Νοιώθετε αποτροπιασμό για τη δολοφονία Φλουντ? Ενας αστυνομικός στην Αμερική σκότωσε ένα μαύρο? Αυτό τι είναι? Καινοτομία? Μιλάμε για το Φαρ Ουεστ, για τους πιστολάδες που νόμος είναι ποιος θα τραβήξει πιο γρήγορα τη σκανδάλη. Μιλάμε για ένα κράτος που γεννήθηκε με βία, αναπτύχθηκε με τη βία και επιβλήθηκε σε όλο το πλανήτη με βία. Στη μεγαλειώδη ιστορία της, μετράει με το ξεκίνημα τη μεγαλύτερη γενοκτονία που συνέβη ποτέ στην ανθρωπότητα. Εκατό εκατομύρια "κοκινομούρηδες" όπως τους αποκαλούσαν σφαγιάστηκαν. Μια γενοκτονία που όχι μόνο συνέβη, δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς.
Ο Φλουντ είναι μια μικρή κουκίδα στον ατέλειωτο κατάλογο θυμάτων, που καταγράφει η μαγική χώρα που όχι μόνο κυριάρχησε, αλλά έγινε και παράδειγμα προς μίμηση, σαν η χώρα των θαυμάτων, η χώρα που έσυρε εκατομμύρια ανθρώπους δούλους, αλυσοδεμένους, εξαθλιωμένους να καλλιεργήσουν το "θαύμα" της, η χώρα που είναι πίσω από κάθε πολεμική σύραξη στο πλανήτη, κάθε πραξικόπημα, κάθε εμφύλιο, κάθε εγκληματική πράξη.
Θέλετε στοιχεία? Ας ξεκινήσουμε από τα "μικρά" Η αστυνομία στην Αμερική από το 2000 μέχρι σήμερα δεν έχει σκοτώσει μερικούς αφροαμερικανούς, ή κάποιους παράνομους, έχει σκοτώσει 24.000 ανθρώπους. Μέσα στο 2018 μόνο, 1810. Από αυτούς 649 ήταν λευκοί, 377 μαύροι. Στην Αμερική κυκλοφορούν περισσότερα όπλα από όσο είναι ο πληθυσμός της. Πας στο μαγαζί κι αγοράζεις ένα κουτί πατατάκια, μια κόλα κι ένα αυτόματο. Αν μετρήσουμε μόνο από τη τραγωδία Σάντυ Χουκ μέχρι σήμερα, έχουν γίνει 2180 ένοπλες επιθέσεις, με θύματα κάθε ηλικίας και ράτσας. Σχολεία, καφετέριες, κινηματογράφοι, μπαρ, πλατείες, μαγαζιά. Υπάρχουν βιντεάκια που κυκλοφορύν παντού και δείχνουν τρελαμένους που έχουν μετατρέψει τις αποθήκες τους σε οπλοστάσια, πανέτοιμοι για την επίθεση από εξωγήινους ή ζόμπι. Οι συμμορίες που είναι κυρίαρχες σε κάθε γωνιά που ζουν εξαθλιωμένοι πολίτες που στη πλειοψηφία είναι "άλλου χρώματος" είναι εξοπλισμένες σαν αστακοί. Οι φιλήσυχοι γείτονες που λαβαίνουν τα μέτρα τους μην τυχόν και οι συμμορίες χτυπήσουν τη πόρτα είναι εξοπλισμένοι σαν αστακοί. Είναι η χώρα που μπορεί κάποιος να σε πυροβολήσει έτσι απλά γιατί του πήρες το πάρκινγκ, του πείραξες το γκαζόν, ή κοίταξες τη γκόμενα του λίγο περίεργα.
Από το 1945 μέχρι σήμερα, υπολογίζεται πως εξ΄αιτίας πολέμων, πραξικοπημάτων και διαφόρων άλλων παρεμβάσεων που έχει στη πλάτη της αυτή η ονειρεμένη χώρα, έχουν πεθάνει κάπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι και αυτό συνεπάγεται κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια τραυματίες. Για να μην αναφέρουμε τις άλλες συνέπειες, μακροχρόνιες, από αυτά τα παιχνιδάκια πολέμου. Λιμοί, επιδημίες, αναγκαστική μετανάστευση, σκλαβιά, εξαθλίωση των κατακτημένων εδαφών, κλοπή του πλούτου, καταστροφή του περιβάλλοντος.Περίπου 30 πραξικοπήματα σε όλο το κόσμο, και μετά ας υπολογίσουμε τι στοίχησε η Κορέα, το Βιετνάμ, το Ιράκ, η Συρία και ένας μακρύς κατάλογος από άλλους προορισμούς, μαζί με τα κινήματα που εκπαίδευσε καλά και υποκίνησε φυσικά με τις ολέθριες συνέπειες, Αφγανιστάν, Αγκόλα, Κονγκό, Σουδάν, Γουατεμάλα.
Οι ταραχές, οι διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις που γίνονται για την περίπτωση Φλουντ, είναι ένα ελάχιστο δείγμα από την οργή που κατά καιρούς έχει εκδηλωθεί απέναντι στην αμερικανική ασυδοσία. Το κράτος με τον υπερπλουτισμό που δίπλα στο μοσχαράκι που γεννάει λεφτά σέρνονται εξαθλιωμένοι και πεινασμένοι. Φυσικά και υπάρχει ρατσισμός, γιατί κάποιον πάντα πρέπει να μισείς για να έχεις δικαιολογία να σκοτώσεις. Κυρίως σε ένα κράτος που τα θεμέλια του, χτίστηκαν πάνω στο αίμα εκατομυρίων αθώων και που η κυριαρχία του συνεχίζει με την εξόντωση πληθυσμών.
Το θλιβερότερο όμως είναι για εμάς εδώ που έχουμε υποστεί τόσα στη νεώτερη ιστορία μας από τα αρπακτικά, που κινούν σαν μαριονέτες τους ξεπουλημένους κυβερνήτες μας, όπως οι αφρικανοί φύλαρχοι ξεπούλαγαν τους ανθρώπους τους σκλάβους στους αποικιοκράτες για να φτιάξουν τα παλάτια τους και τα χαρέμια τους, το θλιβερότερο είναι που γίναμε "αμερικανάκια". Σ΄αυτή τη χώρα που ήταν η κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού, που θα έπρεπε να είναι ο θεματοφύλακας του πνεύματος, της τέχνης, της επιστήμης, της φιλοσοφίας, της δημιουργίας, οι νεο-κάτοικοι έχουν γίνει πιο ηλίθιοι κι από τους ηλίθιους που τους κλέψανε τη πατρίδα και τη κατάντησαν ζητιάνα στους εμπόρους των εθνών.
Μετατρέψαμε το φαί μας, τις παραδόσεις μας, τις αξίες μας, σε αντίγραφα των ταχυφαγείων, των χολυγουντιανών παπαριών, των τηλεοπτικών σκουπιδιών και της γενικευμένης αντίληψης μιας επιδερμικής, άπληστης και αδίστακτης ύπαρξης. Ινδάλματα ψεύτικα σε ένα κόσμο που έγινε έρμαιο στις συμμορίες που διοικούν ένα κράτος που "μιλάνε τα όπλα". Και οι αξιοθαύματοι γείτονες, οι ισχυροί της Ευρώπης που τους χρωστάμε ακόμα και τη ζωή από τις επόμενες δέκα γενιές μας (αν υπάρχουμε ακόμα) τι άλλο είναι από πιόνια, ρομποτάκια φτιαγμένα στα μέτρα των δημιουργών τους?
Διαμαρτυρηθείτε ακόμα μια φορά για ΕΝΑ γεγονός, αποτρόπαιο ναι, βάρβαρο ναι, αλλά γυρίστε λίγο πάνω το κεφάλι και χαμογάστε. Είναι η Κάντιτ Κάμερα, μαλάκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου