματα, με ένα ειδικό μαστίγιο από αποξηραμένο δέρμα ιπποπόταμου που το έκοβαν σε λωρίδες και ήταν τόσο δυνατό που άφηνε ανεξίτηλα σημάδια. Όσοι εξακολουθούσαν να μην είναι αποδοτικοί, δέχονταν μέχρι 100 τέτοια χτυπήματα που τους έστελναν στο θάνατο. Σε άλλες περιπτώσεις τους έκοβαν το ένα χέρι.

Τον Λεοπόλδο εκπροσωπούσε ένας ιδιωτικός μισθοφορικός στρατός που είχε αναλάβει να τρομοκρατεί και να σκοτώνει τους εργάτες χωρίς να φαίνεται πουθενά ο ίδιος. Λευκοί αξιωματικοί βασάνιζαν τους υποδουλωμένους εργάτες, μερικοί εκ των οποίων προέρχονταν και από φυλές κανιβάλων ή είχαν απαχθεί από γύρω χωριά. Κομμένα χέρια ως λάφυρα! Η μαρτυρία ενός κατώτερου αξιωματικού του μισθοφορικού στρατού του Λεοπόλδου αποκαλύπτει την ωμή πραγματικότητα: Ο διοικητής μας διέταξε να κόψουμε και να παλουκώσουμε τα κεφάλια όλων των ανδρών ενός χωριού που αντιστάθηκε στις επιθυμίες του Λεοπόλδου. Κόψαμε επίσης και τα γεννητικά τους όργανα. Τέλος, μας ανάγκασαν να κρεμάσουμε σε σχήμα σταυρού μανάδες με τα παιδιά τους.

Ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου είχε καταγραφεί ως ο πλουσιότερος άντρας εκείνης της εποχής. Η αμύθητη περιουσία του ξεπερνούσε τα 100 εκατομμύρια δολάρια ενώ το μεγαλύτερο της μεταβιβάστηκε στην βελγική κυβέρνηση μετά το θάνατο του....

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…