ΤΙ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ?

the Holy Stairs that Jesus climbed are open for just 60 days....

Δεν μου αρέσει να τσακώνομαι για θρησκευτικά ζητήματα γιατί έχω κουραστεί.. αλλά σήμερα ένοιωσα την ανάγκη να γράψω κάτι σχετικό, γιατί ενώ έμοιαζε να έχει ηρεμήσει (φαινομενικά) το ιερατείο και ο κάθε τρελαμένος εδώ στο βιλαμπάχο.. ξαφνικά μυρίζομαι αναβίωση παλαιότερων καταστάσεων, του στυλ αντίχριστοι, δαιμονισμένοι άπιστοι στη πυρά, επαναφορά κατήχησης στα σχολεία, εξουσία πολιτική που προσκυνάει την μία μοναδική και ανεπανάληπτη ΕΚΚΛΗΣΙΑ Α.Ε. και κάτι τέτοια όμορφα... Κι επειδή καπάκι υποψιάζομαι πως υπάρχουν κάποια αριστουργήματα ακόμα του αρχαίου πολιτισμού που μερικοί στα μουλωχτά ίσως έχουν βγάλει αριθμομηχανές και κοστολογούν πόσο πιάνουν, αρχίζω και φοβάμαι μην έχουμε μεγάλα πανηγύρια. Κι όλα αυτά σε ένα λαό που πιστεύει ακόμα πως η Ορθοδοξία είναι συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού.
Να με συγχωρήσουν οι φίλοι που θα τους στεναχωρήσω, αλλά εγώ δεν το πιστεύω.

Μπορείτε και να με διαγράψετε από τις λίστες σας. Άλλωστε μέχρι τώρα όσοι με έχουν διαγράψει, τι περίεργο, είναι όταν είχα αναρτήσει πάλι κάποιο κείμενο περί θρησκείας. Ολοι οι άλλοι που δεν είναι δούλοι κανενός θεού, είτε διαφωνούμε πολιτικά, είτε βλέπουμε με άλλο μάτι το κόσμο είμαστε εδώ, μιλάμε, τσακωνόμαστε, συμφιλιώνουμε. Οι πιστοί-δούλοι τίποτα μια που μίλησες για το θεό τους μία που σε έχουν σβήσει. Με τους πιστούς ελεύθερους δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα.

Το έχουμε πει ξανά. Όταν προσκυνάς, αναγκαστικά βλέπεις μόνο το πάτωμα. Ξέρεις ακόμα και το Θεό που παρακαλάς να σε βγάλει από τη μιζέρια σου, τον υποτιμάς όταν νομίζεις πως θα τον βρεις στο πάτωμα! Το πολύ πολύ που κυκλοφορεί σε εκείνο το επίπεδο,  είναι κάτι πατημασιές, κανένα αποτσίγαρο, κάποιο περιτύλιγμα από καμιά τυρόπιτα, άντε και κανένα εικοσάλεπτο που έχει πέσει από τη τσέπη κάποιου τυχαίου.

Σκέψου το κι αλλιώς. Δεν είναι λίγο "παράξενος στα γούστα" ένας θεός που θέλει να σε βλέπει στα τέσσερα? Δηλαδή έχει φτιάξει ολόκληρη φύση, γεμάτη από απίθανες ομορφιές, ένα σύμπαν που απλώνεται πάνω από το κεφάλι σου άπειρο, κι εσένα σε θέλει στα τέσσερα, αλυσοδεμένο με δόγματα, τιμωρίες , μαρτύρια ? Τι ονομάζεται αυτό? Ευλάβεια? Μήπως να το πούμε φρενοβλάβεια για να το βάλουμε και στη σωστή του διάστασή?

Ναι ξέρω, διαπράττω ιεροσυλία. Μα εγώ δεν έχω τον ίδιο θεό με σένα. Όπως γνωρίζεις πάνω σ΄αυτό το πλανήτη εκτός από τα 7 δις από "κορωνίδες της δημιουργίας" και μια τεράστια πανίδα, κυκλοφορούν εδώ και αιώνες και κάποιες εκατοντάδες Θεοί, κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της κάθε ανθρώπινης κοινότητας. Αλλά ξέχασα.. αυτό είναι ένα ακόμα γνώρισμα του προσκυνήματος. Αφού δε βλέπεις παρά μόνο το πάτωμα, δεν μπορείς να δεις τους άλλους, που κάτι άλλο έχουν ανακαλύψει.

Άλλωστε η θρησκεία σου έχει δυο πράγματα που της δίνουν σάρκα και οστά, το δόγμα και το αλάνθαστο. Μήπως όμως όλα αυτά τελικά τα έχεις βγάλει από το περιορισμένης αντίληψης μυαλό σου και διαπράττεις εσύ ιεροσυλία έναντι ίσως κάποιου ή κάποιων αληθινών θεών, αν υπάρχουν, με το να τους κατεβάζεις συνεχώς στο επίπεδο ραδικιού που αντιλαμβάνεσαι εσύ?

Έχω μια υποψία να τη μοιραστώ μαζί σου. Μήπως το προσκύνημα είναι εκπαίδευση στο καθολικό σκύψιμο? Γιατί αν μια φορά αφήσεις κάποιον να σε λυγίσει και το δεχτείς αδιαμαρτύρητα, μάλιστα αν το θεωρήσεις και φυσική κατάσταση των πραγμάτων, είναι ευκολάκι να σε καβαλάει οποιοσδήποτε. Η αρχή είναι δύσκολη, μετά γίνεται δεύτερη φύση σου κι αρχίζει να σου αρέσει..

Και για να μην σου δώσω το δικαίωμα να πάρεις εκείνο το περίλυπο ύφος του πιστού ανθρώπου που κοιτάζει με οίκτο τον φτωχό άπιστο που θα καεί στη κόλαση, σε ενημερώνω πως δεν με ενδιαφέρει γιατί ούτε άπιστη είμαι ούτε φαντασιώνομαι πως η κόλαση είναι κάπου αλλού,  γιατί τη βλέπω μπροστά μου κάθε μέρα. Τη κόλαση που δημιούργησε ο σαδιστής θεός σου, που οδήγησε ορδές βαρβάρων να σφάζουν ανελέητα και να φωνάζουν, δεν πειράζει "ο θεός θα ξεχωρίσει τους δικούς του"

Τη κόλαση που δημιούργησε , με τη βοήθεια σου φυσικά,  μια ανώνυμη εταιρεία που πουλάει αέρα και σου υπόσχεται να σώσεις το τομαράκι σου σε κάποιο υποτιθέμενο παράδεισο,  αφού αποδημήσεις,  ενώ εν τω μεταξύ, μπορείς να καταπίνεις ανενόχλητος όλο το αίσχος που δημιούργησε γύρω σου. Ολο το σκοτάδι.

Σέβομαι τους ανθρώπους που κάνουν σιωπηλά τη προσευχή τους σε κάποιο εκκλησάκι, ναό όπως θέλεις πες το , κάπου μακριά από τον υπόλοιπο όχλο και δεν ζητάνε τίποτα, παρά μόνο αφουγκράζονται τη μαγεία της δημιουργίας. Σε εκείνο το επίπεδο έχουν ήδη βρει το παράδεισο.
Σέβομαι εκείνους που με το να πιστεύουν κάτι δεν ενοχλούν τους υπόλοιπους.

Θεωρώ γελοίους και επίτρεψέ μου ανώμαλους όσους προσκυνάνε πτώματα και έχουν το θράσος να δωροδοκούν το θεό τους για να τους κάνει χάρες.

Αν ποτέ έχεις την όρεξη να σηκώσεις τα μάτια και να κοιτάξεις γύρω σου και ψηλά στον ήλιο , μέχρι να νοιώσεις τα μάτια σου να καίνε,  μπορεί να συναντηθούμε και να ψάξουμε μαζί την αλήθεια. Να ψάξουμε ποιο είναι το νόημα για όλα αυτά. Και για να το κάνουμε αυτό δεν χρειαζόμαστε κανένα αυτόκλητο εκπρόσωπο οποιουδήποτε Θεού σαν διαμεσολαβητή. Η ουσία της κατανόησης της ύπαρξης είναι ζήτημα προσωπικό και δεν χρειάζεται κανένα δεκανίκι.