Όλο το οικοδόμημα που έχει χτιστεί γύρω μας, βασίζεται σε μία και μόνο παράμετρο της ανθρώπινης ύπαρξης. Το φόβο. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Οι φοβίες είναι το σκοτεινό μας κομμάτι, πάντα ζωντανό, πάντα δραστήριο. Είναι το πρόσωπο μας πίσω από το καθρέφτη. Όποιος θέλει να μας κρατήσει δέσμιους, να μας παρασύρει σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, να διαμορφώσει τη συνείδησή μας με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να μας ελέγχει και να μας χρησιμοποιεί όπως θέλει, δεν έχει τίποτα περισσότερο να κάνει από το να ενδυναμώνει τις φοβίες μας και να μας παρουσιάζει δήθεν κάποια λύση ώστε να μπορέσουμε να τις ξεπεράσουμε.
Το μεγαλύτερο όπλο κάθε εξουσίας που είναι η θρησκεία, βασίζεται στον αρχέγονο τρόμο του ανθρώπου μπροστά στο θάνατο. Όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες είναι τιμωρητικές και τονίζουν με κάθε τρόπο την θνητή φύση του ανθρώπου και την αιωνιότητα της ψυχής του μετά θάνατον, η οποία ψυχή εφόσον ο άνθρωπος δεν υπακούσει σε συγκεκριμένες εντολές και δόγματα, θα βασανίζεται στην αιωνιότητα, δηλαδή ο μεγαλύτερος φόβος που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, αφόρητος πόνος ο οποίος θα διαρκέσει αιώνια, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ, ΥΠΑΚΟΥΣΕΙΣ.
Αυτός είναι ο μεταφυσικός τρόμος που από την ώρα που θα γεννηθεί ένας άνθρωπος θα προσπαθήσουν να του εμφυσήσουν με κάθε τρόπο, οι θανατολάγνοι και αδίστακοι έμποροι του ανθρώπινου πόνου. Ξεκινώντας από το να αναγκάζουν ένα βρέφος να περάσει τη δοκιμασία της βάφτισης, να ουρλιάζει από το κλάμα κι ένα σωρό ανόητοι γύρω του, συμπεριλαμβανομένων των γονιών να χαζογελάνε την ώρα που εκείνο κλαίει και ζητάει βοήθεια, γιατί αφού κλαίει βγαίνει ο διάολος από μέσα του. Πείτε μου σας παρακαλώ πως αυτό πιστεύετε, γιατί αν δεν το πιστεύετε καν και πάτε κι ακουμπάτε τα λεφτά σας στην εκκλησία Α.Ε. και παρακολουθείτε αυτό το θέαμα έτσι για το έθιμο, τότε ειλικρινά είστε παρανοϊκοί.
Αυτή η ομαδική παράνοια επεκτείνεται σε κάθε μήκος και πλάτος του υποτιθέμενου πολιτισμού μας. Εχει κατακρεουργησει την ανθρωπότητα, της έχει φορέσει παρωπίδες και δεσμά αιώνια, και κυριαρχεί στις ψυχές των ανθρώπων από τη πρώτη μέρα που θα ανοίξουν τα μάτια τους. Ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, υποκινεί πολέμους, κατευθύνει τη καθημερινότητα των ανθρώπων, ακόμα κι εκείνων που θέλουν να μείνουν απέξω. Ακόμα κι εκείνους θα τους αγγίζει και θα τους ταλαιπωρει γιατί θα υποστούν τις συνέπειες την ανυπακοής. Εστω και με απλούς τρόπους, όπως εμένα π.χ. που έπρεπε να ακούω συνέχεια πως τα παιδιά μου δεν θα είναι καλά γιατί δεν τα κοινώνησα ποτέ και είναι ακάθαρτα.
Αναλογιστείτε μια φορά έστω στη ζωή σας πόσο πολύ σκλάβοι είστε των φόβων σας. Μπαίνει ο παππάς να αγιάσει τα φώτα στο σπίτι σας, πόσοι μπορείτε να τον διώξετε. Δεν μπορώ να ακούω την μπαρουφα πως τάχα είναι έθιμο. Τι έθιμο ρε μαλάκα αφού δίνεις πενηντάρικο σε ένα τύπο που σου πετάει ένα νερό στη μούρη. Για ποιο λόγο ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ? Αν πιστεύεις πως αυτός ο τύπος θα σου καθαγιάσει το σπίτι είσαι αξιολύπητος αλλά σε καταλαβαίνω, αν δεν πιστεύεις αλλά τα ακουμπάς έτσι για χαβαλέ.. ε είσαι μαλάκας.
Παντρεύεσαι πληρώνεις. Βαφτίζεις πληρώνεις. Μπαίνεις να ανάψεις ένα κερί πληρώνεις. Θέλεις να συνοδέψεις στη τελευταία κατοικία τον αγαπημένο σου τα ακουμπάς. Σοβαρά τώρα πιστεύεις πως ο όποιος Θεός έχει δημιουργήσει όλο το σύμπαν έχει βγάλει τιμοκατάλογο για τις υπηρεσίες που πρέπει να του προσφέρεις? Δηλαδή τόσο ξεφτίλας είναι ο θεός σου που είναι άπειρος, αιώνιος και αλάνθαστος αλλά θέλει και 2 ευρώ για ένα κερί?
Ο φόβος, η αγωνίας της ύπαρξης, η αόρατη τιμωρία, τα κέρδη που αποφέρουν, η χειραγώγηση που καταφέρνουν, το βούτυρο στο ψωμί εκείνων που ούτε πιστεύουν, ούτε φοβούνται, ούτε έχουν καμμία απολύτως σχέση με το θαύμα της δημιουργίας. Θυμάμαι τη πρώτη φορά που μπήκα στον Αγιο Πέτρο στο Βατικανό, εκτός από το εμφανές του δημιουργήματος, δηλαδή ο πλούτος της καθολικής εκκλησίας, η τέχνη που την εξυπηρέτησε σε απόλυτο βαθμό και το δέος που σίγουρα προκαλεί τους πιστούς να πέσουν στα τέσσερα κάτω από ένα τρούλο που από τη βάση μέχρι τη κορυφή είναι 90 μέτρα και πάνω είναι η περήφημη εικόνα του Θεού, αυτό που με έκανε να βρίσω ήταν τα εξομολογητήρια. Εκεί που ο δύστυχος πιστός θα μπει να πει τις αμαρτίες του (και τις περισσότερες φορές παίζει να τις λέει σε κάποιον ανώμαλο παιδεραστή) από πάνω είναι εκπληκτικά γλυπτά που παριστάνουν το χάρο που πάει να σε πάρει με ένα δρεπάνι. Μιλάμε οι τύποι είναι μαέστροι του φόβου. Κι εγώ αν έμπαινα σε εκείνο το κουτί θα τα ξέρναγα όλα και θα τα ακουμπούσα χοντρά έστω κι ένα στο εκατομμύριο να έπιανα "το νόημα"
Τη καλημέρα μου. Σε επόμενο κείμενο θα μιλήσω και για το δεύτερο μεγάλο φόβο, εκείνο της αρρώστιας. Εκεί γίνεται λαϊκό πανηγύρι πλέον και όχι απλά αποφέρει κέρδη δεν ξέρουν τι να τα κάνουν πλέον, είναι η παιδική χαρά του μεγάλου κεφαλαίου η ασθένεια.
Το μεγαλύτερο όπλο κάθε εξουσίας που είναι η θρησκεία, βασίζεται στον αρχέγονο τρόμο του ανθρώπου μπροστά στο θάνατο. Όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες είναι τιμωρητικές και τονίζουν με κάθε τρόπο την θνητή φύση του ανθρώπου και την αιωνιότητα της ψυχής του μετά θάνατον, η οποία ψυχή εφόσον ο άνθρωπος δεν υπακούσει σε συγκεκριμένες εντολές και δόγματα, θα βασανίζεται στην αιωνιότητα, δηλαδή ο μεγαλύτερος φόβος που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, αφόρητος πόνος ο οποίος θα διαρκέσει αιώνια, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ, ΥΠΑΚΟΥΣΕΙΣ.
Αυτός είναι ο μεταφυσικός τρόμος που από την ώρα που θα γεννηθεί ένας άνθρωπος θα προσπαθήσουν να του εμφυσήσουν με κάθε τρόπο, οι θανατολάγνοι και αδίστακοι έμποροι του ανθρώπινου πόνου. Ξεκινώντας από το να αναγκάζουν ένα βρέφος να περάσει τη δοκιμασία της βάφτισης, να ουρλιάζει από το κλάμα κι ένα σωρό ανόητοι γύρω του, συμπεριλαμβανομένων των γονιών να χαζογελάνε την ώρα που εκείνο κλαίει και ζητάει βοήθεια, γιατί αφού κλαίει βγαίνει ο διάολος από μέσα του. Πείτε μου σας παρακαλώ πως αυτό πιστεύετε, γιατί αν δεν το πιστεύετε καν και πάτε κι ακουμπάτε τα λεφτά σας στην εκκλησία Α.Ε. και παρακολουθείτε αυτό το θέαμα έτσι για το έθιμο, τότε ειλικρινά είστε παρανοϊκοί.
Αυτή η ομαδική παράνοια επεκτείνεται σε κάθε μήκος και πλάτος του υποτιθέμενου πολιτισμού μας. Εχει κατακρεουργησει την ανθρωπότητα, της έχει φορέσει παρωπίδες και δεσμά αιώνια, και κυριαρχεί στις ψυχές των ανθρώπων από τη πρώτη μέρα που θα ανοίξουν τα μάτια τους. Ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, υποκινεί πολέμους, κατευθύνει τη καθημερινότητα των ανθρώπων, ακόμα κι εκείνων που θέλουν να μείνουν απέξω. Ακόμα κι εκείνους θα τους αγγίζει και θα τους ταλαιπωρει γιατί θα υποστούν τις συνέπειες την ανυπακοής. Εστω και με απλούς τρόπους, όπως εμένα π.χ. που έπρεπε να ακούω συνέχεια πως τα παιδιά μου δεν θα είναι καλά γιατί δεν τα κοινώνησα ποτέ και είναι ακάθαρτα.
Αναλογιστείτε μια φορά έστω στη ζωή σας πόσο πολύ σκλάβοι είστε των φόβων σας. Μπαίνει ο παππάς να αγιάσει τα φώτα στο σπίτι σας, πόσοι μπορείτε να τον διώξετε. Δεν μπορώ να ακούω την μπαρουφα πως τάχα είναι έθιμο. Τι έθιμο ρε μαλάκα αφού δίνεις πενηντάρικο σε ένα τύπο που σου πετάει ένα νερό στη μούρη. Για ποιο λόγο ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ? Αν πιστεύεις πως αυτός ο τύπος θα σου καθαγιάσει το σπίτι είσαι αξιολύπητος αλλά σε καταλαβαίνω, αν δεν πιστεύεις αλλά τα ακουμπάς έτσι για χαβαλέ.. ε είσαι μαλάκας.
Παντρεύεσαι πληρώνεις. Βαφτίζεις πληρώνεις. Μπαίνεις να ανάψεις ένα κερί πληρώνεις. Θέλεις να συνοδέψεις στη τελευταία κατοικία τον αγαπημένο σου τα ακουμπάς. Σοβαρά τώρα πιστεύεις πως ο όποιος Θεός έχει δημιουργήσει όλο το σύμπαν έχει βγάλει τιμοκατάλογο για τις υπηρεσίες που πρέπει να του προσφέρεις? Δηλαδή τόσο ξεφτίλας είναι ο θεός σου που είναι άπειρος, αιώνιος και αλάνθαστος αλλά θέλει και 2 ευρώ για ένα κερί?
Ο φόβος, η αγωνίας της ύπαρξης, η αόρατη τιμωρία, τα κέρδη που αποφέρουν, η χειραγώγηση που καταφέρνουν, το βούτυρο στο ψωμί εκείνων που ούτε πιστεύουν, ούτε φοβούνται, ούτε έχουν καμμία απολύτως σχέση με το θαύμα της δημιουργίας. Θυμάμαι τη πρώτη φορά που μπήκα στον Αγιο Πέτρο στο Βατικανό, εκτός από το εμφανές του δημιουργήματος, δηλαδή ο πλούτος της καθολικής εκκλησίας, η τέχνη που την εξυπηρέτησε σε απόλυτο βαθμό και το δέος που σίγουρα προκαλεί τους πιστούς να πέσουν στα τέσσερα κάτω από ένα τρούλο που από τη βάση μέχρι τη κορυφή είναι 90 μέτρα και πάνω είναι η περήφημη εικόνα του Θεού, αυτό που με έκανε να βρίσω ήταν τα εξομολογητήρια. Εκεί που ο δύστυχος πιστός θα μπει να πει τις αμαρτίες του (και τις περισσότερες φορές παίζει να τις λέει σε κάποιον ανώμαλο παιδεραστή) από πάνω είναι εκπληκτικά γλυπτά που παριστάνουν το χάρο που πάει να σε πάρει με ένα δρεπάνι. Μιλάμε οι τύποι είναι μαέστροι του φόβου. Κι εγώ αν έμπαινα σε εκείνο το κουτί θα τα ξέρναγα όλα και θα τα ακουμπούσα χοντρά έστω κι ένα στο εκατομμύριο να έπιανα "το νόημα"
Τη καλημέρα μου. Σε επόμενο κείμενο θα μιλήσω και για το δεύτερο μεγάλο φόβο, εκείνο της αρρώστιας. Εκεί γίνεται λαϊκό πανηγύρι πλέον και όχι απλά αποφέρει κέρδη δεν ξέρουν τι να τα κάνουν πλέον, είναι η παιδική χαρά του μεγάλου κεφαλαίου η ασθένεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου