Αυτή η κοινή γνώμη θεωρεί πως είναι κάτι το μη ανησυχητικό, το γεγονός πως οι "τρυφερές" υπάρξεις είναι κολλημένες συνέχεια πάνω σε κάποια οθόνη, όπου άριστοι και αδίστακτοι δημιουργοί πλασάρουν κάθε είδους σκουπίδι, κάθε είδους αρωστημένες φιγούρες ή καταστάσεις και τις ανάγουν σε πρότυπα συμπεριφοράς. Ανακατεμένη η εικονική αντίληψη της πραγματικότητας, με ένα συνεχή βομβαρδισμό παραπληροφόρησης και προώθησης μοντέλων ζωής αφύσικων, φτιάχνει το θανατηφόρο μείγμα που κάποια στιγμή θα δοκιμάσει τα όσα έμαθε στην αληθινή ζωή με όποια μοιραία συνέπεια.
Κυκλοφορεί μπλουζάκι που έχει στάμπα "δεν κάνω διακρίσεις τους μισώ όλους" και θεωρείται πολύ γ@μάτο, όπως επίσης κι ο τύπος που το φοράει μοιάζει ξεχωριστός μέσα στην βαλτωμένη καθημερινότητα. Το πρόβλημα είναι πως μπορεί να το εννοεί, γιατί αυτή η αίσθηση μίσους, έχει γεννηθεί από ένα σύνολο παραγόντων που η κοινή γνώμη γουστάρει να αγνοεί. Κάποιο παιδί περνάει μονο του ατέλειωτες ώρες κλεισμένο σε ένα δωμάτιο παρέα με τα φαντάσματα του, κάποιο άλλο δέχεται το ιδιο τη βια από τους νταήδες που δημιουργεί συνεχώς το άρρωστο σύστημα, κάποιο άλλο προσπαθεί να επικοινωνήσει αλλά τα καλώδια της ζωής είναι κομμένα.
Μια νεολαία γεμάτη από δερματοστιξίες που απεικονίζουν αυτό που νομίζουν πως είναι, κορίτσια φτιαγμένα σύμφωνα με τις υποδείξεις ανώμαλων σχεδιαστών και χαζογκόμενες στα πρωινάδικα και τα ριάλυτι, γεμάτη από τεράστιες δόσεις βίας που γίνεται κανονικότητα, μια νεολαία χωρίς ιδανικά, χωρίς αντίληψη του παιχνιδιού που παίζεται πανω στις πλάτες της, κάποια στιγμή έχει ξεσπάσματα ανάλογα με την "εκπαίδευση στο αφύσικο" που έχει εισπράξει.
Τα πραγματικά τέρατα όμως της πραγματικής ζωής στέκονται σε πολύ ψηλούς θρόνους, φυλαγμένα με στρατιές από μπράβους, αλεξίσφαιρες λιμουζίνες, και απόρθητα κάστρα για σπίτια, οπότε οι νέοι blade, αρκούνται να εξολοθρεύουν ότι μπορούν να φτάσουν, βρυκόλακες του φτωχού θα λέγαμε, γιατί οι αληθινοί αιματορουφήχτρες είναι ανέγγιχτοι, και συνεχιζουν το έργο τους ανενόχλητοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου