ΤΟΞΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Κάποιος έλεγε πως, πριν πας σε κάποιο ψυχίατρο να δεις τι συμβαίνει, κοίταξε προσεκτικά γύρω σου μήπως περιτριγυρίζεσαι από μαλάκες. Είναι πιο χιουμοριστική απόδοση της φράσης του Σάρτρ "κόλαση είναι οι άλλοι".

Στη ζωή μας αυτό που θα συμβεί είναι ένας συνδυασμός δύο πραγμάτων, το φορτίο που έχουμε μέσα μας την ώρα που γεννιόμαστε, τα γονίδιά μας, κι αυτά που θα απορροφήσουμε από το περιβάλλον κάθε στιγμή και θα καθορίσουν την ποιότητα της καθημερινότητας. Το πρόβλημα είναι,  πως δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είμαστε , ενώ ενώ είναι πολύ εύκολο να πλησιάσουμε αυτό που είναι οι άλλοι.

Δεν ξέρουμε από νόμους, δόγματα, υποχρεώσεις, εντολές, διδάγματα ή υποδείξεις όταν γεννιόμαστε, μας παίρνουν από το χεράκι, σηκωνόμαστε σιγά σιγά στα πόδια μας, μαθαίνουμε τις πρώτες λέξεις από τους άλλους. Ξεκινάει από εκείνη τη στιγμή η διαμόρφωσή μας. Ένα παιδί που οι γονείς του μιλάνε φυσιολογικά λέγοντας το νερό νερό κι όχι μπούα, το φαγητό φαγητό και όχι μαμ, το κρέας κρέας και όχι τσιτσί, δηλαδή κάποιο που έχει την ευτυχία να μεγαλώνει με ανθρώπους που έχουν κάποια λογική και όχι καραγκιόζηδες,  θα ξεκινήσει να μιλάει καθαρά και πιο γρήγορα.

Από εκεί και μετά όλη η ζωή καθορίζεται σε σχέση με τη ποσότητα ηλιθίων ή σωστών ανθρώπων θα έρθεις σε επαφή. Γιατί είναι σημαντικό στα πρώτα βήματα και μέχρι την εφηβεία που έχει διαμορφωθεί η προσωπικότητα να συναντήσεις όσο το δυνατόν λιγότερα βλήματα. Θα αντιμετωπίσεις ένα σχολείο που έχει καταντήσει μια εκκλησία κατευθυνόμενης και ανούσιας εκπαίδευσης και θα εύχεσαι να υπάρχει ένας δάσκαλος, ένας καθηγητής ανυπότακτος, ελεύθερος που να πέσει στο δρόμο σου και να σου εμπνεύσει κάτι διαφορετικό από το να γίνεις ένας καλός παπαγάλος.

Εννοείται πως πρωταρχικό ρόλο θα παίξει το οικογενειακό περιβάλλον, να πετύχεις σε γονείς που σε γέννησαν επιθυμώντας να μεγαλώσουν έναν ελεύθερο, σκεπτόμενο και υγιή άνθρωπο γιατί κι εκείνοι είναι κάτι τέτοιο, ή θα πέσεις στη περίπτωση τη πιο συνηθισμένη εκείνων που μόλις απέκτησαν ένα παιχνιδάκι που θα ικανοποιήσει την υπαρξιακή τους αγωνία και την κοινωνική αποδοχή που ζητάει επίμονα να είσαι "τακτοποιημένος" σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα της μίζερης και καταπιεστικής μαζικοποιημένης αντίληψης του "καθήκοντος".

Σε όλη τη πορεία το δυστυχές είναι πως η πλειοψηφία που θα σε τριγυρίζει θα είναι τοξικοί άνθρωποι. Άνθρωποι που θα κουβαλάνε ανωμαλία σκέψης, παραποιημένη αντίληψη της αλήθειας της ζωής, άνθρωποι γεμάτοι από τοξικά συναισθήματα, που δηλητηριάζουν τους ίδιους και το περιβάλλον τους. Η κάθε μορφή εξουσίας έχει φροντίσει να γεννιέσαι σκλάβος. Απόλυτος σκλάβος. Ανάλογα με το ποιο σημείο του πλανήτη θα προσγειωθείς, είναι ήδη έτοιμα τα δεσμά που θα πρέπει να φορέσεις. Σε ποιο θεό είσαι υποχρεωμένος να πιστεύεις, σε τι νόμους θα πρέπει να υπακούς, τι γνώσεις θα πρέπει να αποκτήσεις, τι συνήθειες θα είσα ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να έχεις στο κάθε βήμα σου.

Εύχεσαι να προσγειωθείς κάπου που έστω να μην σε ξυλοφορτώνουν, να μην σε πετσοκόβουν και να έχεις ένα πιάτο φαΐ να φας ή λίγο νεράκι να πιεις, γιατί τουλάχιστον έτσι θα ζεις το πνευματικό μαρτύριο της ομαδικής αποχαύνωσης , αλλά δεν θα τρως και φάπες αν δεν ενσωματώνεσαι.

Και πως μπορείς να ξεφύγεις? Ενας τρόπος υπάρχει,  να μπορέσεις να κρατήσεις ζωντανό μέσα σου εκείνο το παιδί που ήξερε ενστικτωδώς τι το κάνει να κλαίει και τι το κάνει να γελάει. Να φτιάξεις δικά σου μέτρα και σταθμά μη ανοχής της ανοησίας και της επιβολής των ορέξεων του περιβάλλοντος επάνω σου. Με λίγα λόγια πρέπει να παραμείνεις ανώριμος για τα δικά τους μάτια και φίλος με αυτό που η ψυχή σου προστάζει, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Τίποτα από ότι σε τριγυρίζει δεν είναι λογικό. Είναι η απόλυτη παράνοια που γιγαντώνεται με την αμορφωσιά, την υποταγή στη δουλεία, το φόβο του να βγεις έξω από την προκατασκευασμένη ασφάλεια, το φόβο του να υποστείς τις συνέπειες, τη τιμωρία που θα σου υποβάλλουν και που πολύ νωρίς αρχίζεις και ψυλλιάζεσαι πως θα συμβεί. Οι γονείς θα σε τιμωρήσουν γιατί έκανες "αταξίες¨ δηλαδή εκφράστηκες διαφορετικά από τα θέλω τους, οι δάσκαλοι θα σε μηδενίσουν σαν "προβληματικό" αν δείξεις πως δεν μπορείς να ανεχτείς την ανιαρή και ανούσια διδαχή τους, οι φίλοι θα σε απομονώσουν σαν "παράξενο" αν δεν ακολουθείς το πανηγυράκι που ονομάζουν διασκέδαση, οι συνάδελφοι, οι σχέσεις σου θα σε απορρίψουν αν δεν τους δίνεις το φαΐ που θέλουν να μασάνε.

Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να μην γίνεις σαν τη μούρη τους. Πρέπει να αντέξεις τη μοναξιά, την απώλεια εκείνων των πραγμάτων που προσπαθούν να σε πείσουν πως είναι αναγκαία για τη ζωή σου, πρέπει να αλλάξεις τα σύνορα του γνωστού κόσμου και να ταξιδέψεις σε κόσμους αχαρτογράφητους.

Το μυστικό είναι απλό. Αυτό που σου πουλάνε, όταν μένεις μόνος και βάζεις μπρος όσο ακόμα έχεις το μυαλό σου να δουλέψει σε κάνει να νοιώθεις όμορφα? σε γεμίζει? είναι αυτό που ζητάει το μέσα σου για να νοιώθεις την ομορφιά της  ζωής και να κρατάς αναμμένη τη φλόγα που είναι ο σκοπός της ύπαρξης, το νόημα του γιατί βρίσκεσαι εδώ κάτω, ή νοιώθεις να πνίγεσαι? Το κακό είναι πως την απόφαση πρέπει να την πάρεις πολύ νωρίς, μόλις στα πρώτα βήματα γιατί μετά δεν θα μπορείς να αναγνωρίσεις πως είσαι ένα πιόνι άβουλο και υποταγμένο σε μια τυραννική και απάνθρωπη σκακιέρα.

Φτύσε το φαγητό που δεν γουστάρεις κι αποδέξου τη τιμωρία, μείνε καλύτερα νηστικός, σκίσε το βιβλίο που σου μοιάζει ανόητο και ψάξε εκείνο που σε μαγεύει, διώξε τους ανθρώπους που σε γεμίζουν ανασφάλειες, ενοχές και που ζητούν διαρκώς να τους δίνεις χωρίς να σου δίνουν τίποτα. Βρες μια δουλειά να βγάζεις ένα μεροκάματο για να έχεις τα απαραίτητα χωρίς να χάνεις χρόνο για να κυνηγάς την βλακεία μιας καριέρας και καταξίωσης στο τοξικό περιβάλλον και να χάνεις ώρες από το να κυνηγάς τους τρόπους να πραγματοποιήσεις τα δικά σου όνειρα.

Τα όνειρα σου είναι αυτά που ζητάει το παιδί μέσα σου κι όχι ο λοβοτομημένος ενήλικας. Είναι η αναζήτηση της αγάπης, να αγαπήσεις και να σε αγαπήσουν, είναι η αναζήτηση των μυστηρίων, της μαγείας που έχει η ζωή, διάβασε, μελέτησε και ταξίδεψε στους κόσμους που δεν θέλουν να σου δείξουν, συμφιλιώσου με τη φύση, παρατήρησε τη θάλασσα, τα λουλούδια, τον ουρανό με τα αστέρια του, τα ζωάκια που μπορούν να σου δώσουν μαθήματα για την απλότητα της ύπαρξης, κράτα την επιβολή από νόμους και δόγματα σαν ένα κουτάκι στο πίσω μέρος του μυαλού,  για να ξέρεις τι έχεις να αντιμετωπίσεις και να βρεις τρόπους να τους φτύνεις.

Και σε παρακαλώ σταμάτα να πιστεύεις πως κάποιος κυριούλης με άσπρα γένια που βρίσκεται κάπου στο σύμπαν σε παρακολουθεί συνεχώς και είναι έτοιμος να σε τσακίσει με το βούρδουλα αν δεν φας το φαγάκι σου. ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. Εσύ πρέπει να το σεβαστείς και να το ανακαλύψεις όχι γιατί είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ γιατί θα σε τιμωρήσουν, αλλά γιατί είναι αέναο, πανέμορφο χωρίς αρχή και τέλος και το θλιβερό σαρκίο σου είναι απλά ένα δοχείο που φιλοξενεί τη ψυχή,  μια χωρίς κανένα μέτρο ενέργεια που ζητάει συνεχώς να εκτοξευθεί σε αόρατους ορίζοντες, που διψάει να γευτεί όλη τη μαγεία της δημιουργίας, που δεν θέλει να υποταχθεί σε καμμία τάξη σε κανένα νόμο,  που έχει κατασκευάσει η ανθρώπινη αθλιότητα.

Κι αν δεν μπορείς να βρεις το δρόμο πάρε ένα σκυλάκι , ένα γατάκι στο σπίτι σου φρόντισε το και κοίταζε τα μάτια του, μάθε από την αυθόρμητη ικανότητα που έχει να εκφράζεται, το φυσικό τρόπο που ζευγαρώνει, το γαλήνιο ύπνο που κάνει όταν έχει ένα πιάτο φαγάκι κι ένα μαξιλαράκι να κοιμηθεί, τη χαρά που σε αγκαλιάζει όταν παίζει κι όταν του δίνεις αγάπη, μάθε από ένα ζωντανό που δεν έχει να πληρώσει εφορία, ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, τράπεζες, που δεν διακατέχεται από τη παράνοια του να θέλει να αγοράσει συνέχεια κάτι, που δεν έχει συνεχή αγωνία τι θα πει το περιβάλλον, τι πρέπει να κάνει για να είναι αποδεκτό, που δεν έχει εκκλησίες και θεούς που θα το καταντήσουν παιχνιδάκι στις ανώμαλες ορέξεις τους.

Προχώρα πάρα πέρα αν μπορείς, πήγαινε έξω από τη τσιμεντούπολη, απέδρασε στη φύση να ακούσεις τους ήχους της, να κολυμπήσεις στα νερά της, να ξαπλώσεις στο γρασίδι της, να κοιτάξεις τα αστέρια της, να ξενυχτήσεις με τα αγρίμια, να σκαρφαλώσεις στη κορυφή και να κοιτάξεις το απέραντο πανέμορφο που απλώνεται κάτω από τα πόδια σου.

ΖΗΣΕ ΜΟΝΟΣ μέχρι να αποφασίσεις στη ζωή σου να βάλεις εκείνους ή εκείνον τον άνθρωπο που μοιράζεται την ίδια δίψα ψυχής με εσένα κι όχι μια σαβούρα που θα σου αφαιρεί κομμάτια κάθε στιγμή.  Μην τεμαχίζεσαι, αυτό που είσαι είναι πολύτιμο, είναι ο θησαυρός σου και πρέπει να το φυλάξεις και να το προσφέρεις στους λίγους ή στον ΕΝΑΝ που θα κατανοήσει την αξία του, και θα σου προσφέρει απλόχερα τους δικούς του θησαυρούς, αλλιώς ΤΙΠΟΤΑ, μηδενική ανοχή στους ανόητους.

Η ζωή είναι μια απίστευτη γυναίκα, υπέροχη, γεμάτη μαγεία, ερωτισμό, φαντασία, που ζητάει να αγαπηθεί, δεν θέλει απλά να την γαμήσεις και να φύγεις χωρίς να έχεις καταλάβει τίποτα. Προσπάθησε να είσαι εραστής της κι όχι σαβουρογάμης κι ίσως βρεις το δρόμο σου.

Αυτό είναι το αληθινό νόημα της αγάπης, αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουμε, ο σκοπός που πρέπει να κατακτήσουμε, όλα τα άλλα είναι η κατασκευασμένη ψεύτικη πραγματικότητα που εξυπηρετεί μόνο τα κτήνη που την κατασκεύασαν για να ικανοποιούν την ανωμαλία τους. Τα όρνεα που τρώνε τη σάρκα σου. Οι διαμορφωτές της συνείδησής σου που εσύ ο δύστυχος τους έχεις κάνει θεούς.