ΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ

Με αφορμή το γεγονός πως παλιοί φίλοι με διέγραψαν, με απόλυτη εξήγηση, το "κρίμα δεν περιμέναμε πως είσαι τόσο ηλίθια", και χωρίς ίχνος επιθυμίας διαλόγου, ώστε έστω εγώ η ηλίθια να μπορέσω να εκφράσω την άποψή μου, επανέρχεται το διαχρονικό ερώτημα. Ποιοι είναι τελικά οι χρήσιμοι ηλίθιοι που νομίζουν πως είναι σωστοί άνθρωποι και απλά εξυπηρετούν το σύστημα?

Οι άνθρωποι που με διέγραψαν χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, εκείνοι που δυσαρεστήθηκαν για τις απόψεις μου σχετικά με εκκλησία, ιερατεία, θρησκεία κλπ (τι πρωτότυπο) και οι άλλοι παραδοσιακοί αριστεροί οι οποίοι θεωρούν ανεπίτρεπτο πως μέσα στις επαφές μου έχω "ύποπτα φασιστοειδή στοιχεία" και ότι είμαι γελοία γιατί ανακατεύομαι με ιστορίες συνωμοσίας. Οπου οι ίδιοι μου έστελναν μηνύματα θαυμασμού για ότι έγραφα σε προηγούμενη σελίδα μου την οποία είχα ονομάσει ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ!!!!

Αφού λοιπόν είναι έτσι τα πράγματα, ας τα βάλουμε λίγο στη θέση τους. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή που στη κυριολεξία καιγόμαστε, έχοντας υπομείνει ότι σκατά μας έχουν πετάξει στη μούρη 10 χρόνια τώρα οι γνωστές συμμορίες που παριστάνουν τους κυβερνώντες, και τα αφεντικά τους φυσικά, έχουμε ένα ολόκληρο δάσος που καίγεται αλλά έχουμε εστιάσει σε δύο δέντρα που πετάνε τα κουκουνάρια μακριά και προκαλούν εκρηξούλες.  Το μεταναστευτικό και τώρα η επιδημία.

Ιστορία συνωμοσίας λοιπόν θεωρείται (από τους ανθρώπους που γουστάρουν να έχουν απόλυτες απόψεις, γιατί πιθανόν φαντασιώνονται πως κατέχουν την αλήθεια εκείνοι και μόνο εκείνοι), η ανάγκη να βλέπεις ολόκληρο το δάσος και να προσπαθείς να βρεις τις κοινές συνισταμένες στα γεγονότα που τρέχουν. Ενώ η οπτική ενός κολλημένου μυαλού είναι ΑΣΠΡΟ ή ΜΑΥΡΟ. Στην κατηγοριοποίηση αυτή άλλωστε βασίζεται και κάθε σύστημα εξουσίας, και τα στηρίγματα του στην διατήρηση αυτής, είναι τα διάφορα μαγαζάκια που δημιουργεί και τα θρέφει καλά, έτσι ώστε να μπορεί να περιορίζει την αντίληψη και την οπτική των ανθρώπων σε κατευθυνόμενα στρατόπεδα.

Φυσικά κι αυτό που λέω είναι μια γελοία ιστορία συνωμοσίας. Αν σκεφθείς πως οι χρήσιμοι ηλίθιοι ενώ βλέπουν πως τα μαγαζάκια τους είναι αέρας κοπανιστός συνεχίζουν, επίμονα να τα υποστηρίζουν και να δημιουργούν τα είδωλά τους, τους θεούς τους, τους Πάπες που έχουν το αλάθητο. Έτσι μπορούμε να δούμε ανθρώπους που το 2020 πιστεύουν πως η θεία κοινωνία δεν μολύνει αλλά είναι αίμα και σάρκα κάποιου Θεού, μπορούμε επίσης να δούμε ανθρώπους που πιστεύουν πως ο τάδε χαρτογιακάς εργατοπατέρας που την έχει αράξει με τη φραπεδιά στο γραφείο του και παίζει φρουτάκια θα είναι ο επόμενος Τσε Γκεβάρα.

Στη κατηγορία αυτή βάζω με λύπη μου, και τους ανθρώπους των νέων τάσεων που πιστεύουν πως η σωτηρία της Ελλάδας θα έρθει από τα διαστημόπλοια που έχουν παρκάρει έξω από τη γη και περιμένουν το νεύμα που θα τους κάνουμε για να τα κάνουν όλα πουτάνα, όπως επίσης και οι γκουρού που πουλάνε μαντζούνια και προσευχές για να σε μάθουν πως να καθαρίζεις το αιθερικό σου πεδίο και να φθάσεις στον επιθυμητό νιρβάνα σου.

Κατά τ άλλα συνομοσιολόγος είναι κάποιος ο οποίος μέσα από όλη αυτή τη μαζική αποχαύνωση, υποπτεύεται τη γελοιότητα, την απάτη και προσπαθεί να κατανοήσει που ακριβώς πάει το θέμα και με τι τρόπους αυτή η ανθρωπότητα θα κατέβει κι άλλο σκαλί μέχρι τη τελική λύση, και προσπαθεί να ξεσκεπάσει όπου είναι δυνατόν τους μηχανισμούς που τρέφουν αυτή τη μαζική εξαπάτηση. Οι συγκεκριμενοι φίλοι γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν ανήκω σε κανένα στρατόπεδο, θα είναι το λιγότερο γελοίοι αν θεωρούν πως είμαι φασιστοειδές στοιχείο, επίσης γνωρίζουν πως είμαι αρκετά έμπειρη ώστε να βλέπω τι καπνό φουμάρει ο καθένας, δεν προσκυνώ θεούς και δαίμονες, κι έχω μια γενική δυσανεξία σε κάθε είδους μαγαζάκια και αλυσίδες στο πως ακριβώς πρέπει να λειτουργεί ο νους και τα συναισθήματα. Οπότε αυτό τους καθιστά ακόμα περισσότερο ανόητους και φανατισμένους.

Γιατί τελικά φασισμός είναι η αδυναμία να σκεφθείς πέρα από το τάγμα που ανήκεις, είναι η συστράτευση με τους στρατιώτες σε ένα πόλεμο που δεν σου ανήκει, δεν τον δημιούργησες αλλά σαν το ζωντόβολο αφιερώνεις τη ζωή σου σ΄αυτόν και θυσιάζεις το μόνο όπλο που έχεις για να βγεις έξω από τη μαζικοποιημένη και απόλυτα χειραγωγημένη αντίληψη της πραγματικότητας. Ναι υπάρχουν σελίδες που είναι ξεκάθαρα φτιαχτές και πληρώνονται γερά για να λένε μαλακίες. Ναι, υπάρχουν τρελοί που νομίζεις πως σνιφάρουν κάτι πολύ καλό κι αναρωτιέσαι που βρίσκουν τόση ποσότητα. Αλλά αυτό είναι το κόλπο του συστήματος στην εποχή της πληροφόρησης. Ανάμεσα σε εκείνους που δίνουν τη προσωπική τους μάχη στη παραπληροφόρηση, να κυκλοφορούν και οι καραγκιόζηδες που μιλούν για τα ίδια θέματα με τρόπο τέτοιο ώστε κάθε φωνή αντίδρασης να μοιάζει γραφική και ανόητη.

Οι χρήσιμοι ηλίθιοι, χρησιμεύουν, πάντα αυτό συνέβαινε, για να προσελκύουν όσους έχουν απορίες και  αμφιταλαντεύονται που να πάνε και ποια είναι η αλήθεια. Γιατί συνήθως το προφίλ τους είναι, κάποιος με σταθερή άποψη, ισχυρή λογική, και κυρίως καλά κρατήματα σε υπαρκτά μαγαζάκια που κάνουν δουλίτσα. Το σημαντικό που πρέπει να διαφυλάξουμε είναι το ΑΣΠΡΟ-ΜΑΥΡΟ να κρατάει καλά και να μην παρεκκλίνουμε τη πορείας, γιατί κάθε φορά που αυτό έγινε στην ιστορία είχαμε προβλήματα. Σε δημοκρατίες που έχουν μεταλλαχθεί σε απολυταρχικά καθεστώτα, που δεν έχει καμιά απολύτως σημασία τι ψηφίζεις και τι ονειρεύεσαι, είναι καλό να υπάρχουν ακόμα κοπάδια που ρίχνουν το ψηφαλάκι τους με τρόπο εκκλησιαστικό, προσκυνώντας ξεφτιλισμένα λάβαρα και ελπίζοντας είτε την αυγή μιας νέας επανάστασης που θα γίνει από μυαλά τίγκα στη χοληστερόλη και τα τσίπουρα, είτε στην άφιξη ενός νέου Μεσσία που θα πετάξει έξω από το ναό τα μιάσματα και θα πάρει στο συννεφάκι μαζί του τους ενάρετους πιστούς του.

Ναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι κάποτε είχαν άλλη έννοια και πολύ σωστά για τότε. Τώρα όμως που ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα και όλα δείχνουν πως σύντομα θα έχει μια μορφή που ούτε οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας δεν είχαν συλλάβει τις διαστάσεις της δυστοπίας, οι χρήσιμοι ηλίθιοι απλά έχουν μετατραπεί σε άχρηστους.

Ολε!