ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΞΥΠΝΑΤΕ

Παρακολουθούμε αυτές μέρες άλλο ένα έγκλημα να συμβαίνει κάτω από τα αποκοιμισμένα, αδιάφορα μάτια μας. Άλλη μια γενοκτονία, ένα έγκλημα πολέμου όπου τα γεράκια της παγκόσμιας τάξης κάνουν μπίζνες πάνω στα ανθρώπινα κομματιασμένα κορμιά. Μέσα σε αυτή τη γενικευμένη σφαγή, υπάρχουν τάγματα που αποτελούνται από θεές πολεμιστήριες έτοιμες να θυσιάσουν τη ζωή τους για να υπερασπίσουν τη πατρίδα τους, τα σπίτια τους, τα παιδιά τους. Αυτές οι γυναίκες όμως είναι κάτι περισσότερο από απλές πατριώτισσες, είναι η ασπίδα στην επέλαση ενός πρωτοφανούς νέο σκοταδισμού που απλώνει τα πλοκάμια στην ανθρωπότητα και ενώνεται με τον αφανή και ύπουλο σκοταδισμό που ήδη έχει κατακτήσει τις λεγόμενες πολιτισμένες κοινωνίες της δύσης.

Αυτή τη στιγμή στην ανθρωπότητα, μετά από αιώνες αγώνων, αγώνες που εκατομμύρια γυναίκες θυσιάστηκαν, αγωνίστηκαν να αποκτήσουν το αυτονόητο, ίση θέση πάνω σ΄αυτό το πλανήτη, γυρίζουμε πίσω σε ακόμα χειρότερες εποχές από αυτές που έζησε ο κόσμος πριν από κάτι αιώνες. Η γη έχει γεμίσει σκλαβοπάζαρα που σέρνονται σαν ξεφτιλισμένα αντικείμενα εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες σκλάβες. Βιάζονται, βασανίζονται, πετσοκόβονται, θάβονται ζωντανές, στερημένες ακόμα και από το ελάχιστον δικαίωμα να ανασαίνουν ανθρώπινα.

Από την άλλη μεριά, στο πολιτισμένο κόσμο που υποτίθεται πως έχει ξεπεράσει αυτά τα φαινόμενα μαίνεται ένας πόλεμος ακόμα πιο ύπουλος. Ένας πόλεμος που δεν προκαλεί στα δελτία ειδήσεων, δεν αναφέρεται πουθενά, δεν προβάλλεται καμιά αντίσταση από τις ίδιες τις γυναίκες που ξεγελάστηκαν, αποχαυνώθηκαν και άνοιξαν τις αγκαλιές τους σε ένα νέου τύπου εξευτελισμό που ισοπεδώνει σιγά σιγά κάθε τι που είχαν κατακτήσει, όχι με τη βία, όχι με εμφανείς απαγορεύσεις και πυρές όπου καίγονται σώματα, αλλά με τον απόλυτο ευνουχισμό των εγκεφάλων.

Εσύ που πιστεύεις σε ένα θεό, πως μπορείς και προσκυνάς σε ναούς που σε θεωρούν, βρώμικη, μίασμα, ένα λάθος της φύσης που πρέπει να το διορθώσουμε. Πως περιμένεις να κοινωνήσεις, να προσευχηθείς μπροστά σε μισογύνηδες και δόγματα που σιχαίνονται τη περίοδο σου, σε θεωρούν βρώμικη και σου υποβάλλουν να καθαριστείς πριν σου επιτρέψουν να σταθείς δίπλα στο αρσενικό ποίμνιο. Εκκλησίες που έκαναν αιώνες να πάρουν την απόφαση με πλήρη επιφύλαξη πως είσαι πλάσμα με ψυχή. Που σου είπαν να φοβάσαι, να είσαι ταπεινή, να σκύβεις τα μάτια, να έχεις τον άντρα σου Θεό σου.

Εσύ που έχεις κερδίσει το δικαίωμα να εργάζεσαι, να προσφέρεις στην οικογένεια σου, να ψηφίζεις και να αποφασίζεις ποιος θα σε κυβερνάει, πως ανέχεσαι να δίνεις τη ψήφο σου σε κόμματα, παρατάξεις με ξεκάθαρες φαλλοκρατικές αντιλήψεις, όπου απλά και μόνο επειδή κάνουν δημόσιες σχέσεις και ψαρεύουν τη ψήφο σου,  το παίζουν προοδευτικοί, ενώ αν μπορούσαν θα σε παρέδιναν στη θέση που η ιδεολογία τους επιτάσσει. Της υποταγμένης γυναικούλας που σκοπός της είναι να σέβεται τον άντρα, το πατέρα, το δάσκαλο, το παππά, το προϊστάμενο ακόμα κι αν αυτός είναι ένας μαλάκας και μισός?

Εσύ που νομίζεις πως η ζωή σου είναι πλέον ασφαλής και τακτοποιημένη, έχεις αντιληφθεί τι γίνεται στα τηλέφωνα των συλλόγων που περιθάλπουν κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά? Τρομοκρατημένες φωνές από ένα αθέατο πόλεμο, με σπασμένα κόκκαλα και μαυρισμένα μάτια, τρομοκρατημένες για τη ζωή τους και για τη ζωή των παιδιών τους και σίγουρα είναι πολύ κοντά στη καλά ασφαλισμένη πόρτα σου? Στην Ελλάδα που πλησιάζει το 2020, η ενδοοικογενειακή βία έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις.  Η δολοφονία γυναικών έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Τη σκότωσε γιατί του είπε μια κουβέντα παραπάνω, γιατί τη ζήλεψε, γιατί τον παράτησε, γιατί του έθιξε τον ανδρισμό του. Και όλα αυτά τα καθάρματα, όλοι αυτοί οι υπάνθρωποι έχουν μεγαλώσει από μια γυναίκα. Όλα αυτά τα καθάρματα κυκλοφορούν απενοχοποιημένα γιατί ακόμα στο πίσω μέρος του μυαλού μιας αμόρφωτης και υποανάπτυκτης κοινωνίας υπάρχει το «η γυνή να φοβάται τον άνδρα» αυτή η κατάπτυστη φράση που συνεχίζουν να πιάνουν στο στόμα τους ακόμα και οι ίδιες οι γυναίκες.

Εσύ που ζητάς να ζήσεις σε μια όμορφη κοινωνία, ελεύθερη και υποτίθεται πολιτισμένη, πως ανέχεσαι να βλέπεις σκουπίδια στη τηλεόραση που ζυγίζουν δυστυχισμένα κοριτσάκια σαν κρέατα, και τους ευνουχίζουν τα μυαλά, πως ανέχεσαι μόδες και αντιλήψεις που προωθούν ξεκάθαρα τη γυναίκα σαν κρέας και αντικείμενο σεξουαλικό, που πρέπει να ταιριάζει στα γούστα ανώμαλων στερημένων, και αρρωστημένων μυαλών γεμάτων πλαστικούρες και μπότοξ , κουραδομηχανές που δεν έχουν κανένα σκοπό στη ζωή τους εκτός από εκείνων των αρρωστημένων νάρκισσων, των πεθαμένων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και μας βρωμίζουν με τη μπόχα τους.

Σε ένα τμήμα της ανθρωπότητας η γυναίκα έχει ήδη καταδικαστεί στο απόλυτο σκοτάδι, στην απόλυτη σκλαβιά. Ένα τίποτα που ο πατέρας, ο άντρας, οι συγχωριανοί, η πολιτεία μπορούν να μεταχειριστούν όπως γουστάρουν, να τη κλωτσήσουν, να τη λιθοβολήσουν, να την βιάσουν κατά βούληση, να την τιμωρήσουν χωρίς έλεος ακόμα κι αν απαιτήσει να σηκώσει λίγο τα μάτια της προς τον ήλιο.

Σε ένα άλλο τμήμα της ανθρωπότητας σιγά σιγά μετατρέπεται σε ένα γελοίο αντικείμενο που προσπαθεί απεγνωσμένα να αρέσει , να γίνεται αποδεκτή μέσα από ιδεολογίες του πόσο στενός ή φαρδύς είναι ο κώλος της,  πόσο ισιωμένη η μούρη της, πόσο πρόθυμη να ανοίγει τα πόδια της σε όποιον της κάνει τη χάρη να την εγκρίνει.

Δίπλα σε όλη αυτή τη φρίκη, γυναίκες τεράστια μυαλά καταλαμβάνουν μερικές μικρές σειρούλες στο τέλος των ειδήσεων,  γυναίκες που πολεμάνε και πεθαίνουν για τα δικαιώματα τους είναι ανύπαρκτες σαν είδηση, φθάνουν στα μεγάλα κανάλια μόνο όταν μαχαιρωμένες με 50 μαχαιριές αποτελούν είδηση στην τρομολάγνα κοινωνία, που γουστάρει αίμα και γαργαλιστικές λεπτομέρειες από τις κουτσομπόλες της γειτονιάς.

Το τραγικά σε όλα αυτά είναι πως γυναίκες είναι αυτές που συναινούν και σωπαίνουν. Που έχουν αποδεχτεί πως η φύση τους είναι τα κατώτερα ένστικτα που τους έχουν αποδώσει οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες. Αποδέχονται μέσα στο μυαλό τους πως το αγόρι τους δεν πρέπει να το τυλίξει κάποια παστρικιά ενώ το κορίτσι πρέπει να τυλίξει ένα μαλάκα. Αποδέχονται το ρόλο τους πως είναι κουτσομπόλες, ζηλόφθονες και δολοπλόκες. Γελάνε σαν ηλίθιες με καλαμπουράκια του είδους «πίσω από κάθε έγκλημα κρύβεται μια πουτάνα».

Φαινόμενα γελοιότητας έχουν φτάσει σε ύψη που προκαλούν φόβο. Ώριμες γυναίκες και μανάδες που υποτίθεται έπρεπε να είναι οι στυλοβάτες της οικογένειας και να προωθήσουν ιδέες και αντιλήψεις που θα δημιουργήσουν παιδιά έτοιμα να πολεμήσουν για δικαιότερες και ηθικότερες κοινωνίες,  ασχολούνται τρελαμένες με το να συμμαζέψουν τα βυζιά τους, να ξετσαλακώνουν τις μούρες τους και να ντύνονται σαν καραγκιόζηδες για να μοιάσουν στις κορούλες τους.  Βλέπουμε μανάδες να βάφουν και να ντύνουν με φρου φρου κι αρώματα μικρά κοριτσάκια και να τα προωθούν σε πασαρέλες και διαγωνισμούς αισχρούς λες και είναι τσατσάδες σε τριτοκλασάτο μπουρδέλο.

Βλέπουμε γυναίκες που συνεχίζουν ακόμα να αποδέχονται τις υπέρτατες μαλακίες που έχουν γίνει πάγιες αντιλήψεις πως μια σημαντική επιστήμονας μας κάνει εντύπωση αν είναι και όμορφη γυναίκα και το λέμε στα κανάλια, γιατί η έξυπνη γυναίκα πρέπει να είναι αγάμητη και πατσαβούρα. Γιορτάζουμε μαζί σαν ηλίθιες την ημέρα της γυναίκας , όπως γιορτάζουμε την ημέρα της μακαρονάδας λες και μας κάνουν τη χάρη που αποδέχτηκαν την ύπαρξή μας.

Ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα προς το χειρότερο. Το φάντασμα του απόλυτου κακού πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας, και εμείς που θα μπορούσαμε να βάλουμε ένα φρένο, εκπαιδευμένες από άθλια παιδαγωγικά συστήματα, υποταγμένες σε μια καθημερινότητα που στενάζει, πεισμένες πως τελικά καλά είμαστε που δεν μας γεμίζουν φάπες από το πρωί ως το βράδυ, σωπαίνουμε στις ασφαλείς φωλίτσες μας, και όχι μόνο, στο πίσω μέρος του μυαλού μας έχουν πείσει πως οι γυναίκες που φωνάζουν πολύ, που στιγματίζουν την ανθρώπινη ασυδοσία και ΑΠΑΙΤΟΥΝ ίση μεταχείριση και αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα είναι κάτι παλιολεσβίες ή κάτι κακοπηδηγμένες ασχημομούρες.

Ξυπνήστε.

Στις κοινωνίες που σχεδιάζουν θα ζήσουμε σκηνές που είχαν διαγραφεί από τα μυαλά μας και που επανέρχονται χειρότερες από ποτέ. Ξυπνήστε και αναρωτηθείτε γιατί τόσο μεγάλο ποσοστό από τα παιδιά μας ζει με ψυχοφάρμακα, με ναρκωτικά, με ξίδια. Γιατί τόσο μεγάλο ποσοστό από τα αγόρια μας γίνονται βίαιοι, εγκληματίες, δολοφόνοι. Γιατί τόσα όμορφα κορίτσια μοιάζουν κούφιες αχυρένιες κούκλες με ευνουχισμένα μυαλά και μηδενική παιδεία.