Στην Ιταλία τις προηγούμενες ημέρες ο κόσμος παρακολούθησε (και αυτό μέσω ίντερνετ, γιατί τα ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν με το θέμα) τη περίπτωση ενός Ιταλού, του Μάριο Μούσο, ο οποίος έκανε το εξής "αδιανόητο" για την όμορφη τάξη των πραγμάτων. Πήρε ένα μεγάφωνο, μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε να τριγυρίζει στους δρόμους της πόλης του, προσκαλώντας το κόσμο να βγει από το σπίτι, να ελευθερωθεί από τις μάσκες, και πως πανδημία δεν υπάρχει. Τον σταμάτησε περιπολικό, τον ακινητοποίησαν στο έδαφος, (ενώ εκείνος δεν είχε προβάλει καμία αντίσταση) και κατέφθασε ένα νοσοκομειακό, του χορήγησαν ηρεμιστικά φάρμακα (ο άνθρωπος όπως θα δει κάποιος στο φιλμάκι ήταν απόλυτα ήρεμος και δεν έδειχνε να περνάει καμία ψυχιατρική κρίση) και τον πήγανε στο νοσοκομείο.
Στη συνέχεια της ιστορίας όπως διαβάζω σε πολλές σελίδες που ασχολήθηκαν με το θέμα, επί τρεις μέρες η οικογένεια του προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί του και από το νοσοκομείο λάμβαναν συνεχώς την ίδια απάντηση, δεν μπορείτε, κοιμάται. Επίσης δεν επιτρεπόταν να τον επισκεφθούν να έρθουν γενικότερα σε οποιαδήποτε επαφή μαζί του. Ο αδελφός του που είναι δικηγόρος έχει ήδη ξεκινήσει μια αγωγή, και να σημειωθεί , το κυριότερο από όλα πως όλα αυτά συνέβησαν νόμιμα, εφαρμόζοντας τον νόμο περί ακούσιας νοσηλείας, με μια απόφαση που υπογράφηκε από τον ίδιο τον Δήμαρχο της πόλης, ένα νόμο που εφαρμόζεται σε περιπτώσεις επείγουσες για ψυχιατρικούς ασθενείς (άτομα που βρίσκονται σε ιδιαίτερα σοβαρή κρίση, δεν μπορεί να γίνει περίθαλψη στο σπίτι και χρήζουν άμεσης βοήθειας και υποχρεωτικής νοσηλείας στο ψυχιατρείο!!!)
Στη περίπτωση αυτού του ανθρώπου υποθέτω πως η διάγνωση περί ψυχιατρικής νόσου είναι το γεγονός πως φώναζε πως δεν υπάρχει κορονοϊός. Ουσιαστικά και μιλώντας στα πλαίσια μιας υποτιθέμενα δημοκρατικής χώρας όπως η Ιταλία, άσχετα με το αν η άποψη του ήταν σωστή ή λάθος, αυτός ο πολίτης εξασκούσε το ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ του δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του. Δεν απειλούσε κάποιον, δεν προέβη σε πράξεις που να δικαιολογούν την ακινητοποίηση του στο έδαφος από την αστυνομία σαν να ήταν ένας επικίνδυνος τρελός ή τρομοκράτης, δεν υπέφερε από κάποιο νόσημα ψυχιατρικού χαρακτήρα ώστε να του χορηγηθούν ισχυρά κατασταλτικά φάρμακα και να τον έχουν με ένα σωληνάκι τρεις μέρες έγκλειστο χωρίς να επιτρέπεται να δει κανέναν!!!
Μπορείτε να αντιληφθείτε την σοβαρότητα του θέματος και τι ακριβώς μπορεί πλέον να συμβεί σε περίπτωση μη ΣΥΜΟΡΦΩΣΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ? Εγώ τώρα αν κάνω το ίδιο πείραμα και βγω στο σύνταγμα με μια ντουντούκα φωνάζοντας "βγείτε όλοι έξω, ο κορονοιος δεν υπάρχει" τι θα μου συμβεί? Ετοιμαζόμαστε αλήθεια για μια κοινωνία όπου πολύ απλά θα έχει το δικαίωμα να μεταφράζει την ελεύθερη έκφραση σε επικίνδυνη πράξη για τη δημόσια υγεία και συνεπώς βάσει ενός νόμου που έχει έντονα αμφισβητηθεί για την εφαρμογή του ακόμα και για τους ψυχιατρικούς ασθενείς, να μεταφράζει λοιπόν αυτό το δικαίωμα του λόγου, σε ψυχιατρική νόσο?
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο από όλα, είναι πως αν έκανα κάτι τέτοιο, γνωρίζω ήδη πάρα πολλούς οικείους μου, (συγγενείς, φίλους, συναδέλφους) οι οποίοι δεν θα διαφωνούσαν καθόλου με κάτι τέτοιο και απλά... θα με λυπόντουσαν γιατί ήμουν καλός άνθρωπος και κρίμα που μου έστριψε!!! Και ναι, ο συγκεκριμένος Ιταλός πολίτης χρησιμοποίησε ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο, φωνάζοντας μέσα από μία ντουντούκα, αλλά το ίδιο θα του συνέβαινε κι αν έπαιρνε ένα πανό, έγραφε επάνω "μην φοβάστε τον κορονοϊό" και στηνόταν στη μέση μιας πλατείας. Για τον απλούστατο λόγο πως σε αυτή την πανδημία που η επικινδυνότητα της φαίνεται να είναι ακόμα σοβαρότερη και από τη βουβωνική πανώλη, η αμφισβήτηση πως δεν είναι έτσι, μπορεί να δημιουργηθεί μόνο σε ένα διαταραγμένο μυαλό!
Προχωρώντας πιο εκεί στη τρύπα του λαγού, μπορούμε να αντιληφθούμε πως για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας σοβαρής κατάστασης, και την προστασία , φυσικά, του κοινωνικού συνόλου από ανεπίτρεπτες παρεκκλίσεις από τις υγειονομικές υποδείξεις, αύριο , σύντομα, τα όργανα που θα έχουν εξουσιοδότηση από τις αρχές, στην υποχρέωση των πολιτών να συμορφώνονται με ΚΑΤΙ, εμβολιασμό, πιστοποιητικό ανοσίας, υποχρεωτική καραντίνα κλπ. θα μπορεί κάποιος να μπαίνει στο σπίτι μου και να με ακινητοποιεί γιατί π.χ. οι αρχές έλαβαν ένα τηλεφώνημα γεμάτο ανησυχία από το γείτονα ο οποίος με ακούει να βήχω πολύ και να φτερνίζομαι?
Και μπαίνοντας ακόμα πιο βαθεία (τέρμα σκοτάδι) σε αυτό το τρυπάκι ποιος μου εγγυάται πως αν π.χ διαφωνήσω για κάτι διαφορετικό από τον κορονοϊό και εκφράσω την άποψή μου που δεν θα αρέσει για συγκεκριμένους λόγους στις αρχές, δεν θα με μπουζουριάσουν με τη δικαιολογία πως είδαν να έχω πυρετό και έντονο βήχα, και σε περίπτωση που προβάλλω αντίσταση, ποιος μου εγγυάται πως αντί για το νοσοκομείο δεν θα καταλήξω σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα και δεν θα με ξαναδεί ούτε η μάνα μου?
Βγάζω από το ντουλάπι μου ξανά το dvd με τη ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ, αυτή τη συγκλονιστική ταινία του '70 γιατί νομίζω πως κάτι περίεργο κινείται στην ατμόσφαιρα, ύπουλο , υπόγειο, που σιγά σιγά παίρνει μορφή και τα αποτελέσματα του θα τα δούμε σύντομα στις οθόνες της ζωής μας, να καταφθάνουν απλά, χωρίς διαμαρτυρίες, πράξεις που θα τσαλαπατάνε το σύνταγμα (εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά τα τελευταία χρόνια πόσο εύκολα μπορούν να πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων συνταγματικά δικαιώματα) και το κυριότερο, οι πολίτες θα είναι ΣΥΜΜΈΤΟΧΟΙ σε αυτές τις αυθαιρεσίες, γιατί έχει προηγηθεί κάτι που είναι σημαντικότερο από την ανοσία της αγέλης... ο φόβος της αγέλης.
Ο φόβος της αγέλης είναι ο βασιλιάς των εργαλείων χειραγώγησης, είναι το πλέον αποτελεσματικό όπλο για μια εξουσία για να περάσει ότι θέλει με τον πιο εύκολο τρόπο. Αν θέλεις να πετύχεις κάτι που σε φυσιολογικές συνθήκες θα ξεσήκωνε το κόσμο και θα τον ανέβαζε στα κάγκελα, αρκεί να προηγηθεί μια περίοδος που θα συμβεί κάτι που θα τον τρομοκρατήσει σε τέτοιο σημείο που πολύ απλά θα παραλύσει κάθε του μελλοντική αντίσταση. Μερικά χρόνια πριν, τα δελτία ειδήσεων μετέδιδαν σκηνές πολέμου από ένα πόλεμο που είχε ξεκινήσει αυθαίρετα, και ισοπέδωσε μια ολόκληρη χώρα, τον θυμάστε τον πόλεμο του κόλπου? όπου οι άνθρωποι είδαν εντελώς φυσιολογικό μια υπερδύναμη να επιτίθεται σε μια χώρα που δεν της είχε κηρύξει το πόλεμο και να την βομβαρδίζει με την δικαιολογία πως εκεί κρυβόντουσαν όπλα μαζικής καταστροφής, πως οι κάτοικοι ήταν τρομοκράτες και απειλή για όλο το πλανήτη. Οι άνθρωποι στην προεργασία αυτής της επέμβασης είχαν πεισθεί από τα ΜΜΕ για το πόσο κοντινός είναι ο κίνδυνος μιας εξάπλωσης σε παγκόσμιο επίπεδο τρομοκρατίας. Αφού το εισπράξαμε, το αποδεχτήκαμε και απενεχοποιήσαμε τον ευαυτό μας από το γεγονός πως βλέπαμε να σφαγιάζεται ένας ολόκληρος λαός (και όπλα δεν βρήκαμε) ούτε ασχολήθηκε κανείς με το θέμα. Όμως οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι πέρασαν και σε κάθε περίπτωση μπορούν να εφαρμοστούν.
Κάποια στιγμή ο ιος θα υποταχθεί, θα βρεθούν θεραπείες, εμβόλια ή πολύ απλά θα κάνει το κύκλο του όπως όλοι οι ιοι και ναι, θα υπάρξει και ανοσία της αγέλης. Ομως ο ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ, της ακούσιας νοσηλείας, της υποχρεωτικής συμμόρφωσης στις υποδείξεις που έχουν να κάνουν με τη δημόσια υγεία, και η στοχοποίηση και παραδειγματική τιμωρία όσων δεν συμμορφώνονται, θα μείνει και δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να σταματήσει ένα περιπολικό κάποιον που "κάτι δεν πάει καλά" και να φωνάξει 2-3 υγειονομικούς να πιστοποιήσουν πως όντως είναι τρελός, μολυσμένος, ή εν δυνάμει επικίνδυνος για την δημόσια υγεία.
Εν τω μεταξύ, αν συνεχίσω εγώ και πολλοί άλλοι να γράφουμε παρόμοια κείμενα εδώ μέσα, αντιλαμβάνεστε πως δεν είμαστε και πολύ καλά στο μυαλό μας. Δείχνουμε ήδη τα σημάδια από εκείνη τη μελλοντική ασθένεια που μόλις παίρνει μορφή και ονομάζεται "ιδεοληπτική διαταραχή ελευθερίας λόγου" , είναι εκείνη η απαράδεκτη συμπεριφορά ενός ατόμου, που βασικό σύμπτωμα έχει να θέλει να πει τη γνώμη του!!!!
Για ιταλομαθείς υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο που περιγράφει ότι ακριβώς συνέβη με τη περίπτωση του νεαρού Ιταλού εδώ
https://comedonchisciotte.org/la-crisi-coronavirus-ci-sta-portando-alla-dittatura-sanitaria-lincredibile-caso-del-tso-a-dario-musso/
Το παρακάτω το γνωρίζετε?
Άρθρο 03 – Ακούσια νοσηλεία
1. Προϋποθέσεις για την ακούσια νοσηλεία είναι σωρευτικά οι παρακάτω:
α. ο ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή
β. να τεκμηριώνεται σοβαρή διαταραχή του ελέγχου της πραγματικότητας και ως εκ τούτου να μην είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του,
γ. ο ασθενής να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί την διάκριση μεταξύ θεραπείας στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και ακούσιας νοσηλείας,
δ. να εκτιμάται ότι η έλλειψη θεραπείας του θα έχει ως αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του.
2. Η ακούσια νοσηλεία επιβάλλεται μόνο με δικαστική απόφαση και αποτελεί το έσχατο μέσο για την παροχή ψυχιατρικής περίθαλψης, αφού προηγουμένως αποκλεισθεί η δυνατότητα θεραπείας στην κοινότητα. Η συνδρομή προϋποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου τεκμηριώνεται με δύο αιτιολογημένες ψυχιατρικές γνωματεύσεις που υποβάλλονται με τη συμπλήρωση ειδικού εντύπου, σύμφωνα με το Παράρτημα Α.
α. ο ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή
β. να τεκμηριώνεται σοβαρή διαταραχή του ελέγχου της πραγματικότητας και ως εκ τούτου να μην είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του,
γ. ο ασθενής να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί την διάκριση μεταξύ θεραπείας στην κοινότητα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας και ακούσιας νοσηλείας,
δ. να εκτιμάται ότι η έλλειψη θεραπείας του θα έχει ως αποτέλεσμα να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του.
2. Η ακούσια νοσηλεία επιβάλλεται μόνο με δικαστική απόφαση και αποτελεί το έσχατο μέσο για την παροχή ψυχιατρικής περίθαλψης, αφού προηγουμένως αποκλεισθεί η δυνατότητα θεραπείας στην κοινότητα. Η συνδρομή προϋποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου τεκμηριώνεται με δύο αιτιολογημένες ψυχιατρικές γνωματεύσεις που υποβάλλονται με τη συμπλήρωση ειδικού εντύπου, σύμφωνα με το Παράρτημα Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου