ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΕΞΥΠΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ.

 

Ο Οργουελ  στο 1984, είχε οραματιστεί το μέλλον λέγοντας πως θα είναι «μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου». Ο Μπράντμερι , στο ΦΑΡΕΝΑΙΤ 451, είδε μια κοινωνία όπου τα βιβλία θα ήταν απαγορευμένα και θα καιγόντουσαν όπου τα έβρισκαν, κι αν ήταν κάποιο σπίτι ο κρυψώνας θα καιγόταν κι αυτό μαζί. Ο Χάξλει στο ΘΑΥΜΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ, οραματίστηκε μια μελλοντική δυστοπία όπου όλα ήταν τυποποιημένα και το ανθρώπινο συναίσθημα είχε εξαφανιστεί. Τα άτομα ήταν να σαν να έβγαιναν από εργοστάσιο και χωρίζονταν όπως τα προϊόντα, σε κοινωνικές τάξεις και ομάδες. Ο Φίλιπ Ντικ στο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΡΟΒΑΤΟ, βλέπει ένα μελλοντικό κόσμο, από ανθρώπους και ρέπλικες, που κυριαρχούν πολυπλανητικές εταιρείες, κι ο ήρωας ένα γρανάζι μιας απρόσωπης μηχανής που τελικά παλεύει με το ίδιο το εγώ του, και προσπαθεί να διακρίνει αν ο ίδιος είναι αληθινός ή ψεύτικος. Ο Κάρπεντερ, εμπνευσμένος από το διήγημα του Νίλσον Eight O'clock in the Morning, έφτιαξε το αριστουργηματικό ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, όπου ένα ζευγάρι γυαλιά αποκαλύπτουν σε ένα απλό άνθρωπο, το τερατούργημα που θεωρούσε πραγματικότητα.

Οι μεγάλοι συγγραφείς, της επιστημονικής φαντασίας (ανακριβής προσδιορισμός, ο ορισμός που μπορούμε να τους αποδώσουμε σαν φόρο τιμής είναι –μεγάλοι οραματιστές) «είδαν» πολλές εκδοχές από ένα δυστοπικό μέλλον, όπου κεντρική ιδέα ήταν πάντα, η εξαφάνιση του ανθρώπου με τη μορφή που έχει σήμερα, και η αντικατάσταση του από ένα πλάσμα ‘’χωρίς συναισθήματα, χωρίς αυτονομία σκέψης, χωρίς δυνατότητα επεξεργασίας της πραγματικότητας, χωρίς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ’’.

Δεν μπορούσαν όμως να γνωρίζουν, όση μεγάλη φαντασία κι αν είχαν, τις λεπτομέρειες που θα έκαναν αυτές τις μαύρες εικόνες του μέλλοντος, πραγματικότητα. Κι επειδή ο άνθρωπος βιώνει πάντα μια πραγματικότητα που είναι ένας συνδυασμός  εικόνων και των ήχων, που εισχωρούν στα εκατομμύρια νευρώνες και δημιουργούν ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ, όλο το παιχνίδι για μια δημιουργία ενός κόσμου ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΥ, από τους ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ που οραματίστηκαν τον εαυτό τους ΘΕΟ επί της γης, αυτό το παιχνίδι ήταν σίγουρο πως θα παιζόταν ακριβώς σε αυτό το επίπεδο ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΗΧΟΣ.

Η τηλεόραση ήταν το απόλυτο ξεκίνημα αυτής της μελλοντικής κοινωνίας. Ήταν για πολλές δεκαετίες ο επαναλαμβανόμενος καθημερινός πυροβολισμός σε κάθε εγκεφαλικό νευρώνα, μέχρι να γίνει μια άμορφη μάζα, απόλυτα κατευθυνόμενη. Μια μάζα που θα μάθαινε σιγά σιγά, χωρίς φυσικά να αντιλαμβάνεται τη τραγικότητα της κατάστασης της, να δημιουργεί συναισθήματα, ανάγκες, αξίες, ιδέες, όνειρα, χαρές, λύπες, που δεν θα αναδυόντουσαν από το εσωτερικό της ψυχής, αλλά από το γυάλινο περίβλημα ενός κουτιού…. Βάζοντας μέσα στα σπίτια των ανθρώπων ένα άγνωστο, με άγνωστες προθέσεις, που θα κυκλοφορούσε ανενόχλητος στη κρεβατοκάμαρα, στο δωμάτιο των παιδιών, στη κουζίνα την ώρα του φαγητού, αυτός ο άγνωστος θα γινόταν τελικά κάτι σαν εκείνον στο ΘΕΩΡΗΜΑ του Παζολίνι, που μια μέρα, μπήκε απρόσκλητος, χωρίς κανένα λόγο, σε μια οικογένεια και στο τέλος τους γ@μησε όλους. Στο θεώρημα βέβαια η εισβολή αυτή ήταν καταλυτική για να αναδείξει όλους τους σκελετούς που έκρυβε μέσα ο άνθρωπος, τους έφερε αντιμέτωπους με τα μυστικά της ψυχής τους.

Η τηλεόραση είχε ένα άλλο ρόλο εισβάλοντας στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Δεν θα έδινε την ευκαιρία σε κάθε έναν ξεχωριστά να βγάλει από τα σωθικά του το αληθινό του πρόσωπο. Η τηλεόραση είχε τη δύναμη της επιλογής να «θάψει» αυτά που δεν ήταν χρήσιμα για το σύστημα και να «αναδείξει» εκείνα που θα ήταν ωφέλιμα για την τελική λοβοτομή του ανθρώπινου είδους. Μπορούσε να ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ, ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΤΗΝ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ, ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, τοποθετώντας στη θέση τους ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ.  Δημιούργησε τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ, στη θέση του ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ.

Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογία χτύπησε κόκκινο, οι διψασμένοι καταναλωτές, είχαν αγοράσει τόνους από σκουπίδια, είχαν φάει τόνους από σκουπίδια, είχαν ξεπεράσει ακόμα και τις πιο μεγάλες προσδοκίες των χειραγωγών τους, κι έπρεπε να υπάρξει μια φρέσκαδα, μια ανανέωση στο ΜΕΣΟΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ, που να χώνεται ακόμα πιο βαθειά στη ζωή των ανθρώπων, να ακολουθεί κάθε βήμα τους, να ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΡΟΝ. Δεν αρκούσε πια μια δυο ή τρεις ώρες βομβαρδισμού διαφημίσεων και προπαγάνδας, ούτε κανείς ήταν συνέχεια κλεισμένος στο σπίτι του. Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος αυτή η προπαγάνδα, η κατασκευασμένη ενημέρωση, και οι εικόνες-ήχοι υπνωτισμού, να ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥΣ ΒΗΜΑ.

Η κοινωνία των ηλιθίων ανθρώπων με τα έξυπνα τηλέφωνα είναι εδώ. Ο παγκόσμιος ιστός που συνδέει σε κάθε γωνιά της γης τους ανθρώπους στην άριστα δομημένη κοινωνία των καλωδίων είναι εδώ. Ο στόχος πλέον δεν ήταν να ΚΛΕΒΕΙ μια συσκευή λίγες ώρες από την ημέρα. ΝΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ προϊόντα και ιδέες ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ. Ο στόχος ήταν να ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, να εκπαιδεύσει τον άνθρωπο σε κάτι πολύ χειρότερο που κατέφθανε γοργά. Να τον εκπαιδεύσει να ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ μέσα από μια οθόνη, γιατί ΕΙΧΕ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ.  Ο άνθρωπος πούλησε την φυσική του πυξίδα , για να αγοράσει ένα προϊόν αφύσικης  κατασκευής.  Από εκείνη τη στιγμή όλα ήταν πιο εύκολα για την παγκόσμια τυραννία. Θα μπορούσε να τρομοκρατήσει τις μάζες όποτε ήθελε και με όποιο τρόπο ήθελε. Θα μπορούσε να παριστάνει τον σωτήρα ή τον τιμωρό κατά βούληση. Θα μπορούσε να επιβραβεύει και να καταδικάζει συμπεριφορές, να προωθεί κάθε ψέμμα σαν μοναδική αλήθεια και να γελοιοποιεί κάθε αλήθεια σαν αποκύημα ''ταραγμένων'' μυαλών.

Σήμερα στο μετρό κοίταξα γύρω μου… μέτρησα περίπου 10 άτομα, που δεν σήκωσαν ούτε ένα δευτερόλεπτο τα μάτια τους από την οθόνη του έξυπνου κινητού τους. Κάποιος από αυτούς μίλαγε σε κάποιον στην άλλη γραμμή, κάποιος μάλλον έβλεπε ένα αστείο βίντεο και χαζογέλα μόνος του, μια κοπέλα έβγαζε σέλφι κι έστελνε, οι υπόλοιποι ήταν αφοσιωμένοι να ταιριάζουν μπαλάκια σε τριάδες και τετράδες σε παιχνιδάκια….

Δεν χρειάζεται να φορέσουν γυαλιά..

Δεν χρειάζεται να μπει κανείς στο κόπο να κάψει βιβλία…

Δεν υπάρχει ανάγκη να συνθλίψεις το πρόσωπο με μια μπότα…

Νομίζω πως νικάει προς το παρόν ο Χάξλει… όπου οι άνθρωποι έμοιαζαν βγαλμένοι από ένα εργοστάσιο. Κι εκείνοι που δεν είναι έτσι? Εκείνοι που ακόμα για κάποιο περίεργο λόγο (Γονίδια? Πείσμα? Συμπαντική ανάγκη?) δεν μπορούν να καταντήσουν έτσι, νομίζω πως τους ετοιμάζουν ένα δεύτερο κόσμο, εκείνο ΤΩΝ ΑΠΌΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΩΝ, όπου ποιος ξέρει, μπορεί να γίνει ένα είδος τσίρκου που θα επισκέπτονται οι κάτοικοι του θαυμαστού κόσμου, για να παραδειγματίζονται και να μην κάνουν ‘’απρεπείς’’ σκέψεις.

Υπάρχει όμως πάντα το ενδεχόμενο, εμείς οι παράξενοι να ήρθαμε εδώ για τσιχλοφουσκες και για να κόψουμε κ@λους, και να μας τελείωσαν οι τσιχλόφουσκες….

 

 

Οι πρόθυμοι εκτελεστές του Covid

 

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΕΔΩ

https://comedonchisciotte.org/i-volenterosi-carnefici-della-covid/

Οι πρόθυμοι εκτελεστές του Covid

Πώς είναι δυνατόν προφανώς φυσιολογικοί άνθρωποι να έρχονται να ευχηθούν τον θάνατο των ανθρώπων;

Πριν από μερικές εβδομάδες, τρεις φίλοι στο Facebook με ενημέρωσαν ότι ήθελαν τον θάνατό μου.

Στην πραγματικότητα ένας από αυτούς δεν τον γνώριζα . Είχε φρικάρει όταν ήρεμα πρότεινα ότι υπήρχαν βιώσιμες επιλογές θεραπείας για τον Covid. Απάντησε: «Φύγε από τη ζωή μου! Ελπίζω να κολλήσεις  Covid και να πεθάνεις! "

Οι άλλοι δύο φίλοι ήταν άνθρωποι που είχα γνωρίσει στο κολέγιο πριν από 45 χρόνια, ο ένας ήταν συγκάτοικος του πρώτου έτους και ο άλλος με είχε συστήσει στην πρώτη μου γυναίκα. Ο πρώτος είχε προτείνει να αποδείξω τη θεωρία του Δαρβίνου και να πεθάνω από τον ιό, ο άλλος, πρακτικά, απλώς είπε ότι, ως μη εμβολιασμένος εγωιστής που αρνείται την επιστήμη, αξίζω αυτό που έρχεται.

Οι πρόθυμοι εκτελεστές του Covid.

Γνωρίζω ότι το Facebook σίγουρα δεν είναι το ιδανικό μέρος για λογικές ομιλίες. Ως ψυχολόγος, όμως, βρίσκω ένα ενδιαφέρον δείγμα κάποιου ακραίου τύπου σκέψης και συμπεριφοράς.

Πιστεύω επίσης ότι αυτή η εμπειρία μου με «φίλους» πρόθυμους για το θάνατό μου δεν είναι ασυνήθιστη μεταξύ αυτών που βρίσκονται σε αυτήν την πλευρά του φράχτη στη συνεχιζόμενη συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι μια ασυνήθιστη έννοια.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, το Facebook είναι ένα μέρος όπου δεν υπάρχουν αναστολές. Ωστόσο, έχοντας πει αυτό, νομίζω ότι είναι ένα ζήτημα μεγάλης ανησυχίας ότι τα ανθρώπινα όντα μπορούν να λειτουργήσουν με αυτό το σκοτεινό τρόπο σκέψης και συναισθήματος.

Ο λειτουργικός όρος εδώ είναι "χειραγώγηση".

Πιστεύω ότι, ως επί το πλείστον, τα ανθρώπινα όντα μπόρεσαν να εξελιχθούν από τη νοοτροπία των σπηλαίων χάρη στην πολιτιστική αντιπαράθεση με τον «άλλον». Στις μέρες των σπηλαίων, η ψυχολογία μας ήταν προγραμματισμένη για επιβίωση και δεν χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να υποδεχτούμε με καχυποψία και φόβο τα μέλη μιας άλλης φυλής που περιπλανήθηκαν σε μια περιοχή που δεν ήταν δική τους.

Σήμερα, πολλές χιλιάδες χρόνια αργότερα, νομίζω ότι χρειάζεται κάποιος βαθμός χειραγώγησης για να μας κάνει να δούμε τον «άλλο» ως δυνητικά επικίνδυνο, αλλά όχι πολύ καταναγκασμό, όπως τουλάχιστον φαίνεται.

Από αυτή την άποψη φαίνεται ότι έχουμε χάσει κάθε σπίθα της κοινής λογικής. Πώς μπορεί μια κυβέρνηση (ή πιθανότατα μια υπερεθνική αυταρχική οργάνωση) να πείσει τόσο εύκολα τις μάζες ότι οι μη εμβολιασμένοι είναι ο θανατηφόρος εχθρός, χωρίς το παραμικρό επιστημονικό στοιχείο που να το υποστηρίζει; Πρόκειται σαφώς για τα νέα ρούχα του αυτοκράτορα, αλλά η εξύψωση ενός αθώου παιδιού που ανακαλύπτει τη γύμνια του κυρίαρχου δεν θα είναι αρκετή για να δείξει σε όλους τι είναι αληθινό.

Γιατί αυτό?

Φοβάμαι ότι είναι η ανθρώπινη φύση - τουλάχιστον ένα μικρό μέρος της ανθρώπινης φύσης - που, αυτές τις μέρες, χρειάζεται μόνο λίγο καταναγκασμό για να εμφανιστεί. Για μένα, ως ψυχολόγος, είναι η απόδειξη ότι υπάρχει μια οργανωμένη ατζέντα, ένα «psyop» αν θέλετε, οδηγώντας όλη αυτή την κατάρρευση. Όταν οι άνθρωποι τοποθετούνται σε αυτό το είδος ψυχολογικού περιβάλλοντος, η αντίδρασή τους είναι εντελώς προβλέψιμη.

Ένας φίλος μου, ο Δρ Μαρκ ΜακΝτόναλντ, εξέχων ψυχίατρος με κύρος στην Καλιφόρνια, μου το είπε σε μια πρόσφατη συνομιλία:

Ο όρος «πανδημία των μη εμβολιασμένων» έχει αναδειχθεί ως προπαγανδιστική έκφραση, που αποσκοπεί να προκαλέσει οργή εναντίων εκείνων που επιλέγουν την αναβολή ή την άρνηση του πειραματικού εμβολίου. Στόχος είναι να απομονώσει, να ντροπιάσει και να ταπεινώσει όποιον δεν συμφωνεί να παραδώσει την αυτονομία της υγείας του στο κράτος. Θέτει εσκεμμένα τον ένα εναντίον του άλλου και, ταυτόχρονα, αποσπά την προσοχή από την κακή αποτελεσματικότητα του εμβολίου και τις παρενέργειες του. Η έκφραση στερείται επιστημονικού νοήματος αλλά είναι γεμάτη καταναγκαστική ψυχολογική δύναμη. Πρέπει να αμφισβητηθεί.

Και πάλι, βρίσκουμε την έννοια της «καταναγκαστικής ψυχολογικής δύναμης» στο σχόλιο του Δρ McDonald's. Η προπαγάνδα και η χειραγώγηση του πληθυσμού ήταν πάντα βασική αρχή των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Το να βάζεις τον έναν εναντίον του άλλου,  είναι υψίστης σημασίας για την απόκτηση του ελέγχου των μαζών. Ακόμη και στο δυστοπικό μυθιστόρημα του Όργουελ, 1984, η αντίδραση στο κράτος δημιουργείται από το κράτος για να κρατήσει τις μάζες αποσπασμένες, ή έτσι υπονοείται.

Θυμάμαι το πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ και τις μελέτες υπακοής του Μίλγκραμ στο Γέιλ. Ο Μίλγκραμ είχε δημιουργήσει ένα πείραμα στο οποίο ένα άτομο, κάποιος που δεν γνώριζε τις παραμέτρους του πειράματος, είχε το καθήκον να χορηγήσει ηλεκτροπληξία σε έναν «μαθητή», εάν ο τελευταίος δεν απαντήσει σωστά σε ορισμένες ερωτήσεις.

Και ο «μαθητής» συμμετείχε στο πείραμα και, στην πραγματικότητα, δεν δεχόταν κανένα σοκ. Η φυσιογνωμία που παρακινούσε το άτομο [να διαχειριστεί ηλεκτροπληξίες] ήταν εμπλεκόταν φυσικά στο πείραμα και είχε το ρόλο της αρχής στην οποία έπρεπε να υποκύψει το υποκείμενο. "Ακολουθήστε τις παραγγελίες" είναι η φράση που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό.

Το σημερινό φαινόμενο σχετικά με τη δίωξη των μη εμβολιασμένων έχει κάποια σχέση με αυτό το πείραμα, με την έννοια ότι οι άνθρωποι, όταν πιέζονται από την «αυθεντία ή την επικρατούσα αφήγηση», τείνουν να έχουν ελάχιστη ή καθόλου εν συναίσθηση απέναντι στην ομάδα που χαρακτηρίζεται ως «Άλλος» ( μη εμβολιασμένοι).

Οι συμμετέχοντες στο πειράμα του Μίλγκραμ αποστασιοποιήθηκαν εντελώς από τον [ψεύτικο, αλλά καλά προσομοιωμένο] πόνο που ένοιωθαν οι μαθητές και είχαν την τάση να διαχωρίζονται από αυτούς,  σαν να μην ήταν και οι  από το ίδιο ανθρώπινο γένος. Είχαν πάψει να τους θεωρούν ότι ανήκουν στη δική τους φυλή. γρήγορα επαναταξινομήθηκαν ως οι "άλλοι".

Η διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων αυτού του πειράματος και της τρέχουσας κατάστασης είναι ότι, στο πείραμα του Μίλγκραμ, "ο άλλος" (ο "μαθητής") δεν αποτελούσε απειλή για το υποκείμενο. Ήταν απλώς άνθρωποι που δεν υπάκουαν στην εξουσία, δεν εκτελούσαν σωστά τις εντολές που επέβαλε η αρχή.

Στην τρέχουσα κατάσταση, οι εμβολιασμένοι είναι πεπεισμένοι από τις αρχές ότι οι μη εμβολιασμένοι αποτελούν πραγματική απειλή (εκτός του ότι δεν υπακούουν στις επιθυμίες των γονιών τους). Το σύστημα το κάνει με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της και δεν έχει καμία διαφορά αν αυτά τα μέσα έχουν ή όχι την παραμικρή βάση επιστημονικότητας (προφανώς λένε ότι όλα είναι επιστημονικά, αλλά, σε μια πιο σε βάθος εξέταση, δεν είναι).

Το είδαμε στην αρχή με την τήρηση της χρήσης της μάσκας. Αυτοί που φορούσαν μάσκες αναγνωρίστηκαν ως μια συγκεκριμένη φυλή: η "καλή" φυλή που σεβόταν τις αξίες της κοινότητας.

Αυτοί που δεν τα φορούσαν ή τα επέκριναν ήταν η άλλη φυλή: η κακή φυλή, η εγωιστική, ηλίθια και αρνούμενη την επιστήμη. Για να παραφράσω τα πρόβατα του Όργουελ στο Animal Farm: «τέσσερα πόδια, καλά (μάσκα). δύο πόδια, άσχημα (χωρίς μάσκα) ».

Τώρα αυτή η προσπάθεια διαχωρισμού και διώξεων έχει μετατοπιστεί στο θέμα του εμβολιασμένου-μη εμβολιασμένου. Δεν θα είναι «κλασική» επιστήμη να επιλύσει αυτή την φυλετική σύγκρουση: είναι ένα ψυχοκοινωνικό ζήτημα, όχι ένας πραγματιστικός στόχος.

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του Charles Eisenstein "Mob Morality and the Unvaxxed" [Η ηθική του πλήθους και των μη εμβολιασμένων] ο συγγραφέας αναφέρει:

Η άποψή μου είναι ότι όσοι στην επιστημονική και ιατρική κοινότητα διαφωνούν με τη δαιμονοποίηση όσων δεν έχουν εμβολιαστεί συγκρούονται όχι μόνο με αντίθετες επιστημονικές απόψεις, αλλά με αρχαίες και ισχυρές ψυχοκοινωνικές δυνάμεις. Μπορούν να συζητήσουν για την επιστήμη όσο θέλουν, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Το βιβλίο του Ντάνιελ Γκόλντχαγκεν, Οι πρόθυμοι εκτελεστές του Χίτλερ (εξ ου και ο τίτλος αυτού του άρθρου) παρουσιάζει τη θεωρία ότι οι διώξεις των Εβραίων στη Γερμανία του Χίτλερ δεν ήταν απλώς μια άσκηση υπακοής στην ιδεολογία του Χίτλερ, αλλά το αποτέλεσμα της μακράς ιστορίας του γερμανικού αντισημιτισμού. Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι αλήθεια, αλλά, κατά τη γνώμη μου, αυτός ο ιστορικός αντισημιτισμός ήταν απλώς το άγκιστρο που διευκόλυνε τον Χίτλερ να προωθήσει την ιδεολογία του.

Οι σημερινοί εκτελεστές δεν χρειάζονται ιστορικό φυλετικών διακρίσεων για να απελευθερώσουν το μίσος τους για το μη-vax, αλλά βασίζονται σε μια απλή ταυτοποίηση του «άλλου» (του μη εμβολιασμένου) και στο μίσος για εκείνους που «δεν τους ενδιαφέρει» για εμένα ή αυτούς που αγαπώ ». Ο κοινός παρονομαστής φαίνεται να είναι η βασική ιδέα της φροντίδας των άλλων πριν σκεφτεί κανείς τον εαυτό του, το οποίο, ειρωνικά, δεν είναι σίγουρα το πραγματικό ψυχολογικό κίνητρο σε αυτήν την κατάσταση.

Αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται να νοιάζονται περισσότερο για τον εαυτό τους και τη δική τους ασφάλεια (και τη γνώμη τους) παρά για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες (και την ασφάλεια) των άλλων - πρέπει να εμβολιαστείς για να με σώσεις, ανεξάρτητα από το αν αρρωστήσεις - πεθάνεις .

Έτσι, αυτό που πραγματικά βιώνουμε είναι "φυσιολογικό" - φυσιολογικό με την έννοια ότι οι άνθρωποι έχουν την έμφυτη ικανότητα να συμπεριφέρονται με τους χειρότερους τρόπους, ιδιαίτερα όταν συγκεντρώνονται σε πλήθη: τις φυλές.

Αν εξαναγκαστούν και χειραγωγηθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο, όπως έχει συμβεί αμέτρητες φορές στην ιστορία του κόσμου, [τα ανθρώπινα όντα] μπορούν να γίνουν αναίσθητα τέρατα, παράλογα και στερούνται κάθε ενσυναίσθησης. Κλείνω με μια παράγραφο από ένα άλλο εξαιρετικό άρθρο "The Approaching Storm" του CJ Hopkins (το οποίο μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο Off-Guardian [και επίσης μεταφρασμένο στο CDC]):

Έτσι, το σχέδιό τους είναι να κάνουν τη ζωή μας όσο πιο άθλια γίνεται, να μας διαχωρίσουν, να μας στιγματίσουν, να μας δαιμονοποιήσουν, να μας κακομεταχειριστούν και να μας υποχρεώσουν να συμμορφωνόμαστε σε κάθε βήμα.

Δεν θα μας βάλουν στα τρένα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα GloboCaps δεν είναι ναζισμός. Πρέπει να διατηρήσουν μια εμφάνιση δημοκρατίας.

Και έτσι πρέπει να μας τοποθετήσουν σε μια υποκατηγορία  «αντικοινωνικών θεωρητικών συνομοσιολόγων» “παραπληροφορητές no-vax,” ” λευκοί αρνητές των εκλογικών αποτελεσμάτων, “εσωτερικούς εξτρεμιστές δυνητικά βίαιους» και όποιο άλλο χαρακτηρισμό ευφεύρουν,  έτσι ώστε να μας παρουσιάζουν σαν ανισόρροπα επικίνδυνα τέρατα που πρέπει να αποβληθούν από την κοινωνία, αλλά με τρόπο που να φανεί πως αυτοεξοριστήκαμε.

Βαστάτε γερά.

Τοντ Χάιεν

 

ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟ ΤΑ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΙ ΥΨΩΝΕΙΣ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ. ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΣΤΟΝ ΤΥΡΑΝΝΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΣΗΚΩΣΕΙΣ?

 

Για να τελειώνουμε με το ζήτημα εμβολιασμένοι κι ανεμβολίαστοι, επειδή εδώ μέσα κάποιοι έχουν χάσει εντελώς τη δυνατότητα ελεύθερης σκέψης, είναι τόσο τρομοκρατημένοι , τόσο  υπνωτισμένοι από ένα πανίσχυρο σύστημα προπαγάνδας,  που υποστηρίζουν μια απάτη που δεν έχει προηγούμενο, στο όνομα, της ευσυνειδησίας, του σεβασμού για την επιστήμη, την ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο  και άλλα τέτοια, ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μερικά πράγματα.

Το συνήθες τέχνασμα που κάθε τυραννικό καθεστώς κάνει , να στοχοποιεί τους ''ανυπότακτους'' σαν ηλίθιους, τρελούς ή επικίνδυνους για το κοινωνικό σύνολο, αρχίζει να μπάζει, στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Αυτή η ισοπέδωση, κάθε άνθρωπος που έκφραζε ακόμα και μια αμφιβολία, στο όλο σκηνικό, να χαρακτηρίζεται σαν ''ψεκασμένος, αρνητής ή αντιεμβολιαστής'' ικανοποίησε πολλούς που ήθελαν να ξεμπερδεύουν σύντομα και να γίνουν όλα σύμφωνα με το σχέδιο, αλλά για πολλούς ανθρώπους αυτό λειτούργησε αντίθετα από ότι υπολόγιζαν. Σε αντίθεση με τους φανατισμένους, τρομοκρατημένους, που ακόμα και τη μάνα τους θα στοχοποιούσαν σαν παλαβή αν έλεγε πως δεν θα εμβολιαστεί, οι υπόλοιποι άρχισαν να κοιτάνε γύρω τους, πέρα από όσα έλεγε το χαζοκούτι. Αυτό το γιατρό, αυτό το συνάδελφο, αυτό τον φίλο τον γνωρίζω πολύ καλά, είναι άτομα εφυέστατα, σοβαρά, υπεύθυνα, κανείς τους δεν είναι αντι εμβολιαστής, κανείς τους δεν είναι αρνητής του ιου, γιατί τους συγκρίνουν με εκείνους εκεί που λένε ανοησίες?  Κοινώς εγώ έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στο τάδε επιστήμονα που γνωρίζω πως είναι τίμιος, διαβασμένος, και εκφράζει εύλογες αμφιβολίες από εκείνον τον άλλον που ξέρω πως είναι λαμόγιο, τίγκα στο φακελάκι και μου προπαγανδίζει χωρίς καμία αμφιβολία κάτι που όλοι.... ψάχνουν. 

Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να συνειδητοποιεί πως στην επικίνδυνη ζώνη βρισκόμαστε όλοι και δεν γλυτώνει κανείς. Με λίγα λόγια η ασθένεια υπάρχει όντως και σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές οι συνέπειες της, και την ίδια στιγμή το σκεύασμα που θα ήταν ο νέος Μεσσίας που θα έσωνε το κόσμο, μάλλον δεν είναι. Το πρόβλημα είναι πως εκείνοι που στήριξαν όλο τους το είναι, στο να καταντήσουν εθελοντικά φερέφωνα των τυράννων, με την ελπίδα πως θα σωθούν, λες και ήταν οι ''εκλεκτοί'' λόγω μιας ιδιαίτερης λογικής και ευφυίας που νόμιζαν πως είχαν, την πάτησαν.

Η κανονικότητα δεν ήρθε, κι επειδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΩΡΕΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΝ, δεν μπορούν να δεχτούν πως ΕΚΑΝΑΝ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΞΑΝ, και συνεχίζουν να φοράνε μασκούλες να ζουν σε περιορισμούς και ΕΝΩ ΤΡΥΠΗΘΗΚΑΝ και κολλάνε, και μεταδίδουν και αρρωσταίνουν και πεθαίνουν, πρέπει να βρουν ένα λόγο για να μην νοιώσουν εντελώς ηλίθιοι. Ε.. αυτός ο λόγος είναι οι συνάνθρωποι που δεν έχουν εμβολιαστεί και είναι η αιτία του κακού.

Βαρέθηκα να ακούω όλους αυτούς τους δύστυχους να προσπαθούν να συγκρίνουν τους ανθρώπους ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ με ανεγκέφαλους που γελοιοποιούν την επιστήμη, τα εμβόλια και την τεράστια συνεισφορά τους στην ανθρώπινη πορεία της υγείας. Πότε βρε ανόητε άκουσες, κάποιον ο οποίος είναι πλήρως εμβολιασμένος στον ιο της βλογιάς π.χ. ή της πολυμιελίτιδας, ή της διφτερίτιδας, να αγωνιά και να τρέμει μη κολλήσει αν έρθει σε επαφή με κάποιον που είναι άρρωστος?  ΠΟΙΑ Η ΕΝΝΟΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ κυρίως αν είναι νέος υγιής και δεν ανήκει στις λεγόμενες ευάλωτες ομάδες ? Δεν υπάρχει σύγκριση γιατί αυτά τα εμβόλια που συγκρίνεις ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΛΑΣΑΡΟΥΝ. Όπως και αυτός ο ιος όπως αποδεικνύεται δεν οφείλεται σε  μια νυχτερίδα, και αν είναι όντως κατασκευασμένος, στα πλαίσια ενός πειράματος, που αποσκοπούσε αυτό το πείραμα? από τι συνδυασμούς κατασκευάστηκε αυτή η χίμαιρα? κι αλήθεια, δεν γνωρίζουν το αντίδοτο (θεραπεία)  όποιοι το κατασκεύασαν?

Δεν έχουμε ιδέα τι συμβαίνει, μόνο πληροφορίες μπορούμε να συγκεντρώνουμε, και  φυσικά όχι από το χαζοκούτι όπου  και μόνο για να πάρεις μια θέση ακόμα και κηπουρού στα κτίρια της προπαγάνδας είναι τσεκαρισμένο πως είσαι 100% υπάκουος και πρόθυμος. Οι επιστήμονες το ψάχνουν, δεν έχεις ιδέα πόσο ασφαλές ή αποτελεσματικό είναι το εμβόλιο, και ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ. Συμμετέχοντας στο πείραμα κέρδισες μια είσοδο στο γήπεδο, στη ταβέρνα ή στο καφενείο. Κι αν είσαι νέος μερικά GB. Αυτό που ήθελες ήταν να κερδίσεις την υγεία σου, όμως την κέρδισες? Κέρδισες την ελευθερία σου ? Παίρνεις πίσω την κανονικότητα σου ? Γιατί εγώ από ότι αντιλαμβάνομαι η βαλίτσα πάει μακριά και διαισθάνομαι πως το τρυπιέμαι για το καλό μου θα είναι μια συνεχής επανάληψη, που δεν θα τελειώσει ποτέ. 

Δεν ξέρω τι κέρδισες, αλλά ξέρω σίγουρα τι έχασες.  Την ελευθερία σου. Το συναίσθημα που ένοιωθες για το φίλο σου, τον αδελφό σου, το συνάδελφο που εκτιμούσες και τώρα τον βλέπεις σαν την αιτία της συμφοράς σου. Έχασες την ευκαιρία να παλέψεις για μια κοινωνία ισονομίας, δικαιοσύνης, προόδου, ευμάρειας των ανθρώπων, κι έγινες ένα μικρό πιόνι για την κοινωνία του σκότους. Είσαι το «καλό γρανάζι» σε ένα σύστημα  που ονειρεύεται τους ανθρώπους τρομοκρατημένους , εκβιαζόμενους, σκλάβους, άρρωστους, καλωδιωμένους, που στο τελικό στάδιο θα ικετεύουν λίγες ώρες παράτασης στη μίζερη ζωή τους.

Δεν μπορείς να με αντικρούσεις, γιατί εγώ πιστεύω σε ένα φονικό ιό, την ίδια στιγμή, βλέπω πως αυτός μπορεί να γίνει ακόμα πιο τρομακτικός γιατί είναι φτιαχτός και βγάζει μάτι γι΄αυτό, εκτός αν πιστεύεις ακόμα στη νυχτερίδα. Δεν μπορείς να με αντικρούσεις γιατί έχω κάνει όλα τα εμβόλια που η επιστήμη μας δώρισε και είμαστε ευγνώμονες, κι εγώ και τα παιδιά μου, και δεν θα σου δώσω φαί πως είμαι κάποια τρελαμένη θρησκόληπτη που περιμένει να γιατρευτεί με ματζούνια ή θαύματα. Δεν θα μπορέσεις να με αντικρούσεις γιατί δεν περιμένω θεούς ή δαίμονες να με σώσουν αλλά παλεύω στον μικρό μου κόσμο , με όση αξιοπρέπεια μπορώ και με όσο σεβασμό για τους συνανθρώπους μου και τον εαυτό μου.

ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕΣ. Το νοιώθεις. Δεν σε κατηγορώ. Από τη πρώτη στιγμή ούτε έβρισα, ούτε γελοιοποίησα ανθρώπους που πήραν την απόφαση να εμβολιαστούν είτε γιατί πίστεψαν πως είναι το καλύτερο, είτε γιατί δεν ήθελαν να περάσουν όσα θα περάσουν όσοι αντιστέκονται, είτε γιατί σκέφθηκαν πως δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ενώ με την αρρώστια θα τα έβρισκαν σκούρα. ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ.  Εσύ όμως δεν ΘΕΛΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αλλά την υποταγή του συνανθρώπου σου στα δικά σου πιστεύω, στα δικά σου δόγματα, στις δικές σου φοβίες, στη δική σου τρέλα. Η μόνη δικαιολογία σου για αυτή την φασιστικού τύπου εμμονή, είναι το ποίημα που έχεις βρει και παπαγαλίζεις πως αν εμβολιαζόντουσαν όλοι, το θέμα θα είχε τελειώσει. Αλήθεια έχεις φτάσει να έχεις τόσο ελάχιστη αντίληψη της πραγματικότητας ώστε να επιμένεις για κάτι τέτοιο ή απλά ακόμα κι αν έχεις συνειδητοποιήσει ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΑΝ ΤΗ ΘΑΝΑΤΟΦΟΒΙΑ ΣΟΥ, δεν μπορείς να το παραδεχτείς γιατί θα ήταν τεράστια ήττα και πείθεις τον εαυτό σου πως κατέχεις την αλήθεια.

Δεν έχω ψευδαισθήσεις, μπορεί να κολλήσω, να αρρωστήσω, βαριά ή ελαφριά δεν το ξέρω. Όπως ξέρω πως με δουλεύουν ψιλό γαζί. Όπως ξέρω πως σύντομα θα βρεθώ να είμαι μέλος της κοινότητας των παρείσακτων, εκείνους που θα διώξουν από κοντά τους οι άνθρωποι που εμβολιάστηκαν ακριβώς για να μην κινδυνεύουν από τον ιο και τους ανεμβολίαστους… ΠΟΣΗ ΤΡΕΛΛΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ....

 

 

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.

 

(Θυμάστε την εικόνα? σύντομα χειρότερα)

Ο Δράκος της Ιταλίας μίλησε. Υποχρεωτικότητα για όλους. Γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως είναι ευθύνη για τον καθένα μας να σέβεται τη ζωή του άλλου. Πείτε μου τώρα, αν σας έχει μείνει ένα ίχνος λογικής, όταν ακούτε αυτά τα λόγια αλήθεια πιστεύετε πως τα πιστεύει? Σε ένα κόσμο που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΛΕΞΗ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ. Σε ένα κόσμο που έχει ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ, τι εννοεί το θηρίο?

Ξύπνησαν τα τέρατα, ανάμεσα στις στάχτες του πολέμου με τα χιλιάδες πτώματα κάτω από τα ερείπια, ανάμεσα σε εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν από πείνα, από καταναγκαστική εργασία, από αρρώστιες με τα σάπια τρόφιμα, τις μολυσμένες πόλεις, τα βρώμικα νερά, ανάμεσα σε ένα κόσμο που αδιαφορεί για τον τύπο που σκαλίζει τα σκουπίδια για να φάει, για το κοριτσάκι που σέρνεται τίγκα στη πρέζα, για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας, για τα εγκλήματα ενάντια στις γυναίκες, που φτιάχνει συζητήσεις για να κατανοήσει τις πράξεις ενός εγκληματία, ενός παιδεραστή, που αδιαφορεί ποιος διώκεται, ποιος βασανίζεται, ποιος εκτελείται, ξύπνησαν και θέλουν να εκπαιδεύσουν αυτόν τον σάπιο κόσμο, να σκεφθεί ''και τους άλλους''

Άνθρωποι που συνήθισαν, γιατί αυτά τα τέρατα τους εκπαίδευσαν να είναι έτσι,  να βιώνουν την εγκληματικότητα, τη διαστροφή, τη πορνεία, τα ναρκωτικά, τους βιασμούς, τα εγκλήματα πολέμου, τις χώρες που ισοπεδώνονται από τους πολέμους, τις χώρες που εκατομμύρια άνθρωποι σβήνουν από λιμό, σαν μια άλλη κανονικότητα, αυτοί οι άνθρωποι ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ. Κι εσύ πιστεύεις ότι το πιστεύουν...

Σε ένα κόσμο δούλων, που ένα ελάχιστο ποσοστό αδίστακτων συμμοριών γλεντάει τη ζωούλα εις βάρος δισεκατομυρίων ψυχών που τις χειρίζεται όπως γουστάρει, σε ένα ανύπαρκτο πολιτισμό, που διψάει για χρήμα και αίμα, όπου τα ανθρωπάκια στη μικρή ατομική τους φωλίτσα, προχωράνε με μόνη εστίαση της προσοχής τη κοιλιά τους, τα γεννητικά τους όργανα, και τη ξάπλα τους, με το σπιτάκι, τη δουλίτσα, το αυτοκινητάκι, το γκομενάκι, ΤΗ ΠΑΡΤΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ, ένα κόσμο όπου κυβερνάει η αναξιοκρατία, η μίζα, ο φατριασμός, ο θάνατος σου η ζωή μου, μας λένε πως η ελευθερία μας περιορίζεται γιατί βλάπτει την ελευθερία των άλλων και πρέπει να το καταλάβουμε.

Καλά, αν το άκουγα αυτό από τον Φραγκίσκο της Ασίζης μπορεί και να έμπαινα σε σκέψεις.. αλλά από το Δράκο και κάθε δράκο αν το ακούς, αλήθεια το πιστεύεις? Μπορείς να είσαι εκεί και να ακούς τι ξερνάει, χωρίς να είσαι σίγουρος ότι σε έχει γραμμένο στ'@ρχίδια του (αν έχει) κανονικά? Δηλαδή θα έρθεις αύριο και θα μου παπαγαλίσεις τα επιχειρήματα του, και θα τολμήσεις να παρουσιάσεις το λόγο του σαν σημείο αναφοράς? Θα φτάσεις στο σημείο, αύριο τότε που θα ανάβουν πάλι τις φωτιές και θα καίνε ανθρώπους, να κοιτάς και να χειροκροτάς. Τόσο πολύ έχεις αποκτηνωθεί, αποβλακωθεί? Έχουν γίνει σημείο αναφοράς σου εκείνοι που έφτιαξαν ένα κόσμο γεμάτο από εγκληματίες, παιδεραστές, κτηνοβάτες, βασανιστές, εκτελεστές, πρεζέμπορους, νταβατζήδες που ''κλείνουν το μάτι'' στις βρωμοδουλειές και εισπράττουν μερίδιο?

Πριν βιαστείς να με καταδικάσεις, να σου πω πως είμαι μαζί σου και σε νοιώθω, γιατί φοβάμαι, φοβάμαι κι εγώ μην αρρωστήσω, νοιώθω πόνο που βλέπω τους ανθρώπους να βασανίζονται μέσα στα νοσοκομεία, έχω δικούς μου που αρρώστησαν, που υπόφεραν, έχω μεγάλο σεβασμό για την επιστήμη, για τον άνθρωπο, για τα βάσανα που υπομένουμε καθημερινά, δεν έχω σχέση με λέξεις που σου έβαλαν έντεχνα στο στόμα οι χειραγωγοί της συνείδησης σου, ΑΡΝΗΤΗΣ και τέτοιες παπαριές, δεν θέλω το κακό σου, δεν χαίρομαι με αυτό που όλοι υπομένουμε, ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΓΑΜΩΤΟ? Είναι δυνατόν να πιστεύεις πως όλο το κακό ξέσπασε επάνω μας από τη φύση και τώρα ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ?

Προσπάθησε να συνδέσεις τα κομμάτια που λείπουν και το βλέπεις. Μείνε έξω από εκείνους που έχουν απωλέσει εντελώς την ικανότητα να σκέπτονται, κι εκείνους που (οι περισσότεροι είναι βαλτοί από το σύστημα) λένε ανοησίες για να γελοιοποιηθεί η ΥΓΙΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, και δες, είμαστε στο πιο βαθύ σκοτάδι, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΟΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ, κι ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία να κάνουμε κάτι για να αποδείξουμε πως δεν είμαστε σφαχτά. Κι αν δεν μπορείς να το κάνεις μην γεμίζεις με το μίσος εξ αιτίας εκείνων που μόνο μίσος γουστάρουν να σπέρνουν, μην απομακρυνθείς από τον συνάνθρωπο εξ αιτίας εκείνων που μόνο την απομόνωση σου ζητούν, μην υποκύψεις ταπεινωμένος, εξ αιτίας εκείνων που η τελική τους επιθυμία είναι η απόλυτη ταπείνωση και υποδούλωση του ανθρώπινου είδους.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ για τον συνάνθρωπο έχει πεθάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι μια λέξη και σε πράξη δεν υπάρχει πουθενά, κι αν ακόμα μιλάμε είναι γιατί ελέγχουν αν τα λόγια έχουν αντίκτυπο, αν χαλάνε τα σχέδια, αν συμβεί, κανέναν δεν θα ακούσεις πια να μιλάει έτσι, γιατί σ΄αυτό το οργουελικό δυστοπικό μέλλον, το έχεις ακούσει κάπου, δεν μπορεί, κάποιος θα στο έχει σφυρίξει, το μεγαλύτερο έγκλημα θα είναι ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΚΕΨΗΣ. Στην μελλοντική κοινωνία που σχηματίζεται με γοργούς ρυθμούς, ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ. Και όχι μόνο να συμφωνείς αλλά να είσια Ο ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ για να δείχνεις με το δάχτυλο , χωρίς ενοχές, οποιονδήποτε τολμάει ακόμα να σκέφτεται.

Στην πατρίδα μας, που ξεπουλήθηκε, που βιώνουμε τα μνημόνια καταστροφής, τη φτωχοποίηση, τις αυτοκτονίες, την έξαρση των αυτοκτονιών, την παράδοση των πόλεων σε εγκληματίες, σε μια πατρίδα που τη τύχη των ανθρώπων ορίζουν τράπεζες, πολυεθνικές και μαφιόζικου τύπου συμμορίες, που δεν νοιάστηκε ΚΑΝΕΙΣ για τους νεόπτωχους, τους άνεργους, τους άρρωστους τους πεταμένους στα ράντζα στους διαδρόμους των νοσοκομείων, τους ηλικιωμένους που ψάχνανε τα σάπια στη λαική, τα παιδιά που λιποθυμούσαν από τη πείνα, την όλο και αυξανόμενη ενδοοικογενειακή βία, την κακοποίηση των παιδιών, την απόγνωση των γονιών, τους χιλιάδες ανέργους και την ανεξέλεγκτη και ασύστολη εισροή χιλιάδων αλλοδαπών που αύριο θα κληθούν μαζί με τα κοπάδια των ντόπιων σε μια πρωτοφανή εξαθλίωση να ανακαλύψουν ποιος θα επιβιώσει, σ΄αυτή ακριβώς τη πατρίδα ΣΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΟΥ, οι ανεύθυνοι για κάθε έγκλημα.

Το πιστεύεις αλήθεια? Ακόμα για την αρρώστια που τόσο φοβάσαι, βλέπεις να κάνουν τα σωστά βήματα για να προστατεύσουν τον πληθυσμό με γελοία μέτρα και φωνές από το χαζοκούτι? Σκέψου μόνο σε μια τόσο μεταδοτική νόσο, σε μια τόσο φοβερή αρρώστια, από την αρχή υπήρξαν οι πληθυσμοί που προστατευόντουσαν και οι ''στ'@ρχίδια μας τι θα απογίνουν'', άνθρωποι κλεισμένοι στο σπίτι και τα ΜΜΜ γεμάτα, τα εργοστάσια ο ένας πάνω στον άλλον, οι φαντάροι στοιβαγμένοι στους θαλάμους, οι υπεραγορές γεμάτες κόσμο, οι άνθρωποι που έκαναν τα τέστ, οι νοσηλευτές, με μια λευκή μπλούζα και μια μασκούλα να σου τρυπάνε τη μυτούλα. Είδες πουθενά εκείνους τους τύπους με τις στολές σαν αστροναύτη που σου έδειχναν στις ταινίες? Είδες ανθρώπους να σωριάζονται στο δρόμο φτύνοντας αίμα και σπαράζοντας? Είδες να περνάνε τα ρούχα από ειδικά μηχανήματα που θα σκότωναν την αρρώστια? Είδες να υπάρχει οποιοδήποτε μέτρο προφύλαξης δυο καλοκαίρια, από την αρχή της τουριστικής σεζόν μέχρι το τέλος της?

Το μόνο που σου είπαν είναι δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο, αλλά τώρα που υπάρχει η λύση, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ. ΚΑΝΤΟ. Κι όσοι δεν το κάνουν στη πυρά. Θα μπορούσα να σου θυμίσω, τα διατροφικά σκάνδαλα, τη μολυσμένη ατμόσφαιρα, τα μολυσμένα ψάρια, την ασύστολη συνταγογράφηση φαρμάκων, τις εκατοντάδες νέες αρρώστιες που έχουν εμφανιστεί εξ αιτίας της σαπισμένης πραγματικότητας που καταπίνεις, και άλλα πιο φριχτά πράγματα που συμβαίνουν πάνω στα κορμιά δυστυχισμένων, εγκατελειμένων στο έλεος των φονιάδων τους, αλλά δεν θα συνεχίσω. ΒΡΕΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. ΣΚΕΨΟΥ. ΠΡΑΞΕ. Οσο ακόμα μπορείς.