Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ..

ΚΥΡΙΑΚΉ, 30 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2008

ΠΕΡΠΑΤΑ, ΜΗ ΤΡΕΧΕΙΣ.

Όταν πέφτεις κρατιέσαι πάντα από κάτι μικρό. Ενα κλαδί στην άκρη του γκρεμού, ενα καρφί που προεξέχει από το τοίχο, η άκρη από το μανίκι του περαστικού δίπλα σου, ένα γέλιο, ένα βλέμμα, ένας ψίθυρος.

Μέρα μουντή, συνηθισμένη. Βιαστική και προκαθορισμένη. Το κουρδιστήρι στη πλάτη και τρέξιμο. Μετρό, περπάτημα, γραφείο, διακοπή μεσημεριανή, συνέχιση δουλειάς, σχόλασμα, μετρό, σπίτι, συγύρισμα, μαγείρεμα, φαγητό, τηλεόραση υπολογιστής ή dvd, τσιγάρο, καφές, κουβέντες κουρασμένες με τους γύρω, νύστα, ύπνος.

Αυτή τη συγκεκριμένη μέρα έσπασε από ένα ελάχιστο κράτημα. Ήταν εκεί μπροστά στο τυροπιτάδικο κοντά στο μετρό. Πρωινιάτικη. Πλησίαζε τους περαστικούς. Κάτι τους έλεγε. Την έβλεπα από μακριά. Ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι σταματημένο ανάμεσα σ ένα πλήθος που δε σταμάταγε μπροστά σε τίποτα.

Πλησίασα. Με είδε. Μ ένα βλέμμα από δύό ματάκια κάρβουνο, με ένα πονηρό χαμόγελο μου λέει παραπονιάρικα. Θα μου πάρεις μια τυρόπιτα?
Μηχανικά της χαμογέλασα και τη προσπέρασα. Γιατί κι εγώ βιαζόμουν. Έτσι έπρεπε να βιάζομαι. Να προλάβω την ώρα. Το καταμερισμό της μέρας. Να χωρέσουν τα σημαντικά χωρίς ασήμαντους σταματημούς.

Φρέναρα. Γύρισα πίσω. Συνέχιζε να με κοιτάζει. Με τα κουρελιάρικα ρούχα φορεμένα με τόση χάρη, τύφλα ναχαν τα καλοπληρωμένα ξερακιανά μοντέλα που τρώμε στη μάπα απ΄το πρωί ως το βράδυ.
Να δεις που αν δε της πάρω τυρόπιτα θα γίνω στήλη άλατος σκέφτηκα, μ ένα ξαφνικό πρωινιάτικο κέφι να με τριγυρίζει απροειδοποίητα.

Γύρισα πίσω. Η μικρή έτρεξε αμέσως κοντά μου σίγουρη για την επιτυχία της. Ελα, έλα εδώ είναι η τυρόπιτες!
Μια τεράστια τυρόπιτα για τη πριγκίπισσα λέω στη φουρνάρισσα. Με κοιτάζει γελώντας και μου λέει πιο μεγάλη απ΄αυτή δεν υπάρχει.
Της τη δίνω. Αρχίζει να δαγκώνει με μανία. Δε μου είπε ευχαριστώ καν, και μαγκιά της. Γιατί η τυρόπιτα ήταν περήφανη που τη μασούλαγε αυτό το απίθανο χαμόγελο. Τιμή μας που τη κεράσαμε!

Εφυγε και σήκωσε το χέρι από μακριά. Μου κλείσε το μάτι. Αυτό το μικρό κλαδάκι που ήταν δεν ήταν 6-7 χρονών είχε από την αρχή στοιχηματίσει σε μένα. Ότι μπορώ να φρενάρω. Ν΄αλλάξω. Να ξεφύγω από το πλάνο έστω και βαστώντας ένα ετοιμόρροπο καρφί στο τοίχο.

Υπάρχει κόσμος έξω. Ακόμα. Που κλείνει το μάτι και σε παρασύρει. Υπάρχουν στις γωνιές του δρόμου εκεί που μαζεύεται το νερό όταν βρέχει, μπόλικοι τρόποι να λερώσεις τα παπούτσια σου, υπάρχουν πεδία δράσης ανάμεσα στο χτύπημα του εισιτηρίου και της κάρτας...

Ένας ολόκληρος κόσμος από ασήμαντα κλαδιά είναι εκεί έξω έτοιμα να επιζήσουν μόλις οι αυτοκρατορίες γκρεμιστούν. Η μικρή πριγκίπισσα, το αδέσποτο που πέφτει ανάσκελα έτοιμο να το χαϊδέψεις, το λουλούδι που γυρίζει μόλις τ΄αγγίξεις σαν να σαι ήλιος, είναι οι μικρές αυτοκρατορίες έξω απ΄το λαβύρινθο.

Σιχαίνομαι ότι υπάρχει γύρω μου, γιατί μου κόβει τη θέα απ΄αυτό που υπάρχει μέσα μου. Πάντα τις δύσκολες ώρες, ένα μοναδικό κόλπο διαφυγής. Τρέχετε, φρενάρω. Έτσι υπάρχει ελπίδα να με προσπεράσετε κι εγώ να μείνω στο πάτο του φλιτζανιού με το κατακάθι. Εκεί που τελικά κρύβεται η γεύση...

Και ξέρετε κάτι? Πάντα πετυχαίνει. Και μετά κρατάς όλη τη μέρα μέσα σου αυτό το μικροσκοπικό μυστικό, να σε φυλάει μη γίνεις ίδιος μ΄εκείνους και χαθείς.

Φυλάξου. Περπάτα αργά. Περπάτα πάντα σαν να μην έχεις πουθενά συγκεκριμένα να πας. Μόνο τότε βλέπεις ότι τελικά μπροστά δεν υπήρχε ένα μονοπάτι αλλά χίλια...

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

ΕΣΥ ΠΗΡΕΣ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΣΟΥ?


Στο fight club ο πρωταγωνιστής μόλις αρχίζει να συνειδητοποιεί όλο τον ιστό που έχει πλέξει γύρω του, ψάχνει στις διάφορες φυλλάδες, ειδήσεις περίεργες, και πέφτει πάνω σε μία που λέει "εξαφανισμένοι πίθηκοι βρέθηκαν ξυρισμένοι"...
Ψάχνω τις ειδήσεις. Πουθενά ξυρισμένοι πίθηκοι. Ησυχάστε.

Πρόχειρες σημειώσεις σ΄ενα παλιό τετράδιο... Οτι ακολουθεί είναι ένα σύνολο σκέψεων (δεν είχα πάρει τα χάπια μου κι έγραφα ελεύθερα!)

Τα φαινόμενα placebo και nocebo μας διαφωτίζουν σε ικανοποιητικό βαθμό, για να κατανοήσουμε τη δύναμη του μυαλού μας. Είναι μια εποχή που όλοι μιλάνε για τον έλεγχο του νου. 

Αν λοιπόν μπορούσαμε να δώσουμε μια καθαρή εικόνα της παγίδας που είναι μπλεγμένος ο άνθρωπος της σύγχρονης κοινωνίας θα μπορούσαμε να πούμε πως όλα γύρω του κινούνται στη σφαίρα των nocebo πεποιθήσεων και των placebo υποσχέσεων. Π.χ. Το περίφημο  μνημόνιο, όπως και η γενικότερη οικονομική κρίση είναι τελικά κάτι το υπαρκτό ή είναι απλά ένα φαινόμενο nocebo?  Η φράση "αν δεν πάρουμε τη δόση χαθήκατε" έχει πραγματική ισχύ, ή πολύ απλά με μια τόσο καλά σφηνωμένη στα μυαλά τον ανθρώπων συνεχή και ανελέητη προπαγάνδα, αν τυχόν δεν πάρουμε τη δόση θα χαθούμε, όχι γιατί δεν θα μπορούσαμε να βρούμε λύση στο αδιέξοδο αλλά θα λειτουργήσουμε με πανικό. Θα τα κάνουμε όλα λάθος γιατί η προοπτική και μόνο να μην πάρεις τη δόση είναι περασμένη στα μυαλά μας σαν το τέλος. Το μοιραίο.

 Όπως εκείνες οι πειραματικές ομάδες που οι γιατροί τους έδιναν ένα σπρέι και τους ανακοίνωναν πως είναι ένα πολύ καλό φάρμακο για το άσθμα τους μόνο που σε μιάμιση ώρα περίπου από τη στιγμή που το παίρνεις έχεις δυνατό πονοκέφαλο. Χωρίς να παρεκκλίνουν ούτε λεπτό, όσοι το έπαιρναν σε μιάμιση ώρα είχαν δυνατό πονοκέφαλο. Μόνο που οι γιατροί τους είχαν δώσει απλά...αέρα.

Και οι υποσχέσεις, οι ψεύτικες ελπίδες που κρατούν χιλιάδες ανθρώπους που βιώνουν το δράμα τους, στους καναπέδες, άβουλοι και υποταγμένοι, σιωπηλοί, γιατί ελπίζουν. Ελπίζουν σε τι? Στους απατεώνες σωτήρες που θα αναλάβουν την ευθύνη στη θέση τους. Όπως η γιαγιά που δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς εκείνες τις σταγονίτσες για την αϋπνία και κάποια νύχτα τελειώνει το φάρμακο αλλά της δίνουν νεράκι στο ίδιο μπουκάλι κι εκείνη κοιμάται σαν πουλάκι, γιατί έχει πιστέψει πως εκείνο το μπουκαλάκι είναι το θαυματουργό.

Σ΄αυτά τα δύο επίπεδα ελέγχου του νου, είναι αμέτρητα τα παιχνίδια που μπορούν να παιχτούν. Μάλιστα αναρωτιέμαι συχνά, αν υπάρχει έστω κι ένα πράγμα που να μην λειτουργεί πλέον σύμφωνα με το ζωτικό ψέμα που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να νοιώθουν για το κάθε τι , και που οι «χειριστές τους» γνωρίζουν άψογα πως να τους το κολλάνε με ανεξίτηλη κόλλα στη πέτσα του μυαλού τους. Ποιος αλήθεια μπορεί να μας διαβεβαιώσει αν ΟΛΑ όσα ξέρουμε και μας κάνουν να φοβόμαστε ή αντίθετα να ελπίζουμε δεν είναι νεράκι, αέρας, τζίφος.... Τι σταγονίτσες συνηθισμένο νερό περιέχει η ζωή μας που τις έχουμε συνεχώς ανάγκη γιατί ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΡΩΣΤΟΙ. Ποιες απειλές για τη ζωή μας είναι αληθινές και ποιες είναι μπούρδες, χωρίς καμία υπόσταση απλά φυτεμένες μέσα μας από όσους έχουν συμφέρον να νοιώθουμε φόβο, ανασφάλεια, ανησυχία ΕΝΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ.

Αν ήθελα λοιπόν να συνοψίσω αυτό που βλέπω γύρω μου με δυο λέξεις θα έλεγα χωρίς ενδοιασμούς. Φαινόμενο placebo και nocebo. Εφόσον αυτά τα δυο φαινόμενα υπάρχουν και μπορούν να αποδειχτούν, όλα μπορούν να γίνουν. Και όχι, δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Είναι απλή λογική. Η οποία δεν ζητά να γίνει κοινώς αποδεκτή. Άλλωστε κάθε ιδέα, καταχωρείται στον αυστηρό κατάλογο αυτής της ηλίθιας τάξης σαν λογικό και παράλογο ανάλογα με το πόσο μπορεί να ενδυναμώσει ή να ταράξει αυτήν ακριβώς τη τάξη. Όπως πολύ απλά είχε γράψει σε ένα στιχάκι ο Πρεβέρ..

Η λογική  μου, δεν είναι η λογική σου γι΄αυτό είναι παράλογη.!

Σ΄αυτή ακριβώς τη φράση στηρίζεται όλος ο αιώνιος πόλεμος πάνω στο πλανήτη μας. Στη τύφλα της μάζας. (Φόρα τα γ@μημενα τα γυαλιά)  Η κοινωνία έχει ανάγκη η αλήθεια της να είναι μια τσιμεντοποιημένη βεβαιότητα...

Οσοι ξέφυγαν από αυτή τη βεβαιότητα.. αν ήταν απλοί άνθρωποι πιθανότατα κοιτάνε το ταβάνι σε κάποιο "ίδρυμα".. αν είχαν κάποια μεγαλύτερη δύναμη π.χ. επιστήμονες τους έχει φάει η μαρμάγκα... Το σύστημα ζητάει να μην δεις. Κι αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας.  Τα πλήθη προσκυνάνε ψέμματα που θα έκαναν μικρά παιδιά να γελάνε... Είναι έτοιμα να πιστέψουν σε ένα Θεό που δεν είδαν ποτέ.. αλλά δεν  πιστεύουν ότι μπορούν να περάσουν απέναντι τα φανάρια χωρίς να τους κρατάει ο τσοπάνης τους το χεράκι...

...έχουν εκπαιδευτεί να καταπίνουν φάρμακα placebo και να εκφοβίζονται με  καταστάσεις nocebo.  Αν βασιστεί λοιπόν ένα μοντέλο ελέγχου των ανθρώπων σε αυτές τις δυο πολύ απλές αρχές, δεν χρειάζεται να ψάξουμε άλλα. Καλά εκπαιδευμένοι επιστήμονες, μπορούν να σε πείσουν για τα ΠΑΝΤΑ.   Η οικονομική κρίση είναι από μόνη της ένα φαινόμενο nocebo με όλα τα απαραίτητα συστατικά. Απειλές, εκβιασμοί, τρομολάγνοι. Μια συνεχής διασπορά καταστροφικών ειδήσεων, ανακοινώσεις εξόδου από το τούνελ τόσο ψεύτικες ώστε να είναι όλοι βέβαιοι πως δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ λύση. Επίρριψη ενοχών συνέχεια. Εσύ είσαι ο φταίχτης, εσύ είσαι ο υπαίτιος της εξαθλίωσης της ζωής των παιδιών σου, εσύ επειδή έκανες εκείνο θα πάθεις το άλλο.

Κι άνθρωποι αυτόματα στηρίζονται σε λύσεις placebo. Σωτήρες, από μηχανής θεοί, αλήθειες εξ αποκαλύψεως, υπερήρωες, φανταστικά σενάρια. Καταπίνεις μαζί το χαπάκι του τρόμου και το αντίδοτο της σωτηρίας. Ζόρικο. Πραγματικά ζόρικο. Γιατί δεν μπορεί κάποιος να διακρίνει που τελικά υπάρχει το αληθινό φάρμακο ή αν χρειάζεται κάποιο φάρμακο. Γιατί σε μια κοινωνία που όλοι έχουν καταντήσει εν δυνάμει ασθενείς το είδωλο στο καθρέφτη είναι εντελώς παραμορφωμένο. Κοιτάζεσαι κι ενώ είσαι απόλυτα υγιής σε βλέπεις χλωμό, έτοιμο να καταρρεύσει.

Καταπληκτικό. Ευφυές. Φυσικά ακολουθεί η αναγκαία ερώτηση. Μα ποιος τα κάνει όλα αυτά? Είναι τόσο δύσκολο να το δούμε. Αν κάποιος πρέπει να πουλήσει τη τάδε οδοντόκρεμα για να αυγατίσει το κομπόδεμά του και μάλιστα πολύ γερά, δεν πρέπει να σε πείσει πως κάνει λευκά δόντια? Γνωρίζετε ΕΝΑ έστω ΕΝΑ προϊόν που να τρέχει κάποιος να το αγοράσει χωρίς να ξέρει καν πως υπάρχει? Είναι ανόητο αυτό έτσι? Στο πλασάρω και σε πείθω πως σου είναι απαραίτητο, πως σου κάνει καλό, πως σε κρατάει υγιή και ευτυχισμένο. 

Στον αντίποδα σου λέω πως αυτό κάνει κακό, σε αρρωσταίνει, σε οδηγεί στη καταστροφή.  Αν τα ηνία της γνώσης τα είχαν στα χέρια τους έντιμοι άνθρωποι, θα ήταν όλα ιδανικά, θα ζούσαμε ήδη στο παράδεισο.... Τυχαίνει όμως να τα κατέχουν άνθρωποι αρρωστημένοι στο μυαλό,  άπληστοι και αδίστακτοι που έχουν σαν γνώμονα ξερά το προσωπικό τους κέρδος, τη ματαιοδοξία τους, την κυριαρχία πάνω στους υπόλοιπους ανθρώπους. Με τέτοιους ανθρώπους τα πάντα μπορούν να είναι διαστρευλωμένα... Τα πάντα μπορούν να είναι ψέμματα..

Τι κάνετε σήμερα?
Πήρατε το χαπάκι για τη πίεση? το θυρεοειδή? τη χοληστερίνη? το άσθμα? τις αρρυθμίες? τους πονοκεφάλους? τις κρίσεις πανικού? το έλκος? .... 
Κάνατε το ετήσιο τσεκ απ?
Τι? Δεν έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας? Αποκλείεται.. να το κοιτάξετε έχετε αλλά δεν το ξέρετε ακόμα.. αξονική σε όλο το σώμα, ή μαγνητική κάτι θα βρεθεί δε μπορεί...

Κι εσείς?
Μείνατε στη δουλειά μέχρι τις 9 το βράδυ? Δουλεύετε με ένα έναντι και χωρίς  υπερωρίες? Ολα καλά .. είστε σε καλό δρόμο. Το επόμενο βήμα θα είναι να δουλεύετε τσάμπα και να εισπράττετε ένα πιάτο φαί συσίτιο...

Εσείς πληρώσατε το δάνειο? τον ΕΝΦΙΑ? τα ασφάλιστρα? το ταμείο? τα τέλη κυκλοφορίας? τα φαπ φουπ και το λουρί της μάνας? Δεν έχετε? δεν πειράζει θα δώσετε το σπίτι και θα ξεχρεώσετε κι ευχαριστημένοι να είσαστε γιατί μπορεί αν δεν είχατε σπίτι να σας ζήταγαν "μια λίβρα κρέας" από τη σάρκα σας...




Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων...

Είναι εντυπωσιακά παρανοϊκό αυτό που παρακολουθούμε σχετικά με την υπόθεση του Ζακ. Όταν συνέβη αυτό το τραγικό γεγονός είδαμε όλοι από το χαζοκούτι, από το διαδίκτυο, τις εφημερίδες κάτι πολύ ξεκάθαρο.  Ένας άνθρωπος αδύναμος και ανυπεράσπιστος όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου. Από τη στιγμή εκείνη ξεκινάει ένα γαϊτανάκι ντροπής... Με το ερωτηματικό της ντροπής.. Πείτε τη γνώμη σας, σωστά ξυλοκοπήθηκε ή όχι? Και υπήρξαν αμέτρητες φωνές που προσπάθησαν να δικαιολογήσουν αυτή τη πράξη με κάθε τρόπο.. Στην Ελλάδα της σιωπής για τα αμέτρητα εγκλήματα, υπήρξε συζήτηση για το σωστό της αυτοδικίας ή όχι απέναντι στο... Ζακ..

Είναι εντυπωσιακό πως μια μεγάλη μάζα του πληθυσμού μοιάζει να κουρδίζεται και να αγανακτεί σε γεγονότα που πρωταγωνιστές είναι κάτι που θεωρούν "απόβλητο". Π.χ. βιασμός από ένα ημεδαπό ούτε καν αναφέρεται σε κανένα δελτίο, σε κάτι ψιλά γράμματα διαβάζει κανείς τις πιο αποτρόπαιες ειδήσεις τύπου.. βασάνιζε το μωράκι του, βίαζε κατ΄εξακολούθηση το κοριτσάκι του, ωθούσε στη πορνεία τα ανήλικα παιδιά της κλπ.. Μια ειδησούλα και τέλος. Βιάζει ένας αλλοδαπός μια κοπέλλα, ο κακός χαμός.. τα κτήνη που μας ήρθαν και βρόμισαν το τόπο μας, τα απόβλητα και όλα τα κοσμητικά. Πολλοί από αυτούς που φωνάζουν και ωρύονται, στη γειτονιά τους δίπλα τους, ακούνε κάθε βράδυ τα κλάματα και το ξύλο και κλείνουν τα παντζούρια "γιατί δεν είναι δική τους δουλειά"..
Το συμπέρασμα της λογικής είναι πως με όλους αυτούς τους ξεριζωμένους από τις πατρίδες τους, τους κυνηγημένους θα έρθουν ΚΑΙ εγκληματίες, βιαστές, δολοφόνοι, ναι είναι σίγουρο αυτό.
Το ρατσιστικό συμπέρασμα είναι πως ΟΛΟΙ όσοι ανήκουν σε εκείνες τις τάδε φυλές είναι εν δυνάμει δολοφόνοι ακόμα και τα μωρά....

Ένας Έλληνας που διαπράττει ένα φόνο είναι μεμονωμένο γεγονός... Ενας αλλοδαπός που διαπράττει ένα φόνο είναι γιατί έτσι κάνουν όλοι στη χώρα του. Αυτή είναι η μαζικοποίηση μίσους των ρατσιστικών κινημάτων που δίνει δικαιολογία σε κάθε πράξη βίας. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στους αλλοδαπούς κάθε εθνικότητας ή θρησκείας , ρατσιστές επίσης. Εννοείται κι εκείνοι το ίδιο "χτίσιμο" βίας και μίσους έχουν συσσωρεύσει μέσα τους για εμάς. Κι όποιος το αμφισβητεί αυτό επίσης γίνεται το ίδιο βλάκας με τους άλλους.

Συμμορίες από αδίστακτους ημεδαπούς κακοποιούς έχουν διαπράξει φριχτά εγκλήματα δεν έχει καν γίνει αναφορά στα ΜΜΕ.. είναι πάγια τακτική πλέον, στους δημοσιοκάφρους και στο αποχαυνωμένο κοινό να ψάχνουν σε κάθε έγκλημα, σε κάθε πράξη βίας, σε κάθε αποτρόπαια είδηση, πριν την εθνικότητα σε συνδυασμό με τη θρησκεία..Δεν σας έχει κάνει εντύπωση που όλα το πογκρόμ γίνονται απέναντι σε εκείνους που έρχονται από ανατολάς... έχετε ακούσει ποτέ να ξυλοκόπησαν συμμορίες π.χ. Ρώσους? Έχετε ακούσει οι περίφημες αναλύσεις περί της κατάντιας του ελληνικού λαού εξ΄αιτίας των λαθρομεταναστών να συμπεριλαμβάνουν και τους "εισβολείς ομόθρησκους" από βορρά? Εκείνοι δεν κλέβουν το ψωμί μας? Εκείνοι δεν παίρνουν τις δουλειές μας? Εκείνοι δεν έχουν συμμορίες που λυμαίνονται τους δύστυχους Έλληνες πολίτες?
΄
Αν υπάρχει κάτι πιο θλιβερό από ένα  ρατσιστή, είναι ένας ρατσιστής που ντρέπεται να πει την αλήθεια που αισθάνεται. Φώναξε το ρε παλικάρι να το ευχαριστηθείς, να το νοιώσεις.  Δεν σε γουστάρω γιατί απλά είσαι μαύρος ή γιατί είσαι πούστης ή γιατί είσαι άστεγο πρεζόνι και σε σιχαίνομαι.  Δεν υπάρχει θέμα να μου πάρεις το ψωμί ή οτιδήποτε άλλο απλά δεν γουστάρω να σε βλέπω μπροστά μου και θέλω να σου λιώσω το κεφάλι στο πάτωμα.. Έτσι ωραία και καθαρά. Μπλα μπλα και αηδίες.  Το πρόβλημα της άφιξης χιλιάδων μεταναστών σε μια φτωχή χώρα όπως της διαφορετικότητας των πολιτισμών, της θρησκείας, της νοοτροπίας, και της δυσκολίας ενσωμάτωσης με τον ντόπιο πληθυσμό είναι γεγονός, το πρόβλημα της διόγκωσης των ήδη τραγικών θεμάτων που βασανίζουν τους ντόπιους από τη συσσώρευση χιλιάδων δύστυχων που ψάχνουν για μια στέγη κι ένα κομμάτι ψωμί σε ένα λαό που χάνει το δικό του, όντως είναι πρόβλημα.. και οι μηχανισμοί  εξουσίας που έχουν πρόγραμμα πονηρό για όλα αυτά που συμβαίνουν εννοείται πως έχουν σχέδιο για να πάνε τα πράγματα εκεί που θέλουν... αλλά όλα αυτά ούτε απασχολούν ούτε είναι το πρόβλημα ενός κυνικού ρατσιστή...

Ο προβληματισμένος πολίτης, μπορεί να νοιώσει το πρόβλημα ή την δυστυχία και να οργιστεί, να διαμαρτυρηθεί, να απαιτήσει από τη πολιτεία να βρει λύσεις σε όλα αυτά τα προβλήματα που συσσωρεύονται, εννοείται πως θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί τη ζωή του αν κινδυνεύσει είτε είναι από ημεδαπό είτε από αλλοδαπό, θα κρίνει και θα βάλει κάτω να σκεφτεί όμως ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός της ανθρώπινης δυστυχίας, θα έχει μάτια να δει ποιοι υποκινούν αυτές τις καταστάσεις και όταν χρειαστεί θα δώσει χέρι βοήθειας σε ένα δυστυχισμένο που έχει ανάγκη και μπορεί να τον βοηθήσει χωρίς να κοιτάξει ούτε χρώμα, ούτε φύλλο, ούτε κοινωνικό στάτους...

ο ρατσιστής, πολύ απλά με την βία και την υποκίνηση σε πογκρόμ και γενοκτονίες εκτονώνει ένα μίσος, μια κυνικότητα που έχει χτιστεί μέσα του από κηρύγματα απαξίωσης, καθαρότητας της φυλής του, υπεροχής της θρησκείας του, αρρωστημένου εθνικισμού και όχι πατριωτισμού, και της υπεροχής της προσωπικής του θέσης απέναντι σε άλλους πληθυσμούς και γι΄αυτό οι πράξεις βίας που θα επιδοθεί δεν απευθύνονται μόνο απέναντι σε εκείνους που υποτίθεται πως του παίρνουν το ψωμί, αλλά θύματα του θα είναι , και οι "κωλόπουστες" όπως θα τους αποκαλεί, τα απόβλητα οι άστεγοι, τα σκατοπρεζόνια, οι παλιοπουτάνες και άλλες πολλές κατηγορίες.... Ένας διαμαρτυρόμενος πολίτης για τη βία, την εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, την ηθική ή πολιτιστική κατάπτωση είναι ένας άνθρωπος που σκέφτεται νοιάζεται αλλά δεν θα περάσει σε πράξεις βίας, ούτε θα νοιώθει αυθόρμητο μίσος για έναν συνάνθρωπο επειδή π.χ. έχει άλλο χρώμα.  Η διαφορά ενός ρατσιστή με ένα μαχόμενο για τα δικαιώματα του πολίτη είναι η ίδια διαφορά του στρατιώτη σε ένα πόλεμο που αναγκάζεται να σκοτώσει  για να υπερασπιστεί τη πατρίδα του κι αυτό θα τον στιγματίσει για πάντα , με ένα σειριακό δολοφόνο που γουστάρει να σκοτώνει και να το ανεβάζει και σε βιντεάκια για να γελάνε με τη παρέα του....

Για να είναι καλυμμένος κάποιος σ΄αυτό το παρανοϊκό κόσμο από την ηλιθιότητα του ρατσισμού, του διαχωρισμού, της υποβάθμισης, της απαξίωσης.. και πάλι δεν είναι σίγουρο, πρέπει να είναι γεννημένος λευκός, άντρας, εκατομμυριούχος, στρέιτ, όμορφος με ωραίο σώμα... γιατί όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε κατώτεροι για κάποιους άλλους. Κι όποιος δεν το έχει καταλάβει απλά είναι βλάκας ή την έχει γλυτώσει και δεν του έχει κάτσει ο μ@λακας που θα του το αποδείξει...

Διαχωρισμός λόγω χρώματος, άσπροι, μαύροι, κόκκινοι, κίτρινοι...
Διαχωρισμός λόγω φύλλου, άντρας γυναίκα
Διαχωρισμός λόγω θρησκείας, χριστιανός, μωαμεθανός, βουδιστής (και κάποιες άλλες εκατοντάδες θρησκείες και αιρέσεις...)
Διαχωρισμός λόγω σεξουαλικής προτίμησης, αρσενικό, θηλυκό και οι .. άλλοι
Διαχωρισμός λόγω κοινωνικής τάξης, οι  ματσωμένοι και οι φτωχομπινέδες
Διαχωρισμός λόγω μόρφωσης, οι διανοούμενοι και οι ... λαϊκούρες
Διαχωρισμός λόγω πατρίδας, εμείς και οι ... απέναντι
Διαχωρισμός λόγω... βάρους, οι στυλάτοι και οι χοντροί...

Μη γελάτε, και μην νομίζετε πως υπερβάλλω. Μιλάμε για μεγάλη παράνοια!!! Αυτό το πιθήκι που έμαθε να αρθρώνει λόγο, έχει από τη κοιλιά της μάνας του, στα γονίδια του, τη μανία κατηγοριοποίησης των πάντων!!!

Το ωραίο είναι πως η κάθε μία από τις παραπάνω κατηγορίες οριοθετεί το μίσος και την απαξίωση της σε συγκεκριμένους απέναντι που έχει εκπαιδευτεί να θεωρεί κατώτερους από το περιβάλλον που μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε, θεωρώντας το εαυτούλη της "το σωστό είδος" έναντι των πιο αδύναμων και κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο στους ισχυρότερους. Δηλαδή μια αλυσίδα ανωμαλίας για να βγει από μέσα αυτό το κόμπλεξ τελικά του να είσαι άνθρωπος

Καρπαζώνεις τη γυναίκα σου και σε καρπαζώνει το αφεντικό σου που μπορεί είναι λαϊκούρα και να τον φτύνει ένας διανοούμενος.. που μπορεί να είναι ομοφυλόφιλος και να τον γελοιοποιεί ένας και καλά άντρας αλλά φτωχομπινές που τον απαξιώνει και τον σιχαίνεται ένας λεφτάς που όμως τον δουλεύει γιατί είναι χοντρός ένας κομψευόμενος τυπάς, που όμως τελικά του τσακίζει το κεφάλι ένας άλλος γιατί δεν γουστάρει το δικό του Θεό!!!

Δεν ξέρω αν εσείς την απαξίωση ενός ανθρώπου για τον άλλον περιμένετε να την δείτε στους φουκαριάρηδες που θαλασσοπνίγονται ελπίζοντας να φθάσουν σε ένα μέρος που να μην είναι κυνηγημένοι και δαρμένοι, εγω πάντως από την ημέρα που γεννήθηκα τον έχω βιώσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της ύπαρξης με ατέλειωτες διαφορετικές μορφές...

Με τη φίλη τη Ελένη που προσπαθούσε να πείσει τη γειτόνισσα πως ο γιος της, αυτιστικός δεν είναι επικίνδυνος και δεν θα κάνει κακό στο δικό της κανακάρη...

Με το Δημήτρη που τον πέταξε έξω από το σπίτι ο πατέρας του όταν έμαθε πως είναι ομοφυλόφιλος...

Με την Γωγώ που κάθε φορά έλεγε πως έπεσε από τη σκάλα όταν την ξυλοφόρτωνε ο μ@λάκας

Με ανθρώπους που είχαν μίσος ο ένας για τον άλλον για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους...

Όταν είδα μπροστά μου μια μπότα να κατεβαίνει στη μούρη ενός άστεγου έτσι για πλάκα...

Με τη φουκαριάρα τη Ελενίτσα που καθάριζε όλο το σπίτι και μετά πέρναγε η κυρά με ένα λευκό γάντι κι αν έβρισκε σκονίτσα την έβαζε να το κάνει όλο από την αρχή μέχρι τα μεσάνυχτα....

Αυτή η σκατοψυχιά, μπορεί να έχει πολλές μορφές...

Μπορεί να είναι μαζικοποιημένη και να φοράει κουκούλες, σταυρούς, να ανάβει φωτιές και να κρεμάει στα δέντρα άντρες , γυναίκες και παιδιά, ή να φοράει μπότες και να ανάβει φούρνους....

Μπορεί να τελεί υπό θρησκευτική κατάληψη και να σφάζει αβλεπί ότι κινείται και ο θεός θα κρίνει...

Μπορεί να είναι πιο μικρή κοντά μας και να κλωτσάει στη μούρη κάποιον μέχρι να τον συνθλίψει μόνο και μόνο γιατί.... (βάλτε εσείς ότι νομίζετε)

Υπάρχουν όντως  δύο κατηγορίες ανθρώπων όπως είπε κάποιος, εκείνοι που χωρίζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες και οι άλλοι...


Καληνύχτα..


Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Η ΜΕΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΟΧΗ..

Θα ήθελα να γράψω κάποιο αφιέρωμα για τη σημερινή ημέρα.. να αναρτήσω τραγούδια και ποιήματα.. να ονειρευτώ πως οράματα και ιδέες παραμένουν ζωντανές, αλλά δεν μπορώ να κοροϊδέψω κανέναν ούτε τον εαυτό μου..

Γερνάω κι είμαι από τους επιζώντες της "ανθρώπινης" εποχής..  Εκείνης της εποχής με τα άσχημα και τα ωραία, με τα εύκολα και τα δύσκολα τυλιγμένα όμως όλα με σάρκα και αίμα να χτυπάει στις φλέβες. Ζωντανά. 

Πάει καιρός που τα καλώδια αντικατέστησαν τις φλέβες, όπως οι οθόνες των τραπεζών αντικατέστησαν το χρήμα, όπως το μεταλλαγμένο αντικατέστησε τα κανονικά τρόφιμα, όπως οι υπολογιστές και τα τηλέφωνα,  αντικατέστησαν την ανθρώπινη επαφή...

Πάει καιρός που οι άνθρωποι ψήφιζαν κι έβγαιναν καλές ή άσχημες κυβερνήσεις από τις κάλπες τους, και τσακωνόντουσαν στα καφενεία, βγαίναν με πανώ στους δρόμους, ή κατέβαζαν τα ρολά να απεργήσουν γνωρίζοντας ότι κάτι από όλα αυτά έβγαζε κάποιο νόημα...

Τώρα ξέρουν πως είναι ανώφελο. Δεν υπάρχουν κυβερνήσεις, ούτε κόμματα. Δεν έχει σημασία τι ψηφίζουν, τι θέλουν, τι ονειρεύονται. Η νέα ταινία που αναδύεται στις αίθουσες της παγκόσμιας παράνοιας δεν λέγεται " Όλα είναι δρόμος" λέγεται "Όλα είναι τράπεζα" Αργά ή γρήγορα το γελοίο παραμύθι του έχουμε ακόμα πατρίδες και κυβερνήσεις πρέπει να τελειώσει...

Πρέπει να παραδεχτούμε όσο κι αν μας πονάει πως είμαστε οι τελευταίοι άνθρωποι.... Η κοινωνία των ζωντανών νεκρών είναι ήδη εδώ. Παρελάζει. Είναι καιρός να παραδώσουμε την εξουσία σε αυτούς που πραγματικά την έχουν χωρίς ηλίθιους διαμεσολαβητές για να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε την ακριβή θέση μας πλέον στο χάρτη...

Μαρία δεν υπάρχει ο μπακάλης.. υπάρχει η αλυσίδα σούπερ μάρκετ...
Δεν υπάρχει ο ράφτης .. ο τσαγκάρης υπάρχουν οι πολυχώροι μαζικής αγοραστικής εκμετάλλευσης..
Δεν υπάρχει το σινεμαδάκι... υπάρχουν οι χώροι μαζικής αποβλάκωσης...
Δεν υπάρχει το τηλεφώνημα που περιμένεις να ακούσεις τη φωνή του, υπάρχει ένα μήνυμα με αυτόματη γραφή..
"Γιαπωνέζοι βρικόλακες με καλώδια στο αίμα...." όπως είχε πει ο Τζιμάκος τότε που ακόμα όλοι γλεντάγανε με το αθάνατο κρασί της μεταπολίτευσης και του Τσοβολα δώστα όλα...

Τρόφιμα, νερό, αέρα, καύσιμα, ρούχα, παπούτσια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές και τη υγεία σου τα ορίζουν και στα πουλάνε σε ότι τιμή θέλουν πεντακόσια άντε χίλια άτομα πάνω στο πλανήτη. Ναι αυτή η ελάχιστη χούφτα ανθρώπων που ούτε τη φάτσα τους δεν ξέρεις, ορίζουν πια τη ζωή όλων. Συμπεριλαμβανομένων των ανδρείκελων που ψηφίζεις.

Που έβγαλα αυτό τον αριθμό?  Ούτε από κάποια σελίδα συνομοσιολόγων , ούτε από τίποτα το παράξενο... αν ανοίξεις το Forbes και μπεις στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στο κόσμο τόσοι είναι κι αν δεις τις ακριβώς κατέχουν θα πρέπει να είσαι βλαμμένος για να πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι που μπορεί να ορίσει το μέλλον εκτός από αυτούς...

Είμαστε οι απόβλητοι που ζουν έξω από τη πόλη τους στο "Απόδραση από τη Νέα Υόρκη" το έχεις δει?
Είμαστε τα ζόμπι που περιφέρονται έξω από τις πολυτελείς κατοικίες "στο Land of the dead" το έχεις δει?
Είμαστε οι ηλίθιοι που δε φοράνε τα γυαλιά με κανένα τρόπο στο They live το έχεις δει?
Είμαστε το υλικό για τις κονσέρβες που θα φτιάχνονται στο μέλλον όταν όλα τα υπόλοιπα θα έχουν μαραθεί για πάντα όπως στο Soylent Green το έχεις δει?

Για ποια επέτειο να γράψω? Ξέρετε είμαι σε μια ηλικία που η εξέλιξη με ανάγκασε να έχω αναπτύξει αναγκαστικά δυο εαυτούς. Κι όσοι είναι στην ηλικία 50+  μπορούν να νοιώσουν αυτό που λέω. Ο ένας μου εαυτός έχει σαν πρώτη ανάμνηση το πατέρα μου που με πήρε στα χέρια για να μου δείξει πως στο σπίτι είχαμε φέρει μια νέα συσκευή που λεγόταν ηλεκτρικό ψυγείο....

Καταλαβαίνετε τι έχει συμβεί? Δεν το έζησε αυτό κάποιος που είναι εκατό χρονών. Το έζησε ένας άνθρωπος που είναι σήμερα 57... 

Και μέσα σε μισό αιώνα... περάσαμε από τις πρώτες ηλεκτρικές συσκευές, τις επαναστάσεις και τους Μάηδες τα Γούντστοκ και τα τραγούδια για ελευθερία των απανταχού Πολυτεχνείων, τον έρωτα και τα γλέντια μέχρι το ξημέρωμα, τις πορείες και τις απεργίες, τα σινεμαδάκια με το πασατέμπο και τα μυρωδάτα φαγητά τις Κυριακές,  τις εφηβικές επαναστάσεις και τα μεγάλα οράματα, τις ντισκοτέκ τις παλιές και τα πάρτι στη Βουλιαγμένη, το ξύλο στο Χημείο και τις μοικάνες, τους πυρετούς το σαββατόβραδο και τις νυχτερινές ξάπλες στις παραλίες, το αμαρτωλό τσιγαριλίκι και τα ξεραμένα από τα ρόλευ μαλλιά στα κομμωτήρια,  το μεροκάματο το μισθό σε πραγματικό χρήμα.... κι αν συνεχίσω θα πρέπει να έχω τέσσερις αναρτήσεις για να περιγράψω...

στην εποχή της μαζικοποιημένης παράνοιας.... Κοιτάζω γύρω μου και δεν βλέπω πια ανθρώπους με συνήθειες αλλά .. φωτοκόπιες ενός συγκεκριμένου μοντέλου που βγάζει ασταμάτητα κάποιο εργοστάσια που αγνοώ που βρίσκεται, τι είναι ποιος κινεί τις μηχανές του...

Ο ένας μου εαυτός γνώρισε τις προσωπικότητες και την ιδιαιτερότητα τους... ο άλλος πρέπει να συνηθίσει τη "μόδα" Τη μόδα που είναι φασόν, ένα κουστούμι για όλους με ελάχιστες παραλλαγές.
Τη κατευθυνόμενη είδηση. Σήμερα κλαίμε για αυτό αύριο γελάμε με αυτό και ξανά από την αρχή...
Τη κατευθυνόμενη δυστυχία..
Σήμερα παίζει το μοντέλο είμαι δυστυχισμένος γιατί είμαι χοντρός..
Αύριο θα παίξει το αυτοκτονώ γιατί μου έκαναν ,μπούλινγκ...
Μετά θα παίξει το παίρνω αναβολικά για να κάνω κοιλιακούς...
Ύστερα θα αγωνιώ για το ποιος καραγκιόζης θα νικήσει σε ένα ηλίθιο ριάλιτυ...
Μόλις μου δώσουν το σύνθημα θα στριμωχτώ με τα άλλα πρόβατα της μαύρης Παρασκευής να βουτήξω μπιχλιμπιδια που θα με κάνουν να νοιώθω ζωντανός...

Μοιάζει να τα ισοπεδώνω όλα, όμως δεν είναι έτσι .. τώρα φαίνεται πως κάτι διαφέρει, αύριο δεν θα υπάρχει πια καμιά διαφορά... αύριο θα έχει εξαφανιστεί κάποια στιγμή και η τελευταία διαφορετικότητα....

Οι δυστοπικές κοινωνίες που οραματίστηκαν οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν απέχουν πλέον τόσο.. είναι ήδη εδώ απλά εμείς αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή βρισκόμαστε ακριβώς στο τελευταίο σκαλοπάτι πριν πηδήξουμε μέσα στο χάος τους... Υπάρχουν ακόμα αυτοί οι νέοι και οι άλλοι.. αυτοί οι εργαζόμενοι και οι άλλοι, αυτοί οι θεατές και οι άλλοι, αυτοί οι ψηφοφόροι και οι άλλοι... αλλά πολύ σύντομα αυτή η μειοψηφία που ονομάζεται σε κάθε κατηγορία "και οι άλλοι" δεν θα υπάρχει. Θα σβήσει. 

Θα έρθει μια εποχή που οι άνθρωποι δεν θα πηγαίνουν σε κανένα μαγαζί θα ψωνίζουν μόνο από τις οθόνες και γι΄αυτό δεν θα χρειάζονται οι υπάλληλοι (και όλα αυτά τα εκατομμύρια που πριν είχαν δουλειά θα πεταχτούν στα σκουπίδια)

Θα έρθει μια εποχή που δεν θα υπάρχει καθόλου υπαρκτό χρήμα (δηλαδή χαρτονόμισμα) και όλοι όσοι δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν μια κάρτα πολύ απλά θα πεθάνουν από τη πείνα ή θα ζουν από τα σκουπίδια των υπόλοιπων...

Θα έρθει μια εποχή που δεν θα υπάρχει πλέον ούτε δημόσια περίθαλψη ούτε δημόσια παιδεία κι έτσι μόνο όποιος θα έχει τη κάρτα που λέγαμε θα μπορεί να γιατρευτεί ή να σπουδάσει το παιδί του...

Δεν είναι μακριά πλέον όλα αυτά. Ήρθαν.

Μια επέτειος σαν τη σημερινή λοιπόν, δεν είναι στα μάτια των περισσότερων τίποτα διαφορετικό από μια οποιαδήποτε γιορτή της παρελθούσης ανθρώπινης ιστορίας... το 21, το 40, το 73... είναι νούμερα... για τα νούμερα που γίναμε....

Δεν τα ισοπεδώνω.. απλά βλέπω.  Παρατηρώ. 

Η μετά ανθρώπινη εποχή είναι εδώ. Καλωσορίστε τον τραπεζίτη της γειτονιάς σας και κοιτάξτε να πιάσετε φιλίες με κάποιον που να μπορεί να σας δώσει αύριο όταν δεν θα υπάρχει ούτε δουλειά, ούτε τίποτα, μια κάρτα στη ζούλα... για να περνάτε στη κυρίως πόλη και να βρίσκετε κανένα αποφάγι στα σκουπίδια να στανιάρετε...

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο


Σε αυτό το δυστοπικό μέλλον θα γεννηθούν νέου είδους επαναστάσεις.. Θα γεννηθούν νέους είδους τακτικές για τους ελάχιστους που δεν θα έχουν υποκύψει που ακόμα δεν γνωρίζουμε.  Πάντα βρίσκει κάποιος διεξόδους αν θέλει, απλά θα είναι πολύ δύσκολα όλα. Θα χρειάζεται μεγάλο ψυχικό σθένος και φαντασία για να μπορείς να ξεφύγεις από τη μαζικοποιημένη εκτέλεση...

Στο Φαρενάιτ 451 ήταν μια κοινωνία που είχαν απαγορευτεί όλα τα βιβλία. Οι επαναστάτες είχαν βρει τρόπο να διατηρήσουν τη γνώση... Κάθε ένας μάθαινε ένα βιβλιο απέξω κι έτσι μπορούσε και το μάθαινε στα παιδιά... Κι έπαιρνε το όνομα του βιβλίου. Αυτός θα ήταν η Ιλιάδα, ο άλλος Το έγκλημα και τιμωρία κι εκείνος εκεί Ταξίδι στα άστρα...

Στο they live βρήκαν τα γυαλιά... και τα έφτιαχναν σε μαζική παραγωγή, τα γυαλιά που μπορούσες να διακρίνεις τους ανθρώπους από τα τέρατα...

Στα παιδιά των ανρθώπων βρέθηκε μια μοναδική κοπελίτσα που κατάφερε να μείνει έγκυος και να γεννήσει το πρώτο παιδί της ελεύθερης εποχής....

Θα υπάρξουν τεχνάσματα, αλλά για να υπάρξουν πρέπει από τώρα να γαλουχηθούν παιδιά που να έχουν αυτές τις αντοχές... πρέπει να μεταδώσουμε όσοι μείναμε τα βιβλία μας στους επόμενους....






Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

ΠΕΡΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ...

Δεν πιστεύω πως αν ένας άνθρωπος νοιώσει την ανάγκη να βρει απαντήσεις στα υπαρξιακά του ζητήματα, αν νοιώσει την ανάγκη να έρθει σε επαφή με το θείο (λέγοντας θείο, αυτό που ξεδιψάει την ψυχή μας, μια αόρατη δύναμη που είτε αληθινή είτε όχι, από τη στιγμή που την πιστεύεις φτιάχνεις ένα λιμάνι να αράζεις στο προσωπικό σου παράδεισο,) αν λοιπόν κάποιος θέλει αυτές τις ανάγκες να καλύψει δεν χρειάζεται κανέναν διαμεσολαβητή. Εκκλησία μπορεί να είναι το σπίτι του, προσευχή να είναι μια δική του δημιουργία, μυστήριο είναι η ίδια η ύπαρξή μας...

Δεν δέχομαι τους αυτόκλητους εκπροσώπους ενός οποιουδήποτε Θεού, όπως δεν δέχομαι και τους εκ γενετής βασιλιάδες, όπως δεν δέχομαι και τους "με το έτσι θέλω" τυράννους οποιουδήποτε είδους.  Κάποιος , κάπου , κάποτε μίλησε με ένα Θεό με κάποιον, ο κάποιος όρισε κάποιον επίσημο εκπρόσωπο του, κι αυτός καθόρισε πως κάποιου στο όνομά του θα φτιάξουν μια οργάνωση που θα επιβάλλει με το καλό ή με το κακό το θέλημά του... Ε λοιπόν, εγώ σ΄αυτή την αφηρημένη ακολουθία που εξ΄αιτίας της έχουν βασανιστεί, θανατωθεί, εξοντωθεί εκατομμύρια πάνω σ΄αυτό το πλανήτη σε όλα τα μήκη και πλάτη, σε όλα τις πατρίδες, σε όλες τις φυλές... δεν πιστεύω.

Υποκρισία. Το μεγαλύτερο ελάττωμα αυτής της "θεόσταλτης" οργάνωσης , η οποία από μόνη της είναι η μεγαλύτερη ασέβεια για τον δημιουργό που υποτίθεται δοξάζει... Ιερατεία βρώμικα, υποκινητές, μίσους και διχασμού, πολέμων και μεγάλου πόνου στις ψυχές των ανθρώπων. Ούτε τα ζωάκια δεν έχουν γλυτώσει από τα νύχια τους, έχουν ορίσει τι είναι βρώμικο και τι όχι έτσι γιατί γουστάρουν. Εχουν βρεθεί στρατοί αντιμέτωποι με τα θρησκευτικά λάβαρα μπροστά να ευλογούν το αιματοκύλισμα που θα γίνει στη συνέχεια. Έχουμε γεμίσει με σκάνδαλα διαφθοράς, παιδεραστίας ανομολόγητων εγκλημάτων και οι περισσότεροι μένουν στο απυρόβλητο κι εγώ ένας απλός άνθρωπος που δεν μπορώ να βλάψω ούτε μύγα θα πρέπει να είμαι ακόλουθος αυτών των εγκληματιών....Αν είναι δυνατόν.

Η δωροδοκία των αγίων... Ακόμα κι αν πιστέψουμε πως θαύματα γίνονται , πόσο μεγαλύτερη ύβρις είναι να πιστέψεις πως ένας θεός που έχει δημιουργήσει ότι βλέπεις γύρω σου, ή ένας άγιος που υποτίθεται έλαμψε με την ιδιαιτερότητα δύναμης και ηθικής που είχε ανάμεσα στους ανθρώπους, χρειάζεται ΛΑΔΩΜΑ για να ακούσει ένα πρόβλημα σου και να σε βοηθήσει.... Και όπως είχε πει με χιούμορ ο  Γιούνγκ.. πως " είναι σεβαστό κάποιος να θέλει να μιλήσει στο Θεό του, αλλά αν σας πει πως ο Θεός του απάντησε στείλτε τον σε εμένα.." Θαύμα είναι να αγωνιστείς με όλη τη δύναμη σου να πετύχεις κάτι που μοιάζει ακατόρθωτο.. Να ψάξεις μέσα σου να βρεις τον κρυμμένο δικό σου θεό που θα αγγίξει αυτό που μοιάζει ανέφικτο.. κι ακόμα κι αν δεν το πετύχεις θα έχεις γνωρίσει τη μαγεία του να ονειρεύεσαι το αδύνατο, κι ίσως κάποια στιγμή το θαύμα γίνει, γιατί η φύση, αν θέλεις ονόμασε τη δημιουργό,  θα έχει δείξει σεβασμό σ΄αυτόν ακριβώς τον αγώνα....

Ο φασισμός της πίστης. Το χειρότερο από όλα... ΤΟ ΔΌΓΜΑ.  Είναι το πιο ύπουλο από όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που έχει γνωρίσει το ανθρώπινο γένος. Το ολοκληρωτικό καθεστώς των παγκόσμιων ιερατείων. Γιατί ένας κακομοίρης μπορεί να ορθώσει ανάστημα σε ένα βασιλιά, σε ένα τύραννο, σε ένα δικτάτορα,  γιατί δεν αντέχει άλλο τη καταπίεση, τη μιζέρια, τη πείνα... αλλά μπορεί να αμφισβητήσει το λόγο του όποιου θεού, τη στιγμή που τον έχουν βομβαρδίσει από την ώρα που ανοίγει τα μάτια του με απειλές για τη ψυχή του που θα καίγεται αιώνια σε μια κόλαση... για το μαρτύριο χωρίς τέλος στην αιωνιότητα?... Τη στιγμή που του έχουν ανακοινώσει πως από τη στιγμή που γεννιέται είναι ένα αμαρτωλό πλάσμα που αν παρακούσει το λόγο κάποιου Θεού... θα υποφέρει ανείπωτα μαρτύρια?

Τι να πούμε για μια θρησκεία που θέλει τον άνθρωπο να είναι συνεχώς φοβισμένος, ένοχος, και γεμάτος τύψεις για την ύπαρξή του, σκυμμένος και δούλος σε κάτι που ουσιαστικά δεν έχει έρθει σε επαφή ποτέ, παρά μόνο μέσω πονηρών ικανότατων επιχειρηματιών που αυγατίζουν συνεχώς τα κέρδη του πάνω ακριβώς στο φόβο που του έχουν δημιουργήσει...  Ο γιός μου υπέφερε από κολικούς μωράκι μέχρι που του πέρασαν βέβαια γιατί ήταν μια αλλεργία στο γάλα που επανήλθε, αλλά οι γειτόνισσες μουρμούριζαν πως είναι επειδή δεν τον είχα κοινωνήσει και δεν είχε βγει το κακό από μέσα του.... στο μωράκι....

Δεν χρειάζεται να καταλάβει τίποτα κανείς περισσότερο για το τι σημαίνει απόλυτη στυγνότητα και φασισμός των θρησκευτικών δογμάτων , αρκεί να κοιτάξει τη θέση π.χ. της γυναίκας στην ιστορία των θρησκειών. Πόση ταπείνωση, πόσο πόνο, πόσο θάνατο έχει εισπράξει ένα πλάσμα μόνο και μόνο γιατί γεννήθηκε στο τάδε φύλλο. Βρώμικη, υπηρέτρια δαιμόνων, χρειάστηκε ειδική μελέτη για το αν έχει ψυχή ή όχι αυτό το πλάσμα... περάσανε από τους τροχούς της Ιεράς Εξέτασης και τη πυρά χιλιάδες ψυχές γιατί ήταν υποτίθεται μάγισσες....

Θα μου πείτε εδώ καίγανε τα γατάκια στη πυρά γιατί ήταν ενσάρκωση του διαβόλου, ανάλογα με το κράτος που θα πας μπορείς να φας το τάδε κρέας ή το τάδε να το απορρίπτεις σαν βρώμικο...

Αλλά μόνο η γυναίκα?.... Εκατομμύρια σφαγιάστηκαν πάνω στο πλανήτη από τους φανατισμένους τρελαμένους της μιας θρησκείας ή της άλλης... Οι μεγαλύτερες γενοκτονίες της ανθρωπότητας είχαν σαν δικαιολογία τον εκπολιτισμό υποτιθέμενων βαρβάρων με μπροστάρηδες παπάδες που προέτασαν τα ευαγγέλια τους στη μούρη των δυστυχισμένων ....
Οι μεγαλύτεροι ρατσισμοί είχαν εμφυσηθεί στις ψυχές των πιστών υποτίθεται από τη θέληση κάποιου θεού να ξεχωρίζει τα πλήθη σε πιστούς και απίστους...

Για όλα τα παραπάνω λοιπόν και για πολλά άλλα που ο καθένας ας ψαχουλέψει μόνος του να βρει...

Στην εκκλησία έχω πάει μόνο σε κάτι ξωκλήσια σε κάποιες βουνοκορφές που η ομορφιά του τοπίου, η γαλήνη, η γλυκιά μυρουδιά του λιβανιού και η σιωπή... δημιουργούν μια αληθινή μαγεία που μπορεί να σε βυθίσει σε ωκεανούς αόρατους... Εκεί έχω συναντήσει σε κάτι ξεχασμένα από το χάρτη χωριουδάκια... και κάτι καλοσυνάτους παπάδες, αγνούς, απλούς, ανθρώπους του χωριού που τις περισσότερες φορές την ίδια τη πίστη τους την αντιμετώπιζαν με χιούμορ κι ένα ποτήρι κρασάκι...

Το ίδιο δέος νοιώθω όταν μπορώ να μείνω μόνη μου στη φύση ακούγοντας τους ήχους, μυρίζοντας τα χορτάρια , τα λουλούδια, κοιτάζοντας το ατέλειωτο πέπλο από αστέρια πάνω από τα κεφάλια μας... η τη θάλασσα να απλώνεται στα πόδια με ένα φεγγάρι κατακόκκινο να ανάβει φλόγες μέσα στο νερό...

Την αγνή αγάπη του ενός πλάσματος για το άλλο  τη νιώθω  το πρωί όταν μια χνουδωτή μουσούδα με σκουντάει μέσα στον ύπνο μου, ξημερώματα, για να βγούμε τη βόλτα μας , όταν όλοι κοιμούνται .. ένας άνθρωπος κι ένας σκύλος, η απόδειξη τι θα ήμασταν αν δεν μας είχαν φορτώσει με όλα τα σκατά που μας φόρτωσαν για να μην έχουμε τη παραμικρή ανάμνηση της αληθινής μας ταυτότητας....Αυτό το τετράποδο είναι η πυξίδα μου στο δρόμο για να ξεχωρίζω τους κακόψυχους ανθρώπους από τους καλοσυνάτους... είναι η υπόγεια πίκρα μου γιατί σκέφτομαι πως δεμένη όπως είμαι με αλυσίδες όπως όλοι μας δεν μπόρεσα να μεγαλώσω έτσι ελεύθερα τα παιδιά μου αλλά υποχρεώθηκα να τα ενσωματώσω  στο καραγκιοζιλίκι που λέγεται πολιτισμός....τουλάχιστον προσπάθησα να τα μάθω να μην προσκυνάνε αηδίες και ψέμματα...

Γενικά να μην προσκυνάνε...

Δεν μου αρέσει να κοροϊδεύει κάποιος το θρησκευτικό συναίσθημα κάποιου, ακόμα κι αν το θεωρεί ανόητο, ψέμα, ανύπαρκτο... Είναι σεβαστό, είναι μια ανάγκη που καθορίζει ο καθένας μόνος του στην εσωτερική του αναζήτηση... Από την άλλη αυτή η θρησκευτικότητα πρέπει να μην ξεπερνάει τα όρια της ελευθερίας του άλλου...  Πρέπει να είναι αθόρυβη και σεμνή.  Και μια και μιλάμε για εσωτερική ανάγκη τι δουλειά έχουν τα χρυσά τα πετραχίλια, τα στέματα, τα χρυσάφια και τα ασήμια, τι δουλειά έχουν οι παχυλές καταθέσεις στις τράπεζες, ο πλούτος, η λατρεία στην ύλη, η ματαιοδοξία, η φιλαργυρία με την πίστη της ψυχής?

Τι δουλειά έχει η εσωτερική αναζήτηση για τα μυστήρια της ύπαρξης, της δημιουργίας, για την εξήγηση της ζωής και του θανάτου, με το μίσος, το φανατισμό, το ρατσισμό, την απαξίωση του ενός ανθρώπου για τον άλλον ....

Τι δουλειά έχει αυτό το κουτσομπολίστικο πλήθος τις Κυριακές που επιδεικνύει την θεοσέβια του ρίχνοντας χρήμα στο παγκάρι με τα λαμπερά μπιχλιμπίδια, και το μισοκακόμοιρο ύφος για να σε δει ο θεός (ενώ τις άλλες μέρες μπορεί να είσαι ένα καθίκι και μισό) και μια ελεημοσύνη της δεκάρας στο κακομοίρη στα σκαλιά μόλις βγαίνεις για να αισθανθείς καλός άνθρωπος, όταν όλο τον υπόλοιπο καιρό δίπλα σου εξελίσσονται τραγωδίες που μονίμως.... δεν σε αφορούν...

Αναζητώ, θέλω να ψάξω απαντήσεις στα υπαρξιακά μου ερωτήματα, παρατηρώ κάθε τι  γύρω μου, νοιώθω ένα ανεξήγητο δέος πολλές φορές για διάφορα πράγματα... αλλά τίποτα από αυτά δεν συνδυάζεται ούτε με κανόνες, ούτε με δόγματα ούτε πολύ περισσότερο με ...κέρδος...

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018

Η συνεχής πλύση εγκεφάλου δεν είναι αποχαύνωση. Είναι δηλητηρίαση.



Αυτό το είχα γράψει το 2013.. θα μπορούσα να το είχα γράψει σήμερα ή αύριο.. Πιθανότατα όταν θα σκεφτομαι διάφορα πράγματα που έχουν συμβεί θα το δημοσιεύσω πάλι κάποια στιγμή. Η μόνη διαφορά είναι πως το παζλ έχει σηματιστεί αλλά κανένα κομμάτι δεν πετάξαμε στο καταστροφέα..

Πατάμε σ΄ενα καλοστημένο παζλ. Τα κομματάκια μπαίνουν ένα ένα. Όλα στοχεύουν στο πως να μπουν αυτά τα κομματάκια στη θέση τους μέχρι να σχηματιστεί η τελική εικόνα. Μπορείς να κάνεις κάτι για να σταματήσεις αυτή την εικόνα, αν νιώθεις ότι δεν σε αφορά, αν νιώθεις ότι είναι ασύμβατη με σένα, πως είναι επικίνδυνη?

Πως δεν μπορείς.  Σβήσε ένα αποτσίγαρο πάνω σε ένα κομμάτι του. Ακούμπα το ποτό σου. Γράψε με ανεξίτηλο μαρκαδόρο σε μια γωνία. Πέρνα μερικά κομματάκια από τον καταστροφέα μέχρι να γίνουν χαρτοπόλεμος και σκόρπα τα στο δρόμο σου. Χωρίς σκέψη. Χωρίς ενοχές. Χωρίς αμαρτήματα φορτωμένα στη πλάτη σου από την ώρα που ανοίγεις τα μάτια σου.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018

ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ 3ο )


Η ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Μια συρραφή από διάφορα άρθρα, φυσικά αν θα περιγράφαμε όλα όσα έχει κάνει η Βρετανική αποικιοκρατία και η παρέμβαση γενικότερα των άγγλων σε όλα τα κράτη του κόσμου, την ανάμιξη τους σε θηριωδίες, πραξικοπήματα, πολέμους κλπ θα θέλαμε μια εγκυκλοπαίδια.

https://www.huffingtonpost.gr/2016/01/23/diethnes-british-empire_n_9060924.html

ΕΞΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΩΝ


Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο εγκλεισμός σε αυτά των Μπόερς

Κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς στη Νότια Αφρική (1899 – 1902) οι Βρετανοί συγκέντρωσαν περίπου το ένα έκτο των Μπόερ, κυρίως γυναίκες και παιδιά και τους έστειλε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτά εστάλησαν περίπου 107.000 άνθρωποι. Οι συνθήκες ήταν τόσο άθλιες με ελάχιστο φαγητό για τους κρατούμενους και τις αρρώστιες να θερίζουν με αποτέλεσμα 27.927 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους αλλά και άγνωστο αριθμό μαύρων Αφρικανών.

Η σφαγή του Άμριτσαρ

(O Κάμερον καταθέτει στεφάνι στη μνήμη των ανθρώπων που έπεσαν νεκροί από τα πυρά των Βρετανών)

Όταν οι Ινδοί διαδηλωτές αγνόησαν την κυβερνητική εντολή και διαδήλωσαν ειρηνικά στις 13 Απριλίου του 1919 στο Jallianwala Bagh κοντά στον «Χρυσό ναό» του Amritsar οι στρατιώτες που ήταν υπό τις διαταγές του Άγγλου ταξίαρχου Reginald Dyer πήραν εντολή να ανοίξουν πυρ εναντίον του πλήθους.

Οι στρατιώτες Gurkha άρχισαν να πυροβολούν εναντίον των πολιτών μέχρι που τελείωσαν τα πυρομαχικά τους. Εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 379 και 1.100 άνθρωποι μέσα σε 10 λεπτά.

Η ημέρα εκείνη έμεινε στην ιστορία ως η σφαγή του Άμριτσαρ.

Ο ταξίαρχος Dyer ανακηρύχθηκε σε ήρωα και οι Βρετανοί πολίτες έκαναν έρανο, συγκέντρωσαν και του παρέδωσαν το ποσό των 26.000 λιρών ως ένδειξη της ευγνωμοσύνης τους.

Η ανεξαρτησία της Ινδίας

(Ο δικηγόρος Cyril Radcliffe, μετά την επιτυχία του στην Ινδία εστάλη στην Κύπρο)

Το καλοκαίρι του 1947 οι Βρετανοί αποχώρησαν από την Ινδία. Τότε ο Cyril Radcliffe (Κύριλλος Ράντκλιφ), είχε επιφορτιστεί με την αποστολή να σχεδιάσει τα σύνορα μεταξύ της Ινδίας με το νεοϊδρυθέν κράτος το Πακιστάν. Αυτό έγινε σε χρόνο ρεκόρ και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια ενός μεσημεριανού γεύματος.

Ο διαχωρισμός έγινε βάσει της θρησκευτικής πίστης με αποτέλεσμα εν μια νυκτί 10 εκατομμύρια άνθρωποι να εκτοπιστούν από τις εστίες τους. Ινδοί στο Πακιστάν και Μουσουλμάνοι στην Ινδία αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους καθώς η κατάσταση σύντομα ξέφυγε από τον έλεγχο και ξέσπασαν βίαια επεισόδια. Εκτιμάται ότι περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια σεκταριστικών συγκρούσεων.

Η εξέγερση των Μάου – Μάου

Το 2012 χιλιάδες Κενυάτες πανηγύριζαν καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας είχε δώσει σε τέσσερις ηλικιωμένους Κενυάτες το δικαίωμα να προσφύγουν κατά της βρετανικής κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι οι βρετανικές αποικιοκρατικές δυνάμεις τους κακοποίησαν, βίασαν και βασάνισαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου (1951 – 1956).

Η εξέγερση των Μάου Μάου, που ξέσπασε το 1952, ήταν η αντίδραση των Κικούγιου, της μεγαλύτερης εθνότητας της Κένυας, εναντίον των βρετανικών αρχών και των λευκών εποίκων. Πολλοί από αυτούς στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου βασανίστηκαν άγρια και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά.


Εκτιμάται, σύμφωνα με τον ιστορικό David Anderson ότι 20.000 έχασαν τη ζωή τους, ενώ η Caroline Elkins ανεβάζει τον αριθμό στις 100.000.

Λιμός της Βεγγάλης

Περίπου 12 με 29 εκατομμύρια Ινδοί πέθαναν από την πείνα ενώ η χώρα ήταν υπό την βρετανική κυριαρχία καθώς εκατομμύρια τόνοι σιταριού εξάγονταν στη Βρετανία.

Το 1943 περίπου τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι στη Βεγγάλη πέθαναν από την πείνα καθώς ο Τσόρτσιλ έστελνε τα αποθέματα τροφίμων και ρυζιού στους Βρετανούς στρατιώτες και στην Ελλάδα.

Για το λιμό της Βεγγάλης ο Τσόρτσιλ είπε: «Τους μισώ τους Ινδούς. Είναι ζώα και έχουν μια ζωώδη θρησκεία. Ο λιμός ήταν δικό τους λάθος που αναπαράγονται σαν κουνέλια».

Κύπρος


Μεταξύ 1955 και 1959 οι Βρετανοί βασάνισαν τουλάχιστον 3.000 Κύπριους που αντετίθεντο στο βρετανικό ζυγό.

Πολλούς από αυτούς που συνελάμβαναν τους κρατούσαν για χρόνια χωρίς δίκη και τους βασάνιζαν κατηγορώντας τους ως τρομοκράτες. Οι ξυλοδαρμοί, οι εικονικοί πνιγμοί και εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες ήταν ο κανόνας. Δεν γλίτωναν ούτε και τα παιδιά. Υπάρχουν καταγγελίες για βασανισμούς 15χρονων που μεταξύ άλλων τους έτριβαν τα μάτια με καυτερή κόκκινη πιπεριά, άλλα τα μαστίγωναν.

Όσοι βρίσκονταν ένοχοι για συνεργασία με τους αντάρτες έφευγαν για το Λονδίνο. Σε μια επίσκεψη της αντιπολίτευσης στις φυλακές όπου κρατούνταν οι Κύπριοι διαπιστώθηκε, όπως μεταδίδει το listverse, είχαν σπασμένα χέρια, ουλές σε όλο τους το σώμα και το λαιμό. Ήταν θύματα μιας σαδιστικής πολιτικής στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

https://tanea-diaspora.net/2017/03/08/%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84/

Τα εγκλήματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας εις βάρος των παιδιών της που διήρκεσαν μέχρι το 1974…

Professor Alexis Jay: ‘You must tell people exactly what has happened. It is important for the victims that their dreadful experiences should be acknowledged’…

Οι διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις έστειλαν χιλιάδες ορφανά παιδιά σε διάφορους τόπους της αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος, όπου, όμως, πολλά ετύγχαναν κακομεταχείρισης και βιασμών!

Στις 27 Φεβρουαρίου 2017 ξεκίνησε στο Λονδίνο μια νέα έρευνα για σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών. Αυτήν τη φορά ανοίγοντας ένα κεφάλαιο που πάει πολύ πίσω στον χρόνο, μια ανάκριση για κακομεταχειρίσεις παιδιών από τη Βρετανική Αυτοκρατορία μεταξύ 1945 και 1974, και θα εξηγήσω.

Χιλιάδες ορφανά παιδιά, οι διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις τα έστειλαν μετανάστες σε διάφορους τόπους της αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο κυβερνητικού προγράμματος και παράλληλων εκκλησιαστικών προγραμμάτων της αποικιοκρατίας.

Όπου όμως πολλά από τα παιδιά εκείνα ετύγχαναν κακομεταχείρισης και βιασμών. Αυτή η μεταφορά των παιδιών είχε ξεκινήσει από το 1922, βάσει του Νόμου του 1922 για μετανάστευση στην αυτοκρατορία, όμως η έρευνα/ανάκριση περιορίζεται στα χρόνια μεταξύ 1945 και 1974.
Εφιάλτης…

Τα βρετανικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι περίπου 7.000 με 10.000 παιδιά μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Αυστραλία ήταν ο τελευταίος προορισμός μεταξύ 1945 και 1974. Δύο ήσαν οι λόγοι για τη μετανάστευση αυτή, να ελαφρύνουν τον πληθυσμό των ορφανοτροφείων στο Ηνωμένο Βασίλειο και να αυξήσουν τον πληθυσμό στις αποικίες.

Τα παιδιά τα αναλάμβαναν θρησκευτικά ιδρύματα τόσο από τις Αγγλικανικές όσο και από τις Καθολικές Εκκλησίες, αλλά και φιλανθρωπικές οργανώσεις όπως το Barnardo’s και το Fairbridge Society. Είναι άδικο, γράφεται, να λεχθεί ότι όλα τα ξεχασμένα αυτά παιδιά υπέφεραν, όμως για αρκετά ήταν εφιάλτης η φυσική κακομεταχείριση και η σεξουαλική εκμετάλλευση.

Πολλά από εκείνα τα παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία, να σημειωθεί, στέλνονταν δίχως τη γνώση ή έγκριση των γονιών τους, και βρίσκονται εν ζωή, έχουν επιλέξει να δώσουν μαρτυρία στην επιτροπή που ξεκίνησε τη σχετική έρευνα και ήδη άρχισε η κατάθεση της ιστορίας τους.
Μυστική έκθεση

Εν τω μεταξύ, τώρα αποκαλύφθηκε και μια μυστική έκθεση του βρετανικού κοινοβουλίου που ετοιμάστηκε το 1956, για τις κακοποιήσεις παιδιών στην Αυστραλία, την οποία όμως είχε επιτυχώς συγκαλύψει η τότε βρετανική κυβέρνηση και η οποία τώρα βρέθηκε, για να ρίξει περισσότερο φως στην όλη αποτρόπαια διαδικασία εξαγωγής των ξεχασμένων εκείνων παιδιών.

Έγραψε σε κύριο καταπελτικό άρθρο της η εφημερίδα «Ιντεπέντεντ» στις 27/2/2017.

«Το βρετανικό κράτος, πλάι στις φιλανθρωπικές οργανώσεις και Εκκλησίες, δραστηριοποιήθηκε στη μαζική εκμετάλλευση παιδιών. Χιλιάδες παιδιά μεταφέρθηκαν παράνομα, απομακρύνοντάς τα από τους γονείς τους από το Ηνωμένο Βασίλειο σε Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδά και Νότιο Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε), όπου αυτά τα παιδιά έτυχαν μεταχείρισης λίγο μόνο καλύτερης από ζώα.

Αυτό το αποκρουστικό σύστημα σταμάτησε μόνον το 1974. Δεν πρόκειται για κάποια ιστορία τρόμου από τον Μεσαίωνα ή βικτωριανό σπίτι, αλλά κάτι της εποχής μας. Και παρ’ όλο που το κοινό ελάχιστα γνώριζε γι’ αυτά τα εγκλήματα, δεν μπορεί να λεχθεί αλλιώς, υπάρχουν πλέον μαρτυρίες ότι η κυβέρνηση γνώριζε από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 για το μέγεθος των κακοποιήσεων και δεν έκανε τίποτε.

Πώς έγινε τόσοι γονείς σκόπιμα να στερηθούν τα παιδιά τους, να εξαπατηθούν για το τι συνέβη στα παιδιά τους δίχως κανένα παράπονο ή διαμαρτυρία στους επίσημους φορείς; Πού ήσαν οι βουλευτές να θέσουν ερωτήσεις στη Βουλή; Οι εφημερίδες να ερευνήσουν; Η αστυνομία;», ερωτά η εφημερίδα και τονίζει ότι είναι πολύ πιθανόν, αρκετοί από τους ενόχους να βρίσκονται ακόμα εν ζωή και πρέπει να πληρώσουν για τις πράξεις τους.
Το ίδιο σάπιο κατεστημένο

UK probes child abuse in Australia: http://www.skynews.com.au/news/world/europe/2017/02/28/uk-probes-child-abuse-in-australia.html

Δεν υπάρχουν περιορισμοί χρόνου για τέτοια αδικήματα και δεν πρέπει να υπάρχουν. Ως κοινωνία αξίζουμε και μια εξήγηση ως προς το πώς αφέθηκαν τέτοιες οργανώσεις να συμπεριφέρονται τόσο απάνθρωπα. Η σημερινή Βρετανία έχει καθήκον να δει κατάματα στον καθρέφτη την ιστορία και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που συνεπάγονται και την απονομή δικαιοσύνης και αδρά χρηματική αποζημίωση στα θύματα.

Να σημειώσω εδώ ότι τότε ήταν το ίδιο σάπιο βρετανικό κατεστημένο (παραίτηση Ίντεν, γιατί είπε ψέματα στη Βουλή για το Σουέζ, σκάνδαλο Υπουργού Πολέμου Τζον Προφιούμο με την Κριστίν Κίλερ κ.τ.λ.), που είχε ετοιμάσει και την καταστροφή της Κύπρου με την Τριμερή και τα σχέδια διχοτόμησης, και είχε υποσχεθεί στις 19.12.1956 την ξεχωριστή αυτοδιάθεση στους Τούρκους της Κύπρου. Όπως και το ίδιο κατεστημένο που σχεδίασε και εκτέλεσε και την τραγωδία της Κύπρου το 1974, επιτρέποντας τελικά και ενσυνείδητα το 1974 τις δύο τουρκικές εισβολές…

Κάποτε θα πρέπει να ζητηθεί και να ξεκινήσει και μια έρευνα για την ανήθικη βρετανική πολιτική έναντι της Κύπρου και του Ελληνισμού από το 1955 μέχρι το 1974, αλλά και μέχρι σήμερα…
Η Δόκτωρ Alexis Jay

Της ιστορικής έρευνας για τα σεξουαλικά εγκλήματα εις βάρος των παιδιών, μιας έρευνας για μιαν αλήθεια που κρατήθηκε κρυμμένη για δεκαετίες, προεδρεύει η Δόκτωρ Alexis Jay, η οποία συνέταξε και την έκθεση για το μεγάλο σεξουαλικό σκάνδαλο στο Δημαρχείο του Rotherham το 2014, που κράτησε για 16 χρόνια.

Όπου μια συμμορία φυλακίστηκε για συνολικά 81 χρόνια για τη σεξουαλική εκμετάλλευση και βιασμών πέραν των 1.400 κοριτσιών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Αρχών. Ο αρχηγός της συμμορίας, όπως έγραψε η εφημερίδα «Sun», καθώς καταδικάστηκαν, φώναζε «Allahu Akbar». Οι Αρχές γνώριζαν, αλλά σιωπούσαν, για να μη χάσουν οι Εργατικοί τις ψήφους…

Το πρωτότυπο κείμενο είναι :

https://crimesofbritain.com/2016/09/13/the-trial-of-winston-churchill/
Καλή ανάγνωση…

(Ελεύθερη μετάφραση από το ιταλικό κείμενο εδώ http://aurorasito.altervista.org/?p=2674)

Η Αγγλία γιορτάζει τις γενοκτονίες της. Το “χαρτονόμισμα Winston Churchill” κυκλοφόρησε. Προς τιμή ενός ανθρώπου που έπινε τη σαμπάνια του ενώ τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι, γυναίκες και παιδιά στη Βεγγάλη πέθαιναν από τη πείνα εξαιτίας των δικών τους αποικιοκρατικών και ρατσιστικών πολιτικών.
Δίκη για τον Churchill:

Ο Churchill ήταν ένας μανιακός εθνοκτόνος . Μεγαλωμένος στην Αγγλία, θεωρείται ένας εθνικός ήρωας. Ψηφίστηκε ως “ο πιο σπουδαίος άγγλος ” όλων των εποχών. Η πραγματική ιστορία του Churchill, είναι η ιστορία ενός λευκού ρατσιστή, το μίσος του οποίου για τους Ινδούς οδήγησε στο θάνατο 4 εκατομμύρια που πέθαναν από τη πείνα, είναι ο άνθρωπος που μισούσε τους Ιρλανδούς τόσο ώστε να εφευρίσκει διάφορους τρόπους για να τους τρομοκρατεί, ο εγκληματίας ρατσιστής που έκανε πολέμους στους λαούς της Αφρικής και στην Μεγάλη Βρετανία. Αυτή είναι η δίκη για τον Winston Churchill, εχθρό της ανθρωπότητας.

AFGHANISTAN:
Ο Churchill ανακάλυψε την αγάπη για τον πόλεμο στο Αφγανιστά. Ενώ ήταν εκεί έλεγε «όλοι όσοι αντισταθούν θα θανατωθούν χωρίς έλεος» γιατί οι pashtun έπρεπε να “αναγνωρίσουν την ανωτερότητα της φυλής”. Πίστευε πως οι pashtun έπρεπε να αντιμετωπιστούν, θυμίζοντας στα γραπτά του πως συμμετείχε στον εμπρησμό των χωριών και των σπιτιών : “ Λειτουργήσαμε συστηματικά, το ένα χωριό μετά το άλλο, καταστρέψαμε τα σπίτια, καλύψαμε τα πηγάδια, γκρεμίσαμε τείχη, μεγάλα δέντρα, κάψαμε τις καλλιέργειες, και καταστρέψαμε τις δεξαμενές νερού , μια εκτεταμένη τιμωρία.” Ο Churchill για το πως οι Άγγλοι επιτέθηκαν στο Αφγανιστάν ήταν πανευτυχής που συμμετείχε. Έγραφε πως “κάθε μέλος της φυλής που συλλαμβανόταν σφαζόταν άμεσα ”. Περήφανος για το τρόμο που προκάλεσε στο λαό του Αφγανιστάν ήταν σε καλό δρόμο για να γίνει ένας μανιακός εθνοκτόνος.

ΕΛΛΑΔΑ :
Ο αγγλικός στρατός υπό την καθοδήγηση του Τσώρτσιλ διέπραξε μια σφαγή στους δρόμους της Αθήνας το Δεκέμβριο του 1944. 28 διαδηλωτές σκοτώθηκαν, και άλλοι 128 τραυματίστηκαν . Οι άγγλοι ζήτησαν τον αφοπλισμό όλων των ανταρτών στις 2 Δεκεμβρίου 1944. Την επόμενη ημέρα 200000 άνθρωποι κατέβηκαν στη πλατεία και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο αγγλικός στρατός με διαταγή του Τσόρτσιλ χτύπησε πάνω στο πλήθος. Ο Churchill Θεωρούσε τον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ “άθλιους εγκληματίες”, που είναι εκείνοι που έδιωξαν τους ναζί. Οι πράξεις του το Δεκέμβρη ήταν καθαρό μίσος και παράνοια για τον κομουνισμό. Οι άγγλοι στήριζαν τη δεξιά κυβέρνηση στην Ελλάδα, που γύρισε από την εξορία αφού οι αντάρτες των οποίων ο Τσόρτσιλ είχε διατάξει τη δολοφονία, είχαν διώξει τους κατακτητές ναζί. Οι σοβιετικές δυνάμεις ήταν καλοδεχούμενες στην Ελλάδα και αυτό απασχολούσε τον Τσόρτσιλ πάρα πολύ. Σχεδίασε την επαναφορά της μοναρχίας για να καταπολεμήσει κάθε πιθανή κομουνιστική επιρροή. Το 1945, ο Τσώρτσιλ έστειλε τον Charles Wickham στην Αθήνα, με την εντολή να εκπαιδεύσει την ελληνική αστυνομία. Ο Wickham είχε μάθει τα κόλπα στην Ιρλανδία όταν είχε καταληφθεί από τους άγγλους από 1922 μέχρι το 1945, όπου ήταν διοικητής της αποικιοκρατικής RUC υπεύθυνοι για αμέτρητες τρομοκρατικές ενέργειες. Τον Απρίλιο του 1945 ο Τσώρτσιλ έλεγε «πως οι συνεργάτες των γερμανών στην Ελλάδα έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να προσατέψουν τον ελληνικό πληθυσμό από τη γερμανική καταπίεση» και συνέχιζε να λέει πως «οι κομουνιστές είναι ο βασικός εχθρός»

ΠΡΟΣΘΗΚΗ :
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε κι ένα άλλο άρθρο σχετικά με το ρόλο των Άγγλων στον ελληνικό εμφύλιο, αποσπάσματα από ένα κείμενο του observer..

https://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/bretanoi-kai-synergates-ton-nazi-mazi-ston-elliniko-emfylio

Όπως αναφέρεται στο αφιέρωμα του Observer πολλοί λίγοι στη Βρετανία γνωρίζουν πως «η Βρετανία στήριξε τους υποστηρικτές του Χίτλερ» με τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Μερικές εβδομάδες μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Ναζί, οι αντάρτες στην Αθήνα βρέθηκαν να σφυροκοπούνται από τις βρετανικές δυνάμεις και τους συνεργάτες των ναζί, σημειώνεται στο αφιέρωμα στα Δεκεμβριανά. Μέσα από μια σύντομη αναδρομή στη δικτατορία Μεταξά και την ενίσχυση της ελληνικής Αριστεράς λόγω της τεράστιας εισροής πολιτικοποιημένων προσφύγων και φιλελεύθερων διανοούμενων από τη Μικρά Ασία, ο Observer φτάνει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την αποχώρηση των ναζί από την Ελλάδα, όταν ο ΕΛΑΣ αριθμούσε δεκάδες χιλιάδες αντάρτες εκτός πρωτεύουσας,

Η πρόθεση της Βρετανικής κυβέρνησης για την μεταπολεμική πορεία της Ελλάδας είχε εκφραστεί ήδη από τον Αύγουστο του 1944. Σε απόρρητη αναφορά του προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Φρανγκλίνο Ρούζβελτ, με ημερομηνία 17/08/1944, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ εκφράζει τις ανησυχίες του για τις εξελίξεις στην Αθήνα και στην Ελλάδα όταν οι Γερμανοί αποχωρήσουν από τη χώρα. «Αν υπάρξει κενό εξουσίας για μεγάλο διάστημα είναι πολύ πιθανό οι εξτρεμιστές του ΕΑΜ και το Κομμουνιστικό Κόμμα να κατέβουν στην πόλη», έγραφε αναφερόμενος στους αντάρτες της ναζιστικής κατοχής.

Η Βρετανία διορίζει άμεσα μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου την οποία παρουσιάζει αρχικά ως κυβέρνηση εθνικής ενότητας και στέλνει στην Αθήνα τον στρατηγό Ρόναλτ Σκόμπι για να αναλάβει επικεφαλής του στρατού της χώρας με βασικό πρόσταγμα των αφοπλισμό των ανταρτών. Ο καθηγητής ιστορικός Αντρέ Γερολυμάτος στο βιβλίο του για τον ελληνικό εμφύλιο υπογραμμίζει πως ο αφοπλισμός στην πραγματικότητα προωθείται μόνο για τον ΕΛΑΣ και όχι για τους συνεργάτες των ναζί. Οι Βρετανοί, ως επικυρίαρχοι, ήδη στα μέσα Νοεμβρίου αρχίζουν να απελευθερώνουν αξιωματικούς και στρατιώτες των Ταγμάτων Ασφαλείας, οι οποίοι σταδιακά στελεχώνουν τον στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας. Όπως αναφέρεται στον Observer, σε σχετικό σημείωμα της βρετανικής υπηρεσίας SOE, που ήταν υπεύθυνη για την οργάνωση της αντίστασης στις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης, επισημαίνεται πως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει οι βρετανικές δυνάμεις να εμφανίζονται με αυτές τις πρακτικές.

Το ΕΑΜ λοιπόν έβλεπε ήδη πως στους δρόμους της Αθήνας είχαν επιστρέψει ταγματασφαλίτες και χαφιέδες των ναζί. «Οι ανώτεροι Βρετανοί αξιωματικοί γνώριζαν ακριβώς τι έκαναν, έχοντας εικόνα πως οι ταγματασφαλίτες ήταν τα αποβράσματα στην Ελλάδα», αναφέρει ο κ. Γερολυμάτος. Συνολικά εκτιμάται πως περίπου 12.000 μέλη των ταγμάτων ασφαλείας απελευθερώθηκαν από τις φυλακές και πολλοί εντάχθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας. Οι Βρετανοί σε καμία περίπτωση δεν θα επέτρεπαν να θιγούν τα συμφέροντά τους στην Ελλάδα, στο πλαίσιο που αυτά ορίζονταν από τη «συμφωνία των ποσοστών», που είχε υπογραφεί μεταξύ του Τσόρτσιλ και του Στάλιν στις 9 Οκτωβρίου του 1944 και όριζε τις μεταπολεμικές σφαίρες επιρροής. Η Ελλάδα ήταν στη σφαίρα επιρροής της Βρετανίας, με στόχο η Σοβιετική Ένωση να μείνει μακριά από τη Μεσόγειο.

Όπως υπογραμμίζει ο Αντρέ Γερολυμάτος το λογικό και το προφανές θα ήταν να ενσωματωθεί ο ΕΛΑΣ στον ελληνικό στρατό, όπως εξάλλου συνέβη με τις αντάρτικές ομάδες και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, για παράδειγμα στη Γαλλία. Ωστόσο η Βρετανία είχε αποφασίσει από την αρχή πως οι αξιωματικοί του ΕΛΑΣ και οι στρατιώτες του δεν θα γίνονταν δεκτή στο νέο «εθνικό στρατό». Ένας από τους λόγους που ο Τσόρτσιλ επιθυμούσε μια αναμέτρηση με την Αριστερά ήταν πως επιδίωξή του ήταν η παλινόρθωση της Βασιλείας, η οποία θα φρόντιζε να αποκατασταθεί η «νομιμότητα» και τα συμφέροντα της προπολεμικής άρχουσας τάξης. Το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, ανεξάρτητα από τη σχέση του με το ΚΚΕ, αντιπροσώπευε μια επαναστατική δύναμη και μια αλλαγή. Οι Βρετανοί προετοιμάζονται για αυτή τη σύγκρουση και απελευθερώνει τους ταγματασφαλίτες. «Τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν πολεμήσει τους αντάρτες του ΕΛΑΣ κατά την ναζιστική κατοχή και θα επαναλάμβαναν με ευχαρίστηση αυτή τη σύγκρουση».

Στις 3 Δεκεμβρίου του 1944 μια ομοβροντία πυρών έπνιξε στο αίμα τη διαδήλωση του ΕΑΜ στο Σύνταγμα με δεκάδες νεκρούς. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται και την επομένη. Στη σφαγή το ΕΑΜ απαντάει παίρνοντας τα όπλα και ο Σκόμπι επιβάλει στρατιωτικό νόμο, διατάσσοντας τον αεροπορικό βομβαρδισμό. Η Μάχη της Αθήνας είχε ξεκινήσει. Τα γερμανικά τανκς αντικαταστάθηκαν από βρετανικά και τα SS από Βρετανούς στρατιώτες και πρώην ταγματασφαλίτες.

Ωστόσο ο Observer αναφέρει πως πολλοί Βρετανοί στρατιώτες δεν γνώριζα με ποιον πολεμούσαν. Σε έγγραφα αξιωματικών αναφέρεται πως πολλοί είχαν την εντύπωση ότι απέναντί τους βρίσκονται «Ούννοι», όρος που χρησιμοποιούσε η βρετανική προπαγάνδα από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο για τους Γερμανούς. «Ρωτούν γιατί πρέπει να δώσουμε τη ζωή μας για τις πολιτικές ελληνικές διαφορές. Τους απαντώ πως είναι όλα μέρος του πολέμου κατά των Ούννων και πρέπει να τους εξολοθρεύσουμε», ανέφερε ένας αξιωματικός σε έγγραφό του. Η βρετανική ηγεσία πάντως, από τα έγγραφα, προκύπτει πως είχε εξαρχής σχέδιο της ερήμωση και την κατάληψη της Αθήνας. Τα βρετανικά στρατεύματα ενισχύθηκαν τις ημέρες που ακολούθησαν και μέχρι το τέλος του Δεκεμβρίου είχαν το πάνω χέρι στους δρόμους της Αθήνας. Εκείνες τις ημέρες θα φτάσει και ο Τσώρτσιλ στην Αθήνα.

Μια από τις πιο σκοτεινές φυσιογνωμίες της βρετανικής δράσης στην Ελλάδα ήταν ο Τσάρλς Γουίγκχαμ, ο επικεφαλής της RUC της ειδικής δύναμης καταστολής στη Βόρεια Ιρλανδία. Οι πρακτικές της RUC έφτασαν και στην Ελλάδα, καθώς ο Γουίγκχαμ είναι αυτός που δημιουργεί τα νέα σώματα ασφαλείας, στα οποία εντάχθηκαν και οι ταγματασφαλίτες των ναζί. Όσο για τα στρατόπεδα, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εξορίστηκαν βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν, αυτά σημειώνεται στο αφιέρωμα του Observer δεν χρειαζόταν αν δημιουργηθούν, καθώς υπήρχαν ήδη από την εποχή του Μεταξά. Μπορεί όπως αναφέρεται οι Βρετανοί να μην δημιούργησαν στρατόπεδα συγκεντρώσεις, αν και υπάρχουν και αντίθετες απόψεις για αυτό - εξάλλου πολλοί στάλθηκαν και σε βρετανικά στρατόπεδα στη Μέση Ανατολή-, είχαν όμως παρουσία σε αυτά, μαζί με τους πρώην συνεργάτες των ναζί. Ο Τσάρλς Γουίγκχαμ γνώριζε με ποιους συνεργαζόταν. Γνώριζε πως ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που κατά τη διάρκεια της κατοχής εκτελούσαν και βασάνιζαν ανθρώπους.


Ας συνεχίσουμε λοιπόν την περιήγηση στην αγαπημένη διαδρομή της βρετανικής αυτοκρατορίας….

INDIA:

“Θα προτιμούσα να τους δω σε ένα ωραίο εμφύλιο πόλεμο”. Ο Τσώρτσιλ επιθυμούσε το διαμελισμό της Ινδίας.
Ελάχιστοι στη Μεγάλη Βρετανία γνωρίζουν για τη γενοκτονία της Βεγγάλης και πολύ περισσότερο πως το σχεδίασε ο Τσώρτσιλ. Το μίσος του για τους Ινδούς προκάλεσε το θάνατο 4 εκατομυρίων πεινασμένων στο «λιμό» της Βεγγάλης το 1943. “Μισώ τους Ινδούς. Είναι ένας κτηνώδης λαός με μια κτηνώδη θρησκέια”, έλεγε. Ο αγγλικός στρατός πήρε εκατομύρια τόνους ρυζιού και τους έστειλε στη Μέση Ανατολή όπου δεν ύπήρχε και ιδιαίτερη ανάγκη. Όταν ο λαός της Βεγγάλης ζήτησε φαί, ο Τσώρτσιλ είπε πως ο λιμός ήταν δικό τους φταίξιμο γιατί αναπαραγόντουσαν σαν τα κουνέλια. Ο αντιβασιλέας στην Ινδία δήλωσε πως η συμπεριφορά του Τσώρτσιλ απέναντι στην Ινδία και το λιμό είναι αμελής, εχθρική και περιφρονητική. Ακόμα και ο δεξιός ιμπεριαλιστής Leo Amery, γραμματέας τους αγγλικού κράτους στην Ινδία, είπε πως δεν έβλεπε μεγάλη διαφορά μεταξύ της οπτικής του Τσώρτσιλ κι εκείνης του Χίτλερ. Αρνήθηκε κάθε πρόταση να στείλει βοήθεια στη Βεγγάλη, ο Καναδάς πρόσφερε 10000 τόνους ρύζι, οι ΗΠΑ 100000, αλλά εκείνος απλά αρνήθηκε. Επινε τη σαμπάνια του ενώ προκαλούσε το θάνατο 4 εκατομυρίων ανθρώπων, γυναικών και παιδιών στη Βεγγάλη. Κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο η Ινδία αναγκάστηκε να δανείσει χρήματα στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Τσόρτσιλ διαμαρτυρόταν για τα συνεχή ινδικά δάνεια. Η αλήθεια είναι πως δεν έκανε ποτέ πόλεμο στο φασισμό. Πήγε σε πόλεμο με τη Γερμανία για να προστατέψει την αγγλική αυτοκρατορία, Το 1945 Churchill έλεγε πως “οι indù προστατευόντουσαν από τη μοίρα σαν φυλή ”. Ο λιμός της Βεγγάλης δεν ήταν αρκετό για τη δίψα για αίμα που είχε κι έτσι ήθελε ο αγαπημένος του εγκληματίας πολέμου ο Arthur Harris, να τους βομβαρδίσει.

IRAN:
“Ένα δώρο από τη γη των νεραϊδών πέρα από τα πιο τρελά μας όνειρα» είπε ο Τσόρτσιλ για το ιρανικό πετρέλαιο.
Όταν η μεγάλη Βρετανία κατέλαβε την πετρελαική ιρανική βιομηχανία, ο Churchill δήλωσε ότι ήταν “Ένα δώρο από τη γη των νεραϊδών πέρα από τα πιο τρελά μας όνειρα». Ανακατεύτηκε στις ιρανικές υποθέσεις για δεκαετίες, συνέβαλε έτσι ώσtε να αποκλειστούν οι ιρανοί από τους φυσικούς τους πόρους και ενθάρυννε τη λεηλασία όταν η πλειοψηφία ζούσε σε συνθήκες μεγάλης φτώχιας. Τον Ιούνιο του 1914 Ο Τσόρτσιλ πρότεινε ένα νόμο στη Βουλή των Κοινοτήτων που θα έκανε την αγγλική κυβέρνηση τον κύριο μέτοχο στην αγγλο – ιρανική εταιρεία πετρελαίου. Η εταιρεία θα συνέχιζε να μην δίνει το μερίδιο κέρδους στο Ιράν πριν να πληρώσει τους φόρους στο βρετανικό δημόσιο ταμείο. Οι άγγλοι φορολογούσαν παράνομα την ιρανική κυβέρνηση. Όταν η εθνικιστική κυβέρνηση του Mohammad Mossadegh απείλησε τα συμφέροντα των άγγλων ο Τσόρτσιλ ήταν εκεί, έτοιμος να τα προστατέψει με κάθε κόστος. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε κατάλυση της δημοκρατίας. Βοήθησε να οργανωθεί ένα πράξικόπημα εναντίον του Mossadegh τον αύγουστο του 1953. Είπε στον αξιωματικό της CIA που έφερε εις πέρας το σχέδιο “αν ήμουν πιο νέος δεν θα επιθυμούσα τίποτα καλύτερο από το να είμαι υπό τις διαταγές σου σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια ”. Ενέργησε με τέτοιο τρόπο ώστε το BBC να στέλνει κωδικοποιημένα μηνύματα για να κάνει γνωστό στο Σάχη ότι ετοιμαζόντουσαν να ανατρέψουν τη κυβέρνηση που είχε εκλεγεί δημοκρατικά. Αντί να τελειώνει το δελτία στη περσική γλώσσα με τη φράση “είναι μεσάνυχτα στο λονδίνο”, τελείωνε λέγοντας “είναι ακριβώς μεσάνυχτα”. Περιέγραψε ιδιωτικά το πραξικόπημα σαν “την πιο όμορφη επιχείρηση από το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ”. Αφού ήταν ένα προϊόν περήφανο του ιμπεριαλισμού δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα να εκδιωχθεί Mosaddegh, κι έτσι η Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσε να γυρίσει να εκμεταλλεύεται τα πλούτη του Ιράν.

ΙΡΑΚ :

“Είμαι δυνατά σύμφωνος στη χρησιμοποίηση τοξικού αερίου ενάντια στις απολίτιστες φυλές.. να σπείρουμε ένα δυνατό τρόμο”. Ο Churchill για τη χρήση αερίου στη Μέση Ανατολή και την Ινδία.
Ονομάστηκε “γραμματέας του Κράτους για τις Αποικίες” και το 1921 σχημάτισε το «τομέα της Μέσης Ανατολής» αρμόδιο για το Ιράκ. Αποφάσισε πως οι αεροπορικές δυνάμεις μπορούν να αντικατασήσουν τις χερσαίες. Αυτό για να βομβαρδισθεί οποιαδήποτε αντίσταση στη βρετανική κυριαρχία. Τη δεκαετία του’20 διάφορες τοπικές ομάδες της περιοχής που ήταν γνωστή σαν Ιράκ ξεσηκωνόντουσαν ενάντια στους εγγλέζους. Ενεργοποιήθηκε η αεροπορία, βομβαρδίζοντας αδιακρίτως τους πολίτες έτσι ώστε να υποταχτεί ο λαός. Ηταν επίσης υποστηρικτής της χρήσης αερίου μουστάρδας και τοξικών αερίων. Ενώ ήταν γραμματέας της περιοχής συμβούλευσε τη προμήθεια ενός είδους βομβών ασφυξιογόνων να χρησιμοποιηθούν στις προκαταρκτικές επιχειρήσεις εναντίων των ατίθασων φυλών για να πάρει τον έλεγχο του Ιράκ. Όταν οι ιρακινές φυλές αμύνθηκαν υπό τις οδηγίες του Τσόρτσιλ οι άγγλοι εξαπόλυσαν τον τρόμο στα λασποχώρια. Ο βομβαρδισμός των αμάχων στην Μεσοποταμία (Κουρδιστάν και Ιράκ) ονομάστηκε από τον εγκληματία πολέμου . “Bomber Harris”: “Οι άραβες και οι κούρδοι ξέρουν τώρα τι σημαίνει 45 λεπτά συνεχής βομβαρδισμός σε ένα νορμάλ χωριό, μπορεί ουσιαστικά να εξαφανιστεί ένα τρίτο από τους κατοίκους από τέσσερις ή πέντε μηχανές που δεν τους δίνουν το περιθώριο τη δυνατότητα δόξας σαν πολεμιστές, κανένα τρόπο φυγής ”.

ΙΡΛΑΝΔΙΑ:

“Βρίσκαμε πάντα τους Ιρλανδούς λίγο πάράξενους. Αρνούνται να γίνουν άγγλοι. “. Churchill.
Το 1904 ο Τσόρτσιλ έλεγε “είμαι της γνώμης πως μια βουλή ξεχωριστή για την Ιρλανδία θα ήταν επικίνδυνη και λίγο πρακτική”. Οι πρόγονοι του Τσόρτσιλ ήταν συνδεδεμένοι με την πίστη στη Μεγάλη Βρετανία, απ΄ευθείας απόγονος του l “Μαρκήσιου του Londonderry” που συνέβαλε να διωχθούν οι Ιρλανδοί για τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1798. Προσαρμόστηκε στην οικογενειακή παράδοση όταν υπόταξε τις επαναστατικές δυνάμεις στην Ιρλανδία. Έστειλε κακοποιούς στην Ιρλανδία να τρομοκρατούν κατά βούληση . Η επίθεση εναντίον αμάχων και της περιουσίας τους, προκάλεσε αντιποίνα στη χώρα. Συνέχισε να τους περιγράφει ως "αξιότιμους αξιωματικούς".
Ήταν πάντα ο Τσόρτσιλ που συνέλαβε την ιδέα του σχηματισμού των «Βοηθών» που διέπραξαν τη σφαγή του Croke Park, πυροβολώντας στο πλήθος σε ένα γαελικό ποδοσφαιρικό αγώνα, σκοτώνοντας 14 άτομα. Φυσικά αυτό δεν ικανοποίησε την επιθυμία για αίμα στην καταστολή ανθρώπων που περιγράφει ως «περίεργους » γιατί δεν θέλουν να «είναι άγγλοι Και συνέχισε να υποστηρίζει τη χρήση της αεροπορικής δύναμης στην Ιρλανδία κατά της Sinn Fein το 1920. Πρότεινε στους συμβούλους του πολέμου να αποσταλούν τα αεροπλάνα με εντολή να χρησιμοποιούν "πολυβόλα και βόμβες για να διασκορπίζουν και να απομακρύνουν "”. Ο Churchill ήταν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της διαίρεσης της Ιρλανδίας. Κατά τις διαπραγματεύσεις επέμεινε στη διατήρηση ναυτικών βάσεων στην Ιρλανδία. To 1938 οι βάσεις επιστράφηκαν στην Ιρλανδία. Παρόλα αυτά το 1939 ο Churchill πρότεινε την κατάληψη των βάσεων του Berehaven με τη βία . Το 1941 Churchill υποστήριξε ένα σχέδιο για την εφαρμογή της υποχρεωτικής στράτευσης στη Βόρεια Ιρλανδία.

ΚΕΝΥΑ:
Η Βρετανία κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην Κένυα το 1952 για να προστατεύσει το θεσμοθετημένο ρατσιστικό σύστημα στις αποικίες για να εκμεταλλευτεί τον αυτόχθονα πληθυσμό. Ο Churchill, σαν αρχέτυπο του βρετανού ρατσιστή , πίστευε πως οι εύφορες ορεινές περιοχές της Κένυας θα πρέπει να είναι μόνο για τους λευκούς εποίκους. Ο ίδιος ενέκρινε την απέλαση του τοπικού πληθυσμού, τον οποίο αποκάλεσε «μαύρα ειδώλια.» 150000 άντρες γυναίκες και παιδιά οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα σχολεία για τα παιδιά έκλεισαν από τους βρετανούς που τα χαρακτήρησαν ως «στρατόπεδα εκπαίδευσης για την εξέγερση ”. Βιασμοί, ο ευνουχισμός, τα βασανιστήρια, η ηλεκτροπληξία και η φωτιά χρησιμοποιήθηκαν από τους Βρετανούς για να βασανίζουν το λαό της Κένυας υπό την εποπτεία του Τσόρτσιλ. Το 1954, στο αγγλικό υπουργικό συμβούλιο, ο Τσόρτσιλ και οι άντρες του συζήτησαν για την καταναγκαστική εργασία των φυλακισμένων της Κένυας και πώς να αποφύγουν τους περιορισμούς στις συνθήκες που παραβίαζαν : “ Αυτή η πρακτική (κράτηση χωρίς δίκη και καταναγκαστική εργασία) συστήθηκε ακόμη και αν θεωρήθηκε ότι συνεπάγεται την τεχνική παραβίαση της σύμβασης για την καταναγκαστική εργασία του 1930 και της Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης ".
Το σχέδιο Cowan υπερασπίστηκε τη χρήση βίας και ενίοτε τον θάνατο των φυλακισμένων υ της Κένυας που αρνήθηκαν να εργαστούν. Το βιβλίο της Caroline Elkins δίνει μια ιδέα για το βαθμό των εγκλημάτων στην Κένυα που ήταν γνωστά σε επίσημους και ανεπίσημους κύκλους στη Βρετανία και πώς ο Churchill προκάλεσε τρόμο με τις βρετανικές αποικιακές δυνάμεις στον γηγενή πληθυσμό.

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ :
Χιλιάδες ογοδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωση κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Μπόερς .
Από εδώ
http://www.alfavita.gr/epistimi/256915_o-polemos-ton-mpoers-os-propompos-tis-nazistikis-thiriodias
Η Βρετανική Αυτοκρατορία φυλάκισε πάνω από 120 χιλιάδες Μπόερς και Νοτιοαφρικανούς, και τουλάχιστον 50 χιλιάδες από  αυτούς πέθαναν. 
Στην πραγματικότητα, οι θάνατοι ήταν περισσότεροι από τους νεκρούς στα μέτωπα του πολέμου κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς μεταξύ 1899 και 1902. Χιλιάδες παιδιά και γυναίκες πέθαναν από την ασιτία και από τις  ασθένειες που πήραν μορφή επιδημίας, εξαιτίας του τόσο μεγάλου πληθυσμού που ήταν στοιβαγμένος σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα. 
Οι λίγες νοσοκόμες που είχαν απομείνει δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι για  να αντιστρέψουν την τραγική κατάσταση, ούτε με κάποιον τρόπο να απαλύνουν τις τελευταίες ώρες των ετοιμοθάνατων παιδιών. 
Τα παιδιά ήταν και αυτά που υπέφερε περισσότερο. Υπολογίζεται από τους 28 χιλιάδες Μπόερς που πέθαναν, οι 22 χιλιάδες ήταν ανήλικα αγόρια και κορίτσια. Μάλιστα, πολλοί έκαναν λόγο, ότι άφησαν εσκεμμένα νηστικά τα παιδιά των ανδρών που πολέμησαν εναντίον των Βρετανών, με τις μικρές καθημερινές μερίδες φαγητού να διανέμονται άνισα. 
Η θηριωδία των Βρετανών έγινε γνωστή στην Ευρώπη, όταν η ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Έμιλυ Χομπάους, επισκέφτηκε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και κατά την επιστροφή της στο Λονδίνο, δημοσίευσε ένα άρθρο- καταπέλτη για την σκληρότητα της Βρετανικής  Αυτοκρατορίας. 
«Η συνέχιση της λειτουργίας των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης ισοδυναμεί με τη δολοφονία παιδιών», ανέφερε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε πως » δεν μπορώ να περιγράψω πώς είναι να βλέπεις αυτά τα παιδιά ξαπλωμένα σε μια κατάσταση πλήρους κατάρρευσης. Μοιάζουν όπως τα μαραμένα λουλούδια που πετάγονται στα σκουπίδια. Και κάποιος πρέπει να τους βλέπει να αγωνιούν μέσα στη μιζέρια τους, και να είναι ικανός να μην κάνει σχεδόν τίποτα». 
Οι Βρετανοί, προς το τέλος του 1901 προσπάθησαν να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης στα φριχτά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Η γενοκτονία Μπόερς και ιθαγενών είχε ήδη συντελεστεί.



Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ 2ο)



Ι ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ ΒΕΛΓΩΝ ΣΤΟ ΚΟΝΓΚΟ.

Το κείμενο είναι από το παρακάτω λινκ (νομίζω πως είναι άκρως περιγραφικό και όσοι δεν αντέχετε την ικανότητα του ανθρώπινου κτήνους να βασανίζει και να δολοφονεί μην διαβάζετε) Το εντυπωσιακό σε όλες τις ιστορίες που θα αναρτήσω, είναι πως μιλάμε για κάποια εκατομμύρια εκτελέσεις ανθρώπινων ψυχών, έτσι σαν να είναι ένα τίποτα, και σκεφθείτε πόσοι "άνθρωποι νοικοκυραίοι της διπλανής πόρτας" έγιναν οι εκτελεστές αυτών των εγκλημάτων.. γιατί μπορεί τα αφεντικά να ήταν παράφρονες, μπορεί να ήταν κτήνη χωρίς ψυχή, αλλά τα χέρια που εκπλήρωναν τις αποτρόπαιες επιθυμίες τους ήταν τα ανθρωπάκια. Έτοιμα, ποτισμένα με κάθε είδους φανατισμό, με εμμονές ανωτερότητας και άλλες ηλιθιότητες (εκλεκτοί του θεού, ανώτερες φυλές, κλπ)έκαναν ακόμα περισσότερα από αυτά που τους ζητούσαν οι αφέντες τους. Οι λαοί που σφαγιάστηκαν και σύρθηκαν στα σκλαβοπάζαρα ήταν τα θύματα, αλλά τα ανθρωπάκια που εκτελούσαν τα συμβόλαια φρίκης είναι τα αιώνια θύματα, τα μεταλλαγμένα ανεγκέφαλα ανθρωπάρια, οι λατζέρηδες των ισχυρών στα πλυντήρια της εκμετάλλευσης....

Και μια άλλη σημείωση για τους πεφτοσυνεφάκηδες... πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε με λεπτομέρειες την ιστορία των αποικιων σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να σταματήσετε να έχετε αυτό το αποχαυνωμένο ύφος όταν τα μεγάλα ευρωπαϊκά τζάκια σας χώνουν το μαχαίρι στο κόκκαλο, ξεζουμόντας ότι βρίσκουν διαθέσιμο. Λες και πρώτη φορά στην ιστορία μαθαίνουμε τι σημαίνει αδίστακτη εκμετάλλευση των ισχυρών κρατών προς τα μικρότερα...'
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ekato-mastigomata-ke-akrotiriasmos-gia-tous-apitharchous-afrikanous-ergates-ta-egklimata-tou-vasilia-leopoldou-tou-velgiou-pou-exagorase-tous-filarchous-tou-kongko-gia-ena-kommati-ifasma-sklires-ik/

«Εκατό μαστιγώματα και ακρωτηριασμός για τους απείθαρχους αφρικανούς εργάτες».

Τα εγκλήματα του βασιλιά Λεοπόλδου του Βελγίου που εξαγόρασε τους φύλαρχους του Κονγκό για ένα κομμάτι ύφασμα

Ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου, έμεινε στην ιστορία ως ο «σφαγέας του Κονγκό», αφού κατά την περίοδο της βασιλείας του, στα τέλη του 1800, ακρωτηριάστηκαν και θανατώθηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια Αφρικανοί. Την εποχή που οι Ευρωπαίοι ήταν απασχολημένοι με την διαίρεση της αφρικανικής ηπείρου, ο Λεοπόλδος φρόντισε να πάρει στην κατοχή του τις περισσότερες αχαρτογράφητες περιοχές του Κονγκό (πρωην Ζαϊρ).

