Μην μιλάτε. Καθίστε και απολαύστε το θέαμα.
Το θέαμα χωρίς άρτο.
Οι λαοί της Ευρώπης με τα ματάκια απορημένα και τα χέρια δεμένα με φιογκάκια για να μην μοιάζουν με αλυσίδες, ίδιοι με την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων....
Που μας πάει ο κούνελος?
Εχουμε πιει όλο το μπουκαλάκι άπληστα και δεν χωράμε να βγούμε από τη πόρτα της φυλακής.
Μην κάνετε θόρυβο. Έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Της πτώσης. Αλλά μέχρι να πέσει θα πάρει μαζί στους φούρνους .... πολλά εκατομμύρια.
Το νουμεράκι μας και στη σειρά παρακαλώ. Μην σπρώχνεστε. Όλοι θα περάσουμε από τη κάθαρση της οικονομικής αγιότητας. Μην σπρώχνεστε. Μην κουράζεστε άλλο να ψάχνετε ποιος έφταιξε, ποιος δεν έφταιξε, ποιος θα είναι ο επόμενος σωτήρας. Δεν υπάρχουν πλέον σωτήρες. Δεν υπάρχουν ήρωες. Δεν υπάρχουν σημαίες που θα παρελάσουν.
Λυπάμαι για τους αθεράπευτα ονειροπόλους αλλά κανένα όνειρο δεν μπορεί να χωρέσει σε «μαγαζάκια». Στο ογκώδες τραπεζικό οικοδόμημα, κάτω κάτω στο υπόγειο είναι κολλημένα και τα μαγαζάκια της επανάστασης και δηλώνουν την ύπαρξή τους στο -1 όροφο του ασανσέρ. Μην ελπίζετε και πολλά λοιπόν. Όλοι καρφωμένοι στο όροφο που τους αναλογεί ατενίζουν το ρετιρέ ακίνητοι, αμίλητοι, αγέλαστοι. Οι επάνω όροφοι των καλωδιωμένων ηγετίσκων ποδοπατούν ότι βρίσκεται στο πέρασμά τους. Οι κάτω όροφοι των αραχνιασμένων και ανούσιων επαναστατών κρατούν σφιχτά εγκλωβισμένους στην «αγκαλίτσα» τους όσους ακόμα ονειρεύονται κι ελπίζουν. Τους κρατούν σφιχτά δεμένους μη τυχόν και χάσουν τη θέση τους στην υπόγα της ιστορίας.
Έχω ειλικρινά σιχαθεί όλο αυτό το απίστευτο καραγκιοζιλίκι. Δεν μπορώ να αποδεχτώ το γεγονός πως πρέπει υποχρεωτικά να επιλέξω ένα από τα προσφερόμενα κουστούμια γιατί δεν υπάρχουν άλλα. Στον ολοένα κι αυξανόμενο συρφετό, οι λύκοι που πέταξαν τις μάσκες και μας απειλούν ξεκάθαρα, χωρίς καμιά κολακεία, μου μοιάζουν πιο ειλικρινείς από ατέλειωτους κόλακες της λαϊκής αγανάκτησης που δεν σταματάνε δευτερόλεπτο να μιλάνε, μην τυχόν και προλάβει να τους ρωτήσει κάποιος αν πιστεύουν έστω και μία από τις κορώνες που εκτοξεύουν. ...
Στον οικονομικό αποτεφρωτήρα θα καούν και τα ξερά και τα χλωρά σε μια νέα ιδιόρρυθμη και μαζικοποιημένη αντίληψη απονομής δικαιοσύνης.
Στην ανθρωπότητα της τραπεζικής τρομοκρατίας αυτό που ακούτε να χτυπάει συνέχεια μ΄ενα ακανόνιστο ρυθμό δεν είναι χτύποι καρδιάς ανθρώπινης. Είναι ο παλμός των σπρεντ που ανεβοκατεβαίνει. Είναι ένα σπρεντ στη θέση της καρδιάς μας.
Καλώς ήρθαμε στην σπρεντιανή δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου