ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΜΕΙΣ.

Την πρώτη μου ανάρτηση για την νέα χρονιά θέλω να την αφιερώσω, σαν φόρο τιμής, σε ένα κόσμο που γνώρισα τους τελευταίους μήνες και που μέχρι πριν λίγο καιρό, αγνοούσα, ή μάλλον γνώριζα από ειδήσεις που διάβαζα ή από γνωστούς στο περιβάλλον μου που μου προκαλούσαν θλίψη, και κούναγα το κεφάλι όπως οι περισσότεροι κάνουμε λέγοντας ένα απλό τον φουκαριάρη, τον καυμένο, πάει αυτός....

Χθες παραμονή είχα την προτελευταία μου χημειοθεραπεία. Επειδή δεν θέλω να το παίξω ήρωας σε όλες μου τις θεραπείες είχα ελάχιστες ή ανύπαρκτες παρενέργειες, δεν άλλαξε τίποτα στην καθημερινότητα μου εκτός από τη καράφλα μου και την όψη μου που μοιάζω λίγο σαν εξωγήινη!! (δεν είναι κακό αυτό, στην επερχόμενη εισβολή των επικυρίαρχων μπορεί να την βγάλω καθαρή!)

Σε αυτούς τους διαδρόμους λοιπόν, που είναι και η σκληρότερη φάση θεραπείας σε κάποιον που αντιμετωπίζει τον καρκίνο, υπάρχουν σαφέστατα ΔΥΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ κατηγορίες ασθενών. Εκείνοι που στέκονται αμίλητοι, σκοτεινιασμένοι, και περιμένουν με δραματικό τρόπο τη συνέχεια, θεωρώντας πως είναι κιόλας τελειωμένοι (και αυτό δεν συμβαίνει μόνο σε κάποιους που όντως την έχουν άσχημα αλλά και σε εκείνους που οι γιατροί διαβεβαιώνουν πως θα έχουν πολύ καλή εξέλιξη μέχρι θεραπεία) και η δεύτερη κατηγορία, άσχετα με το στάδιο που βρίσκονται είναι οι με λένε Γιάννη όπως θα έλεγε ένας φίλος και στ' @ρχίδια μου. 

Και ναι αν υπάρχει μια ιστορία "μεταφυσικού" χαρακτήρα που τελικά είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, είναι πως το σώμα μας ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟΝ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Είναι αληθινά θαύματα της ανθρώπινης δύναμης αυτά που είδα. Η νοσοκόμα ερχόταν να δώσει χάπια αντιεμετικά σε ανθρώπους που έκαναν θεραπείες πολύ βαριές και είχαν 98% πιθανότητα να μην μπορούν ούτε να φάνε, κι εκείνοι έλεγαν δεν τα θέλω γιατί είμαι μια χαρά... (πολλοί από αυτούς ήταν στο μπαλκόνι πίνοντας τον καφέ του και κάνοντας τσιγαράκι... και οι οποίοι στη συνέχεια στο σπίτι, όπως μας έλεγαν θα απολάμβαναν ένα ωραίο γιουβετσάκι που είχε φτιάξει η γυναίκα). Αλλοι δεν τους έδιναν τίποτα γιατί δεν λάμβαναν βαριά θεραπεία και εκείνοι παρακάλαγαν έντρομοι για διπλές δόσεις από χάπια γιατί δεν  μπορούσαν να φάνε ούτε φρυγανιά και οι γιατροί έλεγαν είναι στο μυαλό του τι να κάνουμε δωστου γιατί όντως δεν θα μπορεί.

Χθες ήμουν με μια παρέα γυναικών, οι οποίες φόραγαν τις χρωματιστές μαντήλες τους, με το πρόσωπο τους μακιγιαρισμένο έτοιμο για τη γιορτή, χαρούμενες που ήθελαν να ξεμπερδέψουν γρήγορα γιατί έπρεπε να φτιάξουν τη βασιλόπιτα και τα διάφορα εδέσματα για το οικογενειακό τραπέζι. Μία από αυτές περνούσε αυτό το βάσανο για δεύτερη φορά με υποτροπή και πέρα βρέχει. Εχουμε πει τις ιστορίες της ζωής μας (γιατί βρισκόμαστε οι ίδοι άνθρωποι την ίδια μέρα κάθε 21 μέρες) και ανταλλάξαμε τηλέφωνα όσες τελείωσαν για να μην χαθούμε. 

Και τώρα ίσως είναι η στιγμή να βάλω ένα θέμα τροφή για σκέψη γιατί το τι έχουμε διαβάσει εδώ μέσα δεν λέγεται. Θα να αναφέρω σαν βοήθεια για όσους περάσουν κάτι παρόμοιο  2 ΑΛΗΘΕΙΕΣ και όχι φούμαρα που πλέον τις είδα με τα μάτια μου και είναι αυτές οι 2 αλήθειες που με έκαναν να είμαι στη δεύτερη κατηγορία που τρώνε γιουβετσάκια και απολαμβάνουν τον καφέ τους (και ναι, δεν το έκοψα ακόμα αλλά καπνίζω λιγότερο τόσα όσα να τα θεωρώ μια εκτόνωση, μια απόλαυτη κι ας με πείτε παλαβή ή ασυνείδητη).

1. Οι θεραπείες  και η εμπειρία των γιατρών έχουν ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ.     Ανθρωποι που με το είδος καρκίνου που είχαν θα τους έδιναν μερικούς μήνες ζωής τώρα ζουν, και πολύ καλά, για χρόνια ή θεραπεύονται εντελώς. Παρενέργεες θεραπειών έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί της θεραπείας. Οσοι φθάνουν στάδιο 1 ή 2 ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις το λεγόμενο "κακό σπυρί" εξαφανίζεται με συνοπτικές διαδικασείς. 

2. ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ. ΝΟΜΟΣ.  Αυτή τη δύναμη την είδα σε ανθρώπους που είχαν βαθιά πίστη στο Θεό τους, οι οποίοι απλά έλεγαν, έχω κοντά μου τον Χριστό και δεν πρόκειται να πάθω τίποτα (και πλέον αυτό δεν θα το κοροϊδεύω γιατί δεν έχει σημασία αν κάποιος τελικά πιστεύει σε κάτι που είναι ψέμα ή αλήθεια, η ουσία είναι πως αν το πιστεύει με όλη τη ψυχή είναι Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΛΉΘΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ. Είδα εκείνους που είχαν αυτοπεποίθηση, στη δύναμη του σώματος τους και στις αντοχές του και έλεγαν χωρίς ίχνος αμφιβολίας, θα τα καταφέρω το θηρίο δεν θα με νικήσει, κι εκείνους που είχαν πίστη στην επιστήμη, ενημερωμένοι για όλες τις εξελίξεις, ρώταγαν κάθε λεπτομέρεια, γνώριζαν κάθε πτυχή της ασθένειας τους και μελετούσαν λες και θα έδιναν εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. 

Βάσει αυτών που έχω ακούσει εκατομύρια άνθρωποι στο άμεσο μέλλον θα έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ δύσκολες καταστάσεις λόγω μεγάλων καρτέλ εγκληματιών που κινούν τα νήματα των ανθρώπινων ζωών πάνω στο πλανήτη, χωρίς έλεος, αδίστακτοι. Δηλητηρίασαν την τροφή, το νερό, φόρτωσαν τις ζωές με άγχος, βάσανα, μαυρίλα, βομβάρδισαν τα μυαλά με κάθε είδους φόβους, ανωμαλίες, έκφυλοι οι ίδιοι μετέτρεψαν τις κοινωνιες σε αποδέκτες σκουπιδιών, μας ταϊζουν αρρώστια σε κάθε βήμα μας.

Είναι απόλυτα φυσικό πως θα υποστούμε τις συνέπειες ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΓΙΑ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΣ αλλά για να είμαστε σε σύμπνοια με τη φύση, με το σύμπαν. Η αποκοπή μας από το φυσικό περιβάλλον, από το περιθώριο να ονειρευόμαστε και να δημιουργούμε τη ζωή που η ψυχή μας λαχταράει, όλες οι παγίδες που έχουν γραπώσει τα πόδια μας και μας κρατουν καθηλωμένους σε ένα αφύσικο περιβάλλον γεμάτο δηλητηρία, είναι η αιτία αυτής της μεγάλης κατάρρευσης του σώματος. 

Σκεφτόμουν όλους όσους μας έβλεπα σε εκείνους τους θλιβερούς διαδρόμους, να είχαμε ζήσει σε κάποιο μικρό χωριό, αναπνέοντας καθαρό αέρα, καλλιεργώντας τη τροφή μας, ζώντας απλά σαν τα αγρίμια μέσα στη φύση, απολαμβάνοντας την γαλήνη μιας θάλασσας, ή την απεραντοσύνη ενός βουνού, να βλέπαμε ανοίγοντας τα μάτια το πρωί, ένα καθαρό ουρανό, και τα παιδιά μας να μπορούσαν να χαιδεύουν τα προβατάκια, να μαζεύουν τα αυγά από τις κοτούλες, να τρέχουν στη φύση και να δημουργούν τα δικά τους παιχνίδια, αγνοώντας παντελώς την ύπαρξη κινητών ή υπολογιστών. Να μπορούν να δίνουν ονόματα στα αστέρια που θα μετράνε τα βράδια στον ουρανό.  Και να τα κυνηγάει η μάνα γιατί φάγανε στα κρυφά όλες τις μαρελάδες που είχε φτιάξει για το χειμώνα στο κατώγι.

Θα μου πείτε προτείνω να γυρίσουμε πίσω? Να γίνουμε κάτι σαν τους παλιοχριστιανούς. Οχι, μας προτείνω να γυρίσουμε πίσω με τις γνώσεις που έχουμε αποκτήσει, με τα εργαλεία που έχουν εξελιχθεί, με όλες τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει για να επιστρέψουμε σε ένα φυσιολογικό τρόπο ζωής με καλύτερες συνθήκες από ότι οι παππούδες μας. Ναι ξέρω, δεν γίνεται γιατί είμαστε πλέον ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΦΥΛΑΚΗΣ που έχει ελέγξει όλους τους τρόπους απόδρασης για να είναι σίγουροι πως κανένας δεν ξεφεύγει.

Για τη νέα χρονιά λοιπόν δεν έχω παρά να ευχηθώ δύο πράγματα.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΩΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ.

ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ. Ας απολαύσουμε αυτή την ώρα και ας συνεισφέρουμε σε αυτό με όποιο τρόπο μπορούμε. 

Η νέα χρονιά λοιπόν να σας φέρει

ΥΓΕΙΑ (δύναμη μυαλού που καθοδηγεί το σώμα)

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ (αποβολή κάθε σκουπιδιού, μόνο όσα αληθινά έχετε ανάγκη)

ΘΑΡΡΟΣ ( γιατί κάθε πόλεμος θέλει πολεμιστές και όχι κλαψιάρηδες)

ΑΓΑΠΗ (γιατί είναι η γαλήνη που το πνεύμα αποζητά)

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΑΟΥΜΠΟΥ..

 

 

Τι ακριβώς ξέρουμε για τον νέο πλανητάρχη?

Επιχειρηματίας, τηλεοπτικός παραγωγός, Λατίνος εραστής και γεννημένος πωλητής. Μόλις τα διαβάζω αυτά έρχεται ξαφνικά στο μυαλό μου ένα άλλο όνομα ΣΥΛΒΙΟ!! Ο ίδιος ο Τραμπ, είχα διαβάσει κάπου, είχε πει «ο Σίλβιο είναι ένας καλός άνθρωπος» (δεν ξέρω αν αυτό το είχε πει πριν να γίνουν γνωστά τα μπούνγκα – μπούνγκα παρτυ του Σίλβιο ή πριν).

Ο Ντόναλντ ξέρει να βγάζει χρήμα. Είναι μια μηχανή που βγάζει χρήμα. Είναι πολύ λευκός, έχει εκείνα τα χρυσά μαλλιά που ανεμίζουν, γυναικάρες δίπλα του, και είναι Αμερικανός, πολύ Αμερικανός. Λατρεύει τη πατρίδα του, αυτή τη πατρίδα που έχει γ@μίσει τον υπόλοιπο πλανήτη χωρίς σάλιο. Αν είχε κρεμασμένα με μια ζώνη γύρω από τη κοιλάρα του δυο περίστροφα και φόραγε και το γνωστό απαραίτητο καπέλο, θα έλειπε μόνο ένας  φουκαράς κρεμασμένος με μια φυσαρμόνικα καρφωμένη στο στόμα, να τον κοιτάει…. Το πρόβλημα είναι πως δεν είναι τόσο όμορφος σαν στον Χένρι και η Καμάλα βέβαια δεν είναι ο Μπρόνσον (ούτε τα παπούτσια του δεν του δένει) !

Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι η τραμπική λατρεία των  «πεφωτισμένων» συνωμοσιολογιών, βγαίνει από τη περιοχή της άγριας Δύσης και φθάνει μέχρι την πιο υπόδουλη αμερικανική αποικία στην Ευρώπη, δηλαδή στη δύστυχη Ελλάδα,  όπου έτσι και κάνεις κανένα αστείο του είδους «ρε παιδιά εμένα πιο πολύ σαν Χέφνερ με τα κουνελάκια του μου φέρνει παρά σε Μεσία» προς τους πολύ «διαβασμένους», σε κοιτάνε με οίκτο, σκεπτόμενοι πως είσαι ένα δύστυχο τυφλό ανθρωπάκι που δεν βλεπεις την αλήθεια του μεγάλου «μυστικού» πολέμου όπου ο Ντόνυ είναι ο Αρχιστράτηγος που ορμά με τα λάβαρα της σωτηρίας αυτού του κόσμου.

Είναι η ίδια λατρεία του απέναντι Πουτινικού στρατοπέδου, όπου ο Βλαδίμηρος αναγεννημένος στον Βόλγα, με τη φωνή του κυρίου να του φωνάζει Βλαδίμηρε, Βλαδίμηρε γιατί με καταδίωκες εκεί στην Κα Γκε Μπε ? Είναι οι εικόνες μιας «φρουράς» που εκπροσωπεί (όπως πιστεύουν οι οπαδοί) όλα εκείνα που η Νέα Τάξη θέλει να σβήσει από το χάρτη. Ναι όλη αυτή η λατρεία δεν είναι περίεργη γιατί σε ένα κόσμο που γκρεμίζεται μέσα στην απόλυτη σαπίλα, την ανωμαλία, τον εκφυλισμό, τη χυδαιότητα, σε ένα κόσμο που μοιάζει με ένα βούρκο όπου επιπλέουν μόνο τα σκ@τα, είναι λογικό οι επαναστάτες – του καναπέ πλέον – οι επαναστάτες της εικονικής πραγματικότητας να θέλουν από κάπου να πιαστούν, να ονειρεύονται ένα φως στο τούνελ.

Είναι φυσικό επακόλουθο, εκτός από τους φωτισμένους που επικοινωνούν με τα ουράνια βασίλεια, και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που βομβαρδίζονται ανελέητα από κάθε γελοιότητα και ανωμαλία μιας νέας τάξης εξουσιαστών που δεν έχουν κάνένα ιερό και όσιο,  να προσπαθούν να κρατηθούν από κάτι που τους μοιάζει "ανθρώπινο, οικείο" κάτι που μοιάζει με ένα κόσμο από το παρελθόν που πνέει τα λοίσθια και παρασέρνει μαζί του ότι ο άνθρωπος γνώριζε σαν "φυσιολογικό". 

Εκεί ακριβώς οι άρχοντες του σκότους, εκείνοι που βρίσκονται στην καρδιά του κτήνους, γεννάνε ψεύτικους Μεσίες για να σκάνε χαμόγελα τα βασανισμένα πλήθη. Σε εμάς εδώ κάτω, συνέχεια τέτοιους ξερνοβολάνε….

Χαμογελάτε ελεύθερα…

Ο τελευταίος καουμπόυ μόλις θρονιάστηκε…

Ισως κάπου να υπάρχει ένας μικρός Μπρόνσον που μεγάλωσε και παίζει εκείνο το μελαγχολικό σκοπό στη φυσαρμόνικα, και ονειρεύεται την ημέρα που το κτήνος θα αφήσει τη τελευταία του πνοή με μια απορία στο βλέμμα.... 

ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΟΥ?

 

Πιστεύω πως τρεις καταστάσεις αναδεικνύουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου, και αν θέλετε την ποιότητα από  το «μέσα του». Ο τρόπος που συμπεριφέρεται όταν οδηγεί , ο τρόπος που "τζογάρει"  και ο τρόπος που αντιμετωπίζει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Η οδήγηση είναι ένα άθλημα που ανάλογα με το ποιος είναι πίσω από το τιμόνι, μπορεί να είναι ευχάριστο ή θανατηφόρο, για τον ίδιο και για τους άλλους. Υπάρχουν οι οδηγοί που θα αναδεικνύουν το υπετροφικό εγώ τους, οι φοβιτσιάρηδες που θα οδηγούν καμπουριαστοί, οι στ@ρχιδιστές που θα περνάνε το στοπ μιλώντας στο κινητό, οι οδηγοί του σαββατοκύριακου ή των διακοπών και άλλες πολλές κατηγορίες. Ο πατέρας μου επαγγελματίας οδηγός έλεγε να προσέχεις πάντα τους ηλικιωμένους στο τιμόνι,  με καβουράκι τα κυριακάτικα πρωινά.  

Σε κάθε περίπτωση η ουσία της ύπαρξης μπορεί να συνοψιστεί σε κάτι που έλεγε ένα παλιό μου αφεντικό.

«Στη ζωή οι άνθρωποι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Εκείνοι που γεννιούνται γέροι κι εκείνοι που πεθαίνουν νέοι».   

Το δυστύχημα στην εποχή μας είναι πως η ζυγαριά έχει γύρει επικίνδυνα προς την πρώτη κατηγορία. Είναι το φαινόμενο της απόλυτης εξέλιξης στο πόλεμο κατά της γήρανσης του σώματος, με άριστα αποτελέσματα από πλαστικούς που διορθώνουν κάθε ελάττωμα, και φτιάχνουν συνεχώς Ντοριαν Γκρέυ πανέμορφους με σιδερωμένο κάθε αποτύπωμα γήρανσης, με θλιβερό αντίτιμο τους αμέτρητους πλέον πίνακες που απεικονίζουν την σαπισμένη ψυχή στα υπόγεια των νοικοκυρεμένων σπιτιών.

Στο δωμάτιο της χημειοθεραπείας,  απέναντι μου ήταν δυο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι…

Ένας παππούς που έκανε θεραπεία με 6 μπουκάλες…. Κάθε φορά, κάθε εβδομάδα και διαμαρτυρόταν γιατί η Μαιρούλα η νοσοκόμα είχε άδεια, κι εκείνος ήταν εκεί για να βλέπει την ομορφιά της! Στη συνέχεια μας έλεγε ανέκδοτα, όλος ο θάλαμος γελούσε.

Στη γωνία ήταν ένα νεαρό αγόρι, 26 χρονών που δεν ήθελε να ακούσει ή να δει τίποτα, κοιτούσε συνέχεια με τα μάτια σβησμένα σε ένα κενό, ίσως προσπαθούσε να βρει ένα λόγο γιατί να βρίσκεται σε εκείνο το δωμάτιο, όπως τόσα άλλα νεαρά αγόρια και κορίτσια που περίμεναν απέξω τη σειρά τους…

Η εποχή μας έχει μια τραγικότητα…

Ηλικιωμένους με γεμάτο παρελθόν….

Και νέους με άδειο μέλλον….

 

ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΡΩΤΑΜΕ?

 

Λέω ας τριγυρίσω λίγο σε διαφορες σελίδες στο διαδίκτυο ετσι να δω κάποιες ειδησεις τι συμβαίνει, γιατι εδώ κι ένα μηνα είχα απομακρυνθεί λίγο από τα δρώμενα.  Μια πριγκίπισα παντρεύτηκε με ένα μαυρο σαμάνο, ο Αντεντοκούμπο έκανε το γάμο του στο Κόστα Ναβαρίνο, ο Κασελάκης παντρεύτηκε στη Κρήτη, κάποιος νάρκωνε τη γυναίκα του κι έβαζε τύπους να τη βιάζουν, ενα παιδί έσφαξε την οικογένεια του, οι σταρ που παρελάζουν στο κόκκινο χαλί, τι θα φορεσουν οι ινφλουένσερς το χειμώνα, πιο φρέσκες ενα μακελειό στη Τζιόρτζια, όπως κι ένα άλλο στη Γερμανία, ένας μακρύς κατάλογος από ανθρώπους ανώνυμους κι επώνυμους κάθε ηλικίας που έτσι "ξαφνικά" φεύγουν.... 

Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε την κανονικότητα σε δυο μεγάλες κατηγορίες αν ήμασταν συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Από τη μία ένα πλήθος από ανθρώπους της Μαντζουρίάς που ακούνε ξαφνικά τη λέξη κλειδί και εκτελούν συμβόλαια βίας και θανάτου και από την άλλη στρατιές από αχυρανθρώπους που στολίζουν την ανούσια καθημερινότητα των παραδομένων στο τίποτα πλέον ανθρώπων με φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Το πρόβλημα είναι πως ακόμα και οι πιο απάνθρωπες ειδήσεις είναι πλέον ρουτίνα. Ολα έγιναν μια συνεχόμενη ρουτίνα, όπου τα κοπάδια βελάζουν είτε με αναστεναγμούς θλιμένους όταν η είδηση έχει πολύ αίμα ή χαμογελάνε σαν χάνοι όταν βλέπουν τους κλόουν στο  τσίρκο να κάνουν νούμερα. 

Γύρω από όλο αυτό το συρφετό, οι εναπομείναντες κανονικοί άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τη κατάλληλη σακούλα να βάλουν στη μούρη για να πάρουν βαθειές ανάσες στις κρισεις πανικού. Κοιτάζουν τον/την αγαπημένη καθώς κοιμάται στο κρεβάτι, κρατιούνται από το χαμόγελο των παιδιών τους ή το αστείο ενός φίλου καθώς πίνουν ενα καφέ, μια μικρή απόδραση στην εξοχή για να ξεφύγουν τα μάτια από τα τσιμέντα και τη βρώμα, ένα δώρο έκπληξη με όμορφο περιτύλιγμα σε μια επαίτειο, αναμνήσεις από ένα χθες που έφυγε, υπομονή για ένα αύριο που ίσως γίνει καλύτερο...

Που βρίσκεται τελικά ο Παράδεισος? Πως κατάφερνε ο ταξιδιώτης του ουρανού να ξεφεύγει από τα δεσμά του και να ταξιδεύει στο άπειρο σύμπαν αφήνοντας τους δεσμοφύλακες να κοιτάνε τα απομεινάρια ενός σαρκίου που νόμιζαν πως είχαν φυλακίσει? Στην αυπνία προσπαθεί κάποιος να μετράει προβατάκια μήπως και καταφέρει να φυλακίσει τις βασανιστικές σκέψεις και να ξεκουράσει επί τέλους το σώμα. Στο ξύπνιο ποια είναι αυτά τα προβατάκια?  Οι χειραγωγοί των ανθρώπινων συνειδήσεων έχουν βρει ένα μακρύ κατάλογο από εικόνες με αριθμησμένα προβατάκια να περνούν μπροστά από τα μάτια των σκλάβων τους και να τους αποκοιμίζουν γλυκά σε ένα συνεχόμενο .. τίποτα.

Μέσα σε όλα τα ηλίθια βιντεάκια που μου πετάει το φατσοβιβλίο, υπήρχε ένα που έδειχνε ένα βοσκό να κάθεται σε ένα βράχο ψηλά σε ένα βουνό και να παίζει μια μελωδία με τη φλογέρα του, κι ένα άλλο που έδειχνε ένα σκυλάκο να κάθεται ώρες ακίνητος στην άκρη στη παραλία να χαζεύει τη θάλασσα, κι ένα άλλο έδειχνε ένα παιδί να μετράει τα άστρα. Κάποιος μοναχικός τύπος έχει βυθιστεί σε ένα παλιό βιβλίο μαγεμένος, μια γυναίκα ζυμώνει ψωμί για τα παδιά και τα εγγονία, ένα παππούς αναπολεί τα νιάτα του τότε που έσπαγε τη πέτρα όπως λέει...

Το συμπέρασμα είναι πως γύρω μας υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος από εικόνες, ήχους, αγγίγματα, γεύσεις, οσμές που μας έχουν ξεφύγει. Βρίσκονται παράλληλες με το κόσμο των τεράτων και δεν ξέρουμε πλέον ούτε πως να προσπαθήσουμε, γιατί η ζωή μας είναι δεμένη με βαρειές αλυσίδες άχρηστων αναγκών που παριστάνουν την κανονικότητα. Τρέχουμε για να κάνουμε ένα βημα ακόμα μπροστά σε έναν αγώνα που δεν είναι δικός μας. Και τελικά κάποια στιγμή πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως το βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι πίσω όχι μπορστά. Πίσω σε εκείνο το σημείο που είχαμε ακόμα απορίες που ζητούσαν απαντήσεις, τότε που όπως έλεγε κι ο Σαγκάν είχε γύρω του παιδιά που έκαναν συνεχώς ερωτήσεις μέχρι που ξαφνικά εκεί γύρω στην εφηβεια σταμάτησαν να ρωτούν. Μπορούμε άραγε να βρούμε το σημείο εκείνο που με το ένστικτο και τη φαντασία δημιουργούσαμε τους δικούς μας κόσμους?

ΠΕΡΙ ΑΠΟΧΗΣ.

 

Μια και ο μεγάλος νικητής αυτών των ευρω εκλογών ήταν η αποχή, γιατί αυτή ήταν η πρώτη δύναμη, ας πούμε μερικά πραγματάκια, γιατί πολύ έχει τραβήξει εδώ μέσα αυτή η κοροΐδο-αντίσταση του πληκτρολογίου.

Όσοι λοιπόν πιστεύετε πως κάνετε μια πολιτική κίνηση με νόημα μην πηγαίνοντας να ψηφίσετε, στη πραγματικότητα βάζετε τον εαυτό σας μέσα σε ένα καζάνι που βράζουν διαφόρων ειδών τύποι. Οι στ@αρχιδιστές που πήγαν για μπίρες και δεν τους καίγεται καρφί για το τι θα γίνει. Εκείνοι που θεωρούν πως να ψηφίσουν ένα μικρό κόμμα είναι άχρηστο «γ@μα το τώρα, κι αν ψηφίσω χαμένο θα πάει». Οι αναποφάσιστοι «από τη Κική ή τη Κοκό ποια να διαλέξω, άστο κάθομαι σπίτι». Εκείνοι που ρίχνουν μια χαρακιά «άσε ρε, όλα τα κόμματα είναι διεφθαρμένα». Υπάρχουν και οι καθαρά τεμπέληδες «που να τρέχω τώρα, με μια ψήφο δεν γίνεται η διαφορά».

Το ζήτημα είναι πως ΑΝ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΝΑΓΝΩΣΤΟ… Γιατί κανείς δεν θα μάθει αν τελικά θέλετε να δώσετε ένα χτύπημα στο σύστημα ή αν πήγατε για μπίρες!!. Κι επειδή το σύστημα γουστάρει να πηγαίνουν να ψηφίζουν μόνο τα κομματόσκυλα, οι ρουσφετιάρηδες, και τα βολεμένα κοπρόσκυλα, το λιγότερο πρέπει να είσαι αγαθιάρης για να νομίζεις πως έστειλες ένα μήνυμα με ουσία. Γιατί τελικά αυτό που αισθάνθηκε το σύστημα ήταν μια δροσιά ικανοποίησης, για ένα 60% που δεν ξέρουμε τι θέλει και ειλικρινά δεν ενδιαφέρεται να μάθει. Το σύστημα που γνωρίζει πως όσοι δεν ψηφίζουν κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι κομματόσκυλα, είναι ή αδιάφοροι ή απογοητευμένοι. Ολα καλά, δεν έγινε ποτέ επανάσταση με τεμπέληδες και υποταγμένους. 

Το μόνο που καταφέρνεις είναι να βλέπεις την επόμενη μια κυβέρνηση του 11% στην ουσία να κάνει ότι γουστάρει από εθνικά θέματα μέχρι τη τύχη των παιδιών σου, και να βγαίνει θρασύτατα ο κάθε καραγκιόζης να λέει νικήσαμε, ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕΣ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ! ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙΣ! ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΒΟΛΕΥΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

Η ΑΠΟΧΗ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΞΙΑ ΑΝ ΖΟΥΣΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΤΣΙΠΑ. Οπότε ναι, το 60% δεν ψήφισε και από τους υπόλοιπους με ψήφισε μόνο το 28% θα ήταν λόγος παραίτησης. Αλήθεια σου περνάει από το μυαλό πως ΕΔΩ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΣΚΛΑΒΩΝ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΣΙΠΑ????

Εκτός κι αν υπάρχει κάποιο σχέδιο ΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ. Τα επόμενα βήματα. Εχεις κάτι να προτείνεις? ΟΧΙ. ΤΙΠΟΤΑ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΣ ΚΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ. ΛΟΓΙΑ

ΛΟΓΙΑ

ΛΟΓΙΑ

Τουλάχιστον αυτός που πήγε και ψήφισε το οτιδήποτε ψήφισε ΕΝΑ ΥΠΑΡΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. Είτε ήταν καλό, κακό, αλήτης, ψεύτης ή ο νέος Μεσσίας…. Εσύ απλά το μόνο που κάνεις είναι να προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο που σε διαβάζει πως ακόμα και την ελάχιστη συμμετοχή που έχει σαυτό το κ@λοσύστημα, να την αφήσει στην άκρη γιατί είναι άχρηστη.

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (είτε εν αγνοία σου, είτε γιατί είσαι ρουφιάνος πληρωμένος) ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΑΓΟΙ, ΜΟΙΡΑΙΟΙ, ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΓΓΙΞΕΙ.

 

 

ΟΧΙ, Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ.

Τι σκέφτεσαι με ρωτάει? Σκέφτομαι πως σ΄αυτή τη δύστυχη πατρίδα βγαίνει ένας πρωθυπουργός που στις ευρωεκλογές πήρε 11% περίπου (το 28% του 40% που ψήφισαν), παραδέχεται πως δεξιότερα από το κόμμα του υπάρχει ένας αριθμός ψηφοφόρων που το σύνολο φθάνει το 20%, αλλά θα προχωρήσει δυναμικά τα επόμενα χρόνια γιατί ο λαός (που το 60% έφτυσε τις κάλπες)  τον θέλει. Και θα προχωρήσει δυναμικά στην Ευρώπη με τον Θεό των συνταξιούχων, την "πικάντικη" τηλεπερσόνα, τον δράκουλα των εμβ@λίων και άλλες χαριτωμένες φιγούρες. 

Την ίδια στιγμή πανηγυρίζουν και όλοι οι άλλοι, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ γιατί "κράτησαν γερά" και έχουν ενθαρρυντικό αποτέλεσμα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 300 χιλιάδες λιγότερες ψήφους από τις τελευταίες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ 100 χιλιάδες λιγότερες! Είναι σαν κάτι παλιές ντίβες που λόγω γνωριμιών τις καλούν σε κάτι φιλανθρωπικά γκαλά, και ζαρωμένες από τα χρόνια και τις καταχρήσεις πάνε με φανταχτερά ρούχα και το κραγιόν να ξεφεύγει σαν κλόουν από το τρεμάμενο χέρι και ζούνε κοιτάζοντας τα παλιά βιντεάκια με τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που κάποτε ήταν πρωταγωνίστριες! 

Ο Βελόπουλος λέει πηγαίνει για κυβέρνηση, το ΚΚΕ λέει ήταν ο πραγματικός νικητής, η ΝΙΚΗ και η ΠΛΕΥΣΗ κρατάνε και κάνει ένα έτσι πέρασμα από το καφενείο η Λατινοπούλου, μπαμ και κάτω έτσι απλά μωράκι μου φευγάτο!!  (πολλοί φίλοι με ρώτησαν "τι είναι ρε παιδιά αυτή η Λατινοπούλου, την ξέρεις?) και τσιμπάει 120 χιλιάδες ψηφαλάκια και 1 έδρα!!!

Κι ενώ αυτά τα ευτράπελα συμβαίνουν στο Βιλαμπάχο, στην Ευρώπη γίνεται ΜΑΚΕΛΕΙΟ!!! Αυτό που ήδη φαίνεται εδώ και πάρα πολύ καιρό, παίρνει κανονικά σάρκα και οστά. Η Λεπέν πετάει στη κυριολεξία τον Μακρόν στα αζήτητα. Στη Αυστρία παίρνει κεφάλι το ακροδεξιό κόμμα το οποίο δεν είναι γιαλατζί ακροδεξιό, είναι ΠΟΛΥ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ, και περήφανο για την καταγωγή του (ψάξτε να δείτε ποια είναι η καταγωγή του). Στη Γερμανία εννοείται πως ανεβαίνει γοργά η ακροδεξιά (και πολύ άργησε) και ακολουθούν όλες οι χώρες τις Ευρωπης συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας που ΟΙ ΑΝΟΔΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ συγκεντρώνονται στον χώρο που σίγουρα δεν είναι αριστερά.

Όλες αυτές τις ημέρες θα ακούσουμε τόνους από μ@λακισμένες αναλύσεις, θα ακούσουμε για το αυγό του φιδιού, θα μιλήσουν για πολίτες που επειδή είναι ανεγκέφαλοι κάνουν αυτές τις επιλογές.  Εν τω μεταξύ το ΓΙΑΤΙ οι Ευρωπαίοι κάνουν αυτές τις επιλογές είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουμε?

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, οταν η εισρροή αλλοδαπών,  μετατρέπεται σε μετάλλαξη και αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού, και όταν κάθε φωνή που προσπαθεί να αρθρώσει λόγο πάνω σ΄αυτή την τραγική πραγματικότητα, ονομάζεται φασίστας. Πάρε λοιπόν ζοχαδιασμενους ευρωπαίους, έτοιμους να αναδείξουν ακόμα και ναζιστικά κόμματα, αφού τα λεγόμενα "δημοκρατικά" αποδείχτηκαν ξεπουλημένες μαριονέτες που παίζουν ένα συγκεκριμένο έργο και έχουν γράψει τις φωνές που διαμαρτύρονται στα παλιά τους υποδήματα.  

ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ. Επειδή ο καου μπου γουστάρει πιστολίδι, οι πολίτες δεν γουστάρουν καθόλου ούτε να ξοδεύουν τα λεφτά τους σε ένα πόλεμο που δεν είναι δικός τους, ούτε να ντυθούν στο χακί τα παδιά τους και να γίνουν σφαχτά για παιχνίδια πολέμου που ούτε προκάλεσαν ουτε αφορούν την πατρίδα τους. 

ΑΚΡΙΒΕΙΑ. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ. ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ. Οι παππουδες και οι πατεράδες μας στήθηκαν στα συσίτια και παρακάλαγαν για ένα μεροκάματο. Ποιος θα ανεχτεί τα παιδιά και τα εγγόνια να περάσουν την ίδια φρίκη?

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ. Τρομοκρατία, εκβιασμοί, υποχρεωτικότητες, πρόστιμα, απειλές και οι μάσκες έπεσαν με τον πιο θλιβερό επίλογο. Χιλιάδες θύματα των συμμοριών που έχουν καπελώσει ΚΑΙ τη δημόσια υγεία. 

ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΖΕΝΤΑ. Οι λαοί της Ευρώπης ήταν και είναι ανεπτυγμένοι σε πνευματικό επίπεδο. Συμβίωναν χωρίς κανένα πρόβλημα με ανθρώπους που είχαν τις δικές τους σεξουαλικές επιλογές. Η ειρηνική συνύπαρξη τελειώνει όταν κάποιος προσπαθεί να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την διαφορετικότητα σαν το ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΥΠΑΡΞΗΣ και κάνει κάθε προσπάθεια να ισοπεδώσει το παραδοσιακό μοντέλο οικογένειας. 

ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΝΑΤΙΒΙΣΜΟ. Είναι δυνατόν να θεωρείται παράλογο για τους ευρωπαίους πολίτες να θέλουν να υπερασπιστούν και να διαφυλάξουν (η κάθε χώρα) την εδαφική τους ακεραιότητα, την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ,  λες και μιλάμε για τίποτα χαμένα νησάκια σε κάποιο ωκεανό που μπαίνει μια συμμορία από γκάνγκστερ και τους βάζει χαλκάδες στο λαιμό? Θα αποδεχτεί ο Γάλλος, ο Γερμανός, ο Αυστριακός, ο Ιταλός, ο Ισπανός, ο Ούγγρος ή όποιος άλλος πως ξεπουλάνε την ιστορία τους και τη φυλή τους σε ανθρώπους που δεν έχουν πολιτισμό και ιστορία εκτός από το να γ@μάνε τους υπόλοιπους λαούς και να τους ζυγίζουν σαν ξύγκι στη παγκόσμια ατζέντα?

ΙΣΟΠΟΠΕΔΩΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ, ΕΘΙΜΩΝ, ΗΘΩΝ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ του κάθε λαού με ένα ηλίθιο αμερικάνικο μοντέλο ζωής, προϊόν μιας στυγνής καπιταλιστικής προπαγάνδας, που βλέπει τα ευρωπαϊκά κράτη σαν σύγχρονες αποικίες της, όπου επάνω τους μπορεί να ασελγεί όπως γουστάρει. 

ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ( Ποια ακριβώς δημοκρατία να υπερασπίσουν οι πολίτες? Αυτήν που έχει πετάξει το σύνταγμα σε κάθε χώρα στο καλάθι των αχρήστων και λειτουργεί ΜΟΝΟ για την υπεράσπιση μιας διστραμμένης ελίτ και των τραπεζικών καρτέλ?)

Μήπως θέλετε και άλλα ή φτάνουν αυτά για αρχή?

 

 

 

 

 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΣΗ

 

Κάποια στιγμή θα πρέπει να χρησιμοποιούμε την απλή λογική. Είναι απαραίτητο. Η απλή λογική στις εκλογές βασίζεται σε ΑΡΙΘΜΟΥΣ. Τι θα πει κάθε ξεπουλημένο κανάλι, σελίδα στο διαδίκτυο ή τα όποια φερέφωνα του συστήματος είναι παντελώς αδιάφορο. Οι μπούρδες που ξεστομίζουν μόνο το πόσο ψεύτες είναι μπορεί να δείξει. Ας ρίξουμε μια ματιά όχι σε ποσοστά αλλά σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ τι σκέφθηκε ο καθένας όταν πήγε να ψηφίσει?

Πάμε λοιπόν

Στις τελευταίες εκλογές εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ήταν 9.813.596.

Ψήφισαν 4.598.388

Από αυτούς ψήφισαν τα κόμματα που ήδη έχουν κυβερνήσει αυτή τη χώρα δηλ. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ

3.662.822

Στην κάλπη πήγαν όμως και 1.539.954 άνθρωποι που ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.  Στη δημοσκόπιση αν λοιπόν κάποιοι γυρνάγανε με ένα μικρόφωνο και ρώταγαν τι θέλετε, από διαφορετικές ιδεολογίες και αντιλήψεις 1.539.954 άνθρωποι θα έλεγαν το σίγουρο είναι πως δεν θέλουμε ούτε ΝΔ ούτε ΣΥΡΙΖΑ ούτε ΠΑΣΟΚ.

Από το σύνολο τώρα εκείνων που ψήφισαν τα τρία γνωστά κόμματα υπάρχουν 1.547.500 (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) που δεν ήθελαν την ΝΔ. 

Δηλαδή αν προσθέσουμε τους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και όλους τους άλλους που δεν ήθελαν κανένα από τα κόμματα που έχουν ήδη κυβερνήσει έχουν έναν αριθμό 3.087.454

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ - 

2.115.322 ήθελαν την ΝΔ κυβέρνηση και

3.087.454 δεν ήθελαν , σε αυτούς σκεφθείτε πως 4.598.388 δεν γνωρίζει κανείς τι θα ψήφιζαν αν πήγαιναν.

Η τεράστια επιτυχία λοιπόν της ΝΔ είναι πως κυβερνά έχοντας κερδίσει την ψήφο

2.115.322 ΑΝΘΡΩΠΩΝ έναντι ΒΕΒΑΙΩΜΕΝΩΝ 3.087.454 που δεν την ήθελαν και

ένα τεράστιο ποσοστό 4.598.388 ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΤΡΕΞΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΟΥΝ.

ΑΥΤΗ Η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ. 

Τα παραπάνω είναι για όσους υπερ πατριώτες  μας έχουν ζαλίσει τα ούμπαλα και στις προηγούμενες εκλογές και τώρα να προσπαθούν να πείσουν το κόσμο πως είναι ηλίθιοι αν πάνε να ψηφίσουν, περιφρονόντας συστηματικά τα παραπάνω αποτελέσματα. Κολλημένοι σε ένα δήθεν 41% , και αφήνοντας στην άκρη το γεγονος πως 1.539.954 ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΠΟΛΙΤΕΣ, ΒΕΒΑΙΩΜΕΝΟ, δεν γουστάρουν τα τρία κόμματα που ρήμαξαν τον τόπο, άσχετο αν τα κόμματα που ψήφισαν μπορεί να λένε ψέμματα, ή να είναι βαλτά από το σύστημα, ή να παραπλανούν τους ψηφοφόρους, ή να είναι καραγκιόζηδες ή ότιδήποτε άλλο.

Η ουσία είναι πως με μια αποχή 4.598.888 ανθρώπων

και 3.087.454 που ΔΕΝ ΣΕ ΨΗΦΙΣΑΝ και σε ψηφισαν 2.115.322 αν το θεωρείς ΕΠΙΤΥΧΙΑ είναι γιατί πολύ απλά υπολογίζεις πως οι πολίτες του τόπου σου είναι ΗΛΙΘΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Οπότε αύριο μην πάτε κανείς που δεν θέλει ΝΔ να ψηφίσει, έτσι μπορεί να έχει το 100%  των ψήφων, και να πάρει και το βραβείο Γκίνες σαν την πιο επιτυχημένη παράταξη στο κόσμο!!!!!!!

 

ΨΕΚΑΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΑ ΒΑΣΑΝΙΣΕ ΜΕ..

 

Το ζήτημα είναι πως πρέπει να παρακολουθήσει κάποιος από την αρχή το αφήγημα, και να συνεχίσει να προσθέτει κάθε λεπτομέρεια  που παρατηρεί για να σχηματίσει στο τέλος μια ολοκληρωμένη και σαφέστατη εικόνα. Το αφήγημα που υιοθέτησαν οι συμμορίες περί «διάσωσης» της πατρίδας μας, δεν ξεκίνησε τώρα, έχει μια μεγάλη προεργασία που περιλαμβάνει δυο τομείς.

1.       ΨΕΜΜΑΤΑ, ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ, ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ.

2.       ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΣΑΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Έτσι φτιάχνεις πρώτα ένα περιβάλλον όπου τα κοπάδια ΕΥΗΜΕΡΟΥΝ (εσύ γνωρίζεις πως αυτό έχει ημερομηνία λήξης, αλλά τα κοπάδια νομίζουν πως έτσι θα είναι για πάντα, θα βόσκουν σε ένα δροσερό λιβάδι και ο τσοπάνης τους έχει γίνει χορτοφάγος και έκλεισε το σφαγείο). Μοιράζεις λεφτά, πολλά λεφτά, διορίζεις, κάνεις χάρες, γεμίζεις τα μπουζούκια με λουλούδια και τους δρόμους με ακριβά αυτοκίνητα. Δίνεις σωρηδόν δάνεια, κάρτες, (οι τράπεζες είναι φίλοι μας).

Εκπαιδεύεις ένα λαό στην ΕΦΗΜΕΡΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ. ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ. Πρότυπα του γίνονται μάγκες που χορεύουν καλά ζεϊμπέκικα, χαζογκόμενες με β@ζάρες και μεγάλο αγρότες με 4Χ4 που τζογάρουν στα χρηματιστήρια (θυμάστε στη θρυλική ταινία ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ, τον Αρμένη που φώναζε ΗΛΙΑ ΡΙΧΤΟ για το μπουζουκτζίδικο ΒΙΕΤΝΑΜ?)

Μετά όντως όλα είναι δρόμος

Ετοιμάζεις τη ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΟΚ, με απανωτές φάπες χωρίς σταματημό, μέχρι το πλήθος να λαλήσει…

ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΗΡΙΑΚΟ ΟΝΕΙΡΟ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ

ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΛΑ ΠΙΣΩ, ΜΕ ΤΟΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΛΙΒΡΕΣ ΚΡΕΑΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΡΟΒΑΤΟ.

ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΣΕ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

ΣΕ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ «ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ»

ΦΩΤΙΕΣ, ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ

Το Βιετνάμ κλείνει και τα 4Χ4 μπαίνουν σε μάντρες της ΟΔΔΥ…

Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να στοχοποιήσουν εκείνο το μέρος από το κοπάδι που δεν μασάει τόσο εύκολα το χόρτο, κι επειδή γουστάρουν να σπάνε πλάκα, ΕΝΩ ΨΕΚΑΖΟΥΝ ΑΛΥΠΗΤΑ τον ουρανό, όσοι τολμήσουν να το αναφέρουν θα ονομαστούν ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ.

Αυτό θα είναι μια καλή ΚΑΒΑΤΖΑ ΔΟΥΛΕΜΑΤΟΣ, όταν θα γίνονται τα μεγαλύτερα αίσχη και θα υπάρχουν πολλές και δυνατές φωνές που θα κράζουν Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ. Σε κάθε περίσταση (ΠΡΕΣΠΕΣ, ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΜΑΤΙ-ΤΕΜΠΗ, ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΜΥΡΕΣ και σε πολιτικό επίπεδο ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΕ ΣΕ ΗΠΑ-ΕΕ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, ΣΤΗΜΜΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΔΙΑ ΓΙΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ κλπ)

Τα ξεπουλημένα ΜΜΕ θα παρουσιάζαν τις ίδιες εικόνες με τους γνωστούς κομπάρσους,.

Μερικούς γραφικούς τύπους με σταυρούς και λάβαρα, άλλους ντυμένους με φουστανέλες, κάποιος κατέβασε και τα παντελόνια μπροστά στις κάμερες για να ΠΟΥΝ – ΝΑ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ. Και κάποιοι άλλοι έφτιαξαν συμμορίες από κοινούς μπράβους της νύχτας που βαράγανε φουκαριάρηδες «για την Ελλάδα ρε γαμώτο»

Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ.

ΠΑΝΑΗΔΙΑ & ΜΠΟΛΙΑΣΜΑ πάνω στις σάρκες τις μαρκαρισμένες με δερματοστιξίες , αποτριχωμένες με κερί και ντυμένες από ταχυφαγεία ένδυσης και υπόδησης…

Εννοείται πως όλα αυτά τα πετυχαίνεις με δυο κινήσεις ουσιαστικές.

1.       ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΑΦΥΣΙΚΩΝ, ΣΑΠΙΩΝ, (κοινές κουρ@δομηχανές που ξεστομίζουν συνέχεια ανοησίες)

2.       ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ. (Ταινίες, σειρές, περιοδικά, διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΟΛΕΡΟ).

 

Κι εκείνοι που αντιδρούν? Που φωνάζουν ΞΥΠΝΑ.

ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ, γιατί είπαμε η κοντόφθαλμη κοινωνία που την εκπαίδευσαν να κοιτάζει «τη πάρτη της» και γουστάρει την ασφάλεια μέσα στις «βατραχοπυζάμες της» δεν πιστεύει πως ένας ουρανός που από ηλιόλουστος σε λίγα λεπτά γίνεται γκρι με σύννεφα που δεν κατεβάζουν ποτέ βροχή, είναι περίεργο φαινόμενο, είναι απλά οι ουρίτσες από τα αεροπλάνα. Την ίδια στιγμή είναι έτοιμοι να πιστέψουν πως μέσα στη θάλασσα πρέπει να φοράς μάσκα, γιατί κάπου πάνω από το κύμα κυκλοφορεί ένας παράξενος ιός οπλισμένος με ένα Μάγκνουμ 44 και σου λέει χαμογελώντας «φτιάξε μου τη μέρα»!

 

 

 

 

 

 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ, ΠΟΥ ΠΑΩ, ΤΙ ΘΕΛΩ?....

 

Γίνεται μεγάλη συζήτηση και τσακωμοί για την λεγόμενη αποδοχή της «διαφορετικότητας». Το πρόβλημα όμως δεν είναι η αποδοχή της αλλά η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ της αποδοχής. Είναι η αντίστροφη αντίληψη των κινημάτων περασμένων εποχών, όπου ένα μέρος της νεολαίας προσπαθούσε να σπάσει το αραχνιασμένο κατεστημένο. Έτσι καλλιτέχνες (κυρίως στη ροκ οικογένεια) έβγαιναν ντυμένοι τρελά, άλλοι σαν τραβεστί, άλλοι με σατανιστικά σχέδια, άλλοι τσίτσιδοι, όπως παλιότερα τα παιδιά των λουλουδιών, με τον ελεύθερο έρωτα, τα τσιγαριλίκια, το γυμνό. Η νεολαία ήθελε να «σοκάρει» να υπερβάλλει, να ταράξει τα νερά και να ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ μερικά δικαιώματα, βγαίνοντας από μερικούς αιώνες δογμάτων και καταπίεσης.

Το ίδιο δημιουργήθηκαν και διάφορα άλλα κινήματα. Των οικολόγων, των vegan, από εκείνους που ένοιωθαν πως κάτι στραβό, άσχημο συνέβαινε πάνω στη φύση, στα πανίδα στη χλωρίδα του πλανήτη από το άπληστο ανθρώπινο είδος.

Όμως οι συμμορίες από τα θηρία που κινούν τα νήματα της ιστορίας και της χειραγώγησης της ανθρώπινης κοινωνίας, είδαν σε αυτά τα κινήματα την ευκαιρία να πετύχουν το τέλειο. Εσβησαν τις φωτιές που έκαιγαν για τις μάγισσες και τους ανυπότακτους, κατέβασαν τα τουφέκια από τα εκτελεστικά αποσπάσματα για τους επαναστάτες και σκέφθηκαν πως η μεγάλη μαγκιά δεν είναι να φοβίζεις συνεχώς τα πρόβατα με το λύκο, αλλά να τα πείσεις πως ο λύκος άλλαξε νοοτροπία και τρώει πια μόνο χορτάρι!!

Από τη μια μεριά της κοινωνίας, απέναντι στην νεολαία που απαιτούσε ένα νέο κόσμο, ναι υπήρχε το αραχνιασμένο κατεστημένο, που όμως έκρυβε μέσα του μερικές αξίες που ήταν «επικίνδυνες» για την νέα τάξη πραγμάτων. Υπήρχε μια λεπτή ισορροπία που αν κατόρθωναν οι άνθρωποι να την πετύχουν αυτό θα ήταν εντελώς επικίνδυνο να συμβεί. Ένας νέος κόσμος όπου ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΟΣ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, αλλά με μεγαλύτερες ελευθερίες για τα νέα παιδιά, κατανόηση των ανησυχιών τους, αποδοχή μιας διαφορετικότητας χωρίς δράματα. ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ τη μάχη των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους, αλλά μαζί με την κατάκτηση του δικαιώματος στην εργασία, στην ψήφο, στη διασκέδαση, στην ελεύθερη επιλογή της ζωής τους ΝΑ ΠΑΡΕΜΕΝΑΝ ΘΥΛΗΚΑ, ΜΗΤΕΡΕΣ, η κολώνα που θα πάταγαν με ασφάλεια, ζεστασιά, φροντίδα ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΗΡΕΜΟ ΨΥΧΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. Θα έστελναν δυναμικά τα μηνύματα τους οι οικολόγοι, οι vegan και ίσως ο άνθρωπος ΕΥΡΙΣΚΕ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΥΣΗ, θα μπορούσε να καταναλώνει κρέας όπως παλιά πολύ λίγο, και σαν ανάγκη, ίσως συνειδητοποιούσε εκ νέου  την αξία της ζωής στην ύπαιθρο, όπως την περιέγραφαν οι πατεράδες οι παππούδες.

Όλα αυτά ήταν πολύ επικίνδυνα. Μια λύση υπήρχε.

Πρώτα η ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

Πατέρας, μητέρα απόντες λόγω εργασίας. Προώθηση προτύπων όπου η γυναίκα χάνει την ουσία της, και προσπαθεί να μοιάσει στον άντρα. ΟΧΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΠΛΑ, να γίνει ΙΔΙΑ, πρώτο αφύσικο πράγμα.

Τα παιδιά να έχουν λιγότερο χρόνο με τους γονείς, μεγαλώνοντας με γιαγιάδες, νταντάδες ή και μόνα του, δεύτερο αφύσικο πράγμα.

ΜΕΤΑ Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΕΡΩΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΕΜΠΕΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΣΟΝΤΕΣ!  τρίτο αφύσικο πράγμα.

Όχι απλά ελεύθερος έρωτας. Οι νέοι δεν αρκούσε να είναι όπως τα παιδιά των λουλουδιών. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ Γ@ΜΙΣΙΟΥ. Τα αγόρια τα κορίτσια δεν έπρεπε να συνεχίσουν να ονειρεύονται πως είναι πρωταγωνιστές σε κάποιο ρομαντικό μυθιστόρημα, τους έσπρωξαν με κάθε μέσο να είναι πρωταγωνιστές σε φτηνιάρικες τσόντες.

Μετά από αυτό όλα ήταν εύκολα. ΛΕΦΤΑ, Γ@ΜΗΣΙ, ΑΚΡΙΒΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΜΟΔΑΤΑ ΡΟΥΧΑ, ΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ – ΑΣΕΒΕΙΑ ΙΣΟΝ ΜΑΓΚΙΑ – ΠΡΟΣΤΥΧΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΙΣΟΝ ΜΑΓΚΙΑ – ΑΡΠΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤ@ΡΧΙΔΙΣΜΟΣ ΙΣΟΝ ΜΑΓΚΙΑ.

Όπλα για τις συμμορίες? Τα δυο βασικά ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.

Το επόμενο στάδιο ήταν πανεύκολο.

ΔΕΝ ΠΡΟΩΘΕΙΣ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ «ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ».

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΡΙΧΝΕΙΣ ΜΙΑ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ κανονικότητα αφού πλέον έχεις μετατρέψει το δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, δηλαδή τους νέους όχι σε επαναστάτες με οράματα και αξίες, αλλά σε αποχαυνωμένους ακολούθους των ανώμαλων προτύπων που πλασάρεις σαν γ@μάτη «φάση».

Αυτό το παιχνίδι παίχτηκε σε πολλά επίπεδα, όπου άνθρωποι φυσιολογικοί, όχι μόνο δεν μπορούν να είναι πλέον ελεύθεροι, αλλά στοχοποιούνται σαν «σκουπίδια» που πρέπει να αποβληθούν από τα κοινωνικά πρότυπα.

Ακόμα και η εσωτερική ανάγκη για την πίστη σε κάποιο Θεό (οποιονδήποτε)  μετατράπηκε στις δυτικές κοινωνίες σε ιδιότητα των αγράμματων και γραφικών.

Νομίζετε πως θα σταματήσουν κάπου?

Ναι, θα σταματήσουν όταν η πλειοψηφία της κοινωνίας θα έχει ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΤΙ ΘΕΛΕΙ, ΠΟΥ ΠΑΕΙ, όταν ο άνθρωπος θα περιμένει με το τηλεκοντρόλ στο χέρι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΛΕΠΤΟ.

Προς το παρόν οι περισσότεροι βιώνουν ένα γελοίο σύνδρομο ενοχής για κάθε σκέψη τους φυσιολογική που όμως δεν ανταποκρίνεται στα τηλεοπτικά πρότυπα.

Αγαπώ τη πατρίδα μου… μήπως είμαι φασίστας?

Πιστεύω σε ένα Θεό…. Μήπως είμαι ψεκασμένος?

Θέλω να μην ντύνομαι πρόστυχα…. Μήπως είμαι Θεούσα?

Θέλω να γνωρίσω τον έρωτα με κάποιον που αγαπώ… μήπως είμαι παρθενοπιπίτσα?

Εφαγα ένα κεφτέ…. Μήπως είμαι εγκληματίας?

Βρίσκω γελοίο ένα άντρας να φοράει τακούνια και κραγιόν….. μήπως είμαι ομοφοβικός?

 

Καλημέρα σας.

 

 

 

ΕΛΛΑΔΑ, ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΛΟΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ.

 

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και τους Αλβανούς, Ράμα. Η βόρεια Μακεδονία έγινε Μακεδονία. Στο καρναβάλι της ηλιθιοβίζιον εκείνοι που πλαισίωναν την εκπρόσωπο της Ελλάδας δηλώνουν Τούρκοι από τη Θράκη. Ο σουλτάνος συνεχίζει με τις γκρίζες ζώνες και την συνεκμετάλλευση.

Χθες στον ηλεκτρικό βρέθηκα σε μια φοβερή φάση. Έκανα παρατήρηση σε μια γυναίκα για κάτι που ήταν πολύ σωστό να γίνει παρατήρηση, κι άρχισε να μου μιλάει απότομα και να βρίζει της είπα να μιλάει καλύτερα και ξαφνικά γύρω μου 4-5 άλλες γυναίκες άρχισαν να μου φωνάζουν μιλώντας αλβανικά, η μία είπε "σκάσε", έμεινα κάπως συνειδητοποιώντας πως στο συγκεκριμένο βαγόνι δεν υπήρχε άλλος Έλληνας ή Ελληνίδα. Αλβανοί, Ρώσοι, Αφρικανοί, και δεν ξέρω τι άλλης εθνικότητας. Αν υπήρχε κάποιος άλλος Έλληνας δεν θέλησε να ανακατευτεί.

Και τότε ναι, κατάλαβα πως γινόμαστε μειονότητα. Μια σιωπηλή γενοκτονία. Ξεκίνησε με τα μνημόνια, συνεχίστηκε με την ανεξέλεγκτη είσοδο αλλοδαπών, με τα γύρω κράτη να ονειρεύονται κι ένα κομμάτι μας, και με τους "αλλοδαπούς" κυβερνήτες να φορτώνουν το φέρετρο της πατρίδας με όσα περισσότερα καρφιά μπορούν, μέχρι να την θάψουν στο πιο βαθύ σημείο που δεν θα μπορεί κανείς να την βρει.

Κι ο κοσμάκης? Θεατές ενός γελοίου τσίρκου ή συμμετέχοντες σαν κλόουν. Βγείτε λίγο από τα αυτοκίνητα σας, ανακατευτείτε με το πλήθος, πάρτε τα ΜΜΜ, πηγαίνετε στις υπό κατάληψη ζώνες της Αθήνας, εκεί που οργιάζουν ναρκωτικά, όπλα, πορνεία, όπου η κάθε εισαγόμενη και ντόπια συμμορία προσπαθεί να πάρει το αρχηγηλίκι, εκεί που παίζουν σκηνές τύπου αμερικάνικων γκέτο.

Ανίκανοι, άβουλοι, υποταγμένοι άνθρωποι σε ένα κανονικό καρτέλ, που δεν έχει πατρίδα, δεν έχει αξίες, δεν αναγνωρίζει νόμους, δεν ενδιαφέρεται για το ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, με μια νεολαία που κάνουν κάθε προσπάθεια να την εκπαιδεύσουν, όχι ως  αυριανούς Έλληνες πολίτες , αλλά σαν εκπαιδευμένους και συνηθισμένους , στην ανομία, την ανωμαλία και την εγκληματικότητα κατοίκους μιας παρακμιακής συνοικίας μιας αμερικάνικης μεγαλούπολης.

Το παιχνίδι είναι στημένο και από πριν ξεπουλημένο κι εσύ πνίγεσαι με δίχρωμα κασκόλ….

 Μπες τώρα εδώ μέσα και πες πως κάνω εθνικιστικό παραλήρημα.

"Υπάρχουν χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις στους ανθρώπους που αγαπάς από το να τους σκοτώσεις. Το πιο συνηθισμένο είναι να κάτσεις να δεις τον κόσμο να το κάνει. Εσύ άραξε και διάβασε την εφημερίδα σου..."

Από την άλλη, όλα αυτά ήρθαν φυσιολογικά, από τη στιγμή που η Ελλάδα, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα πολιτεία των ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ. 

ΕΧΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ Η ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΕΙ?

Αποφάσισα να γράψω τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω, γιατί υπάρχει μια μεγάλη σκιά που πλανιέται πάνω από τα κεφάλια μας, και έχει δημιουργήσει ακόμα δυο αντίπαλα στρατόπεδα, και δυστυχώς πάνω τους στηρίζουν την προπαγάνδα τους όλοι οι απατεώνες που διεκδικούν τη ψήφο μας. Η κεντρική ιδέα είναι «η Ελλάδα αφανίζεται». Τα συμπεράσματα για τους χειριστές της ψυχολογίας των μαζών πρέπει να είναι αυστηρά δύο. 1. Φταίει ο καπιταλισμός 2. Φταίνε οι αλλοδαποί. Είναι ο γνωστός κανόνας του μαύρου και του άσπρου. Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα αφανίζεται από το ΓΚΡΙ. Το γκρι είναι εκείνος ακριβώς ο συνδυασμός που ένα τυραννικό σύστημα που εξασφαλίζει την ευημερία των ελάχιστων και την δυστυχία των πολλών, χρησιμοποιεί μεταξύ των άλλων τεχνασμάτων για να πετύχει τα σχέδια του ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΡΟΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΣΕ ΕΝΑ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Στην Ελλάδα του σήμερα, όπου ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας,  στερείται στοιχειώδους πνευματικής καλλιέργειας, οι διαμορφωτές συνειδήσεων και τα φερέφωνα τους έχουν βρει ένα τρόπο να «παίζουν» με τον φόβο των ανθρώπων στο ένα στρατόπεδο και με την φιλευσπλαχνία των ανθρώπων στο αντίπαλο στρατόπεδο. Έχουν οδηγήσει τον κοσμάκη είτε να μισεί είτε να ντρέπεται. Σπρώχνουν εκείνους που έχουν φόβο για τον αφανισμό του έθνους μας σε ομάδες «βαλτών τραμπούκων» που παριστάνουν τους πατριώτες, με μια συνεχή τυφλή προπαγάνδα μίσους, και την ίδια στιγμή σπρώχνουν τους φιλάνθρωπους της άλλη όχθης να «αγκαλιάζουν» τυφλά οτιδήποτε δεν είναι ελληνικό, λες κι έχουν πάθει μια συνεχή κρίση ενοχής και πρέπει να αποδεικνύουν πως είναι καλοί άνθρωποι.

Το ζήτημα είναι πως έτσι δεν μπορεί να υπάρξει μια ΟΜΟΦΩΝΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ που θα μας στείλει όλους στην τελική καταστροφή.

Η μετανάστευση είναι το μέσο για τη διαιώνιση της σκλαβιάς… Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί την ελεημοσύνη για την ταπείνωση στην οποία υποβάλλουν τα άτομα που έχουν ανάγκη και γιατί ενσταλάζουν μέσα τους το μίσος. Και επιπλέον, γιατί σε μια χώρα όπου υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη οι ελεημοσύνες είναι περιττές. Και όσοι αρέσκονται στο ρόλο του καλού Σαμαρείτη, ας μην ξεχνούν ότι δεν θα υπήρχαν καλοί Σαμαρείτες, αν δεν υπήρχαν ληστές. Οι σωτήρες και οι ελευθερωτές ίσως είναι λαμπροί για μυθιστορήματα και αγιογραφίες, μια όμως που δεν είναι δυνατόν να υπάρχουνε χωρίς αμαρτωλούς και θύματα, είναι κακά κοινωνικά συμπτώματα.

Το είπε κάποιος θεωρητικός κάποιας ακροδεξιάς οργάνωσης? Όχι το έγραψε ο Μάρξ.

Η Ελλάδα αφανίζεται ως έθνος. Από προδοτικές ανθελληνικές κυβερνήσεις, που οργάνωσαν την φτωχοποίηση του πληθυσμού, την αρπαγή του δημόσιου πλούτου, το ξεπούλημα των ελληνικών ανθοφόρων επιχειρήσεων σε ξένες πολυεθνικές, που υποβίβασαν την παιδεία σε τέτοιο σημείο ώστε να υπάρχει τεράστια πτώση του πνευματικού επιπέδου των πολιτών, που μετάλλαξαν τους νέους σε καλωδιωμένους θεατές παρακμιακών σκηνικών, που εξαφανίζουν σιγά σιγά κάθε «ελληνικότητα» στις παραδόσεις, τις συνήθειες, την ιδιοσυγκρασία, τις αντιλήψεις, αντικαθιστώντας τες με τις αντιλήψεις της τελευταίας στάθμης αμερικανικών αποβλήτων.

Και ναι, ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΠΛΟ για την ολοκλήρωση της καταστροφής της πατρίδας μας είναι ΚΑΙ Η ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΕΙΣΡΟΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ. 

Και όχι δεν είναι αδικαιολόγητος ο φόβος. Ένα μικρό παιδί που δεν γνωρίζει τίποτα από τους κοινωνικούς κανόνες που θα μάθει αργότερα στη ζωή του, αισθάνεται ασφαλές με τους ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΤΟΥ, και νοιώθει φόβο και ανασφάλεια μόλις το πλησιάζουν άνθρωποι που δεν γνωρίζει, ξένοι που ακόμα κι αν του χαμογελούν εκείνο κρατιέται από το χέρι της μητέρας, κοιτάζοντας καχύποπτα. Ακόμα περισσότερο θα νοιώσει φοβισμένο να νοιώσει πως απειλείται το ίδιο η οι γονείς του από κάποιον εισβολέα στο σπίτι που φαίνεται πως θέλει να προκαλέσει κάποιο κακό.

Το παρανοϊκό της υπόθεσης, το αφύσικο και επικίνδυνο,  θα ήταν αυτό το παιδάκι να αγκάλιαζε χαρούμενο και ξέγνοιαστο όποιον άγνωστο έβρισκε στο δρόμο του.

Το ΤΕΧΝΑΣΜΑ εκείνων που έχουν σαν τελικό στόχο, τον αφανισμό αυτής της ταλαίπωρης ανά τους αιώνες πατρίδας, είναι να μην ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΛΟΓΙΚΗ. Να μην βρίσκουμε το μέτρο μεταξύ του ανθρώπου και του πατριώτη. Να μην βλέπουμε τι είναι αληθινά εχθρικό για την πρόοδο του τόπου μας, και τι είναι υποχρέωση μας σαν άνθρωποι να πράττουμε.

Η εισροή αλλοδαπών σε ένα φτωχοποιημένο κράτος που δεν έχει παραγωγή, δεν έχει εργοστάσια, δεν χρειάζεται ξένα εργατικά χέρια γιατί δεν αρκούν τα ντόπια, είναι ένα μεγάλο καρφί στο φέρετρο της πατρίδας μας. Επί πλέον η ανεξέλεγκτη εισβολή κάθε κακοποιού στοιχείου, ο σχηματισμός νέων εγκληματικών κυκλωμάτων που προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα ντόπια εγκληματικά κυκλώματα, είναι η μετατροπή της χώρας μας σε ένα είδος τριτοκοσμικής αποικίας, όπου ανθεί η φτώχεια, η αγραμματοσύνη, τα ναρκωτικά, η πορνεία, το εμπόριο όπλων, και που σε συνεργασία με τα καρτέλ μια προδοτική άρχουσα τάξη απολαμβάνει εξουσία και πλούτο, αδιαφορώντας για την τύχη του λαού της.

Όσο για την φιλανθρωπία μας. Κοροϊδευόμαστε? Φιλανθρωπία είναι να δέχεσαι άνθρωποι να φεύγουν από τις πατρίδες τους (που έχουν καταστρέψει οι τύραννοι που κυβερνούν τις δικές μας πατρίδες) και να προστατεύεις το δικαίωμα τους να ζουν μακριά από το σπίτι τους, το τόπο τους, ξαπλωμένοι στο δάπεδο μιας πλατείας άστεγοι ή στρυμωγμένοι σε στρατόπεδα, ή να βρίσκουν μια δουλειά της πείνας, ή να μεταλλάσσονται σε εγκληματίες, υπηρέτες βρώμικων κυκλωμάτων της νύχτας?

Οι «καλοί» συμπολίτες που μόλις αναφέρουμε το ζήτημα μεταναστευτικό, μας κοιτάνε σαν να είμαστε βασανιστές σε ναζιστικό στρατόπεδο, έχουν νοιαστεί ποτέ όλοι αυτοί οι άνθρωποί που κατεβαίνουν από τις βάρκες, ή διασχίζουν τα σύνορα ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ? Πόσα προσφυγόπουλα έχουν άραγε εξαφανιστεί από νταβατζήδες και βιαστές ανηλίκων? Πόσες γυναίκες εξαναγκάζονται σε πορνεία, πόσοι να γίνουν βαποράκια, πόσοι απλά εκπαιδεύονται να ΜΙΣΟΥΝ?

Δεν είμαι ανεγκέφαλο τραμπουκοειδές που γουστάρει πογκρόμ σε ότι δεν του μοιάζει. Αυτά τα τραμπουκοειδή στοιχεία άλλωστε δεν έχουν ιδεολογία, είτε μπράβοι της νύχτας είναι είτε ανόητα πλάσματα που τους δηλητηριάζουν τα μυαλά οι στημένοι από το σύστημα.

Δεν είμαι όμως ούτε τυφλός καλός Σαμαρείτης. Δεν γίνεται να δικαιολογήσω την ασυδοσία, την αδικία, την εγκληματικότητα, την γενοκτονία που συντελείται στη πατρίδα μου, παριστάνοντας το αγαθό πρόβατο. Στοιχειωδώς, όπως ένα μικρό παιδί, και φοβάμαι, και είμαι καχύποπτη, και νοιώθω την απειλή.

Και ως άνθρωπος? Θα ήθελα κάθε άνθρωπος να ζει και να ευημερεί στο τόπο του. Να φυλάει τα ήθη, τα έθιμα τις παραδόσεις της πατρίδας του ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ. Κι αν χρειαστεί να πολεμάει και να θυσιάζεται στα χώματα του για να τα αποκτήσει. Το ίδιο θα ήθελα να κάνουμε κι εμείς ως Έλληνες. Κι αυτό δεν μας στερεί τη δυνατότητα, όταν υπάρξει ανάγκη να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπο που κινδυνεύει, που πεινάει, που είναι άρρωστος,  όποιος κι είναι.

Πρώτη μας έγνοια είναι να νοιαστούμε για το τόπο μας επί τέλους. Γι αυτό το τόπο που οι παππούδες μας , οι πρόγονοι μας έχουν κάνει τεράστια θυσία αίματος, για να μπορέσουμε να ζήσουμε σαν ελεύθεροι Έλληνες.  Γιατί είναι ιερό καθήκον,  η συνέχιση της ιστορίας μιας λαμπρής, πανάρχαιας πατρίδας που έδωσε τη φλόγα, να απλωθεί ο πολιτισμός σε όλα τα μήκη και πλάτη της ανθρωπότητας, και  που οι πρόγονοι μας τίμησαν με το αίμα τους. 

ΟΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΟΓΑ, ΦΟΡΕΣΑΝ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΘΗΚΟΥΣ.

 

Στη ζωή μου είχα την τύχη, (λόγω διαφόρων συγκυριών και κυρίως λόγω της δουλειάς του πατέρα μου που ήταν οδηγός σε σημαίνοντα πρόσωπα) να γνωρίσω από κοντά πως ζούσαν, πως σκεπτόντουσαν, τι ήταν τελικά, αυτή η περίφημη άρχουσα τάξη και κοντά της όλη η παρατρεχάμενη τάξη των υπηκόων της.

Και λέω τύχη γιατί πολύ νωρίς, συνειδητοποίησα δυο σημαντικές αλήθειες. Δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης ούτε το κουνελάκι του Πάσχα. Η πραγματικότητα είναι πως υπάρχει μια τάξη ανθρώπων που δεν έχουν εν συναίσθηση, δεν έχουν συνείδηση, αγνοούν κανόνες δικαίου και ηθικής και έχουν φτιάξει ένα κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι στα μάτια τους ασήμαντες μαριονέτες που μπορούν να τις χειρίζονται όπως ακριβώς γουστάρουν, αδιαφορώντας παντελώς αν από τις επιλογές τους οι μαριονέτες θα ζήσουν ή θα πεθάνουν. Κι αυτό ήταν η αλήθεια του ανύπαρκτου Αι Βασίλη.

Απέναντί τους, ναι το μέγα πλήθος, ήταν, είναι ακριβώς αυτό, μαριονέτες που δεν μπορούν καν να δουν τα νήματα στους ώμους τους και ζουν με την ψευδαίσθηση πως τα χέρια τους τα πόδια τους κουνιούνται από δική τους βούληση. Ρίχνοντας τη ματιά τους στη σκιά που πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους νοιώθουν ένα δέος της ύπαρξης κάποιου θεού, και ακούγοντας τη φωνή που ψιθυρίζει μέσα στα αυτιά τους, ακολουθούν τις οδηγίες, υποδείξεις, εντολές υπνωτισμένοι.

Η κυρία Κ. ήταν σύζυγος ενός τύπου, γόνου μεγαλοαστών, που είχε ένα ελαττωματάκι, του άρεσε να φοράει γόβες και να βάφεται (στα κρυφά). Η κυρία Κ. λόγω έλλειψης ερωτικών απολαύσεων είχε σαν παιχνίδι της το υπηρετικό της προσωπικό. Μεταξύ αυτών η Ελενίτσα. Μια κοπέλα από το χωριό που κοκκίνιζε με το που της έλεγες καλημέρα. Η Ελενίτσα 10-12 ώρες καθάριζε το παλατάκι της κυρίας Κ. Αφού τελείωνε το βράδυ η κυρία Κ. φόραγε ένα λευκό γάντι και πέρναγε κάθε επιφάνεια, και όπου έβρισκε τη παραμικρή σκόνη η Ελενίτσα έπρεπε να καθαρίσει ξανά… Η Ελενίτσα ψήφιζε το κόμμα που υποστήριζε η κυρία της, γιατί  κυρία Κ. φόραγε ένα μεγάλο σταυρό και ήταν πολύ θρησκευόμενη κι η Ελενίτσα δεν ήθελε άθεους και αντίχριστους που της λέγανε πως δεν είναι δούλα. Είχε συνηθίσει να είναι δούλη του θεού.

Ο κύριος Γ. επιφανές δημόσιο πρόσωπο, είχε μεγάλο πρόβλημα με τη κόρη του όπως έλεγε στη γυναίκα του. Η κόρη τους 18 χρονών τους είπε πως θέλει να φυλάξει τη παρθενιά της μέχρι να παντρευτεί. Ο κύριος Γ. γύριζε στο σπίτι φωνάζοντας με οργή «είναι δυνατόν η κόρη η δική μας να έχεις τις ίδιες αντιλήψεις με το πλήθος των ηλίθιων που πιστεύουν ότι τους λέει ο κ@λόπαππας της ενορίας τους? Ο κύριος Γ. Ήταν μεγάλος ευεργέτης της εκκλησίας και είχε απολύσει πριν λίγο καιρό μια υπηρέτρια «ανήθικη που τσιλιμπούρδιζε», αλλά αυτά ήταν για το πλήθος των ηλιθίων, η ανόητη η κόρη του πίστεψε πως ίσχυαν αλήθεια και για την τάξη τους ? Ντροπή!

Ένα πλήθος που δεν ήταν ηλίθιοι, σε διάφορες εποχές κατόρθωσε αυτά τα σιχάματα να τα περάσει από λαιμητόμους, κρεμάλες, εκτελεστικά αποσπάσματα. Το κακό είναι πως οι μεγαλειώδεις επαναστάσεις τελικά ήταν βαλβίδες εκτόνωσης, τα σιχάματα έδωσαν ψίχουλα από τα αποφάγια τους, χαλάρωσαν λίγο τα νήματα στις μαριονέτες, τους δωροδόκησαν με καθρεφτάκια.  Όταν η βαλβίδα σφύριζε βρισκόταν πάντα η λύση της «εκτόνωσης». Στη συνέχεια νέοι σωτήρες ανέτρεπαν τα γεγονότα και επανάφεραν την τάξη. Μετά από αιώνες που κράταγε το παιχνίδι τύραννοι-δούλοι, επανάσταση-εγκλήματα επαναστατών- επιθυμία δούλων να επιστρέψουν στην ασφαλή τάξη, πόλεμος-γενοκτονίες, επανορθώσεις-ανάπτυξη-ελπίδα, στην αυγή της ασυγκράτητης τεχνολογικής ανάπτυξης, οι λύκοι άφησαν το μαστίγιο και δώρισαν στην ανθρωπότητα κάτι μαγικό.

ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ!

Ο κοσμάκης δεν ήταν πια απομονωμένος σε ένα χωριό η μια φτωχογειτονιά. Είδε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές κι έμαθε να ζει «μέσα από τις ζωές των άλλων». Είδε πόσα πολλά παιχνίδια ξέρναγαν οι βιομηχανίες, διαφημίσεις με ζωηρά χρώματα και ήχους που τους έπεισαν πως στη ζωή πρέπει να παλέψεις πολύ, να θυσιάσεις κάθε ώρα της ημέρας σου γιατί πρέπει να έχεις λεφτάκια, επειδή ζωή δεν υπάρχει χωρίς καφετιέρα, πολυμίξερ και αντικολλητικό τηγάνι…

Κι αυτό ήταν μόλις η αρχή, μιας παγκόσμιας μετάλλαξης των δούλων. Πήραν προαγωγή. Από βασανισμένοι σκλάβοι τυραννικών αφεντάδων, μετατράπηκαν σε κάτι πολύ πιο ΧΡΗΣΙΜΟ για τους μαριονετίστες.

ΑΠΟΚΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ, ΕΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΒΑΡΕΙΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΕΣ «ΑΓΑΘΑ», ΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ  ΠΩΣ ΚΙ Ο ΨΑΡΑΣ ΜΕ ΤΗ ΒΑΡΚΑ «ΤΑΣΟΥΛΑ» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ, ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ….

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΟΠΑΔΟΙ  χαμογελαστών υβριδίων με ολόλευκα εμφυτεύματα δοντιών στο χαμόγελο τους, την ώρα που ξεστομίζουν ΨΕΜΜΑΤΑ, ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ  με τη μορφή του «εγώ βρε κουτά θέλω να σας δω ευτυχισμένα».

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ, ΟΙ ΨΕΥΤΟΠΡΟΦΗΤΕΣ, ΟΙ ΠΑΡΑΦΡΟΝΕΣ ΗΓΕΜΟΝΕΣ, ΟΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΔΗΘΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΑΡΧΗΓΟΙ «ΣΤΗΜΕΝΩΝ» ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ

Που για αιώνες προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν με κάθε τρόπο τα πλήθη, δεν μπορούσαν να φανταστούν πως οι «κληρονόμοι τύραννοι» θα έβρισκαν ένα πολύ απλό όπλο που θα ισοπέδωνε κάθε δυνατότητα αντίδρασης.

ΤΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ.

 

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΡΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ.

 Ενας πόλεμος έχει ξεκινήσει. Και στο πόλεμο κάθε βαρβαρότητα είναι σύνηθες φαινόμενο. Το πρόβλημα με αυτόν τον πόλεμο είναι πως από το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων δεν γίνεται αντιληπτό πως συμβαίνει. Επειδή στα αρχέτυπα του μυαλού μας πόλεμος σημαίνει στρατός, βομβαρδισμοί, γκρεμισμένες πόλεις, στρατόπεδα, αιχμάλωτοι, τραυματίες και τάφοι γεματοι στρατιώτες που «έπεσαν» στη μάχη.

Η ανθρωπότητα μέχρι τώρα είχε αντιμετωπίσει αυτό το είδος πολέμου. Φιλόδοξοι ηγεμόνες, αιμοσταγείς τύραννοι, τολμηροί κατακτητές ή θρησκευτικοί ηγέτες, έσερναν τα πλήθη σε αιματηρές συγκρούσεις, οδηγώντας την ανθρωπότητα σε μια συνεχή ανακατανομή των εδαφών ή της κυριαρχίας των ισχυρότερων πάνω στους αδύναμους.

Η νέα μορφή πολέμου, δεν σκοπεύει σε κατάκτηση εδαφών. Δεν είναι έμπειροι στρατηγοί που σχεδιάζουν πάνω σε χάρτες. Δεν ηχούν σειρήνες, ούτε ανοίγουν οι πόρτες από τα καταφύγια. Τα ηνία κρατάνε άρτια καταρτισμένοι «διαμορφωτές συνειδήσεων», που υπηρετούν τυράννους που δεν έχουν σημαίες, θρησκεία ή εδαφικές απαιτήσεις, επιθυμούν να τελειώνει το παραμύθι της «ελεύθερης βούλησης» και της «ανυπότακτης και ελεύθερης ψυχής». Επιθυμούν ένα τεράστιο στρατόπεδο, όπου δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα απόδρασης.

Τα όπλα δεν είναι βόμβες, τουφέκια ή σπαθιά. Είναι εκείνα τα σκοτεινά ένστικτα που κρύβονται μέσα στην ανθρώπινη φύση, τα οποία «τραβάνε έξω» με οργανωμένα τεχνάσματα, για να γίνει χωρίς κόπο η μετάβαση στην μελλοντική δυστοπική κοινωνία των άνοων πλέον πιθήκων.

Είναι πολύ απλό να περιγράψει κανείς όλα τα όπλα της νέας τάξης πραγμάτων. Είναι ένας συνεχής βομβαρδισμός στον εγκέφαλο, από εντολές που επαναλαμβάνονται συνεχώς μέχρι την τελική μεταμόρφωση .

Μην σκοτίζεις το μυαλό προσπαθώντας να το καλλιεργήσεις, αγάπα το εφήμερο, το ανούσιο, εκπαίδευσε τα παιδιά σου να αποζητούν όσα η επιδερμίδα επιβάλλει, κέρδισε ακόμα και με δόλο τα άχρηστα αντικείμενα που σε εκπαιδεύουν πως είναι απαραίτητα εργαλεία επιβίωσης,  δεν υπάρχει κάτι ανήθικο εφόσον εξυπηρετεί την ατομική ευχαρίστηση ακόμα κι αν οι πράξεις βλάπτουν ή εξαπατούν τους υπόλοιπους,  να μην νοιώθεις ευγνωμοσύνη, να μην σε ενδιαφέρει η αρμονία, η καλαισθησία, η ομορφιά της φύσης, να περιορίσεις μέσω μιας οθόνης  το οπτικό σου πεδίο σε μερικές ίντσες, να θεωρείς μαγκιά την αγένεια, αδυναμία την ευγένεια.

Κι έτσι σκλάβος των παθών, να είσαι ευάλωτος απέναντι στους εκβιαστές της ζωής σου. Ένα συνεχές «αν δεν κάνεις αυτό, θα σου συμβεί εκείνο». Η άθλια κατάληξη του κατ’εικόνα και ομοίωση των θεών είναι πως η μόνη ομοιότητα με τους θεούς-τυράννους είναι πως μας έμαθαν να λατρεύουμε το ΕΓΩ ΜΑΣ. Μόνο που εκείνοι μπορούν να χρησιμοποιούν το αίμα μας για να λούζονται ενώ εμείς μόνο κάτι τελευταίας κατηγορίας σαπούνια. Οι μικροί θεοί κληρονόμησαν τα πάθη των μεγάλων θεών, με έναν όρο. Να έχουν ελάχιστα όπλα για να τα ικανοποιούν. Τόσα όσα χρειάζονται για να ζουν σε μια διαρκή αναζήτηση μιας γυναίκας που ονομάζεται ευτυχία,  που τυφλά οι κυνηγοί προσπαθούν να ανακαλύψουν που κρύβεται.

Και ποιος μας δείχνει το δρόμο. Ο διαβάτης που όταν τον ρωτάς που είναι ο σωστός ο δρόμος, σου δείχνει πάντα τον λάθος, όπως εκείνο το παλιό αίνιγμα…  

Δεν είναι η έξαρση της βίας το πρόβλημα , είναι  η κατάρρευση της ηθικής.

Δεν είναι η νοσηρότητα το πρόβλημα , είναι  η επιβολή μιας ψεύτικης θεραπείας.

Δεν είναι ο άρρωστος καταναλωτισμός το πρόβλημα , είναι η λανθασμένη αντίληψη του τι είναι «ανάγκη»

Είναι η κατάσταση εκείνη όπου από το σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» κρατάς μόνο την απειλή του θανάτου, γιατί τη λέξη ελευθερία δεν την χρειάζεσαι, μια και αγνοείς πως είσαι σκλάβος.  

ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ.

 

Αρχικά ένα μικρό σχόλιο σχετικά με την «εξέγερση» των αγροτών (τι δεν ήταν εξέγερση? Meeting with the boss ήταν?) Σε λίγο θα βάζουμε και αγγελία στην εφημερίδα "Ο τάδε κλάδος ετοιμάζεται για απεργία ημέρα Δευτέρα και συλλαλητήριο, θα κινηθούμε σε όλο το μήκος της οδού Υποταγής.  Παρακαλούνται τα όργανα ασφαλείας να επικοινωνήσουν μαζί μας για συνεννοήσεις". Εκείνη τη διαφήμιση  να συγκεντρωθούμε όλοι μαζί να κάνουμε μια ληστεία της προκοπής, τη θυμάστε? Πλάκα είχε.

Σκεφθείτε όλη αυτή τη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω μας σαν τα προκατασκευασμένα γεύματα των ταχυφαγίων. Τοποθετημένες στους καταψύκτες, έτοιμες να βγουν η κάθε μία ανάλογα με το τι ανάγκη έχει ο πελάτης. Οι πελάτες που τρώμε όλη αυτή τη σαπίλα είμαστε εμείς. Την ίδια στιγμή που μας σερβίρουν σαπίλες (και ίσως αρχίζουμε να ψυλιαζόμαστε πως κάτι βρωμάει) έχουν έτοιμο ένα έξυπνο κόλπο ισοπέδωσης του ανταγωνισμού. Στέλνουν έναν υπάλληλο να φάει στο απέναντι μαγαζί που σερβίρει αληθινά καθαρές τροφές κι εκείνος μόλις τρώει το καλό φαγητό πέφτει κάτω πιάνοντας τη κοιλιά του από τους πόνους. Και τότε ο δημοσιοκάφρος κάνει ζουμ επάνω του κι αρχίζει να φωνάζει με τρόμο.  Είδατε τι έπαθε ο ψεκασμένος που έφαγε από εκεί? Προσοχή εστιατόριο που είναι επικίνδυνο!

Achtung! Achtung!

Μας προειδοποιούν με τρόπο για εκείνες τις ιδέες που περνάνε από το μυαλό μας,  να πάμε κάπου και να ζήσουμε χωρίς φως, τηλέφωνο, ιντερνέτ και να καλλιεργούμε την τροφή μας, να προσέξουμε,  γιατί μπορεί να αποδειχτεί στο τέλος πως είμαστε ανακατεμένοι με κολομβιανά καρτέλ ναρκωτικών, ομάδες τρομοκρατών και κυκλώματα δουλεμπορίας ανηλίκων!!! Καλύτερα μέσα στα τσιμέντα και τη βρωμιά, γιατί η επιθυμία ελεύθερης ζωής μπορεί να κρύβει φιδάκια. Άλλωστε ποιος λογικός και αξιοπρεπής άνθρωπος θα ζούσε έτσι? Μόνο ένας φανατισμένος θρησκόληπτος, φιλοναζί, που μπορεί να είναι και αιμομίκτης. Τι όχι?

Ελπίζω να έχετε καταλάβει πως όλα αυτά τα παρτάλια λειτουργούν πριν από εσάς για εσάς. Τι αφουγκραζόμαστε από το κόσμο? Πολλοί θέλουν να φύγουν μακριά, να φτιάξουν μια δική τους κοινότητα.  Οπότε πρέπει να μαγαρίσουμε αυτά τα όνειρα. Όπως μαγαρίσαμε με τους στημένους τραμπούκους την έννοια του πατριώτη, όπως στιγματίσαμε με τα πρακτοράκια σούργελα την έννοια της αριστεράς, όπως λερώνουμε γενικότερα όποιον προσπαθήσει να ξεφύγει από τη σαπίλα με τον ιδανικότερο τρόπο, που βασίζεται στο κλασικό ο χωροφύλακας είναι μπουζούκι!!

Ο Μήτσος ο πατριώτης,  είναι νταβατζής και τραμπούκος

Ο Γιάννης είναι πατριώτης, άρα ο Γιάννης είναι νταβατζής και τραμπούκος!

Το ίδιο και με τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Δεν θέλω να εμβολιαστώ με ένα αμφιβόλου  σκοπού σκεύασμα, δεν θέλει κι εκείνος ο τρελαμένος θρησκόληπτος που λέει το εμβόλιο είναι του σατανά και θα καούμε στη κόλαση, άρα κι εγώ είμαι τρελαμένη θρησκόληπτη που φοβάμαι το σατανά!

Το ίδιο έγινε και με τη Μακεδονία. Πήγαν χιλιάδες στις συγκεντρώσεις, οι φωτογραφίες που κυκλοφορούσαν παντού ήταν κάποιες ομάδες με σημαίες, σταυρούς και εικονίσματα κι ένας που έδειχνε το κ@λο του στις κάμερες (το θυμάστε ?) Γινόταν η μεγαλύτερη προδοσία για τη πατρίδα μας και τα κανάλια της διαπλοκής,  σχολίαζαν τους «στημένους γελοίους» για να νοιώσουν τα φοβισμένα και υπάκουα πιθηκάκια πως αν φωνάξουν «προδότες, τύραννοι» μήπως τους πουν ψεκασμένους.

Αυτό το ψεκασμένοι που αναφέρεται ειρωνικά με ξεπερνάει. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις ένα βλάκα κάτω από έναν ουρανό που έχει γίνει της πουτ@νας στο ψέκασμα, να του το δείχνεις και να σου λέει ο de facto ψεκασμένος, «καλά ψεκασμένος είσαι?» και να γελάει περήφανος που αυτός είναι έξυπνος!!

Πολλά χρόνια πριν έκλεισα την τηλεόραση και δεν είδα ξανά, εδώ και καιρό διαβάζω το τι συμβαίνει μέσω ιντερνέτ, σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό σελίδων (κυρίως φίλων) που παρακολουθώ. Σκέφτομαι σοβαρά να το καταργήσω και αυτό και να κινδυνεύω να ακούσω οποιαδήποτε ηλίθια προπαγάνδα, μόνο εντελώς τυχαία, από κάποιους που θα κάθονται δίπλα μου στο μετρό και θα αναφερθούν σε κάτι.

Ναι, είμαστε συμμέτοχοι σε κάποιο ομαδικό πείραμα, αυτό που δεν γνωρίζει το πλήθος  είναι αν βρίσκεται  στην πειραματική ομάδα ή στην ομάδα ελέγχου . Μέχρι τώρα μια υποψία την έχουμε σε σχέση με τα εμβόλια, δηλαδή ποιος είναι σίγουρα στην ομάδα πειράματος.

Άντε να δούμε και τη συνέχεια...

ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ, ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΤΙΔΑ, ΟΙ ΒΑΘΕΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ ΒΑΡΕΙΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΘΑΡΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟ ΔΙΑΤΡΗΣΗΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ!!!!

ΦΥΛΑΞΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΟ. ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.

 Παραφράζοντας τη γνωστή φράση (που αποδίδεται σε διάφορους, το διαδίκτυο πάσχει από το αναποφάσιστο σε ποιον ανήκουν οι διάσημες φράσεις, λόγω του ότι οι περισσότεροι χρήστες έχουν «στιγμιαία καλλιέργεια» που αποκτάται από εικονίτσες, συνθήματα, και αναμετάδοση αναρτήσεων που παίζουν το χαλασμένο τηλέφωνο» ), θα έλεγα πως ο κόσμος μας πλέον είναι γεμάτος από νάρκισσους – φουσκωτά μπαλόνια – γεμάτα αυτοπεποίθηση, και πραγματικούς ανθρώπους γεμάτους ανασφάλειες.

Η αυτοπεποίθηση των φουσκωτών μπαλονιών είναι αποτέλεσμα ενός παγκόσμιου μάρκετινγκ που διαφημίζει ακριβώς αυτό.. ΦΟΥΣΚΕΣ! Ένα γελοίο θέαμα που πιθανότατα, όσοι έχετε μπει στη διαδικασία να πάτε γυμναστήριο θα έχετε δει, είναι να βλέπεις γύρω πολύ όμορφες κοπέλες, αλλά διάφοροι μπρατσάδες το μόνο που κοιτάζουν είναι τα φουσκωμένα τους κρέατα στο καθρέφτη την ώρα που γυμνάζονται, πασαλειμμένοι με λάδια και αλοιφές. Παρομοίως θα έχετε δει τη σπουδαία γκόμενα στο μπαρ που τη συνοδεύει ένας φουκαριάρης και συνεχώς αυτοθαυμάζεται στο καθρέφτη πίσω από το πάγκο, τσεκάροντας πόσοι τη κοιτάνε, έχοντας κανονικά γραμμένο το συνοδό της.

Είναι μια ακόμα αρρώστια που δυστυχώς απλώνεται ταχύτατα σε όλα τα στρώματα της νεολαίας. Ενισχυμένη από χιλιάδες βιντεάκια στα κοινωνικά δίκτυα μαζικής αποχαύνωσης όπου κοριτσάκια (και αγοράκια πλέον) ποζάρουν σε σκηνές “trailer” μιας πιπεράτης τσόντας, αναζητώντας άραγε τι? Αλήθεια υπάρχει ελπίδα για όλα αυτά τα πλάσματα, που μια συμμορία «διαμόρφωσης προσωπικότητας» τους έχει κλέψει από πολύ νωρίς όλες τις «ουσίες» που χτίζουν το «εσωτερικό μας σώμα» αφήνοντας τα άδεια κουφάρια με τσιτωμένες επιδερμίδες.

Τι φοβούνται αυτά τα παιδιά? Ένα και μοναδικό πράγμα. ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΑ. Η συνεχής ενασχόληση ενός εφήβου στο να γίνει αποδεκτός από το περιβάλλον, είναι ακριβώς το αντίθετο από την ουσία της εφηβείας. Εκείνη η ηλικία που γεννούσε τους ανυπότακτους, ανυπάκουους, οργισμένους νέους, που ήθελαν να σπάσουν τις γονεϊκές ή σχολικές αλυσίδες και να πετάξουν ελεύθερα, έχει αντικατασταθεί από ανίκανα να δημιουργήσουν ένα δικό τους όνειρο παιδιά, παιδιά-αντίγραφα ειδώλων που δεν συμβολίζουν κάτι, παρά μόνο το πως κάποιος μπορεί να πλασάρει καλύτερα τα κρέατα του.

Απέναντι από αυτά τα άδεια σακιά, υπάρχει μια νεολαία που βράζει ακόμα το αίμα της, που όμως βρίσκεται στην δυσκολότερη θέση που έχει βρεθεί ποτέ κάθε παρελθούσα νεολαία. Αβοήθητη από αποχαυνωμένους, υποταγμένους και κουρασμένους γονείς, άχρωμους εκπαιδευτικούς, ένα αδίστακτο σύστημα δημιουργημένο από ανώμαλους τυράννους που μισούν ακριβώς αυτό. ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ. Όπως στη ταινία  «La Cité des enfants perdus» αυτά τα τέρατα δεν μπορούν ονειρευτούν και κλέβουν τα όνειρα των παιδιών.

Η παιδεραστία, το εμπόριο παιδιών, η παιδική πορνεία, η κακοποίηση των παιδιών, όλα αυτά ανθούν γιατί τα νήματα κινούν πλάσματα που στερούνται παντελώς ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ. Όπως ο σειριακοί δολοφόνοι έχουν βασικά χαρακτηριστικά, εθισμό στην εξουσία, είναι χειριστικοί, όχι μόνο δεν ντρέπονται αλλά είναι περήφανοι για κάθε αποτρόπαια πράξη τους (ΚΑΥΧΗΜΑ), είναι κοινωνιοπαθείς, επιλέγουν για θύματα ευάλωτα άτομα.

Δώστε προσοχή στη παραπάνω περιγραφή και σκεφθείτε πόσους με αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά έχετε στείλει με τη ψήφο σας σε θέσεις εξουσίας, να ορίζουν το μέλλον των παιδιών σας. Πόσους τέτοιους εμπιστευτήκατε την υγεία σας στο «μεγάλο πείραμα» πρόσφατα. Πόσοι τέτοιοι ηγούνται των τεράστιων κολοσσών που ξοδεύετε όλη τη ζωή σας για να αποκτήσετε χρήματα και να μπορείτε να αγοράζετε τα προϊόντα τους και τις υπηρεσίες τους που εσείς οι ίδιοι ΠΑΡΑΓΕΤΕ.

Η τρύπα του λαγού πολύ βαθιά.

Ποιος μπορεί να τα βάλει με ένα διεστραμμένο χειριστικό νάρκισσο.

Αυτός ΠΟΥ ΘΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΤΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΥ.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ, και θα επιμείνει σε αυτό που η ψυχή ορίζει.

Ποιός μπορεί να ελπίζει σε μια ομορφότερη πράγματικότητα? Αυτός που ΘΑ ΘΥΜΗΘΕΙ πως ο άνθρωπος είναι ένας ταξιδιώτης του ουρανού, κι όχι ένας δούλος στη κόλαση. Μπορούν να σε αλύσοδέσουν με τις πιο βαρειές αλυσίδες. Αλυσοδεμένος, μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να ταξίδέψεις με το νου σου, σε όποιο άστρο θέλεις? Μπορείς να ξεφύγεις σε άλλους γαλαξίες? Μπορείς να φτιάξεις ένα τεράστιο κήπο και να τοποθετήσεις μέσα τους ανθρώπους, τα φυτά, τα ζώα, τις ζωγραφιές, τα αντικείμενα, τα αρώματα που θέλεις? Μπορείς ακόμα και να αφήσεις το αλυσοδεμένο σώμα και να περάσεις το τοίχο της φυλακής άυλος, αόρατος, σαν μια πνοή ανέμου? Αν μπορείς, ποιος σε κρατάει από το να το κάνεις?