Από τις χολιγουντιανές ταινίες έχουμε γίνει εξπέρ σχετικά με τη σαπίλα που επικρατεί γύρω μας σε όλα τα επίπεδα. Μέσα σ΄αυτές τις ταινίες έχουμε δει άπειρες ιστορίες όπου αναφέρεται η λέξη «καρτέλ». Ο άμεσος συνειρμός που κάνουμε μόλις ακούσουμε αυτή τη λέξη είναι τα ναρκωτικά. Στα μάτια μας μπροστά περνάνε σκηνές με φυτείες στη Κολομβία ή αλλού, χοντρομπαλάδες αδίστακτοι εγκληματίες με φοβερές λατίνες γυναικάρες δίπλα τους που καπνίζουν αμέριμνοι τη πουράκλα τους στη πισίνα του σπιτιού τους των 3.000 τετραγωνικών, περικυκλωμένοι από φουσκωτούς μπράβους με σημάδια στο πρόσωπο και δύστυχους χωρικούς που ζουν σαν δούλοι σε καθεστώς απόλυτου τρόμου.
Αυτή η μαγική λέξη λοιπόν - καρτέλ - έχει γίνει φετίχ στα μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Τυχαίο? Των καυσίμων, των φαρμάκων, της ενέργειας, του γάλακτος , τα κρέατα, τα φρούτα ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Είναι η μαγική λεξούλα. Ο συνεχής βομβαρδισμός στα μυαλά των χωρικών για να συνειδητοποιήσουν πως αυτό που παίζεται είναι πολύ μεγάλο για τα μέτρα τους. Αστο καλύτερα. Δεν έχει σημασία αν το γνωρίζουν όλοι, αν υποφέρουν από αυτό, αν εξουσιάζει, καθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού, σημασία έχει πως όποιος τα βάλει μαζί του θα βρει το μπελά του γιατί είναι κάτι περισσότερο από μια απλή συμμορία, είναι κάτι περισσότερο από μια παρανομία, είναι κάτι περισσότερο από ένα ή δυο παράνομους. Είναι καρτέλ. Το καρτέλ της ενημέρωσης, το τραπεζικό καρτελ, εκείνο της καταλήστευσης των ταμείων, το καρτελ των δημοσίων έργων, το καρτελ των φαρμακοβιομηχανιών, το καρτελ των τροφίμων και πάει λέγοντας. Είναι πολύπλοκο να βγάλεις άκρη γιατί μπορεί να ξεκινάει από κάποιον που δεν έχεις πλησιάσει ποτέ αλλά μπορεί να καταλήγει στον υπεράνω υποψίας, αξιοσέβαστο νοικοκύρη γειτονά σου, που χτίζει εκείνο το εξοχικό με τη πισίνα..
Είναι μηχανισμοί ομιχλώδεις, που σου λένε κλείνοντας με νόημα το μάτι, πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην ανακατευτείς μαζί τους γιατί είναι ανώφελο και επικύνδυνο φυσικά. Είναι τα πρώτα ονόματα σε κάθε χώρο. Εκείνοι που ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Εκείνοι που έχουν ουσιαστικό λόγο στις διεθνείς αγορές και όχι γραφειοκρατικό και φολκλόρ όπως οι γραφιάδες της πολιτικής. Χτες λεγόντουσαν αλλιώς, σήμερα λέγονται καρτέλ, αύριο θα λέγονται κάπως αλλιώς αλλά στην ουσία ήταν και θα είναι όλα εκείνα τα παράσιτα που τρέφονται από το αίμα μας, και η απορία μας είναι αν είναι κοινοί άνθρωποι, τέρατα, εξωγήινοι, δαίμονες ή απλά άψυχα σακιά που επιζητούν διακαώς να γεμίσουν το απόλυτο τίποτα που είναι.
Εδώ και καιρό εκτός από τα χάμπουργκερ, τις κόκες, τα φουσκωτά βυζιά και τα χαζο-ριάλιτυ και τη καταναλωτική υστερία, έχει εισαχθεί έντονα το μοντέλο του τρόμου και της αδυναμίας του πολίτη να τα βάλει με τους «όποιους». Κι αυτό το δουλεύουν συνέχεια. Έργο τέχνης έχει γίνει ο υπόγειος εκφοβισμός κι η εικόνα του ανήμπορου πολίτη. Μια συνεχής τάχα μάχη για να παταχθεί κάτι αόριστο που ανάλογα με τα συμφέροντα και τις συγκυρίες μπορεί να έχει διαφορετικά ονόματα. Στην ίδια σκακιέρα παίζει μόνιμα με τον εαυτό της η ανρθώπινη αδυναμία, αλλάζοντας ήρωες, εχθρούς, προφήτες, θεούς και δαίμονες για να σπάει τη πλήξη της.
Το θεϊκό είναι πως η κατευθυνόμενη ενημέρωση μοιάζει να βγαίνει από ένα πρόγραμμα που έχει εντολή να "ρίχνει ειδήσεις" με ίδιο μοτίβο σε καθορισμένα χρονικά όρια. Τους επόμενους δυο μήνες θα παίζουν συνεχώς δυστυχήματα πολύνεκρα με αυτοκίνητα ή τρένα. Στη συνέχεια για δυο μήνες θα παίζουν γυναικοκτονίες και εκμετάλλευση ανηλίκων. Στη συνέχεια και για άλλους δυο μήνες θα παίζουν άνθρωποι υπεράνω υποψίας και αγαπητοί στο κοινό που αποδείχτηκαν εγκληματίες. Επίσης θα μπαίνουν ανάμεσα ειδησούλες, από γάμους, βαφτίσια, διαζύγια, διακόσμηση σπιτιών και ενδυματολογικές επιλογές, διαφόρων σούργελων, άχρηστων υποκειμένων που έχουν γίνει διάσημοι απλά γιατί μια μάζα από ηλίθιους τους δίνει λόγο ύπαρξης.
Άρρωστοι άνθρωποι που επιλέγουν άρρωστους κυβερνώντες, άρρωστα είδωλα και άρρωστες συνήθειες για να επιβιώνουν σε έναν άρρωστο κόσμο ή απλά αυτή η δυνατότητα υπάρχει στο dna των εύφρονων πιθήκων. Δηλαδή ένα μοντέλο κατασκευασμένο να φθάνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο νόησης, εκτός από τα "πειραγμένα από κάποιον φιλεύσπλαχνο θεό, που πήραν μια πρόσθετη αμοιβή " και έχουν έξτα πρόγραμμα επεξεργασίας της πραγματικότητας. Αναρωτιέμαι αν όντως εκείνος ο εποικισμός των εξωγήινων κατασκευαστών μας, που περιέγραφαν τα x files είναι ήδη έτοιμος και ζούμε τις τελευταίες μέρες πριν η αποχαυνωμένη μάζα ανακαλύψει επί τέλους πως δεν είναι η κορωνίδα της δημιουργίας, αλλά ένα πείραμα κάποιων θεών, που δεν είχε και τόση επιτυχία και που χρειάζεται μια "αναβάθμιση" σε κάτι πιο ολοκληρωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου