Είναι εντυπωσιακό να παρατηρεί κανείς, πόση πρόοδο έχουμε κάνει σε θέματα χαφιεδισμού στην Ελλάδα. Με αφορμή την επικήρυξη 100 χιλιάρικα για εκείνους που έκαναν τη χυδαία επίθεση στο πρύτανη, μου ήρθε στο μυαλό πως στις μέρες μας συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Ενα νέο επάγγελμα αναδύεται μέσα από το βούρκο αυτής της σιχαμάρας που ζούμε. Ο χαφιές για τη κ@βλα του...
Σ' αυτήν εδώ τη χώρα την πανέμορφη όλοι γνωρίζουμε, το σπουδαίο εθνικό ρόλο που έπαιξαν οι χαφιέδες κάθε είδους. Στη κατοχή, στον εμφύλιο, στα μετα εμφυλικά χρόνια, στη χούντα, στη μεταπολίτευση. Ανθρωπάκια τελευταίας στάθμης, σιχαμερά υποκείμενα έτοιμα να ξεπουλήσουν και τη μάνα τους, έγιναν οι ξεπουλημένοι πολίτες, ενός ξεπουλημένου κράτους που κυβερνούσαν πάντα ξεπουλημένα τομάρια. Ομως αυτός ο χαφιεδισμός δεν ήταν τσάμπα.
Επάνδρωσαν το δημόσιο, πήραν αδειούλες για περίπτερα, ταξί, κυλικεία, καντίνες σε τουριστικά μέρη, ακόμα και τα σκουπιδιάρικα στις πολυτελείς περιοχές, όπως στο Κολωνάκι, ένα χαφιεδιλίκι θα έπρεπε να είχες ρίξει, για να συλλέγεις τα πολυτελή αποφάγια, στα Υπουργεία και τα νοσοκομεία, πληρωνόντουσαν από τις υπηρεσίες πληροφοριών, έκαναν δουλίτσες, Χτίσανε τα σπιτάκια τους, σπουδάσανε τα παιδάκια τους, βάλανε και το κατι τις στην άκρη, στο τέλος κατέληξαν να αποτελούν το καθώς πρέπει πρόσωπο του νοικοκύρη της διπλανής πόρτας,
Κατάπτυστοι αλλά χρήσιμοι από το καθεστώς μια ιστορία αγάπης και μίσους, όπως όλες οι τυραννίες αισθάνονται για τα ρυπαρά μέλη του κοινωνικού συνόλου, που μαζί τους δεν θέλουν να έχουν επαφές αλλά και χώρια τους δεν μπορούν να πάνε μπροστά. Ζούμε σε μια χώρα που έβγαλε το περιβραχιόνιο με τη σβάστικα από τα μπράτσα των δοσίλογων και τους έδωσε λόγο κι εξουσία απέναντι στους συμπολίτες. Ολη η Ευρώπη μετά το πόλεμο πέρασε λεπίδι στους προδότες κι εμείς πάνω στους προδότες φτιάξαμε τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Σήμερα που οι φόβοι του ψυχρού πολέμου είναι παρελθόν, που οι διεθνείς συμμορίες έχουν σπουδαιότερα καλούδια στα χέρια τους για να χειραγωγούν, να κατευθύνουν, να επιβάλλουν και να διατάσσουν, το χαφιεδιλίκι κυρίες και κύριοι γίνεται πλέον για τη κ@βλα. Τηλεφωνικά νουμεράκια που ευσυνείδητοι χαφιέδες, συγνώμη πολίτες ήθελα να πω, έχουν το ρόλο εκείνου του σπασίσκλα στο σχολείο, που όλοι αηδιάζαμε όταν τον βλέπαμε, εκείνο το κομπλεξικό και δειλό παιδάκι που έδειχνε με το δάχτυλο ''κυρία, κυρία αυτός το έκανε''.
Κύριε, κύριε αυτός κάπνισε σε κλειστό χώρο
αυτός δεν φοράει μασκούλα σε ανοιχτό χώρο
αυτοί δίπλα είναι πολλοί μαζεμένοι ελάτε να τους μαζέψετε.
Στο μυαλό του σύγχρονου χαφιέ, δεν υπάρχει ντροπή ή έστω μια ελάχιστη ενοχή γι΄αυτό που κάνει γιατί έχει πλάσει μια εικόνα του εαυτού του, που κανονικά οι υπόλοιποι θα έπρεπε να ζηλεύουν. Είναι η συνείδηση ανάμεσα στους ασυνείδητους, ο καλός πολίτης απέναντι στους απολίτιστους, ο οικογενειάρχης απέναντι στα ρεμάλια, ο έξυπνος απέναντι στους ηλίθιους. Είναι, στο μυαλό του πάντα, το παράδειγμα που αν το μιμόντουσαν και οι υπόλοιποι ο κόσμος θα πήγαινε μπροστά.
Και είναι τόσο ευχαριστημένος με τον εαυτό του που το κάνει τσάμπα. Δεν θέλει τίποτα. Είναι το πρόβατο που καταγγέλλει στο χασάπη πως το διπλανό προβατάκι τρώει περισσότερο χορτάρι. Είναι το πρόβατο που την ώρα που το σφάζουν δείχνει με το δάχτυλο και λέει ναι αλλά εκείνο εκεί έχει καλύτερο κρέας σφάχτο πρώτο.
Στην εποχή του κορονοιού αναδύεται ένα νέο είδος υποκειμένου, που σιγά σιγά συσσωρεύει επάνω του τόσο μίσος για τους συμπολίτες που ούτε ο ταγματαλήτης της κατοχής δεν είχε απέναντι στον αντάρτη. Δεν ακούει, δεν βλέπει, δεν σκέφτεται, δεν αναρωτιέται, μόνο βγάζει κραυγές οργής απέναντι σε ένα κόσμο που είναι χιλιάδες οι ηλίθιοι και ελάχιστα τα φωτεινά αστέρια σαν κι αυτόν.
Με πρόσχημα τη ζωούλα του που τρέμει και σύνθημα του, το ''όποιος δεν υπακούσει να γίνει στήλη άλατος'' είναι η απόδειξη πως οι τυραννίες δεν έχουν μόνο δεκανίκια ξεπουλημένες κυβερνήσεις, υπάκουους στρατούς, και υποταγμένους πολίτες, αλλά έχουν ανάμεσα στο κόσμο πάντα, τις πρόθυμες εφεδρείες υπανθρώπων, που τώρα πια δεν χρειάζεται ούτε να τους πληρώνουν.
Και καλά θα πει κάποιος, συγκρίνεις τους δοσίλογους της κατοχής με ένα καθως πρέπει πολίτη που καταγγέλει έναν ανεγκέφαλο που δεν φοράει μασκούλα και γίνεται δημόσιος κίνδυνος για όλους... Προλαβαίνω να πω το ποιηματάκι που όλο και περισσότεροι έχουν βάλει στο μυαλό τους σαν μοναδική αλήθεια, γιατί ναι, τώρα πια στην εποχή που απάτη κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα και ο κοσμάκης τρομοκρατημένος έχει γαντζωθεί πάνω της για να περισώσει τη μίζερη ζωούλα του, ο ρουφιάνος της διπλανής πόρτας είναι ντυμένος συνείδηση.
Σε τίποτα όμως δεν διαφέρει από το δοσίλογο της κατοχής, εκτός από ένα. Το κάνει για τη κ@βλα του ΤΣΑΜΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου