ΟΙ ΘΕΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΟΙ

 

Σε μία εποχή που ο άνθρωπος φιλοδοξεί να ξεπεράσει τα γήινα σύνορα και να ταξιδέψει στο διάστημα, που η δυνατότητα μόρφωσης και ανάπτυξης του πνευματικού επιπέδου υπάρχει παντού γύρω αρκεί κάποιος να θελήσει να μάθει, σε μία εποχή που οι επιστήμες, η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα τεράστια, παρατηρείται ένα φαινόμενο που θυμίζει, με νέα δεδομένα, εποχές σκοταδισμού και άγνοιας.

Ενώ θα έπρεπε οι άνθρωποι να έχουν απαγκιστρωθεί από την ανάγκη να υποτάσσονται και να υπομένουν στωικά  την τιμωρία ή το έλεος, παντοδύναμων θεών που ορίζουν τη μοίρα τους, απόλυτοι κυρίαρχοι πάνω σε αθώους και ενόχους, αυτοί οι αόρατοι θεοί, που κάποια στιγμή αμφισβητήθηκαν από τις αναπτυσσόμενες δυτικές κοινωνίες, αντικαταστάθηκαν με ΝΕΟΥΣ ΟΡΑΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, που ονομάζονται ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ.

Στο νέο σκοταδισμό όπου κυρίαρχοι του παιχνιδιού είναι θεότητες με σάρκα και οστά που γνωρίζουμε τις φάτσες τους, τις φωνές τους, τις εντολές τους, οι άνθρωποι λειτουργούν απέναντί τους όπως ακριβώς με εκείνους τους …αόρατους. Δεν υπάρχει αμφισβήτηση στους λόγους τους, ακόμα και αν κάποιος φέρει αποδείξεις για την απάτη, γιατί αυτοί ξέρουν «εσύ τι είσαι?»

Με την πανδημία του κορονοϊού, το φαινόμενο «πιστεύω σε ένα θεό πατέρα, παντοκράτορα» έχει πάρει διαστάσεις που θα ζήλευαν ακόμα και οι αγράμματοι χωρικοί του μεσαίωνα που νόμιζαν πως οι βασιλιάδες τους έχουν άλλο αίμα και αφοδεύουν χρυσάφι αντί για σκατά. Ακριβώς όπως τότε εκείνοι που τολμούσαν να ξεγυμνώσουν τους τυράννους οδηγόντουσαν στη πυρά και οι φουκαριάρηδες κοίταζαν το θέαμα νομίζοντας πως διαπράττεται αντί για έγκλημα, θεία δικαιοσύνη, έτσι και σήμερα υπάρχει μια τεράστια ανάγκη στη φάρμα των ζώων, όλα τα φουκαριάρικα ζωάκια να δώσουν δικαιολογία σφαγής στο χασάπη τους.

Είναι η ανθρώπινη πνευματική δειλία, η άγνοια, η έντεχνη δηλητηρίαση των μυαλών από ολόκληρες καλά καταρτισμένες ομάδες, που έχουν μελετήσει άψογα ακόμα και τα παραμικρά ανθρώπινα ψυχικά χαρακτηριστικά, που οδηγούν στο φαινόμενο που βλέπουμε σήμερα και αποδεικνύει πως η ανθρωπότητα αρέσκεται ακόμα να είναι η βιασμένη και κακοποιημένη γυναίκα στα χέρια ενός σαδιστή, που συνεχίζει να ψελλίζει «μην τον κατηγορείτε, εγώ έφταιξα…»

Υπάρχει όμως και μία δικαιολογία πολύ σοβαρή. Αν όλο αυτό που βλέπουμε γύρω μας είναι η μεγαλύτερη απάτη που έχει συντελεστεί στους αιώνες που ο άνθρωπος κατοικεί πάνω στη γη, δεν μπορείς να δεχτείς πως ναι, είναι απάτη, έτσι απλά γιατί ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΟΜΗΘΕΙ, ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΥΤΤΑΡΟ ΣΟΥ, θα πρέπει να γκρεμιστεί.  Αν πιστέψεις πως ο τύραννος σου λέει  ψέματα, θα οδηγηθείς να αποδεχτείς πως όλη η πυραμίδα προς τα κάτω ΕΙΝΑΙ ΣΑΠΙΑ. Π.χ. αν κάποιος υποθετικά μιλώντας πει πως αυτή τη στιγμή πάνε να πουλήσουν ένα εμβόλιο που είναι επικίνδυνο ή στοχευμένο για να κάνει ζημιά αντί όφελος , και γίνει αυτό , αυτός που θα υποπτευθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει στη συνέχεια να αποδεχτεί πως οι οργανισμοί οι εντεταλμένοι για να αποφασίζουν για τη δημόσια υγεία είναι απατεώνες, κατά συνέπεια τα πανεπιστήμια που τους γέννησαν και τους δίδαξαν απατεώνες, και στη συνέχεια οι γιατροί απατεώνες ή εξαπατημένοι δηλαδή εκπαιδευμένοι στο ψέμα και ουσιαστικά αγράμματοι σαυτό που κάνουν, και οι κυβερνήσεις υποχείρια των τυράννων και άρα εκτελεστές της παγκόσμιας κοινότητας προς όφελος των συμφερόντων των τυράννων που τους εξουσιάζουν.

Ποιος αλήθεια θα άντεχε να ζει χωρίς να χάσει το μυαλό του, αντιλαμβανόμενος όλο αυτό το κατασκεύασμα, σαν ΑΠΟΛΥΤΟ ΨΕΜΜΑ, όταν πάνω σαυτό και στους κανόνες του, έχει στηρίξει όλη του την ύπαρξη? Η διαφορά με άλλες εποχές είναι πως ο κάθε λαός ζούσε το προσωπικό του δράμα, από τους δικούς τους θεούς και τους τυράννους τους, τώρα το παιχνίδι είναι πολύ πιο ύπουλο.

Μπορείς να αμφισβητήσεις ένα παρανοϊκό τύραννο που μίλησε με το θεό και του είπε πως πρέπει να σκοτωθούν όλα τα νεογέννητα…

Μπορείς όμως να αμφισβητήσεις έναν επιστήμονα που θα σου έλεγε πως τα νεογέννητα φέρουν μια βαρύτατη μόλυνση που αν εξαπλωθεί παντού θα αφανιστεί η ανθρωπότητα οπότε πρέπει να τα φυλακίσουμε?

Μπορείς να αμφισβητήσεις ένα παρανοϊκό τύραννο που σου είπε πως ο υπέρτατος θεός διατάζει να κυκλοφορείς με τα χέρια δεμένα γιατί αμάρτησες.

Μπορείς όμως να αμφισβητήσεις ένα επιστήμονα που θα σου πει πως σε διατάζει να κυκλοφορείς με το στόμα φιμωμένο γιατί αλλιώς αμαρτάνεις έναντι όλων των υπόλοιπων?

Κανείς δεν θα πιστέψει πως γύρω μας συμβαίνει ένα πρωτοφανές σχέδιο απόλυτης υποταγής των ανήμπορων, υποταγμένων και φοβισμένων ανθρώπων, σε ένα παγκόσμιο σχέδιο τελικής λύσης, εκτός από τους γραφικούς που βλέπουν γύρω τους πάντα συνομωσίες και  απάτες. Κι εκείνους που «βλέπουν» αλλά δεν μπορούν να δανείσουν τα μάτια τους στους υπόλοιπους.

Αυτό που κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακή τη πτώση του ανθρώπου σε ένα νέο μεσαίωνα είναι ο απόλυτος φανατισμός και η απόλυτη εμπιστοσύνη  που υποτιθέμενοι λογικοί, μορφωμένοι και επιστημονικά καταρτισμένοι άνθρωποι δείχνουν. Η απόλυτη αφοσίωση και η παντελής απουσία αμφισβήτησης όλων εκείνων που λόγω θέσης, γνώσης, ή ευφυίας θα έπρεπε να έχουν το λόγο του ερευνητή που απαιτεί ουσιαστικές αποδείξεις για οτιδήποτε κληθεί να υιοθετήσει, και όχι τυφλή πίστη όπως οι θρησκευτικοί ταλιμπάν του κάθε δόγματος.

Βλέπω με μεγάλη θλίψη ακόμα και ανθρώπους που πάλεψαν όλη τους τη ζωή να γκρεμίσουν είδωλα και παρανοïκές πίστεις, που φώναζαν στο κόσμο «ξυπνήστε σας δουλεύουν» να προσκυνούν τυφλά αυτούς τους ίδιους που πριν λιθοβολούσαν. Γιατί δεν μπορεί να περάσει η ελάχιστα απλή σκέψη από το μυαλό τους. Αυτές οι συγκεκριμένες συμμορίες δημιούργησαν θρησκείες, ιερατεία, σταυροφορίες μίσους, βασάνισαν και έσφαξαν εκατομμύρια δυστυχισμένους στο όνομα των θεών τους και στην απόλυτη απληστία τους να είναι παντοδύναμοι δυνάστες. Αυτοί οι ίδιοι είναι που έφτιαξαν τη γνώση που «επιτρέπεται» να έχουν τα κοπάδια, τους νόμους που βολεύουν, τη δικαιοσύνη που πρέπει να λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο, τα πανεπιστήμια που πρέπει να διδάσκουν συγκεκριμένα πράγματα, τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συστήματα που συμβαδίζουν με τα σχέδια.

ΑΦΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΖΩΝΤΟΒΟΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ. Αυτός που σου λέει πως αν δεν πας να μεταλάβεις θα σε κάψει ο θεός και αυτοί που σε κυβερνούν φιλάνε το χέρι αυτού που το λέει, ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΑΙΜΟΝΑ, διαχωρίζεις πως στη μεν πρώτη περίπτωση έχεις να κάνεις με απατεώνα, αλλά αυτός που προσκυνάει τον απατεώνα έχει ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ? Γιατί να πιστέψεις πως οτιδήποτε ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΞΕΙ,   ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕΙ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ δεν είναι δομημένο με τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τα δικά του και όχι τα δικά σου συμφέροντα? Και εδώ ίσως να απαντήσεις και ποιος μου απαγορεύει να έχω κοινά συμφέροντα με αυτόν. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο μου δίνεις τη δυνατότητα να σε πω απλά ηλίθιο.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΠΩΣ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΡΙΟ ΙΣΩΣ ΠΕΣΕΙ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ ΗΛΙΘΙΕ.  Ναι την έχουμε πολύ άσχημα και τα χειρότερα έρχονται. Και αρρώστια, και πείνα, και βία και αίμα.

Αυτό που αμφισβητώ για το κάθε τι, ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, Ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ , ΤΙ ΣΤΟΧΟΥΣ ΘΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ , ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ. Ηλίθιε.

ΕΛΕΟΣ… Απλά

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ.

Κοιτάξτε γύρω σας και προσπαθήστε να αντιληφθείτε τι συμβαίνει εκτός από τον κίνδυνο που νοιώθετε για τον ιο-τέρας.

Οι μασκούλες δεν είναι εκείνες οι ιατρικές που όλοι στην αρχή φόραγαν βρίζοντας… είναι πάνινες με λουλουδάκια, σχεδιάκια, οι κοπέλες φοράνε χρώματα ασορτί με το ντύσιμο, τα παιδάκια με εικονίτσες χαρούμενες, οι κυβερνώντες έχουν βάλει και τη σημαιούλα να φαίνεται καθώς κάνουν τις ανακοινώσεις του τρόμου…

Η φοβιστική καραντίνα – φυλάκιση στο σπίτι, έχει μετατραπεί σε ευκαιρία να μαγειρεύουμε λιχουδιές, να διαβάσουμε να μορφωθούμε, να κάνουμε διαλογισμό, να αγαπηθούμε ξανά, να βρούμε τον χαμένο εαυτό μας, εικόνες από όλο τον κόσμο με αστέρες επιδεικνύουν το αστραφτερό τους χαμόγελο και τους τρόπους να διασκεδάσουμε το ‘’μένουμε σπίτι’’

Η έξοδος με το χαρτί γίνεται χαβαλές, όπου όλοι φοράνε μια φόρμα και παριστάνουν τους αθλητές και οι πιο προχωρημένοι γίνονται ξαφνικά φιλόζωοι και υιοθετούν σκυλάκια για να κάνουν τις βόλτες τους…

Τα παιδάκια και οι έφηβοι μαθαίνουν πως όλα γίνονται σε μια εικονική πραγματικότητα, και προσθέτουν στις οθόνες τους εκτός από τα γνωστά δίκτυα, παιχνίδια, κλπ και το σχολείο τους, συνηθίζουν να τα βλέπουν όλα, τη ζωή τους ολόκληρη σαν γιαπωνέζικα καλωδιωμένα στο δίκτυο ζόμπι.

Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές ιδεολογίες εξαφανίζονται και τη θέση τους παίρνουν νέα στρατόπεδα μίσους.. ΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΝΗΤΕΣ. Αρνητές… στοχευμένη λέξη για να αποτυπώνει στα μυαλά πως εδώ γίνεται ολοκαύτωμα από μια μόλυνση που προχωράει πολύ πιο βαθεία από τους πνεύμονες…

Το φαινόμενο φτωχοποίησης παίρνει άλλες διαστάσεις αλλά δεν βγάζει πια αγανακτισμένους στις πλατείες, ούτε απεργίες, ούτε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας γιατί… προέχει η δημόσια υγεία, ακόμα κι αν τελικά πεθάνεις από τη πείνα…

Οι νέοι θεοί είναι εκείνοι που θα δώσουν μια σύριγγα με το θαυματουργό υγρό που θα χαρίσει παράταση ζωής ή τουλάχιστον ελπίδα στους μελλοθάνατους πληθυσμούς…

Και ναι…

Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν

πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν

και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν

αυτά που λες, "et preterea censeo Carthago delenda est"

Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ.

 

Επειδή η φυλάκιση ήδη λαβαίνει χώρα, και ο καθένας νοιώθει αυτή την ασφυξία ανακατεμένη με μια σειρά από ερωτηματικά, ας κάνουμε μια σύνοψη, γιατί το θέμα ‘’ψεκασμένοι’’ και ‘’λογικοί’’ πολίτες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Να τονίσω λοιπόν, περισσότερο για τους φίλους που γεμάτοι αηδία και περιφρόνηση, έχουν μπει στην ανόητη αντίληψη του ‘’ή είσαι με αυτούς ή είσαι με τους άλλους’’, πως δεν υπάρχει μόνο άσπρο-μαύρο. Κι επειδή δεν μπορώ να αφήσω να περνάει έτσι άνετα η άποψη πως όποιος δεν έχει γίνει ένα τρομοκρατημένο ανθρωπάκι, που αν του πουν αύριο να κρατήσει την αναπνοή και να σκάσει θα το κάνει, είναι ψεκασμένος, θα αναφέρω τη δική μου άποψη και προκαλώ οποιονδήποτε ‘’λογικό’’ να αντικρούσει με επιχειρήματα.

Ο κορονοιος υπάρχει. Το αν είναι ένα προϊόν της φύσης ή κάποιου εργαστηρίου δεν με απασχολεί προς το παρόν. Απλά υπάρχει, εξαπλώνεται και κόσμος αρρωσταίνει ή πεθαίνει. Εκεί σταματάει η γνώση και αναλαμβάνει η επιστήμη να βοηθήσει όσους αρρωσταίνουν. Αυτό είναι το ζητούμενο σε κάθε επιδημία, σε κάθε ασθένεια, σε κάθε θέμα που αφορά την υγεία. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΟΔΗΓΙΕΣ, ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΝΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ.

Τα μεγάλα ερωτήματα, που πρέπει κάθε άνθρωπος να έχει, είναι ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ, ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. Αν ο ιός είναι τόσο φονικός, σε σχέση με άλλες γρίπες, ασθένειες μεταδοτικές, που αυτό δεν φαίνεται από καμία στατιστική μέχρι τώρα, προσέξτε δεν λέω πόσο μεταδοτικός αλλά πόσο φονικός, τότε τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι μπούρδες. Σε ένα τόσο φονικό ιο, το μόνο μέτρο που θα είχε λογική θα ήταν ένα μήνα ΟΛΙΚΗ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ, και μ΄αυτό εννοούμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ, κάθε είδους εργασία, εργοστάσια, σούπερ μάρκετ, τα πάντα όλα, κλεισμένοι μέσα στα σπίτια και διανομή τροφίμων στη πόρτα, όπως έγινε στη Κίνα. Μετά από αυτό να δούμε τι εξέλιξη έχουμε. Δηλαδή εσείς που πιστεύετε πως αυτός ο ιος είναι μια νέα πανούκλα, πιστεύετε πως σώζεστε με τις ψευτοκαραντίνες;

Καταστήματα κλειστά, εστίαση κλειστή, αλλά στοιβαγμένα ποντίκια μέσα στα ΜΜΜ, δημοτικά ανοιχτά, γυμνάσια – λύκεια κλειστά, απαγόρευση κυκλοφορίας τα άγρια μεσάνυχτα , ανοιχτή κυκλοφορία την ημέρα, εγκλεισμός στο σπίτι αλλά χαρτί εξόδου που ο καθένας μπορεί να φοράει μια φόρμα και να παίρνει ένα σκύλο και να τριγυρνάει, απαγόρευση συγκεντρώσεων, αλλά ψώνια στη λαϊκή η οποία λέει θα έχουν κάποια απόσταση οι πάγκοι ή θα είναι λίγοι μέσα στο σουπερ μάρκετ όπου στις μεγάλες αλυσίδες οι λίγοι που αντιστοιχούν είναι τόσοι που ζητάς κι ένα συγνώμη να περάσεις ανάμεσα από τα πλήθη με τα παραφουσκωμένα καρότσια.

Αν δεν είναι τόσο φονικός αλλά η φονικότητα  του είναι σε πληθυσμούς που είναι ηλικιωμένοι οι περισσότεροι ήδη ασθενείς από άλλες βαρύτατες νόσους, άνθρωποι που με κάθε απλή ίωση θα είχαν πεθάνει, ή θα διέτρεχαν μεγάλο κίνδυνο, υπάρχει λογική να παίζεις τη κολοκυθιά με τις καραντίνες; Υπάρχει λογική ΝΑ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΥΓΙΕΙΣ; Γιατί έχουμε ασυμπτωματικούς λένε οι οποίοι μεταδίδουν τον ιο… Δηλαδή, άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κανένα σύμπτωμα, δηλαδή δεν βήχουν, δεν φτερνίζονται, δεν ιδρώνουν από πυρετό, μεταδίδουν στον αέρα τον ιο… δηλαδή μιλάμε όχι απλά για πανούκλα αλλά για κάτι το οποίο δεν έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα ξανά, αν σκεφτείς πως ακόμα και στη μεγάλη έξαρση της φυματίωσης, που εκατομμύρια πέθαιναν, φτύνοντας τα πνευμόνια τους, καραντίνες δεν υπήρχαν και οι περισσότεροι πριν να φθάσουν στο τελευταίο στάδιο, ήταν δίπλα στους δικούς τους στο σπίτι που τους φρόντιζαν και τους απάλυναν το πόνο τους… δηλαδή φυλακίζεις όλη τη χώρα, τσακίζεις χιλιάδες εργαζόμενους και επιχειρηματίες τους στέλνεις στην απόλυτη καταστροφή, επιβάλεις εκατομμύρια κόσμος να κυκλοφορούν με φίμωτρα και να προσπαθούν να πάρουν ανάσα, και δεν ξέρουμε ΠΟΣΟ ΚΑΚΟ ΚΑΝΕΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΧΡΗΣΗ ΜΑΣΚΑΣ,  επιβάλεις μικρά παιδάκια να υπομένουν μάσκες, περιορισμούς στη ζωή τους, επιβάλεις στους ανθρώπους να οδηγηθούν σε απόγνωση, ψυχώσεις, δημιουργείς μια ολόκληρη αυτοκτονική κοινωνία, για να προστατέψεις ηλικιωμένους και ασθενείς… Γιατί ναι, και νέοι κολλάνε αλλά τη περνάνε σαν μια γρίπη, και αν την περάσουν πιο βαριά, βλέπουμε πως βγαίνουν από τα νοσοκομεία έστω και αν χρειάστηκε να νοσηλευτούν, όπως γίνεται με κάθε ΣΟΒΑΡΗ ΓΡΙΠΗ.  Τόση ξαφνική φροντίδα και αγάπη για τους ηλικιωμένους και τους σοβαρά ασθενούντες; Δακρύζω από συγκίνηση για την τόση φιλανθρωπία…

Τα ερωτήματα πέφτουν πλέον βροχή. Στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης γίνεται χαμός από διαμαρτυρίες. Στην γειτονική Ιταλία που είναι μια από τις χώρες που έχει τσακιστεί στη κυριολεξία από το θέμα κορονοιος, φωνάζουν ΦΤΑΝΕΙ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ. Και κανείς δεν τους ακούει. Οι επιπτώσεις από τις καραντίνες είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Ολόκληρα κράτη οδηγούνται σε μια τεράστια οικονομική καταστροφή. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ.

Ας μας πει λοιπόν κάποιος τι ακριβώς συμβαίνει. Τους έχει ξεφύγει ή έγινε εσκεμμένα κάποιος ιος, που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ; Να το ξέρουμε να μπούμε σε λαγούμια και να κρυφτούμε γιατί έχει έρθει η αποκάλυψη και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι. Να μας το πουν για να έχουμε περιθώριο να κρυφτούμε όσο πιο βαθιά μπορούμε. Εγώ τη Δευτέρα πρέπει να πάω κανονικά στη δουλειά μου. Θα πρέπει να πάρω δύο συγκοινωνίες, μετρό και ηλεκτρικό και να στριμωχτώ με τους υπόλοιπους σαν  σαρδέλα. Θα πρέπει να περάσω 8 ώρες μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους χωρίς να ξέρω τι έχουν. Θα μπω στο σουπερ μάρκετ και θα βρίσκομαι δίπλα δίπλα με άλλους. Τι είμαι εγώ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ που επάνω μου θα αποδείξουν αν είναι μεταδοτικός ο ιος ή όχι; Τι είμαι εγώ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ;

Κι εσύ που κουνάς το δάχτυλο και κοιτάς με αηδία όποιον τολμήσει να σκεφτεί με ελάχιστη λογική γιατί σου έχει στρίψει από ένα φόβο που σου έχουν φυτέψει βαθιά μέσα στο κούφιο κεφάλι σου, και ακόμα περισσότερη ντροπή σου αν είσαι επιστήμονας, μου λες πως είμαι ψεκασμένη; Τι μαλακία λέξη βρήκες για να υποβιβάζεις τις φωνές αμφισβήτησης, που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια γενικευμένη παράνοια, που τους οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή; Ψεκασμένος είσαι εσύ δυστυχισμένο ανθρωπάκι που βλέπεις τους συνανθρώπους σου να καταστρέφονται, τα μαγαζιά να κλείνουν, χιλιάδες να οδηγούνται στην ανεργία και τη φτωχοποίηση, που βλέπεις παιδάκια να ασφυκτιούν κάτω από μάσκες της ντροπής, που βλέπεις ανθρώπους να υποβάλλονται σε μεθόδους αμφίβολες μέσα στα νοσοκομεία, νέους που διασωληνόνονται και γίνονται πειραματόζωα σε μια αόρατη απειλή και δεν μπορείς να ανακαλέσεις στο μυαλό σου ούτε τις απλές γνώσεις που είχες, για να κατανοήσεις το μέγεθος του αίσχους.

Ο κορονοιος υπάρχει και δεν διαφωνώ, υπάρχει και μπορεί να είναι και μια σοβαρή μορφή γρίπης που καλύτερα να μην κολλήσεις και αν είσαι από τους επικίνδυνους πληθυσμούς καλύτερα να κάτσεις σπίτι. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ. Αλλά η γενικευμένη εξόντωση δεν θα γίνει από το ιο της γρίπης αλλά από τους γιους των ανθρώπων, τους μεταλλαγμένους σε αλαζόνες και αδηφάγους τυράννους που ονειρεύονται αυτοκρατορίες και δούλους στην δούλεψη τους. Το κακό είναι πως όταν θα έρθει η ώρα που όλα θα φανούν, και η τελική λύση θα είναι σε πλήρη εφαρμογή, και να ξυπνήσεις θα είναι αργά.

ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ ΚΙ ΑΥΤΗ ΕΜΑΣ

 

Χτες βράδυ

Έβαλα να ακούσω τραγούδια παλιά . Από εκείνα τα χιλιοτραγουδισμένα που λατρεύτηκαν αλλά στο δρόμο ξέχασαν οι άνθρωποι την ουσία των στίχων.

Ξεφύλλισα μερικές παλιές σημειώσεις για να εξακριβώσω πόσο και αν έχω αλλάξει από τότε. Τότε που νόμιζα...

Δεν σας κρύβω πως ο ψυχισμός μου, όπως και πολλών άλλων πλέον, χωρίζεται άγρια σε δυο μέρη. Από τη μια οργή κι από την άλλη θλίψη. Απέραντη θλίψη.

Η αισιοδοξία παρακολουθεί απλά τις εναλλαγές στη ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια σαν τουρίστας. Αραχτή κάπου μακριά , αμέτοχη, ξένη σε όσα συμβαίνουν.

Υπάρχει ένα επικίνδυνο όριο που πιστεύω πως έχουμε αρχίσει να το ξεπερνάμε. Οχι ένας ένας από εμάς , εννοώ ένα όριο επικίνδυνο που το καταρρίπτει χωρίς σκέψη πλέον, με το ένστικτο προχωρώντας , το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.

Μπορεί ακόμα να κυκλοφορεί χρήμα, μπορεί να είναι πολλοί οι σιωπηλοί, οι αμέτοχοι, μπορεί να υπάρχει κόσμος που κάνει το παιχνίδι του εαυτούλη του ακόμα, αλλά πόσους χαρούμενους βλέπετε γύρω σας? Ακόμα κι από αυτούς που περνάνε με το αμάξι τους και τη μουσική στο τέρμα, ακόμα κι από τα παιδιά που χορεύουν στα κλαμπ, ακόμα κι οι τηλεπερσόνες που παρελάζουν χαζοχαρούμενα από τα κανάλια, πόσες φάτσες βλέπετε να λάμπουν να είναι ευτυχισμένες?

Κοιτάζω τα πρόσωπα γύρω μου και τρομάζω.  Στα περισσότερα μάτια δεν υπάρχει γαλήνη,  ούτε καν λογική. Δεν έχει σημασία αν ο τάδε καταναλώνει τη ζωή του σε σκουπίδια ή ο άλλος παλεύει για μεγάλα ιδανικά. Και οι δυο κουβαλάνε ένα βλέμμα γεμάτο πανικό.

Κι  όσα βλέμματα δεν έχουν φτάσει καν σ΄αυτό το πανικό, τα κοιτάζεις και δεν έχουν τίποτα μέσα τους. Τίποτα άλλο εκτός από συνήθειες. Συνήθειες που τις νομίζουν ζωή. Κλισέ, εμμονές, πεποιθήσεις που τους κρατάνε σε ένα συνεχόμενο ρελαντί, να μην μπορούν να απολαύσουν ούτε μια επικίνδυνη κούρσα, ούτε ένα ρομαντικό περίπατο της ψυχής.

Στο σημείο μηδέν οι τύραννοι άρπαξαν βίαια πάνω από τα ζαλισμένα πλήθη αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι, τις συνήθειες, τις δικλείδες ασφάλειας σε ένα κόσμο που καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Δεν έφτανε η φτωχοποίηση, η μετάλλαξη της κοινωνίας σε πόλεις ζωντανών νεκρών, δεν έφταναν οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία, ήρθε η φυλάκιση, χωρίς δίκη, χωρίς απόδειξη ενοχής. Η καταδίκη να μην μπορεί κάποιος να εκτελέσει ούτε τις μικρές ελάχιστες συνήθειες. ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΕΣ, ΚΡΑΤΑΤΕ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, και στο τέλος

ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ.

Χλιαροί, μέτριοι, αποκοιμισμένοι σε στρώματα φτιαγμένα από ψέματα και στην απέναντι όχθη μάτια γεμάτα απορίες, αγουροξυπνημένα από ένα μεγάλο και βαθύ ύπνο,  γεμάτα θολωμένη οργή που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάποιον να φωνάξει το όνομά τους, να τους επιστρατεύσει σε κάποιο  πόλεμο, για να μπορέσουν να βρουν κάτι να υπερασπιστούν.

Το μόνο συναίσθημα αυτή τη στιγμή που μπορεί να γεμίσει τις άδειες ψυχές είναι η υπεράσπιση κάποιου ιδανικού.  Άλλοι το ψάχνουν στο πατριωτισμό, άλλοι στο ταξικό αγώνα, άλλοι στη διαφύλαξη του πολιτισμού, άλλοι  στην επιθυμία για ανατροπή, επανάσταση, εξέγερση, άλλοι γίνονται απλά τραγικοί αυτόχειρες... 

Η δική μας πατρίδα,  που έχει συγκλονιστεί από τη μικρασιατική καταστροφή, τις χαμένες πατρίδες, τη φασιστική επέλαση, δυο παγκόσμιους πολέμους , έναν απίστευτο σε αγριότητα εμφύλιο , μια επέλαση του ψυχρού πολέμου με το χειρότερο του πρόσωπο, δικτατορία, τη προδοσία της Κύπρου, και τον εξευτελισμό όλων των οραμάτων της μεταπολίτευσης , μια κοινωνία που παρασύρθηκε στο να ξεπουλήσει τους λόγους που θα μπορούσαν να την κάνουν ευτυχισμένη, περήφανη, γενναία, μοιάζει να παρασέρνεται , να αδρανεί, να υποτάσσεται ή να βγάζει κραυγές που δεν έχουν σημασία, όμως κατά βάση μετατρέπεται σε κάτι επικίνδυνο.

Είναι το αγρίμι που αφουγκράζεται το κίνδυνο, τον αόρατο εχθρό, τον επερχόμενο θάνατο, και γρυλίζει δείχνοντας τα δόντια, χωρίς να έχει βγάλει ακόμα τα νύχια. Το γρύλισμα ακούγεται αλλά κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει. Που θα ορμήσει. Γιατί εδώ και πολύ καιρό, ο πολιτικός κόσμος έχει χάσει την ικανότητα να μεταφράζει τα γρυλλίσματα της κοινωνίας και να τα κατανοεί εγκαίρως πριν το δάγκωμα. Όλος ο πολιτικός κόσμος. Δεξιά κι αριστερά.   Δεν είναι καθόλου τυχαίο ή αφελές που όλο και περισσότεροι επιζητούν σήμερα να συσπειρωθούν σε ομάδες που δεν είχαν συμμετοχή στο θλιβερό αυτό Κοινοβούλιο και σε όλο το σκηνικό της εξευτελιστικής και πέρα από κάθε φαντασία αισχρής κατάληξης της πολυπόθητης μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ούτε αφελές που ξεψαχνίζουν οι περισσότεροι τι καπνό φουμάρει κάθε νέα κίνηση, κάθε νέα πρωτοβουλία.

Οργή, εξαθλίωση και έλλειψη εμπιστοσύνης στη Πολιτεία είναι ένα τρίπτυχο που σύντομα θα κοιτάξει  την άβυσσο.  Κι η άβυσσος  θα μας κοιτάξει κι αυτή....

Ο ΧΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Κ@ΒΛΑ ΤΟΥ.

 

Είναι εντυπωσιακό να παρατηρεί κανείς, πόση πρόοδο έχουμε κάνει σε θέματα χαφιεδισμού στην Ελλάδα. Με αφορμή την επικήρυξη 100 χιλιάρικα για εκείνους που έκαναν τη χυδαία επίθεση στο πρύτανη, μου ήρθε στο μυαλό πως στις μέρες μας συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Ενα νέο επάγγελμα αναδύεται μέσα από το βούρκο αυτής της σιχαμάρας που ζούμε. Ο χαφιές για τη κ@βλα του...

Σ' αυτήν εδώ τη χώρα την πανέμορφη όλοι γνωρίζουμε, το σπουδαίο εθνικό ρόλο που έπαιξαν οι χαφιέδες κάθε είδους. Στη κατοχή, στον εμφύλιο, στα μετα εμφυλικά χρόνια, στη χούντα, στη μεταπολίτευση. Ανθρωπάκια τελευταίας στάθμης, σιχαμερά υποκείμενα έτοιμα να ξεπουλήσουν και τη μάνα τους, έγιναν οι ξεπουλημένοι πολίτες, ενός ξεπουλημένου κράτους που κυβερνούσαν πάντα ξεπουλημένα τομάρια.  Ομως αυτός ο χαφιεδισμός δεν ήταν τσάμπα.

Επάνδρωσαν το δημόσιο, πήραν αδειούλες για περίπτερα, ταξί, κυλικεία, καντίνες σε τουριστικά μέρη, ακόμα και τα σκουπιδιάρικα στις πολυτελείς περιοχές, όπως στο Κολωνάκι, ένα χαφιεδιλίκι θα έπρεπε να είχες ρίξει, για να συλλέγεις τα πολυτελή αποφάγια,  στα Υπουργεία και τα νοσοκομεία, πληρωνόντουσαν από τις υπηρεσίες πληροφοριών, έκαναν δουλίτσες,  Χτίσανε τα σπιτάκια τους, σπουδάσανε τα παιδάκια τους, βάλανε και το κατι τις στην άκρη, στο τέλος κατέληξαν να αποτελούν το καθώς πρέπει πρόσωπο του νοικοκύρη της διπλανής πόρτας,

Κατάπτυστοι αλλά χρήσιμοι από το καθεστώς μια ιστορία αγάπης και μίσους, όπως όλες οι τυραννίες αισθάνονται για τα ρυπαρά μέλη του κοινωνικού συνόλου, που μαζί τους δεν θέλουν να έχουν επαφές αλλά και χώρια τους δεν μπορούν να πάνε μπροστά. Ζούμε σε μια χώρα που έβγαλε το περιβραχιόνιο με τη σβάστικα από τα μπράτσα των δοσίλογων και τους έδωσε λόγο κι εξουσία απέναντι στους συμπολίτες. Ολη η Ευρώπη μετά το πόλεμο πέρασε λεπίδι στους προδότες κι εμείς πάνω στους προδότες φτιάξαμε τη μεταπολεμική Ελλάδα.

Σήμερα που οι φόβοι του ψυχρού πολέμου είναι παρελθόν, που οι διεθνείς συμμορίες έχουν σπουδαιότερα καλούδια στα χέρια τους για να χειραγωγούν, να κατευθύνουν, να επιβάλλουν και να διατάσσουν, το χαφιεδιλίκι κυρίες και κύριοι γίνεται πλέον για τη κ@βλα. Τηλεφωνικά νουμεράκια που ευσυνείδητοι χαφιέδες, συγνώμη πολίτες ήθελα να πω, έχουν το ρόλο εκείνου του σπασίσκλα στο σχολείο, που όλοι αηδιάζαμε όταν τον βλέπαμε, εκείνο το κομπλεξικό και δειλό παιδάκι που έδειχνε με το δάχτυλο ''κυρία, κυρία αυτός το έκανε''.

Κύριε, κύριε αυτός κάπνισε σε κλειστό χώρο

αυτός δεν φοράει  μασκούλα σε ανοιχτό χώρο

αυτοί δίπλα είναι πολλοί μαζεμένοι ελάτε να τους μαζέψετε.

Στο μυαλό του σύγχρονου χαφιέ, δεν υπάρχει ντροπή ή έστω μια ελάχιστη ενοχή γι΄αυτό που κάνει γιατί έχει πλάσει μια εικόνα του εαυτού του, που κανονικά οι υπόλοιποι θα έπρεπε να ζηλεύουν. Είναι η συνείδηση ανάμεσα στους ασυνείδητους, ο καλός πολίτης απέναντι στους απολίτιστους, ο οικογενειάρχης απέναντι στα ρεμάλια, ο έξυπνος απέναντι στους ηλίθιους. Είναι, στο μυαλό του πάντα, το παράδειγμα που αν το μιμόντουσαν και οι υπόλοιποι ο κόσμος θα πήγαινε μπροστά.

Και είναι τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του που το κάνει τσάμπα. Δεν θέλει τίποτα. Είναι το πρόβατο που καταγγέλλει στο χασάπη πως το διπλανό προβατάκι τρώει περισσότερο χορτάρι. Είναι το πρόβατο που την ώρα που το σφάζουν δείχνει με το δάχτυλο και λέει ναι αλλά εκείνο εκεί έχει καλύτερο κρέας σφάχτο πρώτο.

Στην εποχή του κορονοιού αναδύεται ένα νέο είδος υποκειμένου, που σιγά σιγά συσσωρεύει επάνω του τόσο μίσος για τους συμπολίτες που ούτε ο ταγματαλήτης της κατοχής δεν είχε απέναντι στον αντάρτη. Δεν ακούει, δεν βλέπει, δεν σκέφτεται, δεν αναρωτιέται, μόνο βγάζει κραυγές οργής απέναντι σε ένα κόσμο που είναι χιλιάδες οι ηλίθιοι και ελάχιστα τα φωτεινά αστέρια σαν κι αυτόν.

Με πρόσχημα τη ζωούλα του που τρέμει και σύνθημα του, το ''όποιος δεν υπακούσει να γίνει στήλη άλατος'' είναι η απόδειξη πως οι τυραννίες δεν έχουν μόνο δεκανίκια ξεπουλημένες κυβερνήσεις, υπάκουους στρατούς, και υποταγμένους πολίτες, αλλά έχουν ανάμεσα στο κόσμο πάντα, τις πρόθυμες εφεδρείες υπανθρώπων, που τώρα πια δεν χρειάζεται ούτε να τους πληρώνουν.

Και καλά θα πει κάποιος, συγκρίνεις τους δοσίλογους της κατοχής με ένα καθως πρέπει πολίτη που καταγγέλει έναν ανεγκέφαλο που δεν φοράει μασκούλα και γίνεται δημόσιος κίνδυνος για όλους... Προλαβαίνω να πω το ποιηματάκι που όλο και περισσότεροι έχουν βάλει στο μυαλό τους σαν μοναδική αλήθεια, γιατί ναι, τώρα πια στην εποχή που  απάτη κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα και ο κοσμάκης τρομοκρατημένος έχει γαντζωθεί πάνω της για να περισώσει τη μίζερη ζωούλα του, ο ρουφιάνος της διπλανής πόρτας είναι ντυμένος συνείδηση.

Σε τίποτα όμως δεν διαφέρει από το δοσίλογο της κατοχής, εκτός από ένα. Το κάνει για τη κ@βλα του ΤΣΑΜΠΑ.