Ο βασιλιάς Λεπόλδος Β’ του Βελγίου γνωστός και ως «σφαγέας του Κονγκό» Μια έκταση 905 χιλιάδων τετραγωνικών μιλίων τροπικού δάσους, αχανείς εκτάσεις από δέντρα καουτσούκ, που ήταν το υλικό με την υψηλότερη ζήτηση στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν τα εδάφη που είχε υπό την κατοχή του ο βασιλιάς. Έκταση δηλαδή 76 φορές μεγαλύτερη από το Βέλγιο.

Το 1876 ο Λεοπόλδος ίδρυσε την «φιλανθρωπική» Διεθνή Ένωση της Αφρικής για να υποδουλώσει του λαούς της Αφρικής Ήταν μια φιλανθρωπική οργάνωση, που είχε ως βιτρίνα την ιεραποστολική εργασία και την δυτικοποίηση των αφρικανικών λαών. Στην πραγματικότητα η οργάνωση ήταν το όχημα για να δημιουργήσει την δική του αυτοκρατορία αλλά κυρίως να υποδουλώσει τους αφρικανικούς λαούς και να προβάλλει σε διεθνές επίπεδο το μικρό πια Βέλγιο.

Στα 23 χρόνια διακυβέρνησης του (1885-1908), ο Λεοπόλδος σφαγίασε πάνω από 10 εκατομμύρια Αφρικανούς, κόβοντας τα χέρια και τα γεννητικά τους όργανα. Τους μαστίγωναν μέχρι λιποθυμίας και πολλές φορές μέχρι θανάτου. Τους έκαιγαν και βίαζαν τις γυναίκες. Η τραγική ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι ο Λεοπόλδος δεν είχε πάει ποτέ στο Κονγκό. Τις θηριωδίες του βασιλιά-σφαγέα «ζήλεψαν» οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Πορτογάλοι οι οποίοι εφάρμοσαν τις ίδιες τακτικές στους αυτόχθονες λαούς που κατέκτησαν. Κομμένα χέρια και μαστίγωμα μέχρι θανάτου για τους μη αποδοτικούς

Η γενοκτονία που προκάλεσε ο Λεοπόλδος καταδικάστηκε από τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς. Συγκεκριμένα ο Sir Arthur Conan Doyle, το 1909 έγραψε το βιβλίο «Το έγκλημα του Κονγκό» όπου εξιστορούσε τα δεινά των αφρικανικών λαών. Οι περισσότεροι αρχηγοί φυλών όπου εργάζονταν για τον Λεοπόλδο ήταν άνθρωποι αγράμματοι, οι οποίοι χωρίς να έχουν επίγνωση του τι κάνουν ξεπούλησαν τα εδάφη τους για ένα κομμάτι ύφασμα.

Οι χειρότερες θηριωδίες στο Ζαϊρ συνέβησαν μεταξύ 1890 και 1910 με την έγκριση των παγκόσμιων ηγετών, που έκαναν «τα στραβά μάτια». Ο έμπειρος βασιλιάς είχε προνοήσει και στις συμφωνίες που έκανε με τον κάθε αρχηγό φρόντιζε να του ανήκουν τα όλα τα αγαθά από στεριά και θάλασσα. Έτσι όχι μόνο έπαιρνε τις περιουσίες τους αλλά τους έπειθε ότι δουλεύοντας για εκείνον θα μπορούσαν να βλέπουν την εξέλιξη και να βγουν ωφελημένοι από την εκμετάλλευση των αγαθών.

Oι «εργάτες» του Λεοπόλδου
H βιαιότητα που επέδειξαν οι αξιωματικοί του Λεοπόλδου δεν είχε προηγούμενο. Όποιος εργάτης δεν κατάφερνε να συλλέξει την απαιτούμενη ποσότητα καουτσούκ είχε ως ελάχιστη τιμωρία τα δέκα μαστιγώματα, με ένα ειδικό μαστίγιο από αποξηραμένο δέρμα ιπποπόταμου που το έκοβαν σε λωρίδες και ήταν τόσο δυνατό που άφηνε ανεξίτηλα σημάδια. Όσοι εξακολουθούσαν να μην είναι αποδοτικοί, δέχονταν μέχρι 100 τέτοια χτυπήματα που τους έστελναν στο θάνατο. Σε άλλες περιπτώσεις τους έκοβαν το ένα χέρι.

Τον Λεοπόλδο εκπροσωπούσε ένας ιδιωτικός μισθοφορικός στρατός που είχε αναλάβει να τρομοκρατεί και να σκοτώνει τους εργάτες χωρίς να φαίνεται πουθενά ο ίδιος. Λευκοί αξιωματικοί βασάνιζαν τους υποδουλωμένους εργάτες, μερικοί εκ των οποίων προέρχονταν και από φυλές κανιβάλων ή είχαν απαχθεί από γύρω χωριά. Κομμένα χέρια ως λάφυρα! Η μαρτυρία ενός κατώτερου αξιωματικού του μισθοφορικού στρατού του Λεοπόλδου αποκαλύπτει την ωμή πραγματικότητα: Ο διοικητής μας διέταξε να κόψουμε και να παλουκώσουμε τα κεφάλια όλων των ανδρών ενός χωριού που αντιστάθηκε στις επιθυμίες του Λεοπόλδου. Κόψαμε επίσης και τα γεννητικά τους όργανα. Τέλος, μας ανάγκασαν να κρεμάσουμε σε σχήμα σταυρού μανάδες με τα παιδιά τους.

Ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ του Βελγίου είχε καταγραφεί ως ο πλουσιότερος άντρας εκείνης της εποχής. Η αμύθητη περιουσία του ξεπερνούσε τα 100 εκατομμύρια δολάρια ενώ το μεγαλύτερο της μεταβιβάστηκε στην βελγική κυβέρνηση μετά το θάνατο του....

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ 1ο)


Νοιώθω την ανάγκη να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη σε όλους εκείνους που κανένας ποτέ δεν τους ζήτησε, όλες εκείνες τις ψυχές που βασανίστηκαν και σφαγιάστικαν από την ανθρώπινη παράνοια, από το φανατισμό , και την μαζικοποιημένη αποχαύνωση των πιο άγριων ενστίκτων που ο ιός που λέγεται άνθρωπος γέννησε..
Θα κάνω μια σειρά από αναρτήσεις για τις θηριωδίες της ανθρώπινης ιστορίας. γιατί αυτά που έχει περάσει η ανθρωπότητα θα επαναληφθούν με τις ίδιες ή κάπως τροποποιημένες μορφές. Ήδη κοιτάμε απορημένοι την οπισθοδρόμηση σε ένα νέο μεσαίωνα λες και έλειψαν οι αιτίες που δημιούργησαν τα κτήνη που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα...

Γιατί οι χειραγωγοί της ανθρώπινης σκέψης, οι καθοδηγητές του μίσους , του ρατσισμού, του φανατισμού και της κατηγοριοποίησης των ανθρώπων και των λαών σε αναλώσιμους και μη... είναι οι ίδιοι που ήταν πάντα με μικρές παραλλαγές. Οι βασιλιάδες, οι φεουδάρχες οι αρχοντάδες του παρελθόντος, έγιναν οι κυρίαρχοι των αγορών, τα ιερατεία είναι ίδια με μια σειρά από υποχωρήσεις όχι γιατί ξαφνικά κατανόησαν τι είναι αγάπη αλλα γιατί ήταν πιο συμφέρον στη σύγχρονη εποχή να το παίξουν πιο πονηρά και να ρουφάνε τα μυαλά των ανθρώπων με ηπιότερο τρόπο, γιατί έτσι κι αλλιώς η λοβοτομή είχε πετύχει σε μήκος και πλάτος στο πλανήτη και με το παραπάνω.. Οι δούλοι του θεού, του κάθε θεού πλέον δεν θέλουν και πολύ για ν΄ανάψουν και να καταντήσουν πάλι άγρια θηρία.. Οι ηλιθιότητες που τους έχουν ποτίσει έχουν γίνει συστατικό στο dna τους... Η τεχνική η ίδια και απαράλλαχτη μέσα στους αιώνες...διαίρει και βασίλευε, στείλε τις μάζες να μισούνται να σκοτώνονται να ρίχνουν το φταίξιμο της δυστυχίας τους το ένα μαντρί στα πρόβατα του απέναντι μαντριού... κι έτσι να πετυχαίνει πάντα το αβγάτισμα στις τσέπες των αδίστακτων κυνικών υπανθρώπων, η λαχτάρα τους για τον πλούτο , τη ματαιοδοξία, την απληστία, τη δίψα για δύναμη και δόξα...

Τώρα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να κοιτάξουμε το δάσος, να κλείσουμε τα μάτια και να σκεφτούμε ήρεμα και να κατανοήσουμε την αλήθεια. Να κατευθύνουμε την οργή μας στους ηθικούς αυτουργούς της δυστυχίας μας.. να μην γίνουμε άλλο ένα πιόνι πάνω στις αιματοβαμμένες σκακιέρες τους.. Κι όλοι αυτοί οι λαοί που αφανίστηκαν από το χάρτη για να ικανοποιηθούν οι αρρωστημένες επιθυμίες αρρωστημένων μυαλών μπορεί να μοιάζουν μακρινοί, ξένοι, να μας είναι αδιάφορο τι απέγιναν.. αλλά προσοχή γιατί μπορεί εμείς να είμαστε οι επόμενοι αφανισμένοι από τα βιβλία του μέλλοντος...

Καλή ανάγνωση.


Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΙΘΑΓΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ.

Για αιώνες γιορταζόταν σαν μια μεγάλη επιτυχία για ολόκληρο το πλανήτη κατάκτηση της Αμερικής. Η νέα χρυσή γη που αυγάτισε τα ταμεία στις μαμάδες πατρίδες πιο πολύ από ότι θα είχαν ποτέ ονειρευτεί…

Ακόμα και το 1992, για τα πεντακόσια χρόνια μετά σε όλο το κόσμο έγιναν γιορτές για να γεμίσει ο λευκός άνθρωπος περηφάνεια για τα κατορθώματα του….Columbus Day, εθνική γιορτή… Η πλέον ντροπιαστική σελίδα στην ανθρώπινη ιστορία. Η γενοκτονία των αυτόχθονων πληθυσμών της Αμερικής. Ένα σφαγιασμός χωρίς έλεος από ορδές εγκληματιών που έκαναν εθνοκάθαρση στο όνομα των βασιλιάδων τους και των θεών τους…

Η εξόντωση των γηγενών στην Αμερική γίνεται με τρομακτική κυνικότητα. Ακόμα και το 1800 οι ΗΠΑ που είναι πλέον κράτος οι ιθαγενείς που επαναστατούν σφαγιάζονται, και όσοι δεν δολοφονούνται κλείνονται σε φυλακές ….και το περήφανο αμερικάνικο έθνος βγάζει νόμους που νομιμοποιούν την εθνοκάθαρση… όπως το Indian Removal Act που επιτρέπει την εξόντωση των ιθαγενών για λόγους εθνικής ασφαλείας…

Από το 1492 που πάτησαν το πόδι τους οι «πολιτισμένοι» άποικοι μέχρι το 1890 υπολογίζεται πως εξοντώθηκαν από Βόρεια μέχρι Νότια Αμερική περίπου εκατό εκατομμύρια ιθαγενείς. Μακράν η πιο θηριώδης γενοκτονία στην ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Μια γενοκτονία που στηρίχθηκε όπως αργότερα και η ναζιστική θηριωδία, σε προκαταλήψεις πολιτιστικού και θρησκευτικού χαρακτήρα, και για τις οποίες εκτός όλων των εγκληματιών λόγο θα έπρεπε να δώσει (όπως και για αμέτρητα άλλα εγκλήματά της) Η καθολική εκκλησία.

Μπροστά από τους Ισπανούς conquistadores βρισκόντουσαν επίσκοποι και καρδινάλιοι να ευλογούν τα σπαθιά που έσφαζαν. Οι ιθαγενείς θωρούντουσαν διαβολικά μιαρά όντα και σύμφωνα με την εκκλησιά έπρεπε να υποχρεωθούν στη κάθαρση με κάθε τρόπο. . Φυσικά όπως και σε όλες τις άλλες ανθρώπινες θηριωδίες μαζί με την εκκλησία μπήκε και η δήθεν επιστήμη με διάφορες θεωρίες ηλίθιες, και φυσικά πολύ αργότερα το απόλυτα χειραγωγημένο και φασιστικό Χόλυγουντ μας έμαθε για τους ηρωικούς καουμπόηδες που σκότωναν τους απαίσιους κοκκινομούρηδες… Ήταν το 1973 που ο Μπράντο κερδίζει το Οσκαρ για την ερμηνεία του στο Νονό και στέλνει μια Ινδιάνα να το παραλάβει η οποία είπε τα παρακάτω λόγια «Εκπροσωπώ το Μάρλον Μπράντο απόψε και μου ζήτησε να σας πω, ότι είναι ευγνώμων, αλλά λυπάται που δεν μπορεί να παραλάβει αυτό το γενναιόδωρο βραβείο. Και η αιτία είναι η συμπεριφορά της βιομηχανίας του κινηματογράφου στους Αμερικανούς Ινδιάνους»…

Η απόλυτη παραποίηση της ιστορίας….

Μια παραποίηση της ιστορίας που όπως τόσες άλλες δεν μας απασχόλησε περισσότερο από μια σελίδα της ιστορίας που λάβαμε κάποια γνώση. Ποτέ δεν μπόρεσε ο απλός ανθρωπάκος να κοιτάξει το δάσος. Πάντα στο δεντράκι που ήταν μπροστά στη μούρη του κοίταζε, πάντα εκεί που του έριχναν μια σπρωξιά να πάει.. Και η μνήμη για τα ουσιώδη, μηδαμινή, και η κατανόηση των γενεσιουργών αιτών της δυστυχίας του και η αναγνώριση των ηθικών αυτουργών των φόβων του αδύνατη...

Η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής δεν ήταν μόνο η φρικαλεότητα μιας γενοκτονίας. Ήταν ο προάγγελος για μελλοντικές θηριωδίες . Επί πλέον φούσκωσε τα μυαλά της νέας αυτοκρατορίας που χτίστηκε στην αρχή από φυλακόβιους και κάθε λογής καθίκι που ξαμολήθηκε στη νέα γη για να αυγατίσει τα κέρδη της μαμάς πατρίδας και να κλέψει ότι δεν είχε κανένα δικαίωμα να κατέχει..

Αυτό το τουπέ, το θράσος ο κυνισμός στην ουσία δεν εγκατέλειψαν ποτέ τα παραφουσκωμένα μυαλά των παλαιών και σύγχρονων καουμπόηδων που κάποια στιγμή θεώρησαν πως όλος ο υπόλοιπος πλανήτης δικαιωματικά έπρεπε να ανήκει σε αυτούς.

(«Είναι θέλημα Θεού να εισβάλουμε στο Ιράκ. Να καθαρίσουμε τα Ρυπαρά Έθνη. Ο Θεός είναι μαζί μας. Ο Θεός ευλογεί την Αμερική».Τζ. Μπους)
(« Όταν ήρθαν οι Ιεραπόστολοι, αυτοί είχαν την Βίβλο τους και εμείς την Γη μας. Όταν έφυγαν εμείς είχαμε την Βίβλο τους και αυτοί την Γη μας.», είχε πει ένας Ινδιάνος σε έναν παπά πριν τον σφάξουν στα δύο, για να δουν αν έχει ψυχή μέσα του)…

Διαβάστε και στο παρακάτω λινκ μια πτυχή της θλιβερής σελίδας της ιστορίας που ίσως αποτυπώνει όλα αυτά που μυαλού λογικού ανθρώπου δεν μπορεί να χωρέσει….
Πρόκειται για τη σφαγή των Σεγέν και Αραπάχο..

http://www.mixanitouxronou.gr/sfagi-ton-indianon-segien-ke-arapacho-echo-erthi-na-skotoso-indianous-ke-tha-kano-opio-tropo-boro/


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